Het motortje van Dekadent had wat meer liefde nodig dan wat ik hem kon bieden. Een paar nieuwe motorsteunen, nieuwe uitlaatslang, mixing elbow, pomp voor het interne koelsysteem vervangen en ook alle slangen rondom de motor, ff eruit lichten om goed te kunnen werken. Immers, 20 jaar oud, 5700 draaiuren en alleen het hoogstnodige de afgelopen jaren. Gecombineerd met roestige draadeinden, te weinig tijd, niet het juiste gereedschap en te weinig kennis om het zelf te doen het besluit om te laten doen.
Dekadent moest dus naar de Yanmar monteur. In Wemeldinge. Vanuit Hellevoetsluis vertrokken samen met een maat. Veel wind, heel veel wind in het weekend van 17 september 2022. Om 8 uur losgegooid, fokje uitgerold en als een speer naar de Haringvlietbrug. Zoals bekend draait die maar 2 keer per dag, en in het weekend nog een keer extra.
Kwart voor elf voor de brug en rondjes draaien. Om elf uur de mededeling dat de brug een storing had. Niet meer, niet minder.
Dan nog maar ff rondjes draaien tot er meer informatie komt. Komt niet. Aan de westzijde staan 3 grote dukdalven. Een lijntje rond de bolder en we liggen bij west 6 voor de brug. Voordeel is dan wel dat je vanuit de kajuit zicht hebt op de brug. Kacheltje aan, goed boek er bij, bijpraten met mijn maat. Op zich wel uit te houden, maar wel vervelend dat we niks weten.
Uiteindelijk Rijkswaterstaat gebeld, want de brugwachter reageerde ook niet op marifoon. Situatie uitgelegd, dat we graag wilde weten wat de acties waren zodat we een plan b konden bedenken om verder te gaan. Volgens de meneer aan de telefoon was de monteur onderweg, en zou rond twee uur bekend zijn. En dat er dan een poging gedaan zou worden om de brug open te doen. Overigens was de brugwachter ook gewoon weggegaan, vandaar dat er geen reactie kwam op marifoonoproepen. Als Omgevingsmanager heb ik de RWS medewerker verteld dat hier verbetering mogelijk is in de communicatie sfeer.
Om kwart over 1 de brugwachter, een andere. Wachtende schepen, maak u klaar, over 5 minuten doen we een poging.
Als een speer pak weer aan, motor starten, en inderdaad, brug gaat omhoog. Door de brug, door naar de sluis naar het Volkerak, onder alleen het fokje halve tot ruime wind door jakkeren tot de Kreekraksluizen. Ook hier een snelle doorvaart en het fokje er weer uit. Overigens in buien is de 42 knopen wind aangetikt. Alles onder controle, maar de regen die er in zat was niet fijn. Op zeker moment een zonnebril opgezet om in de buien te kunnen kijken waar we voeren.
Bij Sint Annaland richting de daar liggende moorings om te overnachten. Er waren er nog een paar beschikbaar, dus de meest westelijke aangepikt. Zodra we vastlagen eten opgezet, kacheltje aan en een goede film op Netflix bekeken. Om een uur of elf kreeg ik slaap, en mijn bedje lonkte.
Nu zijn die moorings een briljant idee. Lekker vrij, mooi uitzicht, buiten de vaargeul. Bovendien lekker rustig slapen, Dekadent is niet zo zwaar dus die mooring houdt wel.
Dekadent is erg onrustig achter anker, en dus ook achter de mooring. Zwaaien, snelheid maken en weer teruggetrokken worden door de lijn. Maar nu niet. Stroom en (veel) wind dezelfde kant op, als een huis en heerlijk slapen. Tot de kentering....
Na de kentering van het tij wilde Dekadent niet rustig liggen en kiezen welke kracht groter is, wind of stroming. Gevolg is dat ik elke 2 minuten met geweld tegen de mooring werd geduwd. Nu is die van plastic, dus geen schade maar comfortabel is anders. Om 00.30 was ik het zat. Maat gewekt en bij ondertussen over de 33 knopen wind losgegooid, in de bui tegen de veertig knopen. De haven van Sint Annaland binnengelopen en de eerste box waar Dekadent in paste, en recht tegen de wind in lag vastgeknoopt. Daarna heerlijk geslapen.
Na het afrekenen weer vertrokken en met ruime wind op het fokje naar Wemeldinge geragd. Eindbestemming voor vandaag. Hier fokje er af gehaald, want er was een kleine schade ontstaan aan het achterlijk. Wat los stiksel wat even gerepareerd moest worden. Mevrouw Dekadent heeft ons opgehaald en weer naar huis.
Afgelopen weekend was de Yanmar monteur klaar met het werk. Vrijdag middag even naar Wemeldinge om de motor te zien en even te laten draaien voor de wal voordat ik op zaterdag tot de conclusie kom dat er iets niet goed is. Na een uurtje trekken aan de touwen zag ik nergens koelvleistof, olie, diesel of andere vloeistoffen in de machine kamer. Dat zal dan wel goed zitten. Vanwege nog wat verplichtingen terug naar huis.
Normaal hebben we de beschikking over twee auto's en is een delivery die ik samen met mevrouw Dekadent doe heel simpel. Maar 1 van de kleine Dekadentjes heeft tegenwoordig een rijbewijs, en werkt in de horeca.... Je voelt hem aankomen, er was maar 1 auto beschikbaar. Mevrouw Dekadent kijkt op een of ander openbaar vervoer website en zegt dat je van Port Zelande (het doel van het weekend voor de Grevelingencup) naar Wemeldinge kunt met de bus.
Nu ben ik volledig vergroeid met mijn auto en heb ik in jaren niet in een bus gezeten. Niet uit onwil, maar ik werk landelijk aan onder andere de energie transitie, en daar op de inbouwplaatsen komt geen bus. En in mijn woonplaats pak ik de fiets, dus openbaar vervoer is een voorziening die ik niet ken.
Dus zaterdag in de loop van de dag met de auto naar Port Zelande, daar de bus gepakt. Mevrouw Dekadent in the lead, en ik volgzaam achter haar aan. Inclusief de elektronische kaartjes kopen want een strippenkaart hebben ze ook al niet meer.... Na overstappen, en nog een keer overstappen, en nog een keer overstappen, en nog een keer overstappen in Wemeldinge aangekomen. Zo doe je gewoon meer als 2 uur over een tochtje met de auto van 25 minuten.... Even snel boodschappen doen bij de Spar, uit eten bij een Thais restaurant en vroeg naar bed.
Op zondag word ik wakker om zeven uur met een enorme regenbui op dek. Mmmmm, dat vind ik niet zo leuk geloof ik. Maar om acht uur werd het droog dus vertrokken. Gerepareerde fokje er weer op, grootzeil omhoog en in 1 keer naar de Grevelingensluis. In de Keeten wel de motor bij gehad, want bij 6 knopen wind en stroom tegen ligt de snelheid wel wat laag...
Grevelingensluis ging net open toen we aan kwamen varen dus binnen no time op de Grevelingen. Hier weer zeilen omhoog en opkruien naar Port Zelande. Leuke wedstrijdjes gevaren met andere schepen die geen idee hadden dat we een wedstrijd voeren. Maar een heerlijke dag. Mevrouw Dekadent wat grieperig dus die heeft lekker liggen slapen zodat het op single handed zeilen aankwam.
Na aankomst Dekadent ok weer deels ontmanteld van recreatie vaartuig naar wedstrijd schip. Rubberboot, buitenboordmotor, sup, reddingvlot in de auto gegooid en mee naar huis genomen. Komend weekend nog wat verder ontmantelen zodat de waterlijn weer een paar centimeter omhoog komt.
Was het een groot avontuur? Nee, gewoon een weekend lekker op pad. Lekker met mevrouw Dekadent, lekkere wind, lekker zeilen, uit eten en weer een keer het openbaar vervoer mogen ervaren...
