Rondje Zeeland 2023 met Mara.
Forumleden Sons, Mara en ik kennen elkaar al geruime tijd en hebben een aantal overtochten naar de UK, 24 uurs en rondjes Zeeland samen gevaren in diverse samenstellingen.
We hebben nog regelmatig contact maar hebben de laatste paar jaar niet samen gezeild en enkele weken geleden ontstond spontaan het plan om op 7, 8 en 9 juli een rondje Zeeland te doen op de Mara.
Na een paar dagen intensief contact over getij, weer en boodschappen was het dan zover. Vrijdag 7 juli rond 11:30 arriveerden Sons en ik op de Dintel en was er een hartelijk weerzien met Mara. Kwa tij en wind was het rondje tegen de klok in het beste, besloten we. Dintel>Hellevoetsluis>over de Noordzee via de Oosterschelde naar Zierikzee>Dintel. Met in ons achterhoofd het verwachte onweer vanaf zondag morgen/middag.
Goed, om 12:00 gooiden we los en waren vertrokken.
Na een vlotte doorgang door de Volkeraksluis draaiden we het Haringvliet op en zetten koers naar het westen. Er was wind van achter dus de spi ging erop en het hele stuk naar Hellevoetsluis hebben we heerlijk gezeild met spi. Tevreden over de prachtige zeildag legden we aan in het kanaaltje van Hellevoetsluis voor de brug rond 17:00. Voor Sons was het een leuk weerzien met Hellevoetsluis vanwege zijn werkzaamheden voor het Sinterklaasjournaal van afgelopen winter en hij begon met een rondwandeling om even wat herinneringen op te halen.
We besloten een hapje te eten op het terras van het plaatselijke pizzarestaurant en bespraken van alles en nog wat, maar zeker ook wat we aan moesten met de voorspelling van onweer op zondag. Uiteindelijk besloten we, als die verwachting zo bleef, zaterdag maar door te varen de Oosterschelde op en terug naar Dintel om zo niet op zondagmorgen in het onweer terecht te komen na een overnachting in Zierikzee of iets dergelijks.
Zaterdagmorgen om 7:30 vertrokken we naar Stellendam om daar door de sluis te gaan de zee op. Na enige tijd werden we ingehaald door wel honderd (schat ik) speedboten vol met sportvissers die met een noodgang van Hellevoetsluis richting Stellendam voeren om ergens halverwege met z’n allen op een kluitje rond te dobberen. Na wat zoeken op Google waren we erachter dat dit de laatste dag was van de World Predator Classic, zeg maar een internationale hengelsport wedstrijd. Op een bepaald moment voeren we door het veld dobberende speed-sportvissersbootjes, die ons vriendelijk groetten en wel wilde zeggen waar ze vandaan kwamen. Om 8:30 ging een toeter en de bootjes spoten uiteen om ieder een plek op het Haringvliet in te nemen om te vissen, ons in verbijstering achterlatend. Zoiets hadden we nog nooit gezien.
Voor de sluis van Stellendam was het druk. Veel bootjes hadden niet in de gaten dat de sluis, ook in het weekeinde, alleen van 9.00 tot 10.00 zou draaien en lagen al uren te wachten. Wij hadden dat ook niet door maar arriveerden ca 8:45 en hoefden dus niet lang te wachten voor de schutting van 9.00 uur en we gingen met een bootje of 15 naar buiten en voeren het Slijkgat uit.
Na enige tijd zagen we een klassiek 2-mastertje buiten de betonning van het Slijkgat aan de grond liggen bij afgaand tij en dwars op de stroom, met de schoot van de zeilen los. Tsja wat doen je dan? Ernaar toe varen om een sleepje aan te bieden brengt jezelf ook in gevaar. Een nabijgelegen schip begon te roepen: “zeilen aantrekken, helling maken en gas voluit”. Het scheepje had ons klaarblijkelijk op de AIS gezien en riep de Mara op via VHF. Onze schipper herhaalde de boodschap nog maar even en verdomd, ze kwamen los.
De rest van de route over de Noordzee is nauwelijks noemenswaardig. Weinig wind, heel soms even zeilen maar veel op de motor om niet te veel tijd/afstand te verliezen. Bij het naderen van de Roompotsluis werden we aan alle kanten ingehaald door kuilentrekkende grote en kleinere sportvissers-boten die koste wat het kost als eerste de sluis in wilden. Uiteindelijk konden we als een van de laatsten aansluiten in de sluis en legden aan aan een sportvisser met een mannetje of vijf aan betalende gasten aanboord. Opvallend was dat, hoewel de opvarenden er met hun neus bovenop stonden er niemand op het idee kwam een lijntje aan te pakken. Het was een schutting vol ronkende diesels en mannen die de zeilbootjes negeerden.
Op de Oosterschelde woei het rond de 10 kts en hebben we lekker gezeild tot aan de Zeelandbrug, daarna kakte de wind in en hebben we de motor gestart op weg naar de Krammersluis waarvan we al hadden gelezen dat die na 18:00 niet meer zou draaien en onduidelijk was of dat ook voor het weekend gold. Het was inmiddels al rond 20:00 uur toen we de Krammersluis naderden en we maakten ons op voor een nachtje aan de wachtsteiger. Maar ca 20 minuten voor de Krammersluis besloot onze schipper de sluis (beroeps) eens op te roepen op de VHF en te vragen hoe dat nou zat en of de jachtensluis nou wel of niet draait. Het antwoord was: ja hoor, we zetten de deur voor jullie open en enige tijd laten voeren we onder groen licht de jachtensluis binnen. Krammer rules!
Na de schutting zetten we onze reis voort, op naar de Dintel. Windstil was het inmiddels en met een prachtige zonsondergang. Net na 23:00 legden we aan aan de wachtsteiger van de Manders’ sluis die dubbel rood liet zien tot de volgende morgen 8:00 uur, een paar honderd meter voor de thuishaven. Nou ja, dan maar aan de wachtsteiger overnachten.
Zondagmorgen om 8.00 voeren naar binnen voor de laatste paar honderd meter en tevreden de Mara weer op haar plek gelegd. Na een lekker ontbijt afscheid genomen van Mara en terug naar huis gereden. Rondje Zeeland 2023 zat erop.
Mara, hartelijk dank voor jouw gastvrijheid. We hebben een heerlijk weekeinde achter de rug en kijken uit naar een volgende keer samen op het water.
Spi op Haringvliet
Hellevoetsluis
Predator Classic
Roompotsluis
Krammersluis
Avondzon na de Krammersluis
Wachtsteiger Manders sluis
Track