Onderwerp: Een beetje Kattegat, een beetje Limfjord

Vorig jaar zijn we vanuit onze thuishaven in Aalborg het Kattegat opgegaan en hebben een tocht rondom Fyn gemaakt. Dit jaar weten we niet precies wat we willen: weer het Kattegat, of nu het Limfjord? In juni hebben we al een weekje Limfjord gedaan, maar lang niet alles gezien wat we wilden.


Uiteindelijk wordt het toch Kattegat, en we vertrekken op 5 augustus om tien uur uit Aalborg. Al na een uur hebben we een probleem: er komt geen koelwater uit het controlegaatje van onze buitenboordmotor. Hoe kan dat nou, de motor heeft toch een servicebeurt gehad? Dan moet dat koelwatersysteem toch schoongemaakt zijn? We hopen maar, dat alleen het controlegaatje verstopt zit en dat het systeem verder in orde is. We buigen een splitringetje recht en Erik steekt dat in het controlegaatje, en ja hoor, dat helpt. Het water stroomt er weer uit, een hele opluchting.
Om drie uur zijn we op het Kattegat en kunnen we de motor stopzetten en met een zwakke oostenwind naar Hou varen, een klein kustplaatsje waar verder niks te beleven valt.
De volgende ochtend om 9.00 uur vertrekken we met een matige zuidoostenwind naar het eiland Læsø, dat halverwege tussen Denemarken en Zweden ligt. Het heeft twee havens, één aan de westzijde en één aan de oostzijde. Wij gaan naar de westzijde. Onderweg begeeft onze GPS het en moeten we op het kompas varen en maar hopen dat we het eiland niet missen. Bij helder weer is dat geen probleem, maar het is niet zo helder en het duurt eeuwen voor we het zien.
Jammer genoeg heeft het eiland geen winkel met bootbenodigdheden, maar dan komen we op het idee dat we natuurlijk ook een mobiele telefoon met GPS functie kunnen kopen. Dus vragen we in de plaatselijke supermarkt waar we een mobiele telefoon kunnen kopen. Een man die ons dat hoort vragen, zegt behulpzaam:
'Heb je een mobiele telefoon nodig? Je mag de mijne wel even lenen hoor.'
Wij leggen uit, dat we een mobiel met GPS functie willen kopen, omdat we met de boot zijn en ons GPS-systeem kapot is, en we dan in ieder geval iets hebben om onze positie mee te bepalen. Positie bepalen? Dat begrijpt hij niet helemaal. Nou, zeggen we, we willen graag weten waar we zijn. 'Oh, je bedoelt in graden en minuten enzo?' 'Ja!' zeggen wij. 'Maar dat heeft mijn telefoon ook! Dat weet ik zeker. Ik heb hem net gekocht, ik weet niet precies hoe het werkt, maar ik kan het laten zien....' En hij begint ijverig in het menu te zoeken, de jongen van de supermarkt helpt hem een beetje, et voila: daar staat onze positie. 'Mooi!' zeggen we, en dan zegt hij, 'Heb je een balpen? Dan schrijf ik het even voor je op.' Wij schieten heel erg in de lach, Erik probeert het nog een keer uit te leggen en dan lacht de man zelf ook maar.
Maar op Læsø kan je ook geen mobiele telefoon kopen. Nou ja, dan maar behelpen met kompas en dieptemeter.

De volgende dag gaan we naar de oostzijde met matige zuidoostenwind. We vertrekken om 10 uur en doen er 6 uur over, omdat je helemaal om de ondieptes heen moet varen.
Als we aankomen, lijkt het net alsof we in Zweden zijn. De hele haven ligt vol met alleen maar Zweedse boten. En nu merk ik het verschil: Waar de Denen erg rustig zijn, en veel respect hebben voor elkaars privacy, zijn de Zweden erg druk en lijken absoluut niet te denken aan de privacy van hun buren.
Erik voelt zich duidelijk niet op zijn gemak. Het ligt hier in Scandinavië namelijk zo, dat de Denen en de Noren goed met elkaar overweg kunnen, maar over de Zweden maken ze grappen die nog wel een graadje erger zijn dan onze Belgenmoppen. Ik zal een voorbeeld geven: Een Deen staat op een putdeksel op en neer te springen terwijl hij zingt: 'Zesenveertig! Zesenveertig! Zesenveertig' Dan komt er een Zweed voorbij. 'Leuk!' zegt de Zweed, 'mag ik dat ook eens proberen?' 'Natuurlijk' zegt de Deen, en stapt opzij. De Zweed gaat op de putdeksel staan en begint op en neer te springen, waarop de Deen het putdeksel plotseling opzij trekt, de Zweed valt in de put, de Deen doet het deksel er weer op, en gaat weer verder met op en neer springen, zingende 'Zevenenveertig!Zevenenveertig! Zevenenveertig!'

Zaterdag gaan we met een zuidoostenwind die toegenomen is tot windkracht 4/5 naar Sæby (Erik wil natuurlijk niet naar Zweden), 26 zeemijl, we doen er 5 uur over. Ruime wind, hoge golven. In Sæby is het druk, maar we vinden zoals altijd een plaatsje, onze boot is relatief zo klein vergeleken met de meeste boten in de haven, dat we ons altijd wel ergens tussen kunnen wringen.
Wat ik wel raar vind, is dat het toegestaan is om zelfs als de havens overvol zijn, je dinghy buitenboord te hebben liggen. Dat schijnt de laatste trend te zijn (vorig jaar is me dat helemaal niet opgevallen), maar iedereen heeft ineens zo'n dinghy achter z'n boot aan hangen.
Als ik koffie sta te zetten - we liggen lekker aan de kade - komt er een familie voorbij, en ik hoor in het Nederlands: 'Goh, dat is een klein bootje!'
'Ja, klein bootje he' zeg ik
'Ohhh....' zegt de vrouw, 'dat je dat nou net moest horen'
'Geeft toch niks, het is toch een klein bootje?'
'Ja, maar wel leuk hoor!'
'Ik vind zeilboten maar niks' zegt het zoontje, 'een speedboot, dat lijkt me nou leuk!'
'Een SPEEDboot? Man, dat is toch doodvervelend' flap ik eruit
Hij kijkt erg beteuterd. Ik zeg, dat het misschien één keer leuk is, maar dat ik denk dat het gauw gaat vervelen. Daar denkt hij even over na en zegt dan, dat dat wel eens waar kan zijn. Maar toch...
Afijn, we kletsen nog even verder en dan gaat de familie weer verder. Gek hoor, ik ben helemaal niet het type die het leuk vindt om op vakantie met iedereen praatjes te maken, maar sinds ik in Denemarken woon, word ik helemaal blij als ik Hollanders tegenkom. Gewoon omdat ik dan even mijn eigen taal kan spreken. In de havens loer ik ook altijd of ik een Hollands bootje zie, en ja, dan vind ik het wel leuk om even te kletsen.
We blijven een dag in Sæby. Ik vind Sæby één van de leukste Deense kustplaatsjes die ik ken, mooi dorpje, mooi bos eromheen met heuvels en een riviertje, een waterval en een kasteel met een golfbaan waar je ook pay- and play kunt spelen. Het kasteel is ook mooi, en als je na de bezichtiging op de binnenplaats een koffie of thee bestelt, krijg je een hele kan en de zelfgebakken taart is ongelooflijk lekker.


Maandag vertrekken we met een zwakke wind op de motor, na anderhalf uur kunnen we zeilen met zuidoostenwind naar het zuiden. Als we bij het ondiepe gedeelte rond de kust bij Hals komen, zetten we de motor aan, er komt slecht weer aan en we hebben geen zin om op te kruisen daar. En dan gebeuren er ineens allemaal vervelende dingen tegelijk: Er komt weer geen koelwater uit het controlegaatje, we zien dat het aluminiumbeslag van de motorophanging weer begint te scheuren (net als vorig jaar), en het begint ineens heftig te onweren. Dus ik maar hopen, dat het controlegaatje weer verstopt zit, dat het aluminiumbeslag niet ineens 'knak' zegt en de motor eraf ligt en dat het onweer boven land blijft en niet over ons hoofd komt. De haven van Hals is tergend dichtbij, maar tegelijkertijd ook ver weg, omdat je om een enorme ondiepte heen moet. En verder had Erik de benzinetank niet helemaal gevuld, dus motoren we op het laatste drupje om half zes de haven van Hals in.

In Hals houden we twee dagen pauze en beraadslagen wat we gaan doen: het Limfjord op of naar het zuiden in het Kattegat. We besluiten voor het Limfjord, maar dan moeten we langs onze thuishaven. De weersvooruitzichten voor de komende dagen zijn niet best, en ik voel al dat Erik liever even een paar dagen thuis is dan ergens in een haven het slechte weer uit te zitten. Dus ik zeg: 'Ok, we doen het Limfjord, maar we gaan NIET naar huis.' Precies op dat moment gaat Eriks mobiele telefoon, nogal uitzonderlijk want niemand belt ons als we op zeiltocht zijn. Hij neemt hem op, en het is onze buurman die op het huis past en ons vertelt dat de stroom in ons huis is uitgevallen vanwege het onweer van maandag en dat hij het niet aan de praat krijgt. De inhoud van de vriezer is in gevaar...Eriks ogen beginnen te glimmen en hij zegt: 'Bedankt, we komen eraan.' Tja... wat kan je dan? Dus wij naar huis, electricien laten komen, vriezer opgeruimd, en dan is het vrijdag, slecht weer maar toch krijg ik Erik mee terug naar de boot (!) en we varen een paar uur naar de volgende haven, Gjøl, met harde wind uit het westen naar het westen en Erik heeft helaas zin om een stukje op te kruisen in het meest smalle deel van de vaargeul, waar het naast de boeien ineens nog maar 90 centimeter diep is, ik vind het niet echt leuk...Maar het gaat allemaal goed, en zo zijn we om half één in de haven. En daar zitten we vier dagen vast, het waait veel te hard, niemand vaart uit, de havenmeester komt niet eens langs om het havengeld op te halen, hij weet toch wel dat we niet weg kunnen. We repareren de motorophanging, en op woensdag vertrekken we om tien uur naar het eiland Livø.

Er zijn ongelooflijk veel boten op het water, iedereen kan eindelijk weer varen en doet dat dan ook. Het valt ons op, dat we de grotere boten gemakkelijk inhalen als de wind opsteekt, zij hebben dan last van hun genua die de boten in het water lijkt te trekken en ze kunnen duidelijk niet zo scherp varen als wij met onze fok (wij hebben ook wel een genua, maar die zet ik er alleen op als ik echt zeker weet dat we de wind mee hebben en dat de wind niet sterker wordt dan 4). Maar als de wind zwak wordt, lopen zij weer bij ons weg. Uiteindelijk komen we allemaal tegelijk bij de brug aan.
We zijn om half zes in Livø. De volgende dag blijven we daar en maken een mooie wandeling over het eiland, dat een natuurreservaat is.

Vrijdag gaan we naar het eiland Jegindø. We varen noord om het eiland Livø, om de zandstaart in het zuiden varen is niet zo handig. Dan koersen we zuidwaarts en komen zo dicht bij de kust van het eiland Fur, waar we in juni zijn geweest. Die noordkust is heel erg mooi, echt een bezoek waard. Wel jammer dat de haven op Fur in het zuiden ligt.

We doen 9 uur over onze tocht naar Jegindø, stevige zuidwestenwind met nare, onberekenbare windstoten. De luchten zijn dreigend, ik heb toch al veel wolkenformaties gezien, maar deze rare gelaagde wolkendekken zijn nieuw voor me: De bovenste laag is van schapenwolken, en daaronder hangen dan van die zwarte monsters. Ik ben blij dat we in Jegindø aankomen zonder al te rare buien of onweer.
We lenen een fiets en eten in een veel te duur restaurant, waar ik lasagna eet waar ze een salade bij serveren met ananas erin! Lasagna met ananas... dat krijg ik echt niet weg.

De volgende dag naar Doverodde, dat is maar een klein stukje en we zijn er al om 11.00 uur.

We lopen een eind en zien zoveel interessants, dat we besluiten de volgende dag ook te blijven. En dat is echt de moeite waard, het is er prachtig, we huren een fiets en we bezoeken onder andere een heuvel waar meer dan 45 grafheuvels uit het bronzen tijdperk zijn. Daarboven kan je bijna 360 graden rondom het Limfjord zien, van Thyboron in het noordwesten tot Thisted in het noorden. Erg indrukwekkende plaats. Maar onmogelijk te fotograferen.
Onderweg vinden we handenvol cantharellen. Die eten we 's avonds op de boot.

Op maandag varen we naar Thisted, een erg onrustige haven voor gasten als het zuidoostenwind is, omdat je aan de kade moet liggen en die ligt dan precies aan lager wal. En het is natuurlijk zuidoostenwind en niet zo weinig ook. Maar wat alles goedmaakt is, dat we Hollandse buren hebben:=) Ze bieden vriendelijk aan dat we wel langs hun grote schip mogen liggen als we teveel tegen de kade liggen te bonken, maar het gaat wel dus we blijven maar liggen waar we liggen.
We zijn blij als we de volgende ochtend wegkunnen. De wind is nog steeds zuidoost, maar een stuk minder. We vertrekken om tien uur en zijn om vier uur in Logstør, alles kunnen zeilen hoewel de wind op het laatst erg zwak wordt.

In Logstør draait de wind in de nacht naar het westen, zodat we de volgende dag eindelijk een keer met de wind mee kunnen varen en dan ook snel thuis zijn.

KIJK enzokrijg je als "plassenzeiler"eens een mooi kijkje opeen ander stukwater en natuur.

Hoe vaak gaan jullie er daar met de boot opuit?

Hoi Anjo,

Tja, ik ben iemand die altijd alleen maar vragen heeft, en nooit ergens antwoord op weet, en dan wil ik iets terugdoen voor al die mensen hier die mij helpen met m'n vragen, dus dan schrijf ik maar wat over onze tochten.
We gaan soms een paar dagen zeilen, en dan in juni een dag of 10 achter elkaar en in augustus drie weken. Tot nu toe hebben we ons nog niet verder gewaagd dan de Deense vaarwateren, maar ik wil misschien volgend jaar wel naar Noorwegen varen. Moeten we eerst wat aan onze energievoorziening doen, zodat we ook 's nachts door kunnen varen.