Onderwerp: Geluiden in de boot...

Iedereen kent het wel, rammeltjes, tikkende geluiden van verstaging, bekabeling in de mast, verzin het maar.
Toch ga je elke keer weer kijken wat je nu weer hoort. Een boot is net de klankkast van een gitaar wat dat betreft.
Je legt je er op gegeven moment bij neer, het hoort er een beetje bij en slaapt er lekker op.
Vandaag letterlijk bladstil op de haven, zit lekker binnen, hé, wat is dat nou voor geluidje?
Schraap, schraap.
Zal wel.
Op zout water wel eens Harders langs de boot die dat geluid maken.
Zout water??? wacht even.
Nieuwsgierig zoek je vaak waar het vandaan komt die herrie binnen, buiten valt niks te ontdekken.

Of vandaag toch wel.

Je had wel het geluk naast een prachtige boot te liggen.

Gr Rob

roblisto schreef :
Het is zeker een mooie. iets verder nog 1. Aan BB liggen 2 New Classic's, lig er eenzaam tussen.

nee, dan wild kamperen in een klein tentje op Corsica.
Ook van die vreemde geluiden,
staan er 4 van die koe beesten voor je tentje..

Afgelopen zomer in Medemblik.
De hele boot onder de groene vliegjes en spinnen. Zelfs een vleermuisje in mijn rolfokhoes (daar kwamen we uiteraard later pas achter).

'snachts wakker van getik. Slaapdronken eruit en zien dat het niet de vallen zijn die tegen de mast tikken. Maar weer terug het bedje in. Weer getik...

En dan tot de conclusie komen dat er eenden tegen de romp aantikken om beestjes en aangroei van de boot te eten.

Ik heb door lang werken in de zware industrie een hoorprobleem. Bij veel lawaai hoor ik niks meer maar als het stil is hoor ik ontzettend goed. Bovendien ken ik mijn boot en zijn geluiden goed.
Zo heb ik zelfs reeds een muisje gehoord dat zo klein was dat er drie in een lucifersdoosje zouden passen. Ik hoor ook wel eens een rat over het dek lopen, hoor vogels die het zich aan boord makkelijk maken. Ik hoor vissen aan de algen aangroei van de romp knabbelen, hoor garnalen “ knisperen”.
Heb gehoord dat iemand met een bijboot zich heel stilletjes bij de boot ophield en dan klopte.
Dat bleek later een inbreker te zijn die eerst klopte om te weten of iemand “thuis” was.
Bij de voorburen had hij geluk ( ze hoorden hem niet ) en ging er met hun bijboot plus buitenboordmotor vandoor.
Het griezeligste geluid dat ik hoorde was een zeer zwaar snuivend ademen direct bij de boot.
We ankerden op slechts 2 meter van de kant in een zeer afgelegen baai waar ik niemand verwachtte. Ik ging kijken, verwachtte dolfijnen of een duiker maar het bleek een reusachtige monniksrob ( tot 3 meter ) te zijn die het bij ons tussen wal en schip gemakkelijk had gemaakt. Z´n kop had de omvang van een waskorf. Toen ik mijn zaklamp aanmaakte bleef hij bewegingsloos maar toen ik hem aansprak ( ???? ) verdween hij in een vloeiende beweging onder water.
Heb ook reeds een aardbeving gevoeld en toen ik nog in Zeeland zeilde en we overnachtten aan een Grevelingen steiger begin de boot plots op en neer te bewegen. Een uiterst gekke gewaarwording. Ikke geschrokken naar buiten waar ik een schaterend lachen van onder de boegspriet hoorde.
Het was John, een reus van een vent die had zich op de bodem onder de boot gelegd en dan met z´n voeten de kiel van de boot omhoog gedrukt. De eerste paar centimeter wegen nauwelijks, wij schrokken ons rot.

SanderH schreef :
Ha ha. Ik heb het ook gehad met zwanen, die geleerd hadden dat de bemanning dan wel met voer aan dek kwam.