Onderwerp: Osmose of hopelijk iets minder erg

Feiten:

Jeanneau Sun Odyssey 37 van 2005
In maart 2010 alle antifoulling eraf gedaan tot op de gelcoat
Één laag Gelshield 200 (epoxy) gerold
Op de nog niet volledig uitgedroogde epoxy ( suggestie van de fabrikant International) een zwarte en dan een grijze laag harde antifouling International Interspeed
Dan twee lagen zelfslijpende antifouling International Micron
Jaarlijks nat geschrobd en nieuwe laag Micron
Tot 2016 steeds 6 maand in het zoutwater en 6 maand op het droge
Nooit iets opgemerkt qua afbladering e.d.
Van mei 2016 tot april 2017 op brak water gelegen

Resultaat

Onder de waterlijn rond om rond zeer kleine bubbels <2 mm
Met hoge druk opengespoten en andere afgeschuurd, bubbel af te krabben met nagel en minuscule volume vocht kwam eruit, niet te ruiken wegens te weinig hoeveelheid
ik wil denken en zie achter de open bubbels gelshield grijs en geen witte gelcoat of glasvezel

Vraag

Is dit een onschuldige chemische reactie of de gevreesde osmose ?

pmelliott schreef :
Misschien alleen wat water insluiting tussen de lagen verf? Bij osmose zitten de bubbels onder de gelcoat.

Osmose met zulk kleine belletjes lijkt me onwaarschijnlijk, en alleen bij de waterlijn is ook raar voor osmose.

Je hebt wel weinig Gelshield erop gedaan (1 laag waar minstens 6 normaal is) en erg veel AF, 10 lagen in 6 jaar???

Dat had andersom gemoeten.....

Baasklusje schreef :
Osmose met hele kleine blaasjes kan wel degelijk; het is er in allerlei vormen. Mijn eigen boot had na het seizoen 2009 namelijk van die kleine blaasjes in de gelcoat. Mèt zuur ruikend vocht.. Stelde allemaal niet zoveel voor, na behandeling niet meer teruggekomen.
Trad gek genoeg ook op na een wisseling van zout naar zoet (de boot lag tot 2008 in de buitenhaven van Delfzijl).

TS schrijft echter dat ie de Gelshield onder de blaasjes ziet. De blaasvorming treedt dus op tussen Gelshield en AF of in de Gelshield.

Mijn inschatting: AF voor de volledige uitharding van de Gelshield opzetten en daarmee een soort chemische hechting bereiken lijkt een mooi idee, maar als het oplosmiddel uit de Gelshield (dat zit erin) niet volledig ontweken is voor de AF erop gaat, kan het niet volledig en onbelemmerd uitdampen en kan het in tweede instantie voor vervelende effecten zorgen.
Het lijkt me verder niks ernstigs; AF moet er vroeg of laat toch weer af als het wegens laagopbouw gaat bladderen.
Blaasjes wegschuren en doorgaan met ademhalen..

TS is wel een erg goede klant van International geweest. Ze weten wel van adviseren, die grapjassen..

Je kijkt naar een osmose. Maar niet dé osmose denk ik.

Er zal zich wat zout water onder de laklagen hebben bevonden. Ga je dan naar water met een lager zoutgehalte, dan zal de osmotische druk de onzichtbare blaasjes doen zwellen.

boarderbas schreef :
Deze reactie geeft antwoord op een vraagstuk waarmee ik alweer een tijdje geleden worstelde. Toen ik mijn bootje, een bejaard spitsgattertje, kocht heb ik het onderwaterschip als onderdeel van het koopproces nauwkeurig bestudeerd. Afgezien van een behoorlijk aantal zeepokken geen bijzonderheden. Na het eerste vaarsseizoen voor de winter op de wal en de romp in het najaar ontdaan van alle aangroei. In het het voorjaar vlak voor de tewaterlating ontdekte ik tot mijn schrik op een aantal plaatsen gebieden met op osmose lijkende bubbels. Besloten er het volgende winterseizoen eens serieus naar te kijken. Ik heb ze echter nadien nooit meer teruggezien, hetgeen mij altijd heeft verbaast.

Nu begrijp ik dat dat dus kan gebeuren als een schip van zout naar zoet migreert.

Dick

Ik mag hopen dat het effectief een reactie is tussen zout en zoet water, het lijkt mij ook een zeer plausibele uitleg , alvast bedankt voor de geruststelling.

Anderzijds ligt de boot in een haven met minder zout water maar zeil ik zo een 1000 mijl of 50 dagen in zout water, dus de chemische reactie zou zich kunnen herhalen of is mijn redenering dan toch iets te simpel ?

Sowieso gaat de boot overmorgen terug in het water en in het najaar haal ik hem eruit om de evolutie te checken en hem gedurende 6 maand te laten uitdrogen

Wat betreft de opmerking over de 10 lagen AF is het wel zo dat ik ieder jaar vlijtig zoveel als mogelijk de vorige laag weg schuurde m.a.w. veel laagopbouw is er nooit geweest.

pmelliott schreef :
Elk jaar de vorige laag wegschuren blijft zonde van het geld.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

pmelliott schreef :
Met chemie heeft dit alles niets te maken en zelfs niets met natuurkunde .Osmose is geen chemische reactie maar de neiging van water om uit een oplossing met minder (weinig) zouten naar een oplossing met meer zouten te gaan. Aangezien de zoutenconcentratie in polyester bij osmose veel hoger zijn dan die in het omringende water kan osmose ontstaan. Wordt daarentegen de zoutenconcentratie in het omringende water hoger , zoals van zoet naar zout water dan zal het osmotisch effect afnemen maar niet volledig verdwijnen.
Osmose is in feite een logisch proces maar heelaas niet zo maar even te verklaren.
Kan het wel proberen.
Stel je een wand met hele kleine gaatjes voor waardoor alleen water kan . Aan de kant van de hoge concentratie zitten er minder watermoleculen en meer zoutmoleculen voor de gaatjes dan aan de kant van de lage zoutconcentratie. Daarom is het logisch dat er meer watermoleculen van de lage concentratie naar de hoge gaan als andersom. Immers er zitten er gewoon meer voor die gaatjes.
Het is dus ook niet zo dat er alleen water van laag naar hoog gaat maar er gaat ook , alleen minder water van hoog naar laag. Vandaar ook dat osmoseblazen vaak na enige tijd op de wal verdwijnen .
Maar misschien ook gewoon even in Wikipedia kijken?
nl.wikipedia.org/wiki/Osmose

Overigens moet je e.e.a. niet zomaar vergelijken met omgekeerde osmose want daarbij geef je het water in de zoutoplossing zoveel druk dat het alleen van hoog naar laag kan en niet meer andersom.
In feite is daarom de naam "omgekeerde osmose" een soort verkeerd want het handelt zich eigenlijk om nanofiltratie , nee , zelfs om picofiltratie .Eén picometer is nl. 10^-12 meter , een nanometer 10^-9 meter en een watermolecuul is ongeveer 150 picometer groot.
Ad