Onderwerp: Scheurtjes in houten deurtjes repareren

Ik ga de kajuitdeurtjes opknappen. Er zit coelan op maar ik ga ze blank lakken.
Hoe kan ik de scheurtjes tussen de verlijmde delen het beste behandelen zodat het zo min mogelijk opvalt als ze gelakt zijn?
Ik heb geen idee wat voor hout het is alleen dat het rood/bruin is en 47 jaar oud.

Gr Harry

Kneedbaar hout van Alabastine. Iedere bouwmarkt verkoopt het.
Of hetzelfde van Frencken.
Maar ook Bison maakt het.

Zo genoeg opties?

Lijmen e.d geeft bijna altijd vlekken. Op de foto lijkt het een naadje en geen scheur?
Check dat eerst even!
Kaalhalen met een schraapijzer of een stukje glas is het mooiste. Niet schuren dus!

Er is nog een andere manier, maak de kastdeurtjes eerst kaal, schuur daarna de kastdeurtjes en vang het schuurstof op. Vul de scheur met witte houtlijm (die droogt toch uiteindelijk blank op) en voeg daar het schuursel aan toe. Je hebt dan in ieder geval dezelfde kleur als het hout. Met al het andere kneedbare hout moet je nogal zoeken om de juiste kleur te vinden of te maken. Daarna weer netjes schuren en aflakken. Succes!

Zo zou ik het ook doen, de naden vullen met een combinatie van schuurstof en witte houtlijm (je hebt binnen- en buitenkwaliteit). Het lijstwerk ziet eruit als teakhout. Zuinig op zijn

holtere schreef :
Het zijn wel scheurtjes, op het andere deurtje is het duidelijker.
De coelan gaat er vrij eenvoudig af met een klein beetje warmte. Het zou heel goed teak kunnen zijn.
Waarom niet schuren erna? Wat weet ik weinig van hout af blijkt nu.

Dat is teak, als het massief teak is, kan je het rustig (wel met beleid) schuren.
Als het gefineerd is, dan niet schuren en opvolgen wat Holtere oppert.

De scheur opvullen met witte houtlijm en schuurstof, of je er niet aan ergeren en het volstoppen met lak.

Inschuren met houtlijm werkt inderdaad goed. Niet eeuwig maar gaat lang goed. (Of topic) Ik weet dat ze lijstwerk vroeger met dit soort schroeven hebben vastgezet en je houdt een boot graag origineel, maar het doet me toch wel pijn als ik dat zo zie.

Het is massief hout zeker geen fineer.

Met schuren rond je vaak de kanten wat af. Je verliest detaillering misschien.
Als je een schraapmes gebruikt gaat dat wat gecontroleerder en snel!
Een vlijmscherpe beitel voor in de hoekjes gaat vaak ook goed.
Je moet maar even bekijken of het hout niet te droog is en sommige kiertjes knijpen dicht als het vochtiger wordt.
Ik zie zelf liever een naadje in mooi oud hout dan lapwerk.

Zoals aangegeven met kneedbaar hout vullen en gebruik een kleurlak waardoor je een meer egaal geheel krijgt. Zal wel vloeken in de kerk zijn voor puristen maar het gaat erom of het weer mooi wordt van aanzien. Kleurlakken hebben als kenmerk, hoe meer lagen hoe donkerder. Als je tevreden bent dan met goede kleurloze lak afronden.
Succes.

Jan

De foto's zijn heel duidelijk. De scheur in het paneeltje is nog het minst zorgwekkend.
Het zijn deurtjes van massief teak die (zo te zien) zijn gemaakt met verdekte pen/gatverbindingen zonder schroeven, waarbij de massieve panelen in een sponning zijn opgesloten. Dat is in principe een heel goede methode.
Het echte probleem zit erin, dat de pen/gatverbindingen nu zijn losgeraakt. Dat is te zien aan de vrij heftige inwateringssporen.
Als je daar niets aan doet, dan is elke vorm van lakken (ongeacht het laksysteem) zinloos; het zal er binnen een jaar weer vreselijk uitzien.

Ik raad je aan om het goed, rigoureus en afdoende aan te pakken, als volgt. Demonteer de deurtjes.
Eerst alle opgeschroefde dingen eraf halen, en dan met beleid de stijltjes en dorpels uit elkaar tikken. Daarna kun je op je gemak alles netjes maken (ook het gescheurde paneeltje) en weer samenvoegen met goede lijm.
Dan zit het voor 20 jaar goed.
Wim.

Het is geen gefineerd 1001 AWB deurtje maar restauratie werk. Oppassen dus om het niet te verknoeien.

Lijkt mij ook massief teak. Om te beginnen alles wat los kan er af schroeven: beslag, latjes etc. Het gescheurde paneeltje zit waarschijnlijk opgesloten in de lijsten en kan er dus niet uit. Alles kaal schrapen met een schraapstaal of scherpe verfkrabber. Daarna behandelen met ontweringswater (oxaalzuur) om de originele kleur terug te krijgen. Kleurlak is dan niet nodig. Spoelen en laten drogen. De scheurtjes in het paneeltje opvullen met kneedbaar hout in teakkleur. Schuurstof met lijm wordt vaak veel te donker. Afwerken met bootvernis naar keuze en volgens recept van de fabrikant.
Terwijl ik dit typ zie ik dat Berghout2 een vergelijkbaar advies geeft. Volg dat maar op.

Onmiskenbaar masief teak houten deurtjes. Ook het paneel is masief hout. Te zien aan identiek jaarring patroon aan beide zijden.
De scheur is ontstaan doordat het paneel vast is komen te zitten in de groef waar hij in gemonteerd zit. Waarschijnlijk doordat daar lak in is gelopen. Zo'n massief paneeltje moet kunnen werken. Afhankelijk van de vochtigheidsgraad wordt het breder en smaller. Normaal kan die dit opvangen doordat het paneel meer of minder in de groef waarin hij opgesloten zit kan schuiven.
Je ziet op jou foto waar hij vast zit in de groef dat er een scheur is ontstaan. Waar de scheur ophoud zie je aan de rand dat het paneel wat verder uit de lijst gekomen is.
hengelst schreef :
De hamvraag is of je het spul kunt demonteren. Dat wil zeggen de pen-gat verbindingen uit elkaar kunt halen. In mijn ervaring met een stuk of 30 voordeuren die ik in de loop van mijn bestaan heb gerestoreerd kan dat ongeveer in de helft van de gevallen.
Als dat demonteren kan ben je spekkoper. Eenmaal gedemonteerd alle delen schoonmaken en opnieuw in elkaar zetten met hoogwaardige lijm. Je kunt dan ook de scheur in het paneel met lijm en lijmklemmen repareren. Wel alle vuil eerst uit de scheur halen ! Eventueel de scheur groter maken zodat je twee delen hebt.
Krijg je het niet gedemonteerd zijn je opties een stuk beperkter. De onderste verbindingen zien er op de foto uit alsof ze los zijn gekomen. Dus je zult ze moeten fixeren. Omdat je het niet uit elkaar krijgt word het een noodoplossing. Wat ik dan deed was vanuit de zijkant 1 of 2 gaten boren die een 2-3mm grotere diameter hebben dan de gebruikte pen dikte tot halve wegen de stijl breedte door de pen heen waarbij de boorrichting gelijk is als de dorpel. Je boord dus in het kopse hout van de pen. De dikte van de pen als je niet nergens kunt zien is 1/3 van de totale dikte van de deur. In deze gaten giet je epoxy. Waarna je er een passende houten deuvel in staat. Met kleine tikjes pers je dan de epoxy de verbinding in. Als alles goed gaat komt de epoxy tevoorschijn door de ruimte tussen de dorpels en de stijlen.
Ik ben geen schilder. Maar blank gelakte onderdelen voor buiten werden meestal als eerste laag met verdunde lak en puimsteen ingeschuurd. De ontstane "pap" afmesten met een plamuurmes waarmee je ook poriën en kleine scheurtje vult. Zorg dat je het paneeltje niet vast lakt in de groeven waar die in gemonteerd zit.
Klinkt ingewikkeld maar het is ook wel leuk werk en deze deurtjes zijn het zeker waard.

Spul is veel te goed om te demonteren. Dat draait uit op slopen. Dat kan alleen als het al uit elkaar valt
Vulmiddelen daar draait mijn maag van om. Gewoon krabben/ ontweren en netjes schilderen. Respecteer maar vooral koester je scheurtjes en kiertjes dat hoort bij oud en massief hout. Niet kapot restaureren maar gewoon in stand houden.

holtere schreef :
Heel veel van dit soort hoogwaardig houtwerk werd zonder echte lijn in elkaar gezet. Als het met pennen met wiggen is gemonteerd kan het zonder veel sloopwerk uit elkaar. Maar ik heb ook maar ervaring met een beperkt aantal monumentale voordeuren. Slechts een stuk of dertig. Dus er is nog veel te leren voor mij.

Prachtige deurtjes! Zou er alles aan doen deze te behouden! Met alle goede adviezen hier moet dat lukken. Zelf zou ik het wel voor lief nemen wanneer ik daar jaarlijks aandacht aan zou moeten geven.

Ja, er valt voor mij ook veel te leren.
Een ding leer ik altijd slecht af en dat is dat als ik begin met demonteren er vaak toch iets tegenzit. Het demonteren eindigt dan in half slopen. Als je dat niet herkent neem ik mijn petje voor je af en dat is dan bij dezen.

Ok...... dat zijn duidelijke adviezen al zijn het er meerdere.
Dat ze het waard zijn om er aandacht aan te besteden was me al duidelijk.
Om ze te demonteren vind ik wel erg spannend.
Hoe zeer ik de adviezen van Noreen en Berghout ook zeer hoog heb zitten is dat een brug te ver voor me vrees ik.

Ik vond het niet erg om de ouderdom in al zijn schoonheid on de vorm van een scheur te zien.

Wel wil ik natuurlijk dat de boel niet na een jaar alsnog uit elkaar valt.

Er wordt hier geantwoord met opmerkingen over hoe je kan restaureren, en ook over het in stand houden van mooie veroudering van je hout. Maar beiden gaan voorbij aan de vraag:

hengelst schreef :
Die vraag is dus simpel: hoe valt zo'n scheur het minst op na lakken. En dat is met kneedbaar hout, in een enigszins juiste tint. Geen gedoe, geen restauratie, maar simpelweg zodanig opknappen dat zo'n scheur niet meer opvalt.

Gewoon plamuren en schilderen is zeker vloeken in de kerk?

hengelst schreef :
Twee vragen / tips.

Zet een lijmtang over de onderdorpel zo dat de deur volgens de twee rode pijlen samengedrukt wordt.




Wordt de ruimte/naden tussen de stijlen en zichtbaar kleiner zitten de verbindingen los.

2e kun je een foto plaatsen van de zijkant van het deurtje ? Is hier iets te zien van de pen ?

Was me nog niet opgevallen maar er zit aan 1 kant bij 1 paneel idd een pen zelfs 2. Dus waarschijnlijk al eens eerder aan gewerkt.
Aan de zelfde kant zie ook aan de onderzijde een pen.

De panelen hebben ook een profieltje.

Het is moeilijk te zien. Zijn die ronde "pennen" kops hout of langshout ?
Het lijkt inderdaad op een eerdere poging tot reparatie.

Dat proefieltje heet een spatpen en is een onderdeel van de pengat verbindingen.