Onderwerp: Varen zonder AF

In de winter heb ik, als eerste stap naar een biocide vrij onderwaterschip, de BB zijde van mijn Alu Koopmans vrij gemaakt van AF tot op de onderlaag. 8 lagen oude zachte antifouling die begonnen te craqueleren gingen er met een vacuumkrabber betrekkelijk makkelijk af.
De onderlaag, waarschijnlijk een epoxy-tar, is nog een redelijke staat en lijkt nog steeds goed gehecht.

Het idee is om uiteindelijk een duurzame, gladde afwerking aan te brengen die met de hand met enige regelmaat moet worden schoongemaakt. Duikend - ik heb een duikset - of zoals gisteren, droogvallend tegen een kade. In NL hebben we dat nergens, ons tij is te gering misschien, in Frankrijk en Engeland is het heel gebruikelijk en wordt het gefaciliteerd.

Ik had een dagje over in St Vaast la Hougue, en ging in de buitenhaven in het slik staan.
De BB zijde bleek in het warme voorjaar flink aangegroeid, de SB zijde met de zachte AF die het derde seizoen in gaat viel het mee.
Gewapend met een mini schoffeltje dat ik in een tuinwinkel vond, heb ik BB weer glad genaakt. Dat was ongeveer een uur werk - het zuigend slik hielp niet mee -. Viel me niet tegen, het resultaat is goed genoeg. Nu zien hoe het zich houdt als we in beweging blijven.

Tegenvallend was de dure AF propellor sprayvan International. Er gaat een speciale primer bij, maar de hechting blijft een probleem.

Ik denk aan Ecospeed als afwerklaag voor het onderwaterschip. Nu een goede overgangsprimer vinden tussen de epoxytar en Ecospeed.

Nog even over het ontbreken van faciliteiten aan de Nederlandse zeekust voor het benutten van het tij om scherpe jachten te laten droogvallen:
In principe zijn er natuurlijk plaatsen die voldoende tijverschil hebben om bv met 'scrubbing posts' - palen op een geschikte ondiepte - een gelegenheid te maken je onderwaterschip te controleren en zo mogelijk te onderhouden. Vlieland heeft bij springtij 2.4m, daar kan ik dan bv een uur na hoogwater aan de palen gaan liggen, om met LW toch enige tijd droog te staan. Idealiter op een harde zandbodem.

Waarom we dit niet kennen - of is het er wel, maar ben ik het nog niet tegengekomen - komt misschien door onze platbodem cultuur, die traditioneel simpelweg zonder hulpmiddelen kan droogvallen.
In Frankrijk zijn de getijdehavens ingericht op de locale visservloot, in Engeland zijn de scrubbing posts op the hard wel vaak in beheer van de jachtclubs.

Je vraagt je af hoe de ontvangst bij de locale overheden en/of Rijkswaterstaat zou zijn als je verzoekt om vergunning om een paar mooie oude remmingpalen in een Waddenplaatje te slaan.
Argument moet vooral zijn om daarmee het AF vrij varen te ondersteunen. Een risico is dat jachten die wel gif onder hun boot hebben gesmeerd, er óók gebruik van gaan maken. Beheersprobleem. Maar technisch wel op te lossen, bv door een onvriendelijke constructie die eerst vrijgemaakt moet worden met een sleutel, te bekomen bij de plaatselijke havenmeester.

Je moet er niet aan denken dat iedereen zijn oude verf en AF af gaat krabben bij laag water, de bende valt in het slijk of zand. Dat doe je m.i netjes op de helling, eerst afspuiten en dan afschrapen met behulp van een af/stofzuiger.

Of af en toe een paar dagen op zoet doorbrengen.

Ik dacht vroeger in Zeeland wel een paar van die constructies gezien te hebben. Had het haventje van Ellewoutsdijk er niet een?
Maar ik kan me voorstellen dat de Nederlandse overheden er niet blij mee zullen zijn, qua beheer, controle, handhaving..

Heel veel jaren geleden kon je in hartje Jordaan Amsterdam, buiten op een lage brug zelf je olie verwisselen. Gewoon buiten, geen controle, openbare olie wisselplaats. Een plekje dat nu een kinderspeelplaats is. We vinden dat nu een raar idee. Omdat het milieutechnisch niet in orde is, omdat de gemeente aansprakelijk is etc.

Zo ook met een instelling op het wad, waar je AF kan aanbrengen en afkrabben. Je kan niet controleren wat daar allemaal gekrabd en gesmeerd wordt. En wie is verantwoordelijk? Van wie is het wad? Wel is het zo dat bio AF, zonder koper en chemische troep, aanbevelingswaardig is! En je draagt bij aan een beter milieu. Prima. Zie je die palen wel in FR of UK? Ik denk dat het oude situaties zijn, zoals ooit in de Jordaan.

H700 schreef :
Totaal andere discussie. Het gaat hier om getij te gebruiken om een schip zonder AF te ontdoen van aangroei.
Uitaard gaat niemand (hoop ik toch tegenwoordig) zijn AF afkrabben in de natuur....

@samvh
heb je silic one van hempel in overweging ? waarom wel / niet ?
Dat vraag ik je omdat mijn boot ook van alu is.

H700 schreef :
Ja, dat noemde ik ook al, dat is niet de bedoeling. Maar goed, in Engeland en Frankrijk zouden ze datzelfde bezwaar kunnen hebben. Toch ben ik altijd vrij gelaten in het aanpakken van mijn onderwaterschip. Het betrof scotchbriten van coppercoat, en nu dus, schelpjes afsteken.

Toekomst schreef :
Nee, beslist geen AF op siliconenbasis, dat lijkt me nóg erger, zo'n onafbreekbare stof het milieu in brengen. Ik ga uit van een inerte, harde laag die je éénmalig aanbrengt en je vervolgens mechanisch schoon houdt. Niet iets voor mensen die hun bootje 95% van de tijd stil laten liggen.

Zwaardopzee schreef :
Het zijn zeker geen oude situaties, ze worden gewoon dagelijks gebruikt. Ik neem aan dat er ook een gebruikscultuur bij hoort, waarbij het afkrabben van oude AF uit den boze is. Die scrubbing posts staan altijd on the hard in het zicht van jachtclub of werf, misbruik wordt snel gezien.

Het idee is juist dat als je het gebruik van AF met biociden wil terugdringen, je dus de alternatieven moet stimuleren. De beschrikking hebben over eenvoudige, gratis, afboenplekken kan het milieu dus juist ten goede komen.

samvh schreef :
De kade van Sint Philipsland. Ervoor valt het met springtij net droog. De getijslag is dan ruim 3 meter. Bij het haventje van Strijenham (vlakbij de Bergse Diepsluis) staat ook een aardig paalwerk voor dat doel en de getijslag is daar ook rond de 3 m. E
n wat dacht van de Westerschelde?

Probleem is in Nederland meer het vinden van een plek met voldoende getijslag waar ook een stevige beloopbare ondergrond is.

Aanvulling, mede naar aanleiding van je volgende pots: er waren in Zeeland vroeger diverse plekken waar dit kon, o.a. in Sint Annaland en Zierikzee. In beide plaatsen waren zogenaamde bankstellingen.
Inmiddels zijn die verdwenen, vermoedelijk vanwege milieuperikelen. Want volledig zonder AF varen deed niemand in die tijd, dus werd er niet alleen geborsteld, maar ook gerold en gekwast.

Qua getijslag zit je in Zeeland overigens beter dan op het Wad. Pas op het Oostwad benadert de getijslag de maat van de getijslag achterin het Oosterscheldebekken. Op de Westerschelde heb je ter hoogte van Paal een getijslag van 5 m.

Gewoon kaal laten
Ik heb 11 jaar geleden voor het laatst AF gezet en ik ga het niet meer doen ik. Mijn boot ligt in de stille Oceaan, water temperatuur momenteel 20 graden (warmer dan de lucht!). De aangroei is tich keer zwaarder als in Nederland maar laat zich ook erg makkelijk weer verwijderen. Ik schrob gewoon elke keer als het vies word en ik neem ook genoegen met het feit dat ik soms wat langzamer ga.

Op SnowDragon, onze andere boot (Koopmans 49) hebben we electronische antifouling (Ultrasone). Dat werkt beter als "gewone" antifouling maar vraagt wel 24/7 een redelijke hoeveelheid stroom. Als je het een paar uurtjes uitzet in warmwater terwijl de zon schijnt dan moet je te water om de aangezette algen weg te schrobben. Het werkt niet om schoon te maken, maar wel om schoon te houden.

Erikdejong schreef :
Eens. Dan zou het wel fijn zijn als je plekken hebt waar je makkelijk kunt boenen.

Op Urk zijn 2 werven met een helling die volgens mij niet zo duur zijn.

Toch denk ik dat het oude situaties zijn die nog dagelijks worden gebruikt. Die palen staan wel even als ze er eenmaal staan. Het idee is sympathiek, milieuvriendelijke schipper wil zijn best doen, maar vraagt steun bij zijn keuze. Maar het lijkt me lastig controleren, een beetje zoals in de Jordaan; niet overal olie weg laten lopen in de put, maar een plek aanbieden waar het gecontroleerd kan. Maar dat ging toch mis.

samvh schreef : Ik doe het meestal zwemmend. We hebben hier echter erg helder water dus dat maakt het wel makkelijker.

Zwaardopzee schreef : .

Als ontwerper wordt ik dan geprikkeld om een oplossing te bedenken die enerzijds makkelijk toegankelijk is voor een breed publiek - niet iedere zeiler kan duiken of durft zijn kieljacht tegen twee palen te zetten - en anderzijds misbruik verhinderd wordt. Dat laatste is vooral een beheersprobleem, het eerste een technische uitdaging.
Het lijkt logisch het beheer in handen te geven van een havenmeester of zeilvereniging. Je moet aantoonbaar geen AF onder je schip hebben, dan krijg je toestemming en een 'sleutel', zoiets.

Ik zal eens gaan nadenken over een concept. Ideeën welkom.

Wadloper schreef :
Zo zie je dat ik te weinig in Zeeland kom, want het bovenstaande was me allemaal onbekend.
Een goede ondergrond is inderdaad praktisch, als het al te slikkig is maakt dat het werken niet eenvoudiger. In St Vaast moest ik me door de zuigende modder werken.
Worden de palen van Strijensham nog wel eens gebruikt?

Erikdejong schreef :
Ik herinner me gelezen te hebben dat je er een fles lucht per keer aan besteedde. Het is inspannend werk, dus je bent snel door je lucht heen, minuutje of 20?
Ik heb net zo'n zuignap aangeschaft, om je schrap te kunnen zetten onder water.

Ergens tussen de 20 en 30 minuten inderdaad. Ik gebruik een schoffel en maak lange halen. De bovensete 30-50 cm kan ik vanaf de steiger doen, de rest met een tank.

Ik probeer de boot eens per jaar een getij droog te krijgen, meestal net voor een lange tocht, maar helaas lukt dat niet altijd met 3m diepgang. Hier en foto op de bankstelling in Sitka, net niet hoog genoeg dus op een gekke plek. Het werkte, maar vraag me niet hoe.

Ben gisteren drooggevallen na dat ik van de winter black bottom heb gesmeerd. Geen AF dus.
Bijna geen aangroei en ik veegde het er zo van af.
Einde seizoen dus weer een keer zwemmen en de boot is weer schoon.
Voorlopig geen AF voor mij.

samvh schreef :
Dat weet ik niet. Ik ben er eigenlijk nog nooit met volledig laag water geweest. Met half tij ziet het er zó uit:



Tegen de palen op de achtergrond zou wat mogelijk moeten zijn.

Ook hier sinds vorig seizoen ( lente 2019 ) AF vrij onderwaterschip.
Ligplaats Grevelingen, boot deze winter ( en lente ) in het water gebleven en in de lente wegens Covid-19 toestanden bijna niet gevaren.
Aangroei op de Grevelingen gaat hard, vorige zomer bijna elke week gesnorkeld en gekuisd.
Eind juni een week op de kant gegaan, redelijk veel aangroei, oude laag epoxy primer geschuurd en nieuwe laag Epoxy primer erop om te proberen een nog gladder onderwaterschip te kijgen.
Na 14 dagen weer overal een dun laagje biomassa. Was makkelijk te verwijderen met vaatwassponsje.


De reden waarom de banksteling weg zijn, is zeer waarschijnlijk omdat ze ook (vooral) werden gebruikt om oude AF af te schuren en nieuwe op te brengen.
Het zal heel wat moeite kosten om de overheid te overtuigen om schepen die AF vrij zijn toe te laten om hun onderwaterschip te kuisen, omdat ze telkens zullen denken dat er toch AF gesmeerd zal zijn.
Je loopt ook een ernstig risico dat een boa je een boete geeft als hij je ziet schuren aan je onderwaterschip, omdat het AF vrij varen nog niet gekend is bij hen.

Eddy K schreef :
Als je boot op zoet ligt en je vaart inmiddels een paar dagen op zout, dan is dat niet zo gek.
Ik heb in het voorseizoen beduidend meer aangroei gehad omdat ik het wad niet op kon.
Normaal gesproken is mijn onderwaterschip vrij glad zonder AF.