Onderwerp: Flexibilisator toevoegen voor epoxy op hout

Beste leden van het Zeilforum,

Met interesse heb ik onderhand bijna alle verhalen om epoxy en hout gelezen. Ik heb zelf al behoorlijk wat ervaring met epoxy glasvezel kevlar carbon vacuum baggen etc enkel niet in de combinatie werkend hout.

ik heb in het verleden wel een expirimentjes gedaan met minder verharder of tussentijds flexen van de verlijming wanneer flex nodig was in de epoxy maar op een boot lijkt mij dat minder geschikt.

Als je wat dieper kijkt naar wat epoxy "bros" maakt dan lijkt mij een flexibilisator als je het vanuit de chemie bekijkt zeer geschikt om kracht te behouden en van het brosse af te komen, denk aan 2k gietvloeren etc... denacol.com/en/column/basics-o...e-examples-and-more/

Dit vraagstuk speelt omdat ik eigenaar ben geworden van de Colombe, een Iroko op stalen spanten schip met een dikke laag epoxy er over die tussen elke gang mooi is gescheurd. Hij gaat over twee jaar uit het water en dan mag er wat mij betreft een volledig nieuw verfsysteem op, alleen twijfel ik tussen chloorrubber en dit systeem.
op mijn verlangenlijstje staat namelijk het afwerken met coppercoat wat natuurlijk ook niet zo gelukkig is met flexibele ondergronden.

met vriendelijke groet,
Robert

Ik volg met interesse of hier een oplossing voor bestaat.

Helaas kan ik je niet helpen; ik ken geen andere oplossing voor de werking tussen de gangen dan kitten, en dan dus geen coppercoat.

Er zijn verschillende flexibele epoxies te koop, zoals deze polyestershoppen.nl/epoxy/flexibele-epoxy-307.html

Berghout-2 heeft hier eens stopverf voor tussen de gangen geopperd, dus dat zit er bij mij nu tussen. De traditionele 'seam compounds' bestaan ook voornamelijk uit stopverf. Maar dat gaat niet zo goed samen met epoxy.

Ik heb het al vaak geschreven op dit forum, maar zal het heel in het kort herhalen:
epoxy is prachtig spul voor allerlei toepassingen, maar ongeschikt voor gebruik op dik hout en op bestaande constructies. Dat gaat domweg fout.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Flexibele epoxy is kansloos voor zoiets, flexibel betekent niet dat die filmlaag zich als een condoom gedraagt

holtere schreef :
Nee, dat zal best, maar het maar blijven herhalen van de mantra "epoxy en massief hout kan niet" is ook niet erg bevredigend.

Schildersbedrijven repareren aan de lopende band kozijnen met epoxy en ook worden door houtworm of boktor aangetaste balken versterkt met glasvezelstaven en epoxy. Met welke epoxy wordt dat dan gedaan?
.

Wadloper schreef :
De ene epoxy is de andere niet. Ik heb mij wel verbaasd over de epoxy (window care, heet tegenwoordig anders denk ik) waarmee je kozijnen kunt reconstrueren. Is echt ander spul. En voor constructieve toepassingen al dan niet met staafjes of voorspan draadjes in rampa moeren. Voor coatings ken ik het niet anders dan de welbekende epoxy verven.

Wadloper schreef :
Misschien vergt het wat ruimtelijk inzicht.
Stel je hebt twee balkjes met een kier van 0,2 mm en daar kwast je flexibele epoxy overheen.
Dat zit dan mooi dicht waarschijnlijk. De epoxyfilm overspant dus een kier van 0,2 mm.
Dan gaat het hout wat krimpen en de kier wordt 0,4 mm. De epoxy moet dan 100% meerekken, van 0,2 naar 0,4 mm. Immers, alleen het stukje epoxy film dat de kier overspant rekt.
Onmogelijk dat het wat langer heel blijft natuurlijk.

Hallo allemaal, hartelijk bedankt voor de reacties!

De stopverf methode (iets van lijnzaad met kalk/ijzeroxide) is inderdaad iets dat ik in gedachten had tussen de gangen. Inderdaad heb ik van Berghout zijn antwoorden veelvuldig gelezen. Zeer leerzaam dus ik ben je dankbaar voor alles wat je hebt geschreven. Enkel heb ik geen flexibilisator ervaring gelezen. Heb je daar ook experimenten mee gedaan zoals je met bison-lijm hebt gedaan?
Waar ik eigenlijk naartoe wil is epoxy dat zich gedraagt als chloorrubber, niet als een “hoesje” waarmee ik een bindende laag voor de coppercoat kan maken. (Wat chloorrubber niet doet) Eventueel zelfs toevoegen aan de coppercoat.

Dit wil ik uiteraard eerst gaan doen op wat proefstukjes voordat ik de hele boot er mee insmeer.

Edit:
Die kier van 100% begrijp ik inderdaad. Maar wat zal chloorrubber dan doen wat epoxy niet doet? Is het rubber het gene dat deze rek meerdere malen wel kan hebben?

holtere schreef :
Mja. Dat is de mantra.
Nu graag het antwoord op mijn vragen. Er is al jaren geleden zo'n kozijnreparatie gedaan aan een pand recht tegenover mijn huis en dat zit nog steeds perfect.

Je mag ook gewoon zeggen dat je geen antwoord hebt. Geeft niks. Ik weet ook niet alles.,

Dat jij niet alles weet wil niet zeggen dat een ander met dezelfde beperking behept is

holtere schreef :
Nou, kom maar op dan, brutaaltje..

Stopverf ook met koper mengen dan maar? En we noemen het: "Copperstop"


Indd: procentueel heb je heel erg veel rek nodig. Kwestie van datasheets, of de betreffende flexibele epoxy dat kan leveren?

Je weigert zelf na te denken? Het is ook warm

Bij een kozijn smeer je de epoxy ook tussen de delen en werkt het als lijm. Twee balken gedragen zich dan als een. Dat is heel wat anders dan een kier overlakken waarbij er nauwelijks epoxy tussen de delen zit. Die balken blijven los van elkaar werken.
Verder is er een heel verschil in constructie wellicht. Een boot is opgebouwd uit vele balkjes in de lengte richting naast elkaar. Een kozijn is al dwars op kops hout gelijmd. Hout werkt nauwelijks in de lengte maar veel dwars op de groeirichting maar ook zal de b.v. de dorpel vast kunnen blijven zitten aan de kopse kant omdat de dorpel los mee kan bewegen aan de muurkant. Daar zit altijd kit of schuim of ruimte.
Zo voldoende?

Even om Wadloper te helpen. Bij de restauratie van gebouwen wordt , om het vervangen van de gehele balk te vermijden, de verrotte kop uitgehakt en weer aangevuld met een gietmassa die met glasstaven wordt verbonden. Die methode was van Renofors. Veel laten doen bij monumenten. Die gietmassa is wel kunsthars, maar ik betwijfel of het epoxy is.

Epoxy, monumenten …. Mag dat zo maar ?
Ik kreeg in Amsterdam al problemen door gebruik van een stopverf vervanger

jerry schreef :
Die gietmassa over de glasstaven is meestal wel epoxy.
Voor de reparatie van balken in een gebouw kan dat gebruikt worden omdat de omstandigheden daar vriendelijk zijn: vrij constante temperatuur, geen watercontact en een normale luchtvochtigheid.

Op een schip zijn de omstandigheden heel anders, lees: ongunstiger. Dat bleek ook wel toen in de jaren ’70 de Charlotte Rhodes werd “gerestaureerd” met de toen hypermoderne hars/glasstavenmethode. Een gerenommeerd (huizen-)restauratiebedrijf in Delft voerde het uit.
Enkele jaren later is het schip jammerlijk verwoest door een explosie. Er wordt gefluisterd dat het geen ongeluk was, want de “restauratie” hield zich niet zo goed als voorspeld/gehoopt (en dat is een understatement).

De topicstarter heeft een composietbouw schip, iroko huid op stalen spanten.
Het is onmogelijk om het hout volledig waterdicht in te pakken in epoxy, dus het iroko zal altijd blijven zwellen en krimpen.
De geëigende methode om zo’n traditioneel gebouwd schip waterdicht te krijgen, is breeuwen, bij voorkeur met werk (=geteerd langvezelig hennep) afgedekt met bitumen.
Maak alsjeblieft niet de goedbedoelde fout die heel veel andere scheepseigenaren maken, gebruik dus géén kit over het breeuwwerk. Kit werkt daar niet en veroorzaakt rot-schade aan de naden.

Je hebt gelijk Berghout2 . Een oud gebouw is geen schip, al is er massief hout gebruikt. Het bedrijf dat Renofors uitvoerde was Huurman in Delft. Al jaren failliet, ook na een doorstart niets meer van gehoord. Ze waren bij grote restauratiewerken altijd een van de gegadigden.
Als voorbeelden voor het schip van de topicstarter staan op YouTube de bouw van de TallyHoo en Acorn to Arabella.

holtere schreef :
Volgens deze theorie moet je ook twee huidgangen probleemloos aan elkaar kunnen lijmen. Daar is Berghout2 het vast niet mee eens.

Wellicht?

Je vergeet even dat die onderdorpel aan die stijl vastzit met een pen-en-gat verbinding. Die onderdorpel kan dus helemaal niet zo vrij bewegen. Kortom: niet zo'n beste uitleg.

Vertel nog eens iets verschillende typen harders, dan wordt het wat begrijpelijker, misschien.

Nee. Maar samen komen we er wel uit, denk ik..

Kan mij herinneren dat iemand in de stallingloods het blijvend wilde oplossen met zijn mahonie zeiljacht. Heeft de naden uitgefreesd en daar met epoxie dunne latten ingelijmd. Een enorm werk.

Wat later grote knallen in de loods waarbij meerdere de gangen in het midden barsten vertoonden.

Hout moet kunnen werken.

Heb nog wel toepassingen gezien boven de waterlijn op een paar houten kotters met het product Coelan. Dat is net eleastiek. De blanke Goelan werdt op kleur gebracht met een kleurpasta.

De eigenaren waren er zeer enthousiast over.

Wadloper schreef :
O jawel hoor, je kunt heel goed twee huidgangen aan elkaar lijmen. Dan moeten ze wel droog zijn, anders hecht de lijm niet.
En ze moeten droog blijven, anders spat de zaak kapot. Dus het bootje mag niet meer te water.
Maar lijmen, dat kun je!

brambo schreef :
Vraag maar aan OldBawley. Die heeft 't op zijn dek.

Ondanks alle hier genoemde bezwaren tegen huidgangen met epoxy verlijmen, moet ik toch de restauratie van mijn oude Olympiajol uit 1940 beschrijven. Toen ik de boot kocht waren sommige huidgangen van het karveel gebouwde bootje zo zeer gekrompen dat ze in het water niet meer dicht trokken. Daarom stond hij ook te koop. Ik heb toen de meeste naden onder waterlijn voor zeker 80% opengefreesd met een 5 mm frees , daar latjes van 5 mm met epoxy in gelijmd. Ik moet er wel bij zeggen dat ik daarna de gehele romp met dun glasweefsel heb bekleed en ook de binnenkant met epoxy heb bestreken. De boot is een paar jaar in het water gestald. De nieuwe eigenaar vaart er nog steeds mee op de Fluessen. Met een overnaads gebouwde boot zou ik deze werkwijze niet aandurven.

Allen nogmaals dank voor de antwoorden.

De colombe is inderdaad gebouwd van 1" dikke iroko gangen op stalen spanten. Ik heb ooit iets kunnen lezen op het zeilforum dat er bij de bouw een dun draadje tussen de spanten werd gelegd maar wat zowel ik als de vorige eigenaar zien is dat er niet tussen zit en de gang afdicht door de kracht van het uitzetten in het water. De kier die er tussen zit is dan ook niet meer dan 1.5mm maar over het grootste gedeelte 1mm met een verwachte diepte van maximaal 1cm. uitfrezen is niet nodig omdat het gewoon dichttrekt.
is dit nog te breeuwen of aan te raden om te breeuwen? het leuke aan chloorrubber is dat dat wel over bitumen heen kan. epoxy kan dat niet.

Zijn er meer opties dan breeuwen bitumen chloorrubber en copper cruise die de potentie hebben om langer mee te gaan?
toch blijft de optie (breeuwen) stopverf en flexibele epoxyprimer met flexibele coppercoat nog steeds niet volledig afgeschoten om te testen op een proefstukje als ik het zo hoor...
chloorrubber en daarna coppercoat met eventuele flexibilisator zal ik dan ook meteen testen

Hier zit anders geen woord Spaans bij:
Voor de rest is het een forum dus je zoekt eenvoudig het antwoord dat je welgevallig is