Onderwerp: Droog laminaat door hoge klemkracht?

Ben met een proefje bezig om zelf dekogen a-la RopeEye te maken. Polyester Epoxy plaat gelamineerd en daar vanmorgen een schijf uit gezaagd, dynema er door heen en aan de achterkant gelamineerd met twee lagen triax glaslegsel. Eerst de lagen doordrenkt met epoxy, daarna op achterop de schijf gelegd en aangedrukt met een kwast. Het dynema had ik eerst al doordrenkt. Tot zover leek het simpel....

Om het een en ander mooi compact te krijgen dacht ik dat het wel goed zou zijn om het stevig aan te klemmen. Toen ik vanmiddag de klemmen en plankjes aan boven en onderkant er af haalde zag ik alleen dat het glas weer zo goed als droog is. Aan het opperlak zit nog een laagje epoxy maar binnenin is het wit en denk ik droog. De randen waar niet zo hard op gedrukt is omdat daar de van te voren gelamineerde schijf niet zit zijn wel mooi doordrenkt...



Kan het zijn dat ik te hard geperst heb en dat het daarom droog is geworden? Of heb ik wat te snel gewerkt en zat er een luchtbel tussen die nu mooi uitgespreid is (dat dacht ik juist te voorkomen door persen) of....

Laminaat moet je juist niet te veel klemmen, er moet voldoende hars achterblijven. Jouw ervaring laat precies zien waarom. Klemmen doe je alleen om de boel op zijn plaats te houden. Niet zoals bij houtlijm.

Ik snap alleen niet helemaal waarom er teveel hars uitgeperst wordt. Ik dacht het stevig aan te persen zodat de dynema strengen mooi ingebed zijn en er een laminaat met een mooie verhouding ontstaat.
Ach, maar eens zien of er nog iets van te redden is. Concept lijkt me wel wat en het zou moeten kunnen lukken lijkt me zo.

Afhankelijk van de klemkracht pers je het gewoon er tussen uit. En epoxy is erg vloeibaar wat dat betreft. Als je het vlak wilt hebben dan eerst iets laten aanstijven en daarna met beleid op een plat vlak enigszins aandrukken. Trouwens ik had een epoxy plaatje gemaakt ipv polyester. Let ook op hoe en waar je dit gaat toepassen. Op een sandwichdek is het een prima concept voor delaminatie als je denkt het er zo op te kunnen plakken.

zei ik polyester ... ik bedoel epoxy... Zal even kijken of ik het nog aan kan passen.

Komt in een sandwich dek, maar ik wil daar wel eerst een epoxy bus in maken net zoals je zou doen als je er iets door heen bout om zo de kracht over de beide kanten te verdelen en te zorgen dat de kerk niet kan samendrukken (en inwateren) Zou dat voldoende garantie moeten zijn tegen problemen?

Bedenk hoe je dat met een bout zou doen. Daar gebruik je een onderlegplaat om de kracht te verdelen. Het dyneema zou in dat geval dus ook moeten doorlopen tot door die onderlegplaat heen. De epoxy bus moet de compressie compenseren.

Ben niet helemaal duidelijk geweest zie ik nu. Ik ga de plaat door het dek monteren, dus plaat aan de onderkant en dynema lus er door heen. dan wordt de vulbus dus inderdaad (net als een bout) op compressie belast. Oplossing met de plaat op dek lijmen die RopeEye doet voor lichter belaste ogen vind ik maar zo-zo, wil ik bijvoorbeeld wel gebruiken voor een paar kleine ogen binnen die gebruikt gaan worden om de zeilpakken aan op te hangen.

Zo, de eerste serie (is al weer een tijdje) af. Dit keer "gewoon" nat gelamineerd, eerst het dynema netjes gespreid op een uitgezaagde schijf glas-epoxy en doordrenkt, daar twee laagjes triax op (had ik liggen). Eigenlijk had ik er voor de afwerking nog even een dun weefsel en peelply op moeten doen, nu is het een beetje ruw aan de achterkant...
Helaas geen foto's van de losse dekogen, alleen in gemonteerde toestand
En zo hebben we een paar tenenbrekers minder aan dek.

Interessant idee, wat is je diameter van de dyneema? Ik moet nog ' wennen' aan dyneema stagen en ogen, maar het is wel sterk. En UV bestendig icm zout water?

Slijten dit soort ogen niet heel erg snel op de overgang van hard naar flexibel?

Erikdejong schreef :
Geen idee, daar ga ik achter komen. Het wordt zo verkocht, maar ja, dat bied natuurlijk geen garantie... De overgang van hard naar flexibel zit wel in het vrij krappe gat door het dek en kan dus weinig bewegen. Verder zit het gat aardig vol met de kit waarmee ze van onderaf gemonteerd zijn.
Mocht het heel snel stuk gaan kan er altijd weer een RVS oog in, de gaten zijn even groot.

Ik heb deze ogen met 4mm dynema gemaakt, maar het kan natuurlijk groter of kleiner. Breeksterkte zou voor de toepassing hier meer dan afdoende moeten zijn. Bevestiging neerhouder spiboom en grootschoot.

De stagen die ik heb gemaakt (zijstagen en achterstag) voldoen vooralsnog prima. Grootste nadeel tot nu toe is dat ze rumoeriger zijn dan stalen stagen. (en ze lijken nogal van lengte te veranderen bij warm weer...)

HotSnail schreef :
Herkenbaar.... mijn dyneema trapezedraden gaan fluiten als er iemand aan hangt in een 4bft. Eerst weet je niet wat je hoort, maar het schijnt erbij te horen.
Zelfde met dyneema hekstag; altijd de spanning eraf halen, anders wordt je helemaal gek van het gebrom. Buiten hoor je niks, maar binnen....

Erikdejong schreef :
Ik heb me dat ook wel eens afgevraagd. De échte ropeye loops worden volgens mij met prepregs gemaakt en daar wordt dan heel secuur mee uitgedokterd waar de hars blijft. Je wilt niet een 'hard spot' op de plek waar de dyneema loop moet buigen, want dan gaat het niet lang goed.
Ik ben benieuwd naar de ervaringen op langere termijn. Ik heb die ropeye dingen alleen voor mooie, lichte toepassingen gebruikt. Dat gaat prima.

Gr, Arent

Arent schreef : Ik ben zeker niet sceptisch, maar wel heel benieuwd hoe zo'n 'minder gecontroleerd' eigen maaksel het volhoud. Houd ons alsjeblieft op de hoogte, ook als het niet goed gaat. Daar leren we allemaal van.

HotSnail schreef :
Bedankt voor je bijdrage. Ik had de toepassing van kit nog niet in je verhaal gelezen. Kan je de opbouw van deze constructie zoals je het gedaan hebt nog aanvullen? Dus een plaat van epoxy is een harde laag weefsel met epoxy, een bus voor compresssie van epoxy met vulstof, een lusje 4 mm dyneema, en kit van onderen?

Ik heb er even een schetsje bij gemaakt, dat maakt de beschrijving denk ik wat duidelijker. Werkvolgorde in stappen hieronder

1. Een plaat gelamineerd (op een vlakke plaat en folie) uit twee lagen triax met licht weefsel als toplaag afgedekt met peelply
2. Na uitharding een schijf met een diameter van ong. 70mm uit deze plaat gezaagd. Rest van de plaat in opslag om stukken voor dubbelingen, meer lussen, ?? uit te zagen
3. Een lus van de gewenste lengte gemaakt van dynema door het ene uiteind door het andere te steken zodat er een lus is en één stuk dubbel gevlochten dynema. Dan had ik een mooi enkel deel wat door het gat loopt en dat leek me beter qua belasting
4. Deze lus door het centert middenin de glas-epoxu plaat gestoken en gefixeerd door er tape zo strak mogelijk omheen te wikkelen. Hierdoor is het stuk in elkaar gestoken dynema ook zo goed mogelijk gecomprimeerd waardoor er minder epoxy in kan trekken.
5. Vervolgens het uiteind van de lus uit elkaar geplozen tot losse strengen en die zo gelijkmatig mogelijk verdeeld over het oppervlak van de schijf. De strengen netjes recht gespannen en doordrenkt met epoxy. Dit is aan de kant van de schijf waar de peelply zat, dus een goed hechtend oppervlak
6. Na goed impregneren van het dynema twee schijfjes triax glas bovenop het dynema gelamineerd (nat in nat)
7. Het geheel uit laten harden en vervolgens het buiten de oorspronkelijke schijf uitstekende dynema en glas weg geslepen en het geheel afgewerkt
   
   
8. De gaten in dek geboord en met een vlinderboor van onder groter geboord (24mm) Ik heb hiervoor een tweede vlinderboor glad geslepen, normaliter is de snijkant scheef of met puntjes, ik heb de snijkant haaks gemaakt zodat ik de onderkant van het dek daar mee schoon kan maken.
9. Gaten van onderaf opgevuld met ingedikte epoxy en uit laten harden. Voor dekbeslag wat geschroefd wordt zou ik hier aan de onderkant nog twee lagen glas over gelamineerd hebben, dat heb ik in dit geval niet gedaan.
10. Het gat in het midden opnieuw geboord na uitharding en zowel de bovenkant als de onderkant een flinke afschuining gegeven met een verzinkboor
11. De bovenkant van de epoxi schijf met de dynema lus ingesmeerd met kit
12. Lus van onderaf door het gat getrokken (met een dun hulplijntje, passing is vrij strak) en rustig omhoog getrokken.
13. Met een val op spanning gehouden terwijl de kit droogt. na een half uurtje de spanning iets verhoogd totdat er wat kit uit rond de lus door het gat omhoog kwam.
14. Aan onderkant overtollige kit weggesneden na uitharding en klaar is Klara

Ik vind het wel heel creatief! Moet je er eigenlijk ook eentje maken voor een destructieve test...

Noballast schreef :
???? Die snap ik niet.

Ik snap dat je de epoxy er tussenuit perst.

Ik snap niet dat daar, terwijl onder druk, lucht voor in de plaats komt.

Of gebeurt dat na uitharden en lostlaten? Met als mechanisme, dat de release van de perskracht zoveel stress op de epoxy brengt dat die meteen loslaat?

Bedankt Hotsnail, ziet er goed uit!

It Paradyske schreef :
Is best wel een goed idee. Ik zal de volgende keer een extra oog maken (als je een keer bezig bent is dat niet veel werk) voor een test.

Maaarrr.... bij wie zou ik dat kunnen doen? Volgens mij is Holtere wel eens bezig geweest met testen van de constrictor klemmen met een loadcel. Ik heb namelijk wel takels om het te belasten, maar geen meet apparatuur om te kijken hoe hoog de belasting is... En daar ben ik al eens mee nat gegaan met het vooor rekken van de stagen

Kun je voor de trekbelasting niet gewoon een unster gebruiken?

Mijn unster gaat niet tot 2000kg....

Wij gebruikten een breeklijntje van bekende sterkte om de constrictors te testen.

Moet je er ook bij vertellen wat je allemaal nodig had om dat breeklijntje te breken

Ik denk dat dat met een 7T takel wel moet lukken... Hoe bepaalde je de bekende breeksterkte van de breeklijntjes? specificatie van de fabrikant? En hoe ging je dan om met splitsen, knopen en dergelijke zaken die wat met de breeksterkte te maken hebben? (niet dat het zo precies komt natuurlijk, maar als ik er dan mee bezig ga...)