Onderwerp: Epoxy

Ik heb Okume platen met Poly-700 vastgezet en in eerste instantie kleine fillets gemaakt.

Die wilde ik iets groter hebben zodat de hoek wat ronder zou worden, wat voor het lamineren makkelijker gaat worden. Nu heeft de weegschaal bij de laatste keer kuren gehad waardoor de verhouding niet helemaal klopt. De laatste laag van de fillets is daarom nu, na bijna een week, niet zo hard als ik van epoxy gewend ben, maar het voelt eerder aan als dik/stevig rubber. Ik kan het dus een beetje induwen, en dan veert het weer terug.

Wat is nu wijsheid? Kan ik doorgaan met lamineren? Of is dat in de toekomst vragen om problemen?

Als het zonder veel moeite te verwijderen is zou ik daarvoor gaan.

Wat heb je vastgezet?
Waarom wilde je de radius wat voller?

Als het iets dragend of iets wat stevig belast wordt betreft, zou ik het zoveel mogelijk proberen te verwijderen of extra laag lamineren.
Steekt het niet zo nauw, dan gewoon over lamineren.

Het probleem met de weegschaal heb ik ook wel eens gehad. Daarom weeg ik nu de harder en de hars in aparte potjes af en voeg ze nadien pas samen.

Los daarvan: heb wel eens gelezen dat een verkeerd afgemaakt mengsel, wat in eerste instantie niet leek uit te harden, na meerdere dagen alsnog hard werd. Of het dan goed is?...

Nou, verwijderen zal niet zonder veel moeite gaan. Ik heb ook geen idee hoe ik het zou moeten verwijderen. Ik wil er sowieso glasweefsel over lamineren, meerdere lagen, want het moet wel sterk worden. De vraag is dus of ik daarmee door kan gaan

Als het laminaat dik genoeg is (voldoende lagen) dan dient de fillet enkel als loze vulling.

Moest je het er af willen halen, is warmstoken met haardroger en krabben misschien wat...
Ik zou het daar precies niet direct zoeken.
Of iets wat schuurt én de stukjes doet wegvliegen.

Wat ben je aan het maken?

Als je er twee of drie lagen weefsel van voldoende breedte over lamineert, lijkt het mij sterk genoeg. De krachten worden opgenomen door het laminaat en minder door de fillet. Als de weegschaal niet betrouwbaar is kun je ook in volumedelen werken. Er zijn bekers met mengstrepen er op. Ik heb ook een keer borrelglaasjes gebruikt: 2 keer met hars er in en 1 keer harder. Was epoxy van Polyservice, dus twee delen hars op éen deel harder.

Die digitale weegschaaltjes zijn erg gevoelig voor helling. Een schommelende boot geeft bij een constante belasting als significant variërende metingen. Alleen op de kant of bij ristig weer gebruiken en zorgem dat de balans waterpas staat op een horizontaal vlak!

Als het sterk moet worden dan zul je het er gewoon af moeten halen. Die drie lagen glasweefsel "hangen" anders gewoon los.
Met een verfkrabber kun je het nog redelijk weghalen. Ronde krabber gebruiken. Vervelend karweitje maar er zit niets anders op naar mijn idee. Is mij (uiteraard) ook wel eens overkomen.

Nachtvlinder schreef :
Dat heb ik inderdaad gemerkt, maar ook de steiger beweegt te veel. Zijn er betrouwbare alternatieven? Een goede, maar niet al te dure analoge versie bv?

3Noreen schreef :
Ik zal het gaan proberen. Alleen krabben? En als dat niet lukt, zal ik er maar van uit gaan dat het dan toch voldoende stevige basis biedt voor het laminaat…

Tenzij het niet constructief is. Eraf halen. Klote werk maar is niet anders ff doorbijten. Btdt, Got the T-shirt.

Met ronde krabber eraf schrapen.

Of, je kan het ook nog wat extra tijd geven als je geen haast hebt, misschien hard het alsnog uit….

Dit is zo'n situatie waarin de verlokking van je als een struisvogel gedragen groot is. Terwijl je eigenlijk zelf ook wel weet wat hier de juiste weg is. Maar daar wil je dan niet naar luisteren, want je hebt geen zin in het extra werk. Compleet begrijpelijk. Multiple t-shirts hier.

Soms gaat "de struisvogel" goed. Soms gaat het fout en dan heb je achteraf nog veel en veel meer werk om zaken te fixen.

Epoxy warm maken, wordt het zacht(er) van. Een ka-klus, dat is wel zeker.

Schuren met grof schuurpapier en overlamineren, desnoods een laagje extra.
De eerste verlijming was al goed, dit is alleen extra hoekvulling.
Kouwe drukte om niks of het zouden foils moeten zijn.

sjoerd1981 schreef :
Die vlieger gaat bij epoxy niet op. Bij polyester kan je een traag mengsel de tijd geven en dan vormen zich uiteindelijk genoeg verbindingen om voldoende uit te harden, die reactie gaat nog lang door (daarom ruiken nieuwe boten nog zo lang naar styreen )
Bij epoxy heb je een exacte hoeveelheid hars en harder nodig om een complete uitharding te krijgen. Als het nu niet voldoende hard wordt, wordt het dat over een jaar ook nog niet, helaas.

Voor een betrouwbare, structurele verbinding zou ik gewoon uithuilen en opnieuw beginnen.
Er is (behalve logistiek) niks mis met potjes van de juiste hoeveelheid klaarzetten op een plek waar je de weegschaal kunt vertrouwen; daarna meenemen aan boord en mengen. Waarschijnlijk is het dan lastiger om precies genoeg te hebben, maar alles heeft zo zijn voor en tegen, nietwaar?
In principe kan je een bekende hoeveelheid vooraf wegen en dan maatstreepjes op de mengbeker zetten. Dan kan je die hoeveelheid betrouwbaar mengen op iedere plek, zonder weegschaal. De Colad-cups werken standaard op die manier, met verschillende mengverhoudingen




Succes!

Arent

Om een kleine hoeveelheid aan te maken gebruik ik kleine voorraad flesjes.
De een is twee keer zo groot als de ander.
Daarop heb ik op afgepaste hoeveelheden een streepje gezet.
Dit is heel makkelijk doseren in een plastic mengbakje.

Ik gebruik injectiespuiten in verschillende formaten. Er zijn heel kleine tot zelfs iets van 100 cc