Onderwerp: Rondje Helgoland - ruimte voor opstapper(s)

Gezellig mannen!

Het idee achter de uitspraak onderschrijf ik in ieder geval, vaak is de reis op zich al de moeite waard..

Met de gegevens die mijn AIS elke minuut logt kun je toch leuke dingen doen, ook al is het dan alleen tijd, positie, koers en snelheid. Even wat statistieken:

Heen:

TG 04/10 01:08
DS 04/10 21:53

Tijd dus 20:45 uur, afgelegde (grond)afstand 119.7nm, gemiddeld 5.8kn (max 9.2kn). Overige gegevens onbekend

Terug:

DS 05/10 15:30 (eigenlijk tankstation op Helgoland)
TG 06/10 14:40
TIjd 23:10 uur en 122.5nm, gemiddeld 5.3kn (max 8.6).

Retourfoto TG is er niet vanwege het weer, heb 'm zelfs niet gezien, maar onze track loopt er langs dus heb de eerste lengte west van TG genomen in de log.

TG op de heenweg hebben we geprobeerd te filmen, ga straks die footage bekijken of er wat bruikbaars tussen zit. Düne-S is wel gezien, maar vanwege de omstandigheden (motor en weer) niet gefototood of -filmd.

Denk dat we ondanks de stop in Helgoland (kan ik eenieder aanraden trouwens) een serieuze kans maken om in de top 10 van dit jaar te komen. Heb een kennis in de jury, zeg maar..

Ben overigens ook van mening dat als we wél van plan waren geweest om non-stop te gaan het verstandig zou zijn geweest de haven aan te lopen. Grenzen verleggen, en met een nieuw oud schip 6-7 Bft is zeker een paar sprongen omhoog geweest! Maar ook aan het verleggen van grenzen zitten grenzen..

Ook onze (als er schuld bij hoort: mijn) keus om Helgoland in zuidelijke richting te verlaten in plaats van oostelijk met een rondje linksom is verstandig gebleken. We hebben relatief kort (echt) slecht weer gehad en hadden op dat moment een hele serie van alternatieven om relatief snel aan te kunnen lopen. Eerst Vlieland, daarna West-Terschelling, Harlingen en in de Slenk uiteindelijk besloten de korte route naar Den Helder te nemen omdat we het tij mee hadden en dus rond hoogtij de drempel te kunnen passeren.

Oops, ben al bijna begonnen met mijn verhaaltje, nou ja knippen en plakken kan ook nog

Tja, wind hebben we genoeg gehad, ik heb zelfs niet eens écht tijd gehad om een 'doornroosje' te doen

op je knieen een motor aan de praat krijgen bij bft7 is inderdaad wel een uitdaging, maar het hoofd cool houden en stuk voor stuk de problemen elimineren tot aan de oplossing was de goede volgorde

Als je het achteraf zo bekijkt was het bijvullen met flinke golven nog verbazend goed gegaan (slechts een paar druppels geknoeid )

Ik heb zeer weinig foto's gemaakt en ik heb onderweg nog wel wat gepost dus ik laat de schrijverij wel aan jou over

Ah, dan heb ik met mijn bootje toch ook wel snel gevaren:
TG tot Düne Sud, 122mijl, 18:40uur, 6,4 knoop.
Maar ja, daarvoor zeil je ook solo hè, dan kun je steeds optimaal zeilen

Zoals het een goed tijdelijk bemanningslid van de Ruby betaamd word er uiteraard van mij verwacht dat ik ook wat vertel over de voor mij grote zeiltocht. Daar wil ik nu wel aan beginnen, de loden kogel in mijn hoofd heeft eindelijk zijn plekje weer gevonden en de wereld staat weer stil en straat voelt niet meer sompig, eindelijk!

Ik vond het een “prima-tourtje”, is wel erg kort door de bocht. Dat we gelachen hebben staat buiten kijf, drie halve zolen die een stukje gaan zeilen en met die weersvooruitzichten een rondje Helgoland gaan doen, dan moet het met de humor wel goed zitten. Nu heb ik wel eerder in een zwaar windje gezeten(geen mollen), maar nog nooit zo dicht op het water en dat geeft toch een ander aspect aan het hele gebeuren. Vroeger heb ik wel eens een nachtje zeilend op zee meegemaakt, maar dat is ongeveer dertig jaar geleden. Daar staat mij nu niets meer van bij en deze “les” trip heeft mij de ogen weer geopend.

De heenreis was een sublieme start voor een “groentje” zo als ik, sterren aan de hemel en een grote straatlantaarn genaamd Maan die de Noordzee mooi verlichte. Echter onder Helgoland was het mooie weer op en begon de deining en windkracht 7. Golfjes van een meter of twee drie rolde spontaan onder de boot door waarbij er een zelfs over de kuip kwam. Ik weet nu waarom ze capuchons op die jassen maken. En na wat brandstof en motor perikelen hebben we Helgoland bestormt. In de haven aangekomen hadden we opeens een groter probleem want onze vriendelijke oosterburen wenste geen schip langszij, we mochten overal aanleggen behalve bij hun. Na een paar krachttermen en een aantal rondjes gevaren te hebben zijn we langszij de “ISIS” gedoken(niet verzonnen ook geen sneer, dus geen bombrieven sturen aan mij) en hebben we na een aantal porties saté te hebben genuttigd van onze wel verdiende rust genoten. Ik wil meteen langs deze weg de bemanning van het visserij onderzoek schip “ISIS” bedanken voor de vissoep, de ligplaats en de goede tip dat de jongste meid op Helgoland minimaal 70 jaar jong is en dat zoeken naar een wat jongere vergeefse moeite is, en dat om ’s nachts om 01:00 uur na een kleine 32 uur wakker geweest te zijn. Kijk dat is info waar je op dat moment iets mee kan, dus truste en maf ze! En niet van op een ouwe fiets moet je het leren!!

’s Morgens na het ontbijt als eerste daad hebben we Helgoland bekeken, we waren er toch, dus maar eens kijken wat we nu hebben bestormt. Ik begrijp nu waarom de jongste 70 jaar is, je wil er nog niet dood gevonden worden. Het hele dorp is een grote winkelstraat met drank, sigaretten, parfum en chocolade en af en toe een kledingzaak met drank, siga….je raad het al. Maar ik was op souvenir jacht, buiten een klein vuurtorentje van het eiland was er niet iets wat nu echt speciaal was, zoiets als een miniatuur lange Anna. Dus werd het voor mijn kleindochter een zeehondje met een rood slabbertje met de tekst Helgoland, op Texel liggen exact dezelfde zeehondjes dan zonder Helgoland er op uiteraard.

Ik heb genoten van iedere seconde, nou ja, bijna iedere seconde, ik dommelde op de terugweg een beetje in begint Toxiq ineens naar Stadjer te gillen. Ik kwam los van de bank met een paar gierende hartkleppen en Toxiq tranen in zijn ogen van het lachen, want die had het weg dommelen van mij niet in de gaten gehad, das lekker dan, NOT!

Maar ik heb een behoorlijk stuk op papier gezet en om Stadjer zijn verhaal niet te ondermijnen stop ik.

Aan beide heren Stadjer en Tociq, bedankt voor de gezellige trip en hopelijk tot een volgende keer!!

Sjoerd

Goed verhaal hoor, er komen steeds meer schrijvers bij.

Sobat schreef :
Nee, niet doen Sjoerd! Doorschrijven!

Mijn verhaal laat nog even op zich wachten en vind het sowieso erg leuk om te lezen hoe jij de trip ervaren hebt! Dat stukken elkaar overlappen is onvermijdelijk, we hebben tenslotte op hetzelfde schip gezeten

stadjer schreef :
Helemaal mee eens. Je schrijft erg beeldend en grappig. Trouwens de humor in je verhaal spreekt mij erg aan. Hoop dat dit je aanmoedigt om het verhaal af te schrijven

Inderdaad, erg grappig geschreven!

Goed bezig, Sjoerd!

Hoe kun je van mijn zoetgevooisde stem nu gierende hartkleppen overhouden

Leuk verhaal, volgende keer nemen we vlammetjes mee (al ging een broodje frikandel er ook prima in

Volgende keer

12 september 2015 's ochtends vertrekken? Weersverwachting ziet er goed uit!

oke, deel 2 volgt. Dus even geduld a.u.b

Mooi werk, mannen. Ben jaloers.

Rook het wat lekkerder aan boord deze keer?

Heb je gemist!

Ja, rook wel beter en niet bij binnenkomst hoeven hozen. De volgende dag wel wat (zee-)water on de vloer weggezogen..

Op de terugreis met een zicht van amper een halve mijl, werden we bij het oversteken van de TG onder Helgoland opgeroepen door een in “nood” verkerend Duits zeiljacht, deze lag met motor problemen en zonder AIS in de TG op een mijl afstand. Hun was verteld door de Duitse Kustwacht dat wij het dichtstbijzijnde schip waren en wel assistentie konden verlenen. Dus werd het verhaal, of wij assistentie konden verlenen door ze naar een haven te slepen? Op de vraag wat hun positie was kwam er een getallenreeks zonder punten, komma’s en of lengte of breedtegraad, d’r viel geen chocolade van te brouwen. Op de vraag van Stadjer of ze een lengte en breedtegraad konden geven met punten en komma’s werd niet gereageerd en op de vraag of ze de zeilen op hadden werd wel positief geantwoord. Wij hadden zelf ook de zeilen op en liepen 3 tot 4kn!?
We hebben toen mini overleg gehouden, gaan we zoeken? Hoe helpen? Slepen is geen optie, want als jezelf 5.5kn loopt op de motor en dan nog een sleep er achter, kun je maar beter een paar roeidollen en roeispanen aan boord hebben om mee te helpen. Hebben we nog wel tijd om het volgende slechte weerfront voor te blijven anders liggen we ergens in een of ander gat voor een paar dagen verwaaid? Dat is dus allemaal geen optie, we gaan wel kijken en dan zien we het wel!
Echter voor wij het/hun/ons probleem hadden opgelost werd er weer opgeroepen dat ze inmiddels buiten de TG waren gekomen en Stadjer werd bedankt! Toxiq en ik vonden het wel jammer dat het niets werd, want was het een van die kerels geweest die ons de avond er voor geweigerd hadden om langszij te liggen, hadden we een 30 rauwe eieren in gedachte, nadat we hem op de een of andere manier geholpen hadden, zo zijn we dan ook wel weer! Maar het hele gevalletje spraak verwarring, deed ons hieraan denken

Na mijn schoonheidsslaapje (wat toch geen nut had) vertelde Toxiq mij, dat de automatische stuur Truus kuren kreeg, de geplande koers naar huis werd met minimaal 20 graden naar bakboord of naar stuurboord overschreden. Eerst reageerde Truus nog op commando’s die gegeven werden, maar zoals een echte vrouw betaamt, lukt dat maar een paar keer en dan gaat de kont in de krib. Dat gebeurde bij ons ook, vandaar dat we als een dronken trottoirwerkster langs de TG zwalkten. Echter met een duw en af en toe een ruk en een trap lukte het aardig om richting Nederland te gaan in plaats van Duitsland of het noorden van Schotland. Er werd nog geopperd dat als er iemand van het forum onze track zou volgen dat ze wel eens het idee konden krijgen dat we het op een zuipen hadden gezet om het teveel aan belastingvrije rum weg te werken.

Ter hoogte van Ameland begon de wind echt aan te trekken wat ook verwacht werd. We hebben toen besloten om eerst te zorgen dat we dichter onder de kust kwamen en tussen Vlieland en Terschelling naar binnen te duiken. Zo gezegd zo gedaan, maar wat een klotsgat!!!, het water kwam van alle kanten over de boot heen. Echter het klotsgat voorbij en het leek of iemand de deur had dicht gedaan, van alles niets meer! De opties die we hadden om dekking te zoeken, Vlieland, Terschelling en Harlingen, gingen overboord. Stadjer wist een binnendoor geultje met de stroom mee waarmee we in de Texelsestroom zouden komen en dan Den Helder. Nou wij het binnendoor geultje in…..daar staan de bak en stuurboord tonnen zo dicht op elkaar, dat je hebt vaseline op de zijkant van je boot nodig om je er door heen te wringen, althans dat idee had ik. Maar het was toch iets ruimer als dat ik dacht.
Inmiddels was het pikkedonker geworden, zijn die tonnen nog onverlicht ook, maar met Stadjer achter de radar en Toxiq aan het roer zijn we door het kruipdoor sluipdoor geultje gekropen zo de Texelsestroom in. Den Helder here we come!!!

Bij Oudeschild heb ik contact opgenomen met het thuisfront voor een slingertje voor Toxiq en mij.
Ondertussen waren we voor de ingang van de haven van Den Helder en dat laatste was het zeker heel erg helder, je zag door de verlichting, de verlichting niet meer! Je werd totaal verblind door de achtergrond verlichting, je voer van totale duisternis het “daglicht” in, alle schepen die er lagen hadden hun volle deklichten aan, terwijl er geen hond aan dek liep, ’s nachts om 00:00 uur!! Maar wij werden wel even opgeroepen door de havendienst dat we de verkeerde verlichting voerden, zelfs een blinde kon ons op het water zien met die lampen om ons heen! Toen lagen er nog een sluis en twee bruggen op ons te wachten. Inmiddels was ons vervoer in Den Helder aangekomen en stond te wachten op de steiger en de vraag waar we zaten. Nog EEN brug te gaan, YEP! niet dus, dubbel rood, het personeel was al naar huis toe. Oproepen en bellen gaf geen uitkomst. Toen hebben we de Ruby maar afgemeerd aan een steiger aldaar en de auto naar ons gedirigeerd. Toxiq en ik zijn met onze plunje van boord gegaan en Stadjer zou de volgende dag het laatste stukje naar de eigen steiger, ongeveer 500 meter, alleen afleggen. Om ongeveer 03:00 uur was ik thuis, en onder het genot van een bak koffie werd ik verplicht om een kort relaas van de trip aan mijn vrouw te geven en om 04:00 uur ging het licht uit.


Sjoerd

Dank je wel Sjoerd!!

Leuk geschreven, Sjoerd!

mooi verhaal sjoerd

Vast een teaser voor mijn komende verhaaltje.. Ben vandaag weer aan een rondje werk begonnen en heb vandaag 7 uur oceaan al tikkend doorgebracht. Heb inmiddels 10 pagina's ruwe tekst. Nu nog bewerken, foto's erbij en dan hopelijk weer wat leesplezier voor eenieder!


=============================

Zoals bedoeld ging inderdaad de wekker keurig af, alleen toch een ander geluidje dan ik ken. Huh?? Blijkt er gewoon gerechtigheid te zijn! Jeroen gaat nu van bank vallen van het lachen! In Helgoland was hij ’s nachts wakker geworden van zo’n multifunctionele weerinfo dinges. Hing aan de muur, maar had op de een of andere manier besloten dat 05:35 een mooie tijd is om te gaan piepen. Hoe het uit te zetten? Geen idee! Nu had het apparaat mij te pakken, en bedankt! Een klein uurtje later ging mijn gewone wekker. Met frisse tegenzin in de kleren, want ik had nog uren kunnen blijven liggen, en naar buiten om de motor te starten.

Het rond laten draaien van de motor ging probleemloos, maar op eigen kracht blijven draaien bleek toch niet bespreekbaar. Gaan we weer.. Toch weer een tank leeg gevaren? Gelukkig is er een tankstation om de hoek dus met de jerrycan daar heen om weer eens 10 liter diesel te halen. Daarna terug en vervolgens zonder knoeien (!) die 10 liter in de dieseltank gedeponeerd. Weer starten, nog steeds niets. Hooguit een verhitte startmotor die een tik nodig heeft om weer lost te schieten. Gelukkig lag het 1/2-inch sleuteltje nog klaar en kon ik snel de retourleidingen losdraaien, vervolgens met het handopvoerpompje wat diesel oppompen. Naar buiten, starten. Motor loopt drie slagen en stop dan. Terug naar handopvoerpompje, wat diesel oppompen, naar buiten en weer starten. Herhaal dat zo’n 25 keer en uiteindelijk start de motor! Eindelijk!! Gelijk de marifoon gepakt om de brug op te roepen. Ja hoor, tien over zeven en brug is gesloten. Dát kon er ook nog wel bij! Ik kan je verklappen dat ik niet echt blij was op dat moment en heb ook gelijk maar naar de nachtopening gevraagd. Volgens de man aan de andere kant van de radio stond dat keurig in de almanakken aangegeven. Tja, mijn deel twee is van 2012, dus daar verwacht ik geen actuele gegevens. Ook de zeedoksluis had, gedurende het zomerseizoen, ineens andere tijden, dus ik was er voor het gemak maar vanuit gegaan dat een website actuele informatie zou geven. Fout!! Heb de motor maar een tijdje laten lopen, maar na een tijdje toch maar uitgezet en nog rustig een broodje gegeten. Om kwart over acht de motor weer gestart en de brug gebeld. Opening was geen probleem. Dus ik losgegooid en zou net een nieuwe techniek gaan testen om de boot om haar as te draaien door uitsluitend de gashendel te gebruiken en het roer te laten staan in een uiterste positie. Dat ging eigenlijk best redelijk, maar daar was de brugwachter weer, of ik nog kwam.. Brug was als een speer opengegaan en ik lag ervoor te klooien. Oops! Dus hup, vol gas richting brug. Nou dat ging snel. Met terugwerkende kracht meende ik ineens dat Sjoerd het er ook al over had gehad. Vol gas was 1200 toeren per minuut in plaats van dik 2000. Ik kroop dus met een slakkengang waar geen slak jaloers van zou worden richting brug. Stiekem gniffelend. Had je vannacht maar moeten draaien! Maar tegelijkertijd ook weer de balen. Moet er wéér wat aan die motor gedaan worden. Is het nou nooit over?

Even later in de haven bleek het gebrek aan toeren bijna het aanmeren onmogelijk te maken. Standaard leg ik de kont tegen de steiger en een vingersteiger aan stuurboord. Ik vaar dus bij voorkeur achteruit mijn plekje in. Deze keer kwam ik echt maar net tegen de wind in! Dat stukje achteruit heeft zeker 10 minuten geduurd! Kans op schade was miniem want het ging wel heel erg gecontroleerd!

Smaakt naar meer!

Meer!

Vooruit, nog een stukje..

==========================================

Niet heel veel later bleek dat wíj geroepen werden, Ruby PH9762 this is German Bight Traffic.. En inderdaad voorzien van hetzelfde accent als in dat geweldige filmpje. Via kanaal 62 naar kanaal 80, zo kom je nog eens ergens, werd ons gevraagd contact op te nemen met een zeiljacht genaamd Liberty dat bij ons in de buurt zou moeten liggen en aan het uitluisteren was op kanaal 72. Heb de papieren kaarten erbij gepakt, een blokje post-it plakpapiertjes en een vers potlood. Kom maar op!

Bij het eerste contact werd gelijk gevraagd of we ze naar Wilhelmshaven konden slepen. Geen idee waar dat was, maar gevoelsmatig was het de verkeerde kant op. Ook had ik nog geen idee waar ze waren of wat er aan de hand was. Ik had wel eerder op kanaal 16 al iets gehoord over een jacht met motorproblemen. Vermoedde dat dit hetzelfde schip was. Gevraagd naar de positie. 5358757 was het antwoord. Daar kon ik een noord-coördinaat van maken en zo op het eerste gezicht inderdaad in de buurt, wij hadden op dat moment ongeveer N54°00 op het scherm staan. Op mijn vraag om een oost-coördinaat bleef het even stil en kreeg ik even later de zelfde rij met nummers. Na ongeveer 10 minuten begon het me te dagen dat ik, in dit specifieke geval, zélf naar wens wat nullen toe mocht voegen. Daarmee kon ik dan tot N53°58.000 E007°57.000 komen. Daar snel een waypoint van gemaakt. Vlak bij die plek voer op dat moment een ander schip, of ze dat schip misschien zagen? Ja dat zagen ze inderdaad vlak langs hun varen! Na overleg met mijn bemanning, heb ik vervolgens besloten om het daar bij te laten. Argumenten voor doorvaren waren het slechte weer dat er aan kwam, onze snelheid van toen weer 3,5 knoop met flink wat gas er op. Met een sleep zouden we achteruit varen. Het schip bevond zich op een uur varen, min of meer de verkeerde kant op, van ons vandaan, als sleepcombi moesten we dan vervolgens 24 mijl de verkeerde kant op, waarna wij dan vervolgens minimaal twee weken verwaaid aan de verkeerde kant van de Duitse Bocht zouden liggen. Verder was er sprake van een zeilboot en weliswaar niet veel wind, maar wel wind, en er was geen noodsituatie anders was het vrachtschip zeker gestopt. Ik heb ze beleefd gemeld dat we helaas niet in een positie waren om ze te helpen en heb ze veel succes gewenst en dat daarna ook aan German Bight Traffic doorgegeven zodat ze wat anders konden gaan regelen. Nu ik dit schrijf, een week later, knaagt het nog steeds. Het voelt niet goed om mensen op zee, met een concrete hulpvraag, voorbij te varen…

==========================================

Ik sta ook open voor suggesties over hoe in de toekomst met dit soort situaties om te gaan!

Gezien de omstandigheden, zoals jij die beschrijft, zou ik precies het zelfde hebben gedaan.

Buiten de afstand naar het jacht, het feit dat er een zeilwindje staat, er geen direct gevaar aanwezig is en er daar bovendien heel snel professionele hulp ter plaatse kan zijn, is het slepen op zee een sport waar je niet aan moet beginnen zonder het juiste materiaal met voldoende pk's onder je kont.
Wanneer het om mensenlevens gaat zal je er op af gaan en ze, hoe dan ook, aanboord nemen.
Maar je gaat je eigen schip niet in gevaar brengen voor iemand anders zijn boot wanneer er zat andere mogelijkheden zijn voor die ander.
En geloof me, een ander schip slepen op zee is heel wat anders dan iemand even een sleepje geven op de Kagerplassen.

Dank je Albert, waardevolle feedback!

Ook de suggestie om -als er wel nood is- de mensen aan boord te nemen in plaats van proberen te slepen vind ik buitengewoon zinvol, ga proberen die mentaal op te slaan en op het juiste moment paraat te hebben.

Inderdaad. Mensen redden geen probleem....maar bergersactiviteiten, dat doe ik mijn Kelt 620 niet aan.

Heb trouwens op de Noordzee iemand wel eens na een Mayday die door de kustwacht werd gerelaisd horen zeggen:" Sorry we doen mee aan de Bruinebank race...kunt u iemand anders sturen?"

@Stadjer: ik lees nog ergens de suggestie dat je met een groot (10paginas?) verhaal bezig was?