Onderwerp: Wat bezielt de zelfbouwer?

Wat bezielt de zelfbouwer om een boot te bouwen/afbouwen of de hobbyist die zijn boot aan een omvangrijke renovatieklus onderwerpt.

Is dat een al dan niet lang gekoesterde droom die waargemaakt wordt of zijn er andere motieven om jezelf met zo’n groot project op te zadelen en dat ook nog vele jaren lang.

Ik ben nog redelijk “van de oude stempel” en heb het bootjesvirus zo rond de pubertijd opgepikt. Onder het motto “een boot is emotie en heeft maar weinig met gezond verstand te maken” zijn in de daarop volgende 40 jaar de meeste van mijn natte dromen al wel uitgekomen. Van kleine bootjes, naar grotere bootjes naar nog grotere bootjes, van klein water naar groter water, naar zee en oceaan, van kleine reizen naar grote reizen, enz.

Voor wat betreft de zelfbouwer heb ik wel recht van spreken. Ondanks dat de midlife hormonen al weer tot rust zijn gekomen heb ik toch weer iets totaal nieuws opgepakt, nl. de nieuwbouw van een snelle en high tech trimaran. Voor de één een droom, voor de ander een lichtend voorbeeld en voor weer een ander de waanzin ten top.

Wat een ander daar van denkt maakt mij niet uit. Voor mij zijn mijn motieven heel duidelijk en ik prijs mij gelukkig dat ik tot op de dag van vandaag dit met (meestal) veel plezier doe. Maar mijn eerste vraag aan elke potentiële zelfbouwer die mij bezoekt is altijd het waarom. Waarom wil je zoiets doen. Er zijn meer voorbeelden van mislukkingen dan van successen. Je moet uit een bepaald hout zijn gesneden om zoiets te ondernemen, om niet te zeggen een draadje los hebben in je hoofd.

Enige zelfspot is mij niet vreemd maar ik ben benieuwd hoe anderen daar over denken, zowel de bouwers en klussers als de plastic zeilers. En dan gaat het dus niet over mijn project of aanpak, maar over de zelfbouw in z'n algemeenheid.

Ik heb geen antwoord op je vraag, maar heb net wel je site bezocht: that is some serious sh*t!

Bart

Noballast schreef : Zelfbouw is voor mij vooral een optie waarmee je boten kunt realiseren die niet, of niet in de specifieke vorm die jij wilt, op de markt te koop zijn.
Tot op heden heb ik niet veel bootjes zelf gebouwd. Het is beperkt gebleven tot een piepklein bijbootje van 1.80 m lang, dat precies op het kajuitdak van mijn toenmalige boot (een Victoire 22') paste. Ik heb het ook zelf ontworpen. Voor een eerste poging op dat laatste gebied pakte het niet slecht uit.
Ook heb ik een tijdje rondgelopen met een idee voor een kajuitboot met twee zwaarden en binnenballast, waarbij het hoofddoel een boot was die kon droogvallen. Anderzijds wilde ik zo min mogelijk inleveren op zeileigenschappen. De twee zwaarden draaiden in de kajuitbanken en hadden een asymmetrisch profiel, zodat ze optimaal waren geprofileerd voor varen over de stuurboord- respectievelijk de bakboordboeg.

Maar omdat ik in de tussentijd ook nog een huis te verbouwen had, heb ik dat idee voorlopig maar even later varen en heb ik iets aangeschaft dat weliswaar wat minder hoog en snel loopt, maar wel kan droogvallen.

--
stegman

Mijn motivatie om zelf te ontwerpen en zelf te bouwen waren, budget, kosten spreiding en een onmogelijke wensenlijst.

Uitleg:
Onmogelijke wensenlijst:
Op jonge leeftijd zeilde ik al naar het (hoge) noorden met mijn ouders en heb deze gebieden altijd nogal intrigerend gevonden, en zou daar graag beroepsmatig willen zeilen (bedacht toen ik 12-13 jaar oud was. Soms werden we tegengehouden door de grenzen van de boot. Ik wilde dus een boot die letterlijk alles aan kon, varen in gebieden met dicht drijfijs, makkelijk alleen te varen maar toch geschikt om te charteren. Mijn vader heeft altijd in de jachtbouw gewerkt met staal en Alu, dat was dus ook het enige materiaal dat ik “kende” als kind zijnde. Daarnaast was ik altijd al erg gecharmeerd van offshore-wedstrijd zeilen en hoe sneller hoe beter. De wensenlijst kwam er dus als volgt uit te zien:

• Stalen boot, ivm lage bouwkosten en makkelijk zelfbouwen.
• 50 voet, geschikt om te charteren maar toch nog alleen te zeilen en het is de maximale maat om aan de OSTAR en Round brittain mee te mogen doen.
• Ijsversterkt om minimaal gedicteerd te worden door omstandigheden, ik wilde dus minimaal Ijsklasse 1C hebben van de Fins Zweedse Ijsklasse (maximaal 40cm ijs breken)
• Goed zeilend want als je aan de OSTAR wilt deelnemen met de grootst mogelijke boot, moet je natuurlijk ook wel als eerste aankomen.
• Handicap zeilen heeft me nooit echt geintereseerd dus een goede handicap kan me ook niet veel schelen.

Op mijn 14e besefte ik dat een dergelijk ontwerp niet bestond of zeer moeilijk te vinden zou zijn. Ik ben dus zelf gaan ontwerpen en ondekte dat ik de kennis niet had. De beslissing was dus al snel gevallen om zelf jachtontwerper te gaan worden. Op m’n 16e heb ik onze huidige boot ontworpen, maar nog niet beseffend dat ik niets wist van sterkte leer ed. Van 18e tot 22e levensjaar dus HTS scheepsbouw gedaan en gedurende de opleiding het ontwerp geoptimaliseerd. Uiteindelijk in 2004 (ik was toen 23) begonnen aan de bouw van deze 50 voeter.

Gespreide kosten:
Door zelf te bouwen “duurt alles lekker lang” en kun je de materialen aanschaffen wanneer je deze nodig hebt, je hebt op die manier een “gratis” gespreide betaling en dit scheelt enorm op de bouwkosten. Toen ik begon had ik net aan voldoende geld voor het staal, verder was ik blut. Omdat het staalwerk 4 jaar in beslag heeft genomen kon er dus 4 jaar gespaard worden voor voor uitrusting.

Lage bouwkosten:
Moge duidelijk zijn, je hebt alleen maar de materiaal kosten en zelfs als je je uren teld en zou verrekenen hoeveel je verdiend zou hebben als je dit als overuren kon wegzetten, dan is zelfbouw nog steeds 40% goedkoper dan nieuw (geld tenminste voor staal, andere materialen weet ik niet zeker)

De boot is uiteindelijk in jan 2009 als technisch klaar casco te water gegaan en in die zomer was de boot zeilend en met basic interieur. We wonen al aan boord sinds jan 2009, mede om woonkosten te besparen.
Inmiddels met boot en al verhuisd naar Canada en een kleine 15.000 mijl verder moet ik zeggen dat de boot aan ALLE verwachtingen voldoet. Ze is een uitstekende zeiler, vooral aan de wind. Tot nog toe geen storm getroffen die we het hoofd niet konden bieden, ondanks dat we het toch wel een beetje opgezocht hebben (met "het hoofd bieden" bedoel ik dat we er lekker recht tegenin zeilen en nog niet hebben hoeven bijliggen, voor de wind weglopen of wat dan ook), nog geen IJsbarieres getroffen waar we niet doorheen konden komen en een ongelofelijk comfortabel woon platform waar zelfs de Canadese winter mild aanvoelt en last but not least, chartergasten die zeer graag terug komen voor een vervolg trip.

Deze winter ben ik bezig om de laatste hand aan het interieur te leggen, dat zou klaar moeten zijn in het vroege voorjaar, exact 8 jaar na de start van de bouw.

Onze Bagheera vind ik dan toch ook een groot succes en we zijn er (denk ik terecht) ook heel erg trots op!

ik ben niet een zelfbouwer,maar haal wel erg veel plezier
aan het opknappen van oude verwaarloosde schepen.
mijn laatste schip kocht ik met 7 jaren achterstallig
onderhoud,maar wat heeft ze een mooie lijn,schip is geschat
in de jaren 1960-1970 gebouwd en toen ik haar zach was ik verkocht
interieur is van teak en in de klassieke stijl daar moet nog
veel aan gebeuren exterieur is weer na hard werken met een aantal
mensen weer in oude staat.helaas is de bouwer niet te traseren
maar zo heeft een ieder zijn wensen de een bouwd een heel schip
de ander verbouwd zijn schip en weer een ander restaureerd een
schip.
maar wat je ook doe de hoofdzaak is toch het plezier wat je er aan
beleeft.en helaas ook waar er sneuvelen ook veel projecten waar
met heel veel moed aan wordt begonnen en onderweg zakt de moed in de
schoen het zij door het niet meer kunnen overzien of de kosten
of de tijd die er in gaat zitten of dat men zich toch heeft verkeken
op het karwij dat is zo jammer maar het gebeurd.
ik ben ook wel eens ergens tegen opgelopen dat ik dacht de brand
er in ,dan lag ik het werk neer ging lekker naar huis en dat duurde
soms wel even voor dat ik de moed weer op pakte om verder tegaan.
zelf kennis is ook een deugd denk ik.maar ik kijk altijd wel naar
wat anderen presteren en kan ook daar van genieten.
vgr tonsr.

Ik wil toch een beetje eigenwijs zijn, ik kan de koppeling met het type boot niet los van elkaar zien. Als ik een scherp jacht zou willen bouwen dan zou een afweging mbt het kostenplaatje lastig worden omdat er een zeer ruim aanbod op de 2e handsmarkt is. En je voor (veel) minder geld een compleet schip kunt kopen.
Bij multihulls is dat veel beperkter, en kan ik je keus beter volgen en is het lekker klussen een niet onbelangrijk item. Maar je bent al wel een paar jaar bezig, met genoegen heb ik, als multihull bezitter, regelmatig je website gezien. Heb je geen last van een enorme drang om is eindelijk te kunnen zeilen?

Jan

Je ziet op het forum met de regelmaat van de klok ingrijpende renovatieprojecten voorbij komen waarvan ik mij dan ook afvraag wat deze of gene bezielt. Enerzijds kan ik wel bewondering en waardering opbrengen voor mensen die de moed en de energie op kunnen brengen om zo'n schip een tweede leven te gunnen. Anderzijds denk ik dat men zich vaak niet realiseert dat men met goed geld naar kwaad geld aan het smijten is. Ik heb ook wel eens een boot weer vanaf de grond opgebouwd. Dat heeft mij toen een boel geld gekost en een hoop tijd, nog maar te zwijgen over de spanningen in de relationele sfeer. (ik zeg altijd maar voor de grap : voor zo'n klus heb je drie dingen nodig, een bult centen, twee rechter handen en een goed huwelijk).
Ik heb die boot toen nog best wel goed kunnen verkopen, per saldo heeft het me weinig gekost (nou ja, een boel tijd)
Maar dat was een ander tijd. Op dit moment ligt de tweede hands botenmarkt volledig op zijn gat en kun je voor relatief weinig geld goed basismateriaal in handen krijgen.
En ik verwacht ook niet dat hier de komende vijf jaar verbetering in gaat komen. Al het geld wat je op dit moment in zo'n project steekt ben je vrijwel zeker kwijt, maar als je dat niet erg vindt moet je je daardoor vooral niet laten weerhouden.

hinde wat je schrijf is zomaar de waarheid mooie schepen voor
relatief weinig geld.maar ik denk dat er veel mensen zijn die
er voor kiezen om ook zelf wat te doen en dan heb ik het over
mensen die schepen zoeken in de wat oudere lijnen stijl en
als je dan praat over schepen van 30 jaar of ouder dan zijn dat dikwijls schepen met werk en zo ook een wat lagere aanschaf prijs waar
dan ook werk ,tijd en geld in gaat zitten .
maar ik denk dat deze ,althans de meeste,waaronder ik zelf,die keus bewust maken.
vgr tonsr.

ik heb grote bewondering voor de mensen die het geduld hebben om een langdurig (>2 jaar) zelfbouwproject uit te voeren.
Zelf houd ik op bij overzichtelijke klussen van max 2 weken (de hout-epoxy Optimist). Voor langere zaken heb ik het geduld niet, wil sneller plezier hebben van het werk.

Zo hier en daar ben ik wel mensen tegengekomen die echt tot het uiterste zijn gegaan. Ooit lag ik naast een prachtige woodcore van de Stadt 37, helemaal zelf gebouwd door de man aan boord. Wij moesten natuurlijk komen kijken hoe mooi het was! Zijn vrouw was al iets minder enthousiast. Uit de verhalen bleek dat er 12 jaar aan gebouwd was, ieder vrij uurtje. 12 jaar lang geen weekeind weg geweest, 12 jaar lang geen vakantie gehad, alleen maar gebouwd aan die boot.
Hoe mooi de boot ook was, ik kan me niet voorstellen dat het alle moeite waard is. Beter 6 jaar bouwen en 6 jaar varen dan 12 jaar bouwen.... nog beter 1 jaar bouwen, 11 jaar varen!

groet
t

Naast al die belangrijke punten, is het ook het plezier van het bouwen. Iets met je handen maken is voor mij een heerlijke ontspanning in het weekend of zelfs na een werkdag. Wat dat betreft heb ik zelf de fout gemaakt dat mijn boot te ver van huis ligt: er even naar toe voor een uurtje zit er niet in, en dat hindert de voortgang enorm.
Voor mij was ooit de reden voor het eerste restauratieproject simpelweg een boot die minder goed was dan gedacht bij aanschaf, en geen budget om het te laten doen. Daarnaast val ik op houten schepen van het zwaar klassieke soort, dus dan moet je wel, als je geen ongelimiteerd budget hebt.

Erikdejong schreef :
Ik heb je boot vaak in Makkum zien liggen en ik moest er altijd even naar kijken. Stoer,modern en betrouwbaar!!

De spreiding van de kosten is denk ik heel belangrijk in de keuze om zelf te bouwen. Sparen is moeilijk. Bij zelfbouw gaat het vanzelf, en dan heb je het gevoel dat je in ieder geval een deel van je boot al hebt. Spaar je, dan heb je nog geen schroefje, tot je het hele bedrag bij elkaar hebt. Ook geen stallingskosten, daar niet van, maar da's een detail Dat geduld opbrengen is ongelooflijk moeilijk, als je ook NU kunt beginnen met bouwen.

Verder kun je natuurlijk zo prima iets bouwen wat niet te koop is, en helemaal naar eigen inzicht inrichten. Een bestaande boot of een nieuw 'confectie-jacht' is een package deal ; je kunt wel WAT varieren, maar serieuze veranderingen maken het totaalplaatje toch wel erg duur.

De voldoening van zelfbouw is natuurlijk ook erg groot. Maar je steekt er wel een flink stuk van je leven in. Jaren werk, en jaren daarna de 'verplichting' om met DIE boot te varen, want je 'levenswerk' doe je niet zomaar weg. Dat is nogal een 'commitment' - de vergelijking (en concurrentie) met een huwelijk is zo raar nog niet.

Apae schreef :
Daarom liggen wij 's zomers in Lauwersoog (Wad! 1,5 uur auto) Maar 's winters bij ketelhaven (20 min auto en lekker klussen). Kan je 's winters niet dichterbij liggen?

Capolavoro schreef : Het lijkt me niet gezond om het zo te doen nee, Ik ben veel geholpen door mijn vader tijdens de bouw en de laatste jaren heeft mijn vrouw ook heel erg veel gedaan. Toch hebben we wel iedere zomer minimaal 4 maar meestal 6 weken vakantie genomen en vaak op zondag andere dingen gedaan. In die 8 jaar hebben we ongeveer 6500 uur aan de boot gewerkt met gemiddeld 1.5 persoon (2/3e alleen gedaan) dat is dus 500 uur per jaar voor mijzelf ofwel 10 uur per week en op die manier is het goed te doen. Die 10 uur is een beetje vertekenend omdat we in de winter van 2009 op 2010 slechts 2 maanden gewerkt hebben omdat wij al in Canada waren maar de boot nog niet en sinds de boot kan zeilen doen we dat ook vaak. Tijdens de casco bouw periode werkte ik gemiddeld 20 uur per week aan de boot en mijn vader zo ongeveer hetzelfde. En 20 uur is prima op te brengen zonder dat je sociale leven/huwelijk er al te veel onder lijdt.

Noballast schreef :
Ik heb geen idee eigenlijk. Maar als ik zie wat mensen aan durven pakken...
Ik vond een 16m2 al een hele prestatie. En het is waar: het geeft enorm veel voldoening en schip onder je handen te zien groeien. Bouwen, low-budget oplossingen bedenken, het is gewoon heerlijk.
Voor de kosten die ik gemaakt heb, had ik op de 2e hands-markt waarschijnlijk 2 à 3 tweedehands 16m2-en van goede kwaliteit kunnnen kopen
Maar ik heb nu een nieuwe, niet lekkende voor ongeveer 1/3 van de prijs om hem te laten bouwen.
Maar eigenlijk begint het alweer te kriebelen...
Maar ja, voorlopig hebben we nog genoeg werk aan onze Volenhovense Bol.

web schreef : Dat laatste zinnetje is helemaal waar, maar gelukkig is mijn vrouw net zo gek!
Die eerste zin ben ik het niet helemaal mee eens, als er iemand met voldoende geld over de brug komt kan die de boot meenemen, ik wil er zelfs nog wel een strikje om doen in dat geval
Met dat geld laat ik een werf een ander casco bouwen en wellicht zelf in fases weer afbouwen

20 uur per week is 1000 uur per jaar. Voor dat ik hier aan begon leek mij dat ook goed haalbaar, maar helaas,, ik kom niet verder dan 650 uur per jaar. Dat is dus niet elk vrij uurtje aan de boot, met als voordeel dat er meer tijd is voor andere dingen maar met het nadeel dat het allemaal veel langer duurt dan eerder gepland. Daar moet je tegen kunnen.

Ik heb nog een aantal jaren ons vorige schip aangehouden. Maar dat werkt dus niet. Er mee zeilen ging nog wel maar het plegen van onderhoud (en ook die boot had wat dat betreft veel liefde nodig) werd frustrerend. En als de liefde over is wil je toch ook met de nieuwe liefde fullspeed verder. De verkoop werkte bevrijdend.

Het tijdelijk bootloos zijn - want zo'n berg schuim, epoxy, glas en carbon mag nog geen boot genoemd worden - heeft wel als voordeel dat je zonder dubbele kosten nog wel eens elders op de aardkloot een boot kunt huren en op plaatsen komt waar je met je eigen schip niet snel zult komen zonder wereldreis te ondernemen.

Als je aan het bouwen bent kun je niet zeilen. Dat is helemaal waar en tegelijk een dilemma in mijn geval. Als we zouden willen kunnen we wel heel dikwijls zeilen. En heel goedkoop, nl. met boten van anderen. Dat is wel eens lastig kiezen en verklaart mede de 650 ipv 1000 werkuren.

Wat de bouwkosten betreft is inderdaad de gespreide betaling uitermate plezierig. Maar het kan ook een valkuil zijn. Je kunt je jarenlang vermaken met de bouw en/of afbouw van een casco met een te overziene en gespreide investering, maar de echte kosten zitten in de uitrusting en tuigage. Dat budget moet er wel zijn om uberhaupt te kunnen finishen. Ook een reden waarom vele projecten in het zich van de haven alsnog stranden.

Op mijn website kun je onderstaand grafiekje vinden. Ik zal het binnenkort wel weer eens bijwerken maar het geeft wel een idee van de spreiding.

Noballast schreef : Wat ik begreep is dat jij een gezin met kinderen hebt, terwijl ik iemand was die net school verlaten had, geen eigen woning, geen vriendin etc. zuipen in de kroeg wat mijn vrienden doen/deden heb ik nooit wat aangevonden, dus in dat geval is 1000 uur per jaar een stuk makkelijker op te brengen, ik vind het nog knap dat jij/jullie 650 uur kunnen opbrengen als gezin zijnde.
Mijn vader ben ik nog steeds eeuwig dankbaar dat hij er ook zoveel tijd in heeft willen steken, zonder hem had ikzelf de dicipline van al dat werk waarschijnlijk niet op kunnen brengen.

Ik zie regelmatig zelfbouwers in mijn kantoor zitten, met een stapel tekeningen en mooie plannen. (en ja, Henny (noballast) was er 1 van, destijds nog in het hellehok in Gouda)

Die mensen hebben al minimaal 3 stappen genomen:
-studietekeningen gekocht
-tekeningen gekocht
-materiaalleveranciers gezocht

Toch zie ik maar een beperkt deel van deze mensen ook daadwerkelijk een boot bouwen. Ik denk dat zeker 75% van de mensen die bij mij langs komt, alsnog ervoor kiezen om het niet te doen. Van een ontwerper begreep ik dat ca. 5% van de verkochte studieplannen ook daadwerkelijk tot een boot leidt.

Wat de mensen bezielt om zelf een boot te bouwen?
In ieder geval zijn het allemaal mensen die bovengemiddeld handig zijn. In welk opzicht maakt niet zo veel uit. Het bouwen van een boot is een discipline die weinig zelfbouwers op school hebben geleerd, dus het is voor iedereen nieuw.

Vervolgens kunnen er diverse redenen zijn:
-gewenst model is niet te koop (zelfbouwers kunnen heel eigenwijze mensen zijn, met hele specifieke wensen)
-budget is er niet (is een valkuil, een boot zelf bouwen kost niet minder dan een "confectieschip", mede door gebruik van hogere kwaliteit materialen, en ingewikkelder bouwmethodes)
-mensen met een enorme ondernemersgeest. Bouwen een boot, die natuurlijk de mooiste is van de wereld, en iedereen gaat die boot willen hebben. bouwen daarom tijdens de bouw ook een set mallen voor polyesterproductie. Dit leidt zelden tot massaproductie van de boot. Zelf heb ik nog een motorbootontwerp in de pen zitten, wat daaraan voldoet (uiteraard...). Ik ben echter realistisch genoeg om geen mal te maken.
-een onbedwingbare dwang tot bouwen. In de huizenmarkt zie je het ook: mensen die een huis kopen, dit compleet verbouwen tot alles 110% in orde is, en vervolgens hun "ding" kwijt zijn, en weer verhuizen. Ik was ook zo. (kinderen zijn een goed medicijn daartegen). Ik heb een klant welke aan de lopende band boten bouwt, op redelijk high-tech niveau, maar in barre omstandigheden. Zijn schuurtje is net groot genoeg om een romphelft te kunnen bouwen, welke hij vrijwel compleet afbouwt, om vervolgens in de tuin te parkeren, en in het schuurtje de andere helft te bouwen. In de tuin wordt dan de romp samgengelijmd. Beslag erop, mast erop, en een bord "te koop" erop, om aan de volgende te beginnen.

In verlengde daarvan: Ik ken een geweldige timmerman, die de mooiste schepen tekent en bouwt, maar die NOOIT aan boord van een boot stapt welke in het water ligt. Tenzij 2x per jaar de boot naar Terschelling, voor vakantie.

In een volgend leven zou ik zoiets nog wel als project willen doen: De grote stukken zijn al gemaakt, en op een manier waar ik achter sta. Enkel in elkaar plakken, en je hebt je boot:

www.fusioncats.com/kitcatamarans/

Mijn eerste bootje bouwde ik 6 jaar geleden om mezelf te bewijzen dat ik dat ook kon. Timmeren deed ik altijd al en ook maakte ik scheepsmodellen. Dus op internet een lijnenplan gezocht, dat omgeschaald met Photoshop naar een boot van 10 voet ( vanwege de ruimte in mijn garage), daarna een modelletje op schaal 1a10 gezaagd uit triplex. Aan de hand daarvan bepaald dat de romp uit 6 stroken kon worden gemaakt in Stitch-and-Glue. De spanten op ware grootte gezaagd uit spaanplaat, opgesteld op een bouwframe en van hardboard zaagmallen gemaakt om de rompdelen te kunnen zagen uit 6 mm hechthout. Alle details (zwaardkast, bankjes, mastvoet etc) moesten zelf bedacht worden, maar het internet biedt genoeg informatie. Na 6 maanden kon het te water en bleek het goed te varen. Na een jaar gevaren te hebben deed ik het van de hand om een SAGA20 te kopen. Voor mij is het de combinatie van bedenken/timmeren en varen die me de kick geeft. Sindsdien bouw ik elke winter een boot of knap er een op. Na de restauratie van de Olympiajol bleek het zeilen me zo goed te bevallen dat ik die boot voorlopig aanhoud en blijf zeilen.
De mallen van de boot van 10 voet en van een overnaads jolletje van 9 voet heb ik bewaard voor eventuele liefhebbers.

Heb ooit een Schouw getekend en gebouwd. Begonnen met een lijnenplan uit een boek en materiaal van een houthandel. Was vooral leuk om voor mezelf te bewijzen dat ik het kon en ook om werkelijk te beleven en in te voelen wat ik er over gelezen had. Dat heb ik altijd al gehad. Ik lees ergens over en wil het dan zelf ervaren hoe het in werkelijkheid uitpakt. Heb uiteindelijk een jaar of 4 met het bootje gevaren op zee van af het strand, spelevaren en vissen. Gaf enorme voldoening.

Herman schreef :
Ziet er goed uit, Een prefab 40ft cat in 12 dagen bouwen met 4 man.
Leuk voor als de kids de deur uit zijn en je pensioen begint..

Ik had het plan om een Farrier trimaran te bouwen zoals Cora en Tom Het is er nooit van gekomen.

Herman schreef :


Als opvolger van mijn foamcore bijbootje zie: www.zeilersforum.nl/index.php/...-low-budget-foamcore zou ik ook graag wat groter willen bouwen maar ben beperkt door de ruimte (halfvolle garagebox).

Ik loop ook al een tijdje met ideen om de boot in segmenten te bouwen en die idd in de tuin samen te voegen, ik begrijp dat er meer zijn die dat op deze manier doen.
Het grote probleem lijkt mij om dat netjes symetrisch te doen.

Niet echt in voorgevorrmde elementen maar wel een snelle bouwmethode is KSS van Kelsall
www.kelsall.com/UniqueKSS/WhatIsKSS.pdf

Ben je een houtman dan is CC (Constant Camber) ook een mooie en relatief snelle bouwmethode. Dit methode maakt gebruik van voorgevormde houten schalen die als puzzelstukjes in de romp passen.

Ik ben nog aan het zoeken naar een tekening, maar dan wil ik ook zelf gaan bouwen. Waarom? Omdat ik dan zeker weet dat het goed gebeurt en bootjes bouwen is leuk werk

Verder ben ik ook betrokken bij de renovatie van een oude mijnenveger. Slechtste idee ooit, maar we hadden voor de vereniging een groot schip "nodig", en weinig geld. Grote wrakken kosten weinig!. Nog een paar jaar klussen en die vaart weer. Komend jaar eerst nog hele stukken kitnaden vervanger, romp onder handen nemen, dek gladschuren, machinekamers, bergplaatsen....