Onderwerp: Roer bouwen 2.0

Arent schreef : Ik heb dat wel overwogen maar vond juist dat risico te groot. Het was niet mijn CNC programma maar welwillend uitgevoerd door een kennis. Die heeft alleen de halve plug aangeleverd die ik daarna zelf op een plaat multiplex heb gemonteerd. Handmatig de paspunten toevoegen had gekunt maar de verlijming gaat daarna dan blind (beide mallen op elkaar) en zo veel vertrouwen in mijn eigen meetkunsten heb ik nou ook weer niet. Dus plak ik ze op elkaar terwijl er één nog in de mal ligt. Dat kan op het oog toch echt wel nauwkeurig hoor, in ieder geval voor mij nauwkeurig genoeg. Enfin, morgen heb ik helaas ander verplichtingen maar zondag gaan ze op elkaar. We gaan het zien.

Aha,

Je laat dus de ene helft in de mal.
Dan wordt het al een stuk zekerder idd. Ik heb zelf kortgeleden nog twee helften van een houten kern op elkaar gelijmd; dat kon uiteraard niet anders, maar het resultaat was niet 100% recht.
Zolang de helft in de mal mooi recht is moet het geen probleem zijn om de andere helft daar netjes recht boven te leggen en dan een mooi strak roerblad te lijmen, neem ik aan

Succes!
Arent

Vorig weekend heb ik de roerbladen samengevoegd. De laatste twee roerblad helften liggen nog in de mal en de eerder gemaakte helften gaan daar weer bovenop. Daarmee blijft het allemaal mooi recht.



Op de deze foto nog een zicht op de vulling van het roerblad. Te zien is de bovenzijde van het roerblad met:
1. De HD trailing edge gevuld met een epoxymengsel van aerosill (ca. 4cm breed);
2. Eerste laag 15 mm. Corecell 80 kg/m3;
3. Tweede laag Corecell 80 kg/m3;
4. De carbon verstijvingsrib (op deze helft zit het peelply er nog op);
5. Corecell 200 kg/m3 (iets donkerder geel dan het "gewone schuim") verdichting op het drukkingspunt aan de bovenzijde en voorkant van het roerblad;
6. De HD leading edge gevuld met een epoxymengsel van aerosill (ca. 1cm breed);
7. Twee uitgefreesde sparingen gevuld met epoxy aerosill mengsel t.b.v. de doorvoer van een 8mm. hijslijntje.
De bruine scheiding tussen eerste en tweede laag Corecell is de epoxy/microballoons lijm. De bruine puntjes zijn de met hetzelfde mengsel gevulde perforatie gaatjes die nodig waren t.b.v. het vacuüm baggen van het Corecell.



Hier dan de samenvoeging van de twee roerhelften. Ook hier gebruik ik weer het vacuüm om de twee helften aan elkaar te lijmen.



Na uitharding en nog voor het lossen is dit het resultaat. Om te voorkomen dat de twee helften zouden verschuiven had ik nog voor de verlijming een drietal pilot schroeven (in het rode circeltje) voorbereid. De bovenste twee niet toevallig op de plek waar later het gaatje voor het hijslijntje gaat komen. Het derde gaatje wordt later weer dicht geplamuurd.



Toch wel een spannend moment. De lossing ging prima maar wat is het gewicht? Dat valt mij dan toch weer een beetje tegen, beide bladen wegen 14,3 kg met slechts enkele grammen verschil. Ergens in mijn achterhoofd zweeft een getal van 8kg, maar dat is voor een 31ft versie waarvan het roerblad de helft kleiner is. Dus toch wel ongeveer in lijn.



Ik heb toch maar even de verbruikte materialen op een rijtje gezet en dan blijkt het wel aardig te kloppen. Met een PU vulling was het roerblad wel ruim 1 kg. lichter geweest.



Ëén van de laatste klusjes is het aanbrengen van een extra tape rond de leading edge en aan de bovenzijde. Gezien de harde rugvulling zie ik niet het nut in van een aramide tape en gebruik ook hiervoor een carbon 45/45 strookje. Op bovenstaande foto is het e.e.a. gelamineerd en de vacuüm zak voorbereid.



Bleedermat en release film, hier en daar met een stukje plakband vastgezet …..



…… en het geheel weer onder vacuüm laten uitharden.

De volgende klus wordt het maken van de scharnierende roercassette waar dit roerblad doorheen zal schuiven.

Vakwerk van een vakman! Mooi die materiaal/gewichts analyse ook!

Ja en gave roerbladen natuurlijk!

Nachtvlinder schreef : Uit nieuwsgierigheid en om het plaatje compleet te maken toch ook even naar de financiële kant gekeken.
Dit roerblad kun je kopen bij Phill Foils voor $ 3.620,--. Dat zal incl. shipping, invoer en BTW ongeveer € 3.750,-- zijn.

Materiaal kosten mal € 400,--, uren 65
Materiaal kosten 2x roerblad € 1.190,--, uren 85
Ik ga er maar even van uit dat ik de mal voor minimaal het materiaal bedrag wel weer kwijt raak.

Zit ik per roerblad op € 600,-- materiaal en 75 uur. Een netto uurtarief dus van € 42,-- OK, het is niet de € 300,-- per uur van Baasklusje maar er zijn dagen dat ik dit niet per uur kan verdienen

O ja, ik heb nog een roerbladmal te koop, € 500,--
Nadat er eerst nog een derde roerblad uitgetrokken is.[size]

Dat is een lager uurtarief dan de meeste composietbedrijven vragen, maar in ieder geval mooi wat bespaard.

Noballast schreef : Heerlijke redenatie! Lijkt een beetje op kleren kopen in de uitverkoop en dan berekenen wat je 'verdiend' hebt! niet door mij natuurlijk

Met dat verschil dat kleren tweedehands vrijwel geen waarde hebben, en de boot wel.
Ook ik heb wel eens gekeken naar de dagwaarde van m'n zelfgebouwde boot, materiaal kosten er afgetrokken en of ik nu wel zo slim bezig ben geweest, maar ik ben tot de conclusie gekomen dat als ik die uren gewerkt zou hebben voor een baas, dat ik minder kapitaal bij elkaar gewerkt zou hebben. Nu dat de markt compleet veranderd is wil ik het niet meer weten overigens

ilCigno schreef : Nee, ik ben het niet met je eens. Die spullen die ik nodig heb zijn nog steeds niet te koop op MP, dus het is of laten maken of zelf maken. Out of pocket zit daar een knap verschil tussen, dus laat mij dat nou maar lekker bij elkaar sparen

Maar ja, geld is wel de slechtste reden om zo’n project te ondernemen

Inmiddels heb ik zeer productieve paasdagen gehad en weer een stukje verder gekomen in mijn roeren projectje.



Met een verklikker maatje kon ik de positie van de trektouwgaatjes terugvinden



En toch maar niet geprobeerd deze uit de hand te boren. Dat gaat bij mij geheid fout. Met de kolomboor komen ze er in ieder geval wel recht en haaks in.



Het roerblad wordt gebruikt als mal voor de roercassette. De roerbladen heb ik inmiddels een witte epoxy coating gegeven. De roercassette is aan de achterkant open en wordt met een afstandhouder en zes RVS M8 bouten op de juiste dikte dicht gehouden. Dit is tevens een stelmogelijkheid voor de weerstand van het roerblad tegen het schuiven door de cassette. Op de foto hierboven is de trailing edge van het roerblad daarvoor verlengd met een strookje hout om daarvoor de sparing te creëren.



Ook wordt de binnenkant van de roercassette nog bekleed met een watervast tapijtje. Daarvoor heb ik bij Stoffeerderij Audrey van Geldorp voor weinig een reststukje Softtex gekocht. Om daarvoor voldoende ruimte in de mal te creëren moet het roerblad met minimaal 4mm. opgedikt worden. In de werkplaats lag daarvoor toevallig nog een rol rubber/vinyl achtige vloerbedekking van precies de juiste dikte en een metertje kon daar wel vanaf. Het spul is echter wel heel erg stijf en om dat echt strak om het roerblad te krijgen maakte ik daarvoor een vacuümzak. Het vacuüm drukt het rubber mooi strak tegen het roerblad en het vacuüm folie zorgt tevens voor een niet hechtend oppervlak.





De mal is hier verder afgemaakt met de boven- en onderflens alsmede een mooi rond filetje van epoxy, dat aan de roercassette een fraaie afronding aan de flenshoeken zal geven. Op deze foto ontbreekt nog het lossingstape dat nog over de filet en op het hout geplakt moet worden. Daarvoor gebruik ik gewoon verpakkingstape van de Action.



De vacuümpomp zal vervolgens een aantal dagen moeten blijven draaien om de mal in stand te houden totdat het laminaat is uitgehard.



Voor het knippen van het benodigde koolstof maakte ik een hardboard malletje om zo zuinig mogelijk dit zwarte goud uit de rol te halen. Die rol hangt overigens in een takel omdat hij te zwaar is om in mijn eentje te verplaatsen laat staan te dragen.



Het basislaminaat is hier aangebracht (in twee stappen vanwege het aantal lagen).



En terwijl dat laminaat staat uit te harden heb ik op dezelfde wijze de mal voor het andere roerblad gemaakt. Uit de eerste mal wordt de cassette voor het reserve roerblad gemaakt. Simpel recht toe recht aan. De tweede mal wordt voor het hoofdroer. Deze is wat gecompliceerder, bestaat uit twee delen en wordt voorzien van een ingebouwd scharnier. Deze is bedoeld om het roer en spiegel te behoeden voor schade als het roerblad onverhoopt aan de grond loopt of door een UFO (Undefined Floating Object) wordt geraakt. Het scharnier wordt dichtgehouden door een tweetal aluminium breekplaatjes, waarvoor een sparing in de roercassette gemaakt moet worden. In de mal bestaat deze sparing uit een op maat gemaakt houten blokje.





Met een maatmalletje wordt deze aan beide zijden op de juiste maat gepositioneerd



En met de bruine verpakkingstape vastgezet.



De eerste cassette is inmiddels nog van extra versterkingen voorzien (UD koolstof band) en voldoende uitgehard om de mal te lossen. Stukje bij beetje en met behulp van een lijmtang kwam de roercassette los van de mal



Het resultaat is weer zeer bevredigend



De cassette voor het hoofdroer moet vanwege de scharnierconstructie nog een paar extra bewerkingen ondergaan. Hier is de mal uitgebreid ten behoeve van een flens aan de voor en bovenzijde van de cassette. Hier zal later de as van het uitklap scharnier doorheen gaan.



De helft van het laminaat voor deze flens is hier aangebracht. Ook dit moet in meerdere stappen gedaan worden om te veel warmte opbouw bij de uitharding te voorkomen. Op de flens zelf zijn dit 22 lagen koolstof. De andere helft volgt nadat het stukje mal aan de bovenzijde weer is verwijderd waarbij dan dit laminaat de mal is voor het laminaat aan de andere zijde. Lastig te volgen misschien maar in de volgende stappen zal dat wel duidelijk worden.

Maar dat is weer voor het volgende weekend.

Het hulpmalletje aan de bovenzijde is verwijderd om de andere helft van het "oortje" te lamineren.


Hier de eerste 7 lagen van het UD koolstof weefsel. Eerst weer een paar uur laten aanstijven voor de volgende 7 van in totaal 22 lagen UD weefsel

Ik moest toch wachten op het aanstijven van de koolstof dus heb ik tussendoor een malletje gemaakt om de koolstof vingerlingen te maken. Nou ja, eigenlijk niet de vingerlingen maar het scharnier deel dat op de spiegel zit. Weet even niet hoe dat heet.


Het malletje is eigenlijk niets anders dan een op de juiste dikte (54mm) geschaafd stukje hout met een afgeschuinde sparing op de kop waarin een glasfiber buisje zit geklemd. In het buisje komt later het Iglidur glijlager. Het koolstof gaat vervolgens over het buisje en de houten mal heen. Voor nu 8 lagen en straks (een uur of 8 vanavond) nog eens 8 lagen.

Zo, klaar naar huis. Het UD koolstof zit in de "poor man's vacuumbag" of in gewoon nederlands, er zit een stukje plastic omheen gestreken. Bij meerdere lagen UD ben ik geen fan van vacuum. Het risico bij vacuum is dat de vezels vervormen en dat is bij UD weefsel nu net niet de bedoeling. Het is veel belangrijker dat de vezels recht en strak liggen.

Pfff. Petje af hoor! Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat.

De eerste fase van de vingerlingen in wording is goed gelukt. Vandaag komt er nog een stukje binnenlaminaat op zodat het buisje voor het glijlager rondom goed zit ingepakt.

Overigens koolstof zagen doe je met een diamantzaagblad. Dat moet je een gewoon zaagblad niet aandoen.

Nog wat extra koolstof laminaat aan de binnenzijde van de vingerling.

Inmiddels ben ik vorige week weer wat verder gekomen met de vingerlingen voor de roer ophanging.



Het inwendige buisje zit nu rondom in het UD koolstofweefsel en de binnenzijde van de vingerling heeft nu ook een rechthoekige harde afwerking gekregen ten behoeve van de drukvastheid en de goede passing op het roerschot. De harde opvulling is een mengsel van epoxy en losse glas vezels.



De basis voor het roerschot bestaat uit 4 op elkaar gelijmde lagen van 15mm Corecell schuim waarna deze door de vandiktebank is gehaald om naar een dikte van 52mm. terug te schaven. Dit is de inwendige breedte van de vingerling + twee lagen koolstof die nog op het roerschot gelamineerd moeten worden. Omdat de dikte van de vingerlingwand over de lengte afneemt moest ook nog een deel van de dikte van het schuim worden weggehaald overeenkomstig het dikteverloop van de vingerlingwand. De passing is een beetje een gok omdat er dus ook nog twee lagen koolstof weefsel tussen gaat komen. Het donker gele schuim is van een zwaardere kwaliteit Corecell (200kg/m3 ipv 80 kg/m3) om ter plaatse van de vingerlingen voldoende drukvastheid aan de kopkant van het het schuim te creëren.



Die twee lagen koolstof weefsel zijn hier aangebracht en om er voor te zorgen dat dit ook goed aansluit in het dunner gefreesde deel waar de vingerlingen worden ingelijmd is ook dit laminaat onder vacuüm tot stand gekomen.



De passing was vrijwel goed en had maar weinig correctie nodig. Met behulp van een stalen buis waarvan de dikte overeenkomt met de (nog te fabriceren) roerpen zijn de vingerlingen op het roerschot uitgelijnd en vastgezet met epoxy lijm (mengsel van epoxy en aerosill)



Na uitharding van de epoxy zijn over de vingerlingen weer een paar lagen koolstof weefsel aangebracht om er één stijf geheel van te maken. Het resultaat is onwaarschijnlijk stijf en sterk geworden met als doel om dit onderdeel voor de rest van dit bootleven te vergeten. Ik heb er vertrouwen in. De proefpassing op de boot klopt met hoe het bedacht is. Op deze foto zie je aan de linkerzijde de Jefa transmissie box en wat hier nog ontbreekt aan het roerschot is de uitsparing voor de stuurarm dat aan het roer zit. Stuurarm en Jefa box worden door middel van een verstelbare trek/duw stang met elkaar verbonden.



Hier de uitsparing daarvoor. De achterkant van het roerschot heb ik nog even aan elkaar laten zitten t.b.v. de vormvastheid van het schot voor de definitieve montage in de spiegel. Als alles vastzit zal dit stukje er ook nog uitgezaagd worden want anders kan het stuurarmpje van het roer er natuurlijk niet doorheen. De uitsparing met bloot schuim wordt nog afgewerkt met een laagje koolstof weefsel.

Prachtig! Echt in èèn woord: prachtig! Met open mond en ingehouden adem zitten lezen en kijken!

Goeie freestechniek ook!

Mooi gelukt weer inderdaad. Zal wel een freesje gekost hebben met dat koolstof. Duur gat!

Ziet er goed uit Henny

Hier een paar plaatje van versie 1.0 geeft een idee waar het "gat" voor is.

Kijk, dat is nou het voordeel als iemand je het al eens voor gedaan heeft

Het laatse werkje voor dit onderdeel is het "afbakken" in de oven.



Mijn "oven" voor de kleinere onderdelen zoals dit roerschot is uiterst simpel. Van een paar platen PUR heb ik een doos gemaakt van ca 120x60x60. Hierin wat massa in de vorm van een paar kalkzandstenen waarop weer twee porceleinen borden die als een paraplu boven twee gloeilampen liggen en zo een mooi gelijkmatige warmtebron vormen. De af te bakken onderdelen liggen op een cementgebonden vezelplaat. De wattage van de twee lampen bepaald de te bereiken temperatuur in de oven. Deze is proefondervinderlijk vastgesteld met 2 lampen van 40W, 2 van 60W en 2 van 75W afhankelijk van de warmtebehoefte.



Dit koolstof roerschotje wordt met 2x 40W gloeilampje "afgebakken", maar eigenlijk heet het post curing. Een NL uitdrukking weet ik zo even niet.

ilCigno schreef : Nee hoor dat valt reuze mee. Ik doe het hele bouwproject nog steeds met hetzelfde setje freesjes. En dat gat is gezaagd met de decoupeerzaag. Daar moet dan wel weer een speciaal zaagje in, ca. € 20,-- in de bouwmarkt maar zo lang die niet breekt doe je daar ook jarenlang mee. Een gewoon decoupeerzaagje, voor hout of staal, maakt niet uit, geeft het ook in glas al na een 10tal cm. op.

Gereedschap dat al wel meerdere keren vervangen is moeten worden is de powervijl, multitool en bandschuurmachine. Die hebben allemaal een pest hekel aan het bewerken van glas(vezel) of nog erger koolstofvezel.

Dat je electrische apparaten het niet lang uithouden bij koolstf schuren is niet zo raar.
Koolstof is geleidend en je krijgt bij de koolborstels en de collector ( die immers niet afgedicht zijn naar buiten) gewoon kortsluiting.
En bij glasvezel werkt het fijne glasstof als schuurmiddel op lagertjes en collector/koolborstels.
Voor zoiets kun je beter het goedkoopste apparaat kopen wat er te vinden is.
Wat wel helpt is met een stofzuigerslang direct bij zaagje of schuuroppervlak extra afzuigen.
Ad

Welk zaagje is dat dan Noballast?

Prachtig! Ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen.