De opstaande lip die ik er aan wil hebben maak ik uit twee stukken. Het eerste stuk heeft de vorm van een banaan, met een grote passer maak ik de juiste vorm en op regelmatige afstanden zet ik daar met zwarteviltstift een streep op die allemaal naar het middelpunt wijzen om als refeentie te gebruiken als ik het stuk in vorm druk op de hydraulische pers.
De pers bestaat uit een hydrailische cilinder die op en neer gaat en waar ik verschillende hulpstukken op kan zetten. Voor het buigen van plaatmateriaal gebruik ik een mes. Als je het materiaal tussen het mes en een U-vormige matrijs samendrukt, dan buig je het telkens een beetje. Ik zet het mes telkens precies op een viltstiftstreepje en druk dezelfde afstand naar beneden. De eerste ronde ga je op gevoel ongeveer half ze ver als wat nodig is. Dan ga je passen en maak je een schatting hoever je bent met buigen. Aan de hand daarvan maak je een schatting hoe ver je het mes naar beneden laat gaan voor de tweede ronde. Voor de tweede ronde zet ik het mes telkens precies tussen de viltstift streepjes in. Theoretisch krijg je op deze manier een multi knikspant ronding, maar in de praktijk zijn de knikjes zo fijn dat je dat niet meer terug kan zien, zeker niet al het nadien geschuurd word.
Daarna weer passen. Een klein kiertje geeft niet, dat last wel dicht. Door de U-vorm op de pers word het laatste stukje niet gebogen, dat moet je dus als overlengte aan het werkstuk houden en dat snij je eraf als het klaar is.
Lassen van dit projectje doe ik met elektroden en de naden worden helemaal vol gelegd met een zo klein mogelijk kopje er bovenop.
Als alles op zijn plek zit worden de lassen afgeslepen en het geheel geschuurd met korrel 60. Op onderstaande foto heb ik ok al een drihoekje in gelast wat de onderkant van de nieuwe wang word.
Gepast op de schijf en de as ziet het geheel er zo uit.
Voor ik de oude wang eraf slijp eerst ook maar eens droogpassen aanboord.