Onderwerp: le-gen-darisch! LTO en LFP oplossing

@ Seep, dank. Ik gebruik ook de 4S versie.
Het soort relais en hoe je zorgt dat ie het overleeft ga ik hier even niet op in.

de installatie werkt sinds juni goed maar inmiddels weer aan het verbeteren.

Seep schreef :
Ziet er goed uit, en zo ongeveer hetzelfde als ik in gedachte had voor een LTO installatie pur sang.

Het zwakke punt in het algeneem van de EVE cellen ten opzichte van bijvoorbeeld Winston is dat ze aardig fragiel overkomen, zeker wat betreft de aansluigingen, en dat je ze volgens mij zoveel mogelijk moet pamperen.
Het zal in de praktijk wel duidelijk worden of, en zo ja welke, problemen lange termijn optreden.

De cellen die ik heb hebben nog niet gelaste aansluitingen.
Met jumpers ben ik ervan uitgegegaan, en heb ik gemerkt dat 35mm2 het maximum is. Dat is al aardig stug. Inklemmen, maar op een manier waarop er nog ruimte is voor in en uitzetten van de cellen behoeft volgens mij ook aandacht,

De manier waarop ik het heb aangepakt is EPM rubber van 2mm en 3mm kopen en deze op maat snijden.
Een goede rijlat en een stanley mes werkt uitstekend op de vellen op maat te snijden, maar wel een klus om het een beetje netjes te doen. Aftekenen op het rubber gaat uitstekend met een balpen.

Door de accubak zo te maken dat door een zijkant minder of meer aan te schroeven tegen de bak de lange zijde van de cellen wat onder spanning komen te staan ontstaat in combinatie met het rubber is de beste oplossing die ik kon bedenken tot stand gebracht.

Vandaag weer naar de boot en gewerkt.
De LFP is nu aangesloten via een DC-DC lader, de Orion smart 12/12 30A.
Nogal veel verschillende zaken zijn de revue gepasseerd, en om weer wat rust en overzicht te creeren eenmaal weer thuis ditmaal een verslag voor mijzelf ditmaal in zeer uitgebreide vorm gemaakt.

In een omvangrijk project zoals dit komt het venijn meestal aan het eind: je kunt nu eenmaal niet alle details in het voren plannen, en vaak kom je aan het eind problemen tegen die je op minder fraaie manier moet oplossen, waardoor er alsnog een rommelig aspect aan het geheel gaat kleven.
Blij te zeggen dat in dit project totaal niet het geval is. Ik verbaas me erover hoe ik geen steken heb hoeven uit te halen en alles zeer harmonieus is uitgewerkt in the "real space"

Volgende post maar een copy paste van het verslag van vandaag. Tip: niet lezen, veel te veel gel*l!

NIET LEZEN! UNCUT VERSIE VAN VERSLAG VOOR MIJZELF OM HET HOOFD TE KLAREN.

10 oktober
Vandaag weer naar de boot geweest. Lastig trajectje, de nodige beslissingen nemen, denken en configureren.

Anyway: De eerste Orion, de LTO to LFP is gemonteerd op onderste positie.
Dit met twee keer rood 16mm2 en 1 keer zwart 16mm2. Het bleek dat in totaal er 5 draden passen in de PG wartel, en dat er dan nog wat ruimte over is, maar geen 6 die we nodig hebben voor de Orion. Ik dacht eerst dat we met een dunne massadraad zouden kunnen gaan werken, maar bij nader inzien weet ik niet of in het buck principe er niet ook grote stromen door de massa lopen, zou zo maar kunnen.
Ik dacht dus: er moet nog een PG wartel bijkomen: een zeer lastige zaak: we kunnen het gat niet boren vanaf de binnenkant zonder de hele LPF bak eruit te halen! Geen fijne optie. Van de buitenkant kun je helemaal vergeten.

Het betere idee kreeg ik later: we gaan 10mm2 kabel gebruiken voor in ieder geval de massa, en misschien ook voor de + in en + uit. Deze kabel heb ik liggen, rood en zwart, in meer dan genoeg lengte. In de manual van Victron staat dat tot 2 meter lengte er met 10mm2 kan worden gewerkt: de lengte zal minder zijn dan 2 meter.
We moeten dus perskabelogen 10mm2 M8 kopen. Indien we maximaal flexibel willen blijven dan kunnen we er 10 kopen, meteen rekening houdend met de toekomst.

De L en H aansluiting van de Orion heb ik beiden gebruikt en aan de beide CH draden van de REC aangesloten. Dit bleek uitstekend te werken.

De uitgang aangesloten: een vonk, de ingang aangesloten (vanaf de LTO): een stevige vonk! Het wordt tijd dat we een pre-charge kabel maken!

Het was puzzelen met wat we nog op voorraad hadden. De + van de LFP is met 35 mm2 doorgelust naar de aansluitstrip. Dit kan definitief zo blijven.
Vanaf de LTO vooralsnog 1 kabel van 16mm2 naar 1 zekering. Zolang we niet in de volgende fase komen met een vernieuwde Orion XS kan dit prima zo blijven.
Dus 1 stuks extra 16 mm2 kabel vanaf de LTO naar zekering: benodigd twee stuks 16mm2 M8 of i stuks M8 en 1 stuks M10?

We hebben de positie bepaalde van de REC en deze met dubbelzijdig tape vastgezet.

We hebben de rode draad met inline 2A T zekering met verlenging eraan gesoldeerd vanaf de LPF plus na de zekering op de + van de shunt aangesloten.

We hebben de master netwerk uitgebreid: de nodige tiewraps doorgeknipt, en later weer aangebracht, om de bestaande vrij te maken, en een 6 meter nieuwe voorlopig beiden nog los van boven de accubak in.
De lengte van de bestaande kabel is niet lang genoeg om via de dikke kabelroute te gaan en de nog open nieuw aangebrachte PG wartel te lopen. We hebben wel rechtsonder in de accubak nog een prima plek die wel met een goede alternatieve route is te bereiken voor een PG wartel.
Ik wilde de PG wartel die eerst bedoeld was voor deze taak loshalen, maar kwam erachter dat dit natuurlijk niet gaat terwijl de hapa montageplaat is gemonteerd.
Later bedacht ik me dat deze PG wartel voor de 3e Orion XS moet gaan dienen, want de aangewezen plaats daarvoor is linksvoor: dus, achteraf allemaal uitstekend voor elkaar, en 100% goed en functioneel met voorbereiding voor de Orion XS!
Er moet dus nog 1 PG wartel komen en een montageplaat worden gemaakt hiervoor.

De shunt was te vinden op de EasyView, en dus de stroom te zien nadat de installatie in gebruik werd genomen door de REC aan te sluiten.

De LFP werd gedurende zeker een uur, maar waarschijnlijk nog beduidend langer, geladen met zo’n 30A. Er was een hapa lucht te ruiken: gerustgesteld toen ik me bedacht dat de Orion een geur afgeeft als ie warm wordt. Bleek dus ook daarvan afkomstig.
We hadden vergeten twee moeren van de 80A zekeringen goed vast te draaien. Waarschijnlijk was het daardoor dat eerst het laden intermitterend was. Eerst de onderste spanning van de Orion verlaagd, dat loste het probleem op. Later natuurlijk de moeren aangedraaid. De zaak zal toch nog goed moeten worden afgeregeld zo in de loop van de tijd.
De Orion smart wordt zeer warm, maar niet zo warm dat de stroom werd beperkt.
Wel een fijne gedachte dat ze op een hapa drager zijn gemonteerd.

Geprobeerd de smartphone te gebruiken als hutspot: daar moeten we maar nog even de bruksanvisning voor lezen hoe we dit werkend krijgen.

De USB interface van Mastervolt weer aangesloten, moet nog worden vastgeschroefd, en toegekend aan de WIN10 virtuele machine. Master adjust gedownload en geïnstalleerd.
Even zoeken hoe ik de stroomrichting van de nieuwe shunt kon omdraaien. Blijkt dat je een reset moet doen: dan kun je “reverse” aanvinken.

Naamgeving van beide shunts aangepast.

Chemie van beide accu’s aangepast. Even verwarring waarom de LTO stroom trok: toch een fout gemaakt in de bekabeling, hoe kan dit? Totdat ik me bedacht dat ik de chemie van de accu had veranderd in de instellingen, vandaar!

Wat zitten te puzzelen met het veranderen van de vensters in de EasyView, na een paar veranderingen besloten later hier nog maar eens verder mee te gaan.

De mastershunt weerstand is nog niet doorverbonden naar de REC

De tiewraps in diverse maten zijn op: nieuwe meenemen van huis!

Al met al werkt het uitstekend, de stroom naar de LFP was op het einde veranderd naar druppellading, waarna de Orion weer afkoelde natuurlijk.
De balancer van de LTO maar weer aangesloten.

Achteraf is het kunnen bereiken van de instellingen via de smartphone toch wel een zegen moet ik toegeven.

haha!

weird-wired it is..

@Airgead
Helios bedoeld eigenlijk of je het ook ff bij hem komt doen op een zaterdag.....

NEEEEE
me happy met de lood/zwavelzuur accus die al >10 jr meegaan
NOWAY

blij te zien dat er ook nog verstandige mensen zijn Helios.

sy helios schreef :
Volgens mij liegtie

u krijgt tzt een foto

edit; evenwel, respect wat je doet Airgead

Zo! Elektrisch is alles werkend. Moet nog de bedrading afwerken en een PG wartel monteren voor de UTP kabeldoorvoer. (de PG wartel moet ik met een rondvijl eerst wat bewerken: 1 connector met kabel krijg ik er doorheen, de tweede niet)
Dacht vandaag een kort dagje te hebben, zo'n 3 uur werk, werd meer dan 6 uur.

Ondertussen de hutspot voor elkaar en de precharge kabel die ik had gemaakt deed wonderen: geen venijnige vonken meer tijdens aansluiten van de Orion.

Heb alle draden naar beide Orions nu 10mm2 in plaats van 16mm2, en nu past het samen met 4 * 2,5mm stuurdraden , perfect door de wartel.

Vanwege de montage werkzaamheden de Orion's uitgeschakeld en weer opgestart: dit gaat eenvoudig door de REC BMS met het kleine schakelaartje dat er standaard aan een draad bijbungeld, uit te zetten. Daarmee is de ruststroom van zowel de beide Orions als de BMS zo goed als 0A: uitstekend!

Bij opstarten gaat de Orion vrolijk eerst naar de bulkfase, ook als bijvoorbeeld de accuspanning hoger is dan de geprogrammeerde maximale laadspanning, schakelt na een minuut of zo over naar Absorbtie, ook al is de accu vol, en na de ingestelde absorptie tijd die, zo merkte ik, minimaal 30 minuten is, over naar druppellading. Tijdens de bulk en absorptiefase wordt echter geen stroom geleverd (gelukkig)
Dit alles volgens de uitlezing via Bluetooth.
Victron: kan die niet beter??
Op zich een schoonheidsfoutje, maar als je het goed bekijkt gewoon foute informatie, dus slechte zaak. Dammit, je moet ze ook alles uitleggen.

De shunt heeft blijkbaar toch een andere weerstandswaarde dan ik dacht: bij 30A heb ik een spanning van 10 m.v. gemeten,
Heb de shunt afgetapt en ook aan de REC aangesloten. In feite maakt het niet veel uit of ik in de REC de goede R waarde van de shunt programmeer: de SOC lees ik uit via de mastervolt interface. (Easyview 5) De shunt moet wel aangesloten zijn, want de REC moet merken dat er een beetje laadstroom aanwezig is, wil hij gaan balanceren.

Het was te laat, te koud, te donker, te moe om nog op te ruimen en foto's te maken.
Kan mooi als ik het uiteindelijk heb afgewerkt met de PG doorvoer en wat tiewraps zo hier en daar en wat tiewraps met oog om de bedrading vast te shroeven zoals het uitkomt.

Ik heb het niet bijgehouden, maar in totaal is er denk ik wel zeker wel zo'n 150 uur werk in gegaan. Inclusief bestuderen, bestellen en de ritten nog vele, vele uren meer, dan komen we over de 200 uur.

Het afregelen van de boel kan zo in de loop van de tijd. Heb al gemerkt dat (logischerwijze) de absorptietijd voor het laden van de LFP veel langer moet worden ingesteld.
Dat krijg je als je slechts tot 13,7v laad, of was het 13,8?

Vandaag de laatste hand gelegd aan de afwerking.
Een eerdere dead-line die ik voor mijzelf had gesteld voor het afronden van een voorgaande fase heb ik gehaald: deze ruim een week erover heen. Afwerken kost meer tijd dan je lief is.

Nu in de REC Display heb aangesloten blijkt dat ik nog wat moet stoeien met de instellingen van de REC. De opgegeven waarde waar vanaf de REC gaat balanceren blijkt ook bij de 4S zo te werken, dat ALLE cellen boven die waarde moeten zitten. Ik herinner me dat dit ook zo was bij de 16S: in mijn ogen een ongelofelijk stomme keuze van REC.

Anyway: de foto's!

Verdere toelichting:

De foto met de connectors: tijdelijk de REC display verbonden. Deze wordt alleen voor controle aangesloten, de deksel kan dan niet dicht: dit is bewust zo gedaan.

De Shuntweerstand van de Mastervolt shunt is gedeeld met de REC. Bleek dat er nog een correctie nodig is in de REC BMS. De SOC moet ook nog worden veranderd, dit pas nadat ik door het wijzigen van andere instellingen de REC de cellen heeft gebalanceerd.

De aan/uit schakelaar van de REC afgeknipt en er een die in de ruimtevaart werd gebruikt gemonteerd: je kan nooit weten.

De REC heeft een enorme bundel aan draden die uit de connector komen: nogal een werk om dit allemaal redelijk netjes te verwerken.

De zaak is voorbereid om zodra de verbeterde XS te koop is de huidige 2 Orion's te vervangen door 3 stuks XS.

Erg netjes geworden! Ga je nog labellen? Polen isoleren/afdekken hoeft volgens mij niet als er een deksel op komt.

Nachtvlinder schreef :
Inderdaad, er komt een deksel op dus isoleren hoeft niet. Heb wel met de layout rekening gehouden om het gevaar te beperken qua korstluiten.

Labelen: hoeft niet echt: ik heb een schema waaruit het wel valt af te lezen wat wat is.

Correctie: Ik werd erop gewezen dat de REC 16S wel degelijk gaat balanceren zodra de eerste cel de onderste limiet daarvoor ingesteld heeft bereikt.
Moet dus nog gaan uitzoeken wat er mis is in de instellingen van de REC 4S BMS.

Een oude laptop daartoe met de laatste linux Mint uitgerust, VirtualBox erop geinstalleerd, en een WIN10 pro licentie gekocht. Vanavond even testen "doet ie het of doet ie het niet" op een 16S REC.

Ondertussen een brede update gedaan van een 3 fase installatie met 3 stuks Multiplus II onder andere. Weer wat geleerd: je moet echt de laatste methode gebruiken, hoe ik het voorheen voor de eerste keer heb geinstalleerd werkt dus gewoon niet meer, ook al is de software daarvoor wel de downloaden.
Nu alles via de VRM portal gedaan, uiteindelijk of afstand vanuit huis.
Het moet worden gezegd: dat werkt toch wel fraai!
Dus hier complimenten aan Victron.

Je bedoelt uploaden via VRM van een aangepast *.rvsc bestand?

Yep schreef :
Zo iets ja, komt wel in het proces voor.

Nou ja, zoiets?
Of een bestandje via VRM of m.b.v de MK-3.
Een andere methode ken ik niet.

Yep schreef :
Je gaat naar de VRM in onder de device list kun je kiezen voor remote VeConfigure.

Als je zo je multiplus update verlies je dan je ESS instellingen niet?

Tot nu toe blijken de mij bekende instellingen behouden te blijven bij een update.
Specifiek ESS weet ik niet maar ik mag aannemen dat deze ook niet veranderen.