koalave schreef :
Ik lees veel over zelf solderen vs een complete HAT. Maar veel sensoriek is ook via USB verkrijgbaar. Is het vanuit oogpunt van schaalbaarheid en aanpasbaarheid niet net zo makkelijk om usb-componenten aan te gaan sluiten? En dien ik dan rekening te houden met dat hier altijd een opto-coupler tussen moet zitten, of dat alleen bij een NMEA0183 connectie?
Wat hier goed en mis kan gaan is dit.
NMEA 0183 is een data protocol wat loopt op RS422. De meeste serieel/USB omzetters zijn RS232. Dat betekent dat de spanningen net wat anders liggen, en de RS 232 kent geen galvanische scheiding.
Met andere woorden: de massalijn komt vanaf je accu, via de Pi voeding, direct door op de - van de RS232.
Als nu van de andere kant vanaf dezelfde accu een voeding naar sensoren gaat, en ook weer bij diezelfde RS232 poort terecht komt, kun je al raden dat die ongeveer hetzelfde potentiaal niveau zullen hebben. Een beetje afhankelijk van stromen en draaddikten. Dit ongeveer is het probleem. Als je deze twee in elkaar prikt, moet er dus stroom gaan lopen om dit verschil op te heffen. Dit kunnen best aardige stromen zijn, omdat de weerstand laag is overal. Daardoor kunnen spullen in de kring stuk gaan.
Het is dus aan te raden ergens een galvanische scheiding te maken. Het beste is het als dat gebeurt in elke seriele poort. Namelijk: dan zijn ook alle instrumenten van elkaar gescheiden.
Dat is mij niet gelukt. Ik heb een USB isolator er tussen zitten.
Als ik je nu hoor zeggen dat je ook nog een gevoede USB-hub wilt gebruiken, zou ik, als die niet op dezelfde voeding zit al je Pi, zo'n USB isolator tussen de Pi en de hub willen hebben, èn een scheiding op de seriele poorten.