Onderwerp: Survival training - VVW Nieuwpoort

Nu zondag 06/06 is er een survival training bij VVW Nieuwpoort. Zullen er nog forumleden aanwezig zijn?

Deel I

Aangezien het een goede gewoonte is op het forum om af en toe een verslagje te posten, voel ik me natuurlijk verplicht om dit ook te doen .

Ik kreeg onlangs een berichtje van de Vlaamse Zeezeilschool dat ze voor de eerste maal een “sea survival” training organiseerden. Voor de ronde som van € 35,00 kwam zowel praktijk als theorie aan bod. Het praktijkgedeelte zou op zee doorgaan voor de kust van Nieuwpoort. Voor de prijs kon ik het niet laten dus maar onmiddellijk ingeschreven want ik vermoedde dat er wel wat belangstelling zou zijn.

Dus ik op zondagochtend in alle vroegte richting Nieuwpoort. Ik had maar een paar uur geslapen want de vorige 2 dagen was ik met Benny (RSV) meegeweest om zijn “Bollepop” veilig van Enkhuizen naar Noordschans te brengen. Dus echt thuiskomen om te douchen en een paar uur te slapen en direct terug weg. Van een druk weekend gesproken…

Het was lekker weer thuis bij vertrek maar bij aankomst in Nieuwpoort had men gezorgd voor gietende regen en beperkt zicht op zee van een halve mijl. Omwille van de strakke planning werden we onmiddellijk in 2 groepen ingedeeld van 12 personen waarbij groep 1 startte met praktijk en groep 2 met theorie. ’s Middags zou er gewisseld worden. We kregen allemaal een isothermisch pak aangemeten en een reddingsvest met vaste drijfelementen. Met een motorjacht en een zeiljacht werden we per 6 een stukje op zee gevaren. Er werd nog even gewacht op de mensen van de reddingsdienst die logistieke ondersteuning gaven en na toestemming van MRCC Oostende mochten we beginnen.

Het eerste deel was een uitleg over pyrotechnische middelen die we ook nog eens mochten gebruiken. Best wel leuk om de zondag te beginnen met vuurwerk. Daarna moesten we het schip verlaten om naar een reddingsvlot te zwemmen en proberen er in te klimmen. Ondanks het feit dat je weet dat je gaat springen en dat je in het water terechtkomt voel je toch dat je lichaam rare dingen gaat doen als je kopje onder gaat. De eerste borrel had ik al binnen en het zou de laatste niet zijn. Ik voelde onmiddellijk dat het reddingsvest me naar boven duwde en ik realiseerde me dat het niet ondenkbaar is dat als je reddingsvest te los zit en je geen kruisband hebt dit wel voor problemen kan zorgen.

Eenmaal aan boord van het vlot gekomen, dat trouwens eenvoudiger lijkt dan het is, kregen we een uitleg over wat je aan boord vindt en wat er mee te doen. Om het allemaal wat realistisch te houden werd het vlot afgesloten en zit je dus met 7 man in een kleine ruimte, op en neer deinend zonder een horizon te zien. Volgende oefening is het vlot keren. Lijkt weeral een makkie in de boekjes, maar er op klimmen was niet zo eenvoudig. Het keren ging best maar je ligt er dan wel onder dus even het hoofd koel houden dan ben je er zo weer onderuit. Volgende onderdeel was gezellig samenzijn in het water. Dicht bij elkaar blijven is belangrijk en je kan je ook verplaatsen en noodsignalen geven naar de helikopter. En om even aan te tonen dat verplaatsen traag gaat en veel energie kost mochten we naar het zeiljacht “krokodillen” om daar enkele specifieke procedures te proberen die voor zeilers wel van belang zijn. Maar voor je dat kan doen moet je er wel eerst geraken.

Ik denk dat iedereen wel besefte dat je een afstand die je al zwemmend wil overbruggen nogal snel wordt onderschat. Ook de stroming en het beetje wind dat er was deed zijn duit in het zakje. Na een tijdje peddelen waarbij enkelen zich afvroegen of de shipping lane nog niet in zicht was kwamen we toch aan op bestemming. Het was wel duidelijk dat het tempo behoorlijk hoog moet zijn als je ergens wil geraken. De vermoeidheid speelt ook parten en al snel heb je niet veel meer dan wat onsamenhangend gespartel in plaats van een strakke kadans met maximaal rendement .

Deel II

Het zeiljacht was een spirit 36 en met de zwemladder geraakten we nog redelijk vlot aan boord. Wel even opletten voor de deining want die ladder doet net iets anders dan je zelf doet .

We hebben eerst de drijf- en reddingsmiddelen aan boord van het jacht eens nader bekeken. Omdat we die in de praktijk wilden testen werd een proefpersoon in het water gevraagd en bijgevolg mocht ik weer te water gaan. Ik was deze keer alleen en dat gaf toch weer een andere gewaarwording dan met een groepje lotgenoten. Verbazingwekkend hoe snel je het jacht van je weg ziet drijven. Ik kan me voorstellen dat als je zeilend overboord gaat je hier niet gelukkig van wordt…

Er werd me een lijn toegeworpen maar die kwam hopeloos te kort. Dus duurde het weer even voor die binnen was en een tweede poging ondernomen werd maar die al even hopeloos was. Zowel ikzelf als mijn redders beseften dat dit niet zou lukken. Een tweede poging werd ondernomen met een reddingsgordel die mooi hing te blinken aan de hekstoel. Er staat een prachtige handleiding op die dan maar doorgenomen wordt om te kijken hoe dat ding dan werkt. Mag ik iedereen verzoeken die zo’n ding aan boord heeft om dat vooraf eens te doen en vooral eens uit te pakken. Als je in het water ligt geeft een handleidinglezende redder je niet meteen het volste vertrouwen…

Toen kwam het baggerschip Vlaanderen I even kort in de buurt omdat die aan het baggeren was in de havengeul. Vanuit het water was die ook heeeeel groot. Derde poging dan maar met een werplijn met een drijfriem. Die lukte redelijk goed en ik werd al snel binnengetrokken en mocht weer aan boord via de zwemtrap. Enkele aandachtspunten:

Als iemand te water raakt onmiddellijk drijflichaam in het water gooien. Zorg dus dat deze onmiddellijk te nemen zijn en niet vastgemaakt met riempjes of touwen.

Enkel de pogingen met de drijfring een lijn en de voorverpakte werplijn waren redelijk succesvol. De poging met de rescue sling was ook niet onverdienstelijk op voorwaarde dat de gebruiker weet hoe dit te hanteren en het slachtoffer kalm is en kan meewerken.

Het volgende onderdeel bestond er uit om een drenkeling aan boord te halen. Veel van de gebruikte methode hangt af van het aantal opvarenden en of het slachtoffer bij bewustzijn is. We probeerden eerst wat ons het gemakkelijkste leek en er werd weer een slachtoffer overboord gekieperd. We haalden deze terug bij de boot met de rescue sling en de bedoeling was om hem aan boord te takelen met de grootschoot en de giek. Ook hier is de theorie weer eenvoudiger dan de praktijk blijkt. Een half metertje in de constructie maakt het verschil tussen wel of niet aan boord kunnen halen. En aangezien de ene boot de andere niet is kan je dit beter ook vooraf eens bekijken zodat je weet wat haalbaar is.

Bij de volgende opdracht was het slachtoffer niet bij bewustzijn en moet er een redder te water om deze op te halen. Met de rescue sling ter hand was ik al onderweg. Ook weer geen eenvoudige klus. Je moet jezelf onder controle houden en tegelijkertijd de sling aandoen bij het slachtoffer. En dat zonder verstrikt te raken in het kluwen van touw dat rondom je drijft. Eenmaal bij de boot werd onze drenkeling omhoog getakeld en bekommerde iedereen zich om de ongelukkige terwijl de redder te water aan zijn lot overgelaten werd… oeps vergeten .

Eenmaal terug boord werden de mogelijke opties even doorgenomen en takelen met grootschoot via de giek of grootzeilval lijken de beste mogelijkheden. En waarschijnlijk verdient de grootzeilval nog de voorkeur omdat je daarbij geen ingewikkelde constructie moet maken. Nadeel is dat je die moeilijker verder van de boot krijgt. Ik heb aan den lijve ondervonden dat als je vlak tegen de boot ligt op een deinende zee, je moeilijk ter plaatse kan blijven en je al snel het gevoel hebt dat je met je benen onder de boot gaat omdat je geen houvast hebt op de gladde romp.

Tot zover de praktijk. Tijd voor een warme douche en wat te eten. Ik denk dat iedereen behoorlijk onder de indruk was van de opgedane ervaringen en hoe snel je afkoelt in het water.

Na zo’n bewogen praktijkgedeelte is het niet zo eenvoudig om de theorie aan de man te brengen denk ik maar we wisten nu ook vrij goed wat werkte en wat niet. Interessante punten waren hier redding met helikopter wat we jammer genoeg niet in de praktijk geprobeerd hebben en de MOB manoeuvres. Via filmmateriaal van RYA kregen we een mooi overzicht en demonstratie van MOB manoeuvres het gebruik van de rescue sling en het aan boord brengen van een drenkeling en hoe dit ook met beperkte crew geen onoverkomelijk gebeuren wordt.

Proficiat aan VVW Nieuwpoort en Vlaamse Zeezeilschool voor deze geslaagde dag. Je merkt dat het de eerste keer was en wellicht moet er nog wat getuned worden maar voor mij was het in orde. Er is weer heel wat toegevoegd aan mijn lijstje met aandachtspunten met als voornaamste items:

1. Zorg dat alle opvarenden weten waar het veiligheidsmateriaal ligt met een kleine uitleg hoe te gebruiken.

2. Zorg voor de correcte middelen en zorg dat ze binnen handbereik zijn.

3. Maak duidelijke afspraken rond het gebruiken van reddingsvesten en aanlijnen.

4. Probeer in optimale omstandigheden eens iemand aan boord te halen. Een MOB met een persoon is net toch weer wat anders dan de versie met de fender en puts (die ook heel nuttig is natuurlijk).

5. Een kruisband en noodverlichting op een reddingsvest zijn geen overbodige luxe op zee. Met wat deining ben je de drenkeling in no time kwijt.

Allemaal logisch en iedereen wist dit al wel, alleen blijft het wat langer hangen als je het aan den lijve mag ondervinden.

Mooi verslag Erik.
Nogmaals dank dat je je nachtrust opofferde om mijn
bootje over te varen.
Moraal van het verhaal...zie dat je in conditie bent

Goed verslag. Dank!

Toegankelijk geschreven en ook nog eens voorzien van nuttige tips. Mooi en goed!