Onderwerp: Zelfredzaamheid op zee?

Beauty schreef : Geluk!

Met onze diep stekende S-spant lagen we voor anker midden in een idyllisch kommetje ergens in de Zweedse scheren. Rond om ons heen tegen de rotsen en op een strandje alleen maar kleine motorbootjes. Komt er één naar ons toe en vraagt zich af hoe wij hier gekomen zijn, de smalle doorgang is nl. erg ondiep en bezaaid met rotsen. Met een niets aan de hand gezicht vertel ik dat we 1.80 steken en precies door het smalle geultje konden. Hij heft zijn handen in de lucht en vraagt naar mijn kaart. Dan wordt duidelijk dat we in het verkeerde kommetje liggen, dat van een paar eilandjes verderop. Had ik me toch vergist met die priegel eilandjes op de kaart! Ik kon al een paar dingetjes niet thuis brengen maar legde dat in mijn voordeel uit. Het ankerplekje was te mooi en te beschut om me daar verder druk over te maken. De volgende ochtend weer naar buiten maar nu met mijn vrouw op het voordek om aanwijzingen te geven. Naar buiten ging alleen nog maar met horten en stoten, stukkie terug en aan de andere kant van de onderwatersteen proberen, etc., slecht voor de verf en het ego van de schipper, ongelooflijk dat we de dag ervoor niets geraakt hadden.

Oeps, dit hoort eigenlijk in het blunder topic thuis. Maar het spreekwoord zegt, zonder geluk vaart niemand wel

Edit: laat ik alvast iemand voor zijn, een ander spreekwoord zegt " het geluk is met de domme"
Ik zie het anders. Ik ben heel blij deze en andere blunders ervaren te hebben om daarmee mijn zelfredzaamheid en zeemanschap stukje bij beetje te hebben kunnen opbouwen.

Edit2: wanneer ik weer op eigen kiel kan varen ben ik er vast van overtuigd dat ik weer nieuwe ervaringen aan het lijstje kan toevoegen. Daar ben ik mij nu al aan op het voorbereiden.

JazzyO schreef :
Mijn zorgvuldig gekoesterde Freiberger staat al jaren in zijn kistje thuis in de kast. In mijn idee is het belangrijker om je basis (zeil)handelingen aan boord goed te kunnen uitvoeren. Bij windkracht X een rif kunnen steken bijvoorbeeld.

Dag Onno
Het voorbeeld dat je geeft lekke ankerbak is beschreven in zeilen:-)
Heb ik ook gelezen en mijn eigen bak op gecheckt:-).

Je schrijft dat je weet wat je niet weet. Ik schrijf dat ik niet weet wat ik niet weet... Maar misschien bedoelen we wel het zelfde.. Dat weet ik dan weer niet

Beauty schreef :
In de professionele wereld een bekend rijtje;
1 - Onbewust en Onbekwaam
2 - Bewust en Onbekwaam
3 - Bewust en Bekwaam
4 - Onbewust en Bekwaam

Fase 4 dient altijd vermeden te worden en volgt vaak uit routine en dat is soms best een uitdaging.

Noballast schreef :
OT
Had jij niet juist als doelstelling om niet meer op eigen kiel te varen?

JazzyO schreef :
Dat staat hier niet. Solo zeilen of fully crewed staat los van deze discussie.
Er zijn genoeg solozeilers zelfredzaam. Ken je die fransman nog die op een open 60 bij een verlaten eiland zijn koolstofmast opnieuw aan elkaar bakte en weer zette? Hij zeilde de Vendee echt helemaal solo en op eigen kracht uit.

Ik ben ook geen fan van solozeilen, maar dat komt omdat het jasje mij niet past. Ik heb het toch jaren gedaan, maar dat had te maken met het jagen achter een romantische droom. In mijn beleving is het 1 niet gevaarlijker dan het ander.
Veiligheid en de mate van redzaamheid zit hem in voorbereiding. Of dit nu kennis of materiaal aan gaat. Dat maakt geen verschil, beide zijn namelijk onmisbaar.

Jedre schreef : Ja jij bent scherp!
Toch hebben we een soort van kiellegging wel gevierd

Voor het totaal niet, maar voor uitvoering van onderdelen juist wel. Als die op de automaat gaan blijven er meer cognitieve functies over voor het totaalplaatje.

In de sport worden handelingen, bewegingen en onderdelen van bewegingen dan ook juist geautomatiseerd tot onbewust bekwaam aan toe. Dat geeft namelijk ruimte om weer bewust aan iets anders te werken en zo weer een nieuwe stap vooruit te maken.WADnWIND schreef :

Onbewust bekwaam zorgt er niet alleen voor dat de routine de overhand gaat pakken. Onze hersenen zijn simpelweg niet in staat elke individuele prikkel uit onze steeds veranderende omgeving om te zetten naar nieuwe informatie. We zouden gek worden. Als er zaken in je omgeving zijn die niet tot nauwelijks (van richting of positie) veranderen dan bestaat die informatie opeens niet meer.

Zo kan je lang zoeken naar een boei terwijl die al veel dichterbij is dan je zou denken. Zo kan een operator die objecten op afstand bediend lang voor de gek gehouden worden als we in een run zijn camera beelden vervangen voor beelden die totaal niet in het plaatje passen. Je kan bijna langzaam het testbeeld tevoorschijn laten komen of een tekenfilm laten zien. Als het maar geleidelijk genoeg gaat nemen we het niet waar.

Heel even opstaan en weer gaan zitten geeft een ander perspectief voor onze zintuigen en opeens zien ze veel meer. Als ik navigeer ga ik er al vanuit dat ik iets over het hoofd zie en kijk steeds vanuit 2 verschillende invalshoeken naar mijn gegevens. Zo kan ik liggend vanuit mijn kooi op het kompas kijken maar ook voor een 2e waarneming even gaan zitten. Het is niet de eerste keer dat ik zittend toch een heel andere waarneming had.

Inzoomen en uitzoomen is ideaal hiervoor. Dat kan letterlijk met een scherm maar kan ook door afstand te nemen van een probleem en jezelf controle vragen stellen. Afin, persoonlijk ga ik uit van mijn eigen feilbaarheid. En dat is lastig voor iemand die zichzelf erg goed vind.

Beauty schreef :
Voel me aangesproken en, nee is me nog niet gelukt, wel op een ander vliegveld maar dan heet het uitwijken

Vooral in Arizona, waar het vaker voorkomt, zien de meeste vliegvelden er hetzelfde uit, namelijk parallelle oost-west banen, liggen vlak bij elkaar en het is er bijna altijd mooi weer, dus lekker vliegen zonder al die automatisering. Een foutje is dan zo gemaakt. Belangrijk blijft dan dat niet-passende informatie juist uitvergroot wordt inplaats van weggeredeneerd zoals ook in bovengenoemde baai gebeurde...

Toen ik begon met vliegen is er behoorlijk gehamerd op Aeronautical Decision Making. Heb even teruggezocht en het document dat ik toen o.a. heb moeten lezen is nog ongewijzigd beschikbaar: FAA Advisory Circular AC 60-22, toch mooi dat Internet dat eea zo weer te vinden is.

Mooi plaatje daaruit van hoe het mis kan gaan:



en hoe het dan wel zou moeten:



Een ander iets zijn "Hazadous Attitudes":



Mijn inschatting is dat met name hier de categorie reddingsgevallen onder valt waar WADnWIND zo zijn buik van vol heeft.

WADnWIND schreef :
Grappig, ik ken dit 4-staps leermodel al jaren en leg het precies andersom uit: pas als je onbewust bekwaam bent overstijg je het proces en hoef je er niet meer over na te denken. Op het moment dat er dan iets gebeurt heb je in je hoofd de ruimte om erover na te denken. Fase 4 is dus juist het niveau dat je moet bereiken.
Bij fase 3 ben je nog continu aan het nadenken bij wat je doet, en echt, in elke complexe situatie zitten veel teveel elementen om ze allemaal tegelijk bewust te kunnen overzien. Niet vooor niets trainen piloten (waar het hier over ging) juist ontzettend veel noodsituaties, zodat ze op het moment dat er 1 gebeurt, ze niet dan nog hoeven te bedenken wat ze moeten gaan doen. De opleiding is erop gericht om zoveel mogelijk onbewust bekwaam te zijn.

Je hebt wel een punt dat routine ook kan leiden tot het niet meer zien van signalen. Dat geldt voor sommige zaken wel en voor andere niet. Het schoolvoorbeeld van het 4-staps leermodel is leren fietsen. En echt, bij fietsen leidt onbewust bekwaam zijn absoluut niet tot het negeren van de signalen die je nodig hebt om het fietsen mogelijk maken, namelijk het bijsturen voordat je omvalt: Je kunt volle onnadenkend fietsen terwijl je automatische processen ervoor zorgen dat je niet onvalt!

stadjer schreef :
Deze is goed

Een ander inzicht vanuit de sport: om ergens heel erg goed in te worden, zou je 10.000 uur training moeten hebben.

Dit in het kader van vroeger was alles beter/anders: met onze drukke levens hebben we de tijd niet meer om ons echt goed te bekwamen in het varen. In plaats daarvan maken we gebruik van apparaten die een deel van het werk (en de benodigde kennis en ervaring) overnemen. Totdat die het niet meer doen. En dan komt zelfredzaamheid op de proppen (en het missen van die 10.000 uur).

Bart

Neeehhh

Niet om ergens goed in te worden maar om ergens de beste in te worden. De vraag is dan ook, wat is goed genoeg. Mijn dochter danst nu vanaf haar 4e (is nu 14) en zit nu op 20+ uur per week. Ik vindt haar steen goed maar tot de top komt ze hier niet mee.

Hmmm ik denk dat je toch gelijk hebt ..... zelfredzaam is ze bij tijd en wijlen nog zeker niet.

Gr Michel

ErikSnel schreef :
Ja en nee. In complexe snel veranderende situaties is punt 3 de top die je moet vasthouden.
ik zie het zo;
onder aan de berg begin je met puntje 1, ergens op de bergflank zit op puntje 2 en op de top op punt 3, Als je over de (je) top heen raakt kom je bij punt 4.
In geval jouw fiets voorbeeld valt er wat voor te zeggen, want...
Als je net gaat varen op een nieuw en groot passagiersschip hebt 101% aandacht nodig om het schip te beheersen. naar mate je langer vaart heb je minder aandacht nodig voor het schip en kan je van liever lee meer aandacht schenken aan je passagiers. Uiteindelijk kom je op jouw fiets punt, dat je bijna alle aandacht kan geven aan je passagiers. maar dat moet nog steeds op de top van de berg blijven, punt 3 dus....

WADnWIND schreef :
Nou, dit wordt meer een discussie over een model dan over wat we willen bereiken ivm zelfredzaamheid. Fase 3 in het leermodel is een bijzonder ongemakkelijke fase, waarbij je welliswaar de handeling wel kunt uitvoeren, maar daar absoluut nog niet 'vaardig' in bent. In het geval van het voorbeeld fietsen: je kunt op de fiets overeind blijven, maar doet dat nog door erg over te compenseren, omdat je de fijnere feedback op bewust niveau niet snel genoeg kunt verwerken. Resultaat: je gaat zwaaiend over de weg.
Pas als je onbewust bekwaam bent kan je veel 'fijner' die beweging uitvoeren. Niet voor niets heet dit model het 4-staps leermodel, je bent pas in stap 4 uitgeleerd (voor zover je dat ooit bent ).
Dus terug naar de grote boot: een kapitein die in fase 3 zit zou nooit die boot mogen sturen, want hij heeft nog lang niet genoeg 'grip' op de situatie. Als hij het roer pakt om een bocht te maken zal dat zo grof gebeuren dat de boot met grote slingerbeweging op een andere koers komt, in plaats van 1 rustige nette bocht.

Maar goed, terug naar de echte discussie, die over zelfredzaamheid: je hebt in de fase 'onbewust bekwaam' inderdaad de kans dat je dingen niet meer ziet. Dat is overigens maar goed ook, want als je alles wat je kunt waarnemen ook bewust zou meekrijgen zou je binnen een seconde gek worden. Wat er dus belangrijk is dat je een routine ontwikkeld waarbij je bewust elke zoveel tijd een aantal zaken bewust checkt en daarbij dus sommige filters die aan staan even overruled. Bij het wachtlopen is dat dat je elke paar minuten bewust om je heen kijkt of er schepen in zicht zijn.

nou ik kijk alleen maar om me heen omdat ik niet dood wil. dat is dus meer lijfsbehoud..

Beauty schreef :
Géén idee waarom je het míj vraagt, maar de vraag is zo aan mij gericht dat ik beleefd zal antwoorden:

Als zijn digitale kaarten netjes bijgewerkt zijn zie ik niet in waarom deze meer- of minder geschikt zouden zijn en dus kudo's. Gewoon varen. Mijn zegen heb je. Zie liever dat je eens een keertje op de brug bent om uit je doppen te kijken, want dat kan er tegenwoordig niet meer van af.

Waar vaak de vinger naar wordt gewezen is het apparaat waar de kaart op staat. Ja die kunnen stuk. Ja die zijn afhankelijk van je boordnet. Ik vind dat een waterdicht, altijd opgeladen elektrisch apparaat, dat onafhankelijk van je boordnet werkt en waarvan je de lading voor de duur van je vertrek kunt garanderen, eng dicht in de buurt komt van een papieren kaart als backup.

Papieren kaarten zijn dé backup, maar hebben nogal wat nadelen die we in de afgelopen eeuwen zijn gaan vergeten. Ze waaien weg, worden hopeloos als ze nat zijn geworden, liggen altijd onderop in de kaartentafel en je moet er een dikke almanak bij hebben voor de verwijzingen.

Ik keek van het weekend een docu over de rampfastnet. Geloof dat ik liever een waterdichte iPad in de kuip had en een sateliettelefoon er naast dan een marifoon, relay schip en een kaart met passer...

boarderbas schreef : Dat heb ik nou altijd al een keer willen vragen: wat betekent dat woord nu eigenlijk? Het is onder andere onderdeel van het dieventaaltje dat op GeenStijl wordt gebezigd, maar dit terzijde.

--
stegman

Kudos

roozeboos schreef :
Fase-3!!

Evaluationcopy schreef :
Soort van gebakken lucht....

WADnWIND schreef :
is dat goed of niet? (edit bewust en bekwaam, mm dat is zelfs een compliment denk ik!)

sorry maar ik heb het niet zo op het verklaren van menselijk gedrag met modellen met allerlei grappige afkortingen erbij. Mij te theoretisch.
Ik ben ook een nuchtigere groninger, dat helpt ook niet in deze.

Komt wel goed met dat zelfredzaamheid

Daar hebben we wat aan