Onderwerp: Eten voor solozeilers

boarderbas schreef :
Let op de geplaatste komma achter 'lijkt me'. Mijn verzonnen noodsituatie alwaar amfetamine wellicht van pas kan komen was zuiver hypothetisch. Ik doe nergens iets af aan jouw theorie+ervaring met amf en 5HTP. Mijn gebruikte 'dinsdag-dip' was ook geen verwijzing naar de toepassingen van 5HTP. Ik bedoelde slechts dat het iemand vermoedelijk zal jeuken hoe hij/zij er aan toe is ná het gebruik van amfetamine op een zeilboot. (Waarvan ik er van uitga dat dat echt voor levensbedreigende situaties is).

Mocht het recreatief gebruik van amfetamine danwel MDMA plots een enorme vlucht hebben genomen dan is me dat ontgaan en zou ik zeggen, kom een keer langszij, gezellig!! (Dit laatste was een grapje, hoewel het nuttigen van een 13% Black Albert ook niet helemaal zonder bijwerkingen is)

Evaluationcopy schreef :
Nou zeg! Dat spul komt uit België!

Als je solozeiler is goed eten belangrijk.
Je weet eigenlijk nooit zeker hoe lang je onderweg bent met zeilen...
Ik heb vaak iets klaar wat alleen maar in de oven hoeft.
Kost geen tijd meer om klaar te maken en steekt niet op een kwartiertje.
Verder nog reserve als tocht uitloopt.
Maar ik vaar niet langer dan een 24 uur solo.
Doe je dat wel zal je waarschijnlijk moeten koken.
Dan is eenvoudig doch voedzaam het veiligste, koken onderweg is niet ongevaarlijk en je moet ook af en toe uitkijk houden.

Waterblok schreef :
Eenpansgerechten kunnen ook heel lekker zijn.

Koken onderweg is niet inderdaad niet ongevaarlijk, maar als je, zoals je schetst, iets in de oven zet, heb je warm eten zonder veel risico. De ovendeur zet je desnoods met een touwtje vast, zodat ie niet onverhoeds open kan klappen.

Er is best wat te verzinnen.

lodewijk stegman schreef :
Ja niet mijn favoriete bierland, dat is... Nederland. Jawel. Maar de jongens van Struise vormen dan weer mijn favoriete brouwer, wel uit België. Ik ga er dit weekend op bezoek. Hun proeflokaal moet vrij legendarisch zijn. Dit alles uiteraard terzijde. (Sorry dat ik besta!)

De Black Albert is echt een prachtige stout, mag je niet missen. En eigenlijk alles wat ze maken, de Pannepot, de Pannepot reserva (port barrel aged, wauw) etc.

Evaluationcopy schreef :
Ik ben altijd wat wantrouwig ten opzichte van die opgefokte alcoholpercentages. Om bier te brouwen van meer dan 10 % zijn altijd wat kunstgrepen nodig. Vaak proef je meer suiker dan wat anders.

Maar niet geschoten is altijd mis. Misschien rij ik binnenkort wel weer 's een keer naar het Bierparadijs (Transportzone Meer). Zal ik 's kijken wat ze hebben van Struise.

88 maaltijden bestaande uit deze variatie blikken:
Allemaal gekocht bij Lidl France, die een grote sortering heeft van blikvoer.

Op smaak gemaakt met stukjes salami worst, die lang houdbaar zijn.
Tijdens de tocht 20kg afgevallen, maar dat kwam meer door het niet gebruiken van alcohol.
Prima bevallen.

Hoe lang was je weg? Lijkt me wat te voorbarig dat dat alleen aan die alcohol ligt, het zeilen zelf zal er ook aan hebben bijgedragen.

Spieboom schreef :
Dat afvallen op de boot is iets dat mij bekend voorkomt. Bij weekendtochtjes merk ik het niet, maar na een paar weken zeilen kom ik altijd een paar kilo lichter terug dan ik vertrok.

Zoals bekend draait menselijk welbevinden om compensatie. Op mijn werk kauw ik bijvoorbeeld in één middag wel eens een zakje dropfruit duo's weg (zo'n zakje heeft het merkwaardige gewicht van 166 gram). En thuis gaat er nogal eens een zak Poesta borrelnootjes doorheen.

Op de boot denk ik vaak niet eens aan dropfruit duo's of borrelnootjes.
Zo'n boot en het zeilen er mee levert volledige compensatie. Dat is te zeggen: dat biertje drink ik natuurlijk wel. En eventueel zelfs een whiskietje.

Ik weet wat me te doen staat.

lodewijk stegman schreef :
Ik heb een standaard tweepits met oven van de scheepsjuwelier, er zit zelfs een knopje op om die deur te vergrendelen! Maar als dat nodig is bij een cardanisch opgehangen fornuis heb je denk ik geen trek...

Ik had aan mijn achterblijvers gevraagd een aantal snoep-cadeautjes , een mars, rolo, Vlugge keesjes, pepermunt en dergelijke in de grabbelzak te doen. Elke dag om 17.00 precies haalde ik er 1 uit en vrat dat ter plekke op .... was een heel leuk ritueel elke dag. Stiekem wist ik natuurlijk van wie het was en dacht dan even aan haar/hem.
Aanrader.

ik heb die real turmat maaltijden geprobeerd vorig jaar bij de 200 mijls. Vond het goed te hachelen. alleen maar water koken, 10 minuten wachten en eten.
Ik heb helemaal niks met koken.

Waterblok schreef :
Ik geloof dat ik aardig resistent ben tegen zeeziekte. Eerlijk gezegd heb ik er nooit last van gehad.

Op mijn kusttochtjes was het sowieso altijd 4 bft of minder; daar zocht ik de omstandigheden op uit. Bij meer ging ik niet. Hoewel ik één keer met windje 6 in IJmuiden ben aangekomen. Bij vertrek uit Stellendam was het minder dan 3.
Eén keer onzalig stuiterend met een Victoire 22 de Oosterscheldemond uitgekomen met wind tegen stroom. Niet zeeziek geworden. Maar goed ook, want ik was solo.
En één keer (bij iemand anders aan boord) op zee gezeten bij 7 bft. Die wind stond al meer dan 24 uur, dus behalve golven was er ook een tamelijke deining. We zeilden met een bakstagwind, dus dat viel op zich allemaal nog wel mee. Terwijl het desondanks af en toe net leek alsof we onder een hoek van 40 graden van de golven af surfden. Ongetwijfeld was dat gezichtsbedrog, maar wel aardig spannend. Ook niet zeeziek geworden.

Ik heb zo'n ENO-driepitter met oven. Die knop voor de ovenklep heb ik nog niet kunnen vinden.

Spieboom schreef :
Ja, mooi.
Maar wat zijn Vlugge Keesjes nu toch weer? Zoiets als Snelle Jelle's?

roozeboos schreef :
Ik denk dat daar bij veel zeilers de crux zit.
Thuis zijn ze gewend dat het voor ze op tafel wordt gezet en buitengaats zijn ze liever lui dan moe.

Nou ja; eindeloos pielen met de zeilen en de touwtjes, maar qua eten is elk blik goed genoeg.
Nou is blikvoer soms onvermijdelijk en soms best te eten. Maar met drie kwartier werk kun je ook met verse ingredienten iets lekkers op tafel zetten. Koken is een rustmomentje, jongens. Onder het groentesnijden neem je eens rustig de dag door.

Groentes als bloemkool en witlof kunnen kunnen best een paar dagen overleven buiten de koelkast en hetzelfde geldt voor tomaten en uien. Vlees is nog het lastigste, maar vacuum verpakte spekkies zijn ook vaak redelijk houdbaar. Daarnaast, moet ik bekennen dat ik een liefhebber ben van Smac (in de Angelsaksische wereld bekend als spam), dus dat compenseert ook nog wel wat.

Wie in het bezit is van een koelbox heeft natuurlijk geen ènkel excuus om niet fatsoenlijk te koken.

Wie Smac niet kan waarderen kan het leven niet waarderen.

Ik dacht ook ooit wel even een mooie macaroni met verse groentjes op tafel te zetten tijdens m'n eerste zeereisje, met windje 4 a 5. Koken van water (gewoon wat minder water gebruiken dan normaal) durfde ik nog wel aan (dom?). Het snijden van groenten echter... niet. Zie niet voor me hoe je dat doet met een beetje golfslag. Tenzij je je lijf echt vast ketent aan het keukenblokje ofzo?

Met een wat meer 'zeevast' kombuis (met zo'n gangetje waar je je schrap kunt zetten tegen een andere kant) zal het allicht beter gaan.

Een van die maaltijden heb ik opgegeten varend in het donker op het noordzeekanaal bij amsterdam. Kreeg wat honger.
Water opgezet, en weer naar buiten om te observeren. toen het kookte opgeschonken. Maw, geen tijd maar toch warm eten.

Wat erin zat weet ik nog steeds niet... Geen licht aan gehad

Het eten thuis is een stuk beter uiteraard . maar ik vond het helemaal niet zo slecht.
( Ik krijg ook altijd wel wat ingevroren maaltijden mee van m'n vrouwtje. Maar dat is niet genoeg voor twee weken.)

Evaluationcopy schreef :
Gewoon zittend aan de lage kant, en aan de kajuittafel, kunnen voor dat snijden toch wel twee handen vrij worden gemaakt? In de Victoire 22 zette ik mezelf met m'n rug klem tegen het kajuitdak. Dan bleef ik ook overeind met twee handen vrij.

Koken met pannen onder wildere omstandigheden is inderdaad tricky. Maar iets in de oven kan dan de oplossing zijn.

Evaluationcopy schreef :
6 dagen daarna 20 dagen non stop solo naar Spitsbergen. en weer terug met een omweg via Faresund.

Klopt, het "steeds" bewegen om rechtop te blijven zitten vraagt een constante activiteit van de spieren en dat is ook verbranding / energie.

lodewijk stegman schreef :
Ik heb ongeveer deze www.lankhorst-taselaar.nl/Cata...2-pits/Product.aspx#
Die heeft onder een knop om de cardanische zwier te blokkeren (pin links of rechts in de wand) en links boven voor zit een knopje om de ovendeur op slot te doen.

Zeeziek is niet het probleem maar als het schip zo te keer gaat dat ondanks de cardanische ophanging de ovendeur open kan gaan krijg je ook geen lepel in je mond!

Waterblok schreef :
Duidelijk.
Maar op een overtochtje van één dag en nacht moeten dergelijke omstandigheden te vermijden zijn.
Bij mijn kustzeiltochtjes (maar daarbij ben ik nooit langer dan 12 uur onderweg geweest) is me dat tot op heden gelukt.

En zoals eerder gezegd: even een prettiger koers varen of gaan bijliggen kan ook werken.

Jouw apparaat is dus ook een ENO. Ik zal nog eens zoeken of dat knopje voor de ovendeur er niet toch op zit. Die handle om de cardanische ophanging vast te zetten heb ik wel.

Sunday schreef : Ha, wat leuk
Evaluationcopy schreef : Het origineel is inderdaad ontwikkeld door/voor software nerds die tijdens nachtjes doorwerken geen tijd zouden hebben om te eten

lodewijk stegman schreef : De lidl variant. Of, vlugge Japies, eigenlijk..

Een (steel)pannetje kan je prima vasthouden dus krijg je ook niet snel over je heen.
1-pans gerechtjes opwarmen lijkt mij daarom een goede mogelijkheid.

Ik hou van eten EN van koken. Twee aparte zaken als je het mij vraagt. Ik wil dan ook graag een goede maaltijd. Ik kook daarom thuis lekkere maaltijden, en blik deze vervolgens bij een vriend van me ( die een slagerij hebben)in. Deze staan altijd paraat om te pakken. Even een snelkookpan opzetten, water laten koken, blik erin, deksel dicht. 20 minuten laten een heerlijke warme verse veilige maaltijd.
Indien het goed weer is kook ik uitgebreid. Wat ik over heb laat ik afkoelen en vacumeer ik (ik heb een vacumeerapparaat aan boord. Aanrader. Je produkten blijven langer houdbaar en verser). Met slecht weer, warm water maken, zakje erin, en klaar. Ook een entrocote even bruneren en vacuumzuigen is ideaal. Water van 80 graden, en 15 minuten later een heerlijk medium-rare stukje eten.

Ik heb trouwens wel 2 hondebakken aan boord waar ik uit eet. Deze zijn van kunststof. Mijn eten blijft langer warm, en schuift niet meer weg. Ik weet dat het er gek uit ziet, maar het weegt niets, kost niets en is echt een bruikbaar stuk servies.

Ook is er veel voorgegaard eten te krijgen. Zonder veel moeite kun je daar ook maaltijden van maken. ( Gehaktballetjes met satesaus, voorgegaarde en gebakken aardappelen etc.) Niet zo lekker als vers, maar als je in slechter weer voor 6 mensen moet koken, is dat prima.( het ging over solo, ik weet het!)

Het serveren van een warme maaltijd is altijd goed voor het moreel, zowel individueel als een groep.