Vanaf gisterenmiddag hebben we voor anker gelegen in de Betonhaven aan de Oosterschelde. Ik moet zeggen, we hebben een prachtig schouwspel over ons heen gekregen van allerlei wolkendekken. Een paar flinke buien gehad en voor het eerst ook een hagelbui(tje) en dat is wel een aparte ervaring terwijl je binnen zit..
Overigens zat er niet heel veel wind bij.
Om een uur of tien komt er nog een Hallberg Nassi bij liggen. Waarschijnlijk vanaf zee, vanuit de sluis want ze hebben de ballen in het gangboord. Ik verbaas me daarover want wie komt er met dit weer en waarschuwingen van zee af? Ze gaan (te dichtbij naar m'n zin) voor anker en nog lekker zwemmen. 's Nachts rond enen gaat het ankeralarm af en ik ga maar even een rondje doen. Wij liggen vast als een huis net buiten de ingestelde cirkel gedraaid aan een Cobra II met 10 meter ketting en 20 meter tros op 6 meter water. De wind is goed toegenomen en zo'n beetje zuid-oost, ook bijna hoog water. De golfslag komt dan ongehinderd over de banken binnenrollen en dan is het daar feest!
De Nassi ligt ineens een stukje verder naast ons op vijf meter van de stenen lagerwal flink op en neer te stuiteren. Tja, wat nu te doen? Ik heb de plastic misthoorn erbij gepakt en met oordoppen in als een malle staan toeteren en met de schijnwerper knipperen. Er gebeurt niets maar uiteindelijk lijkt de boot te bewegen. Ik krijg geen sein terug? Nu goed, ze klooien wat en de boot vaart zo langzaam weg dat ze nauwelijks kunnen sturen. Ze drijven/varen over onze ankerlijn heen en reageren niet op mijn roepen. Ik voel ze gaan over de lijn en gelukkig ook weer meteen los
. Even lijken ze pal voor ons te willen gaan liggen maar gelukkig dobberen ze verder en ankeren opnieuw. Vanmorgen waren ze ineens verdwenen, bedankje hoefde niet.