Onderwerp: Olietanker helpt malloten op de Westerschelde

Nachtvlinder schreef :

Op het eerste zicht geen schade of gewonden. Ze hebben ervaren dat ze met die boot onder die omstandigheden niet tegen stroom en wind op kunnen. Proberen ze zeker en vast geen tweede keer...

Iedereen heeft het recht op een verkeerde beslissing. Niet?

Die jongens hebben nu een deuk in hun ego en een sterk verhaal om na te vertellen in de kroeg

Nou breekt me klomp echt , het niet aanslaan van een zeil en wel gaan varen , is een gevalletje geen goed zeemanschap ???


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Even opgemerkt dat ze de terug weg tegen de wind in gingen ,........




Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

soms is dit forum best vermoeiend...

Jeroen-pion schreef : Hoe een ander het doet, moet die ander zelf weten, maar als ik ga varen dan zorg ik er eigenlijk altijd voor dat er op zijn minst 1 zeil gebruiks klaar is.

Een motorstoring of touw in de schroef is zo gebeurd.
Het dan gebruiks klaar hebben van een zeil kan het verschil betekenen tussen het stranden op een krib of overvaren worden door een binnenvaartschip.

Ik vaar veel op de rivieren en daar is een krib of binnenvaartschip vaak vlakbij.

Tony2920 schreef :
Uit nieuwsgierigheid ben ik benieuwd hoe andere zeilers zich in die omstandigheden zouden redden!

Heb ook in 'hachelijke situaties' op de Oosterschelde gevaren met een Kievit 6.80, 5 pktje achter en dat is steeds goed gekomen (door te zeilen, van de motor moet je het dan niet hebben).

Ik vind het vreemd dat sommigen suggereren dat het bootje (en de motor) niet geschikt is voor het vaarwater en de weersvoorspelling. Is een gebrekkige tochtplanning en wat minder ervaring niet de oorzaak?

Ze zijn er goed vanaf gekomen en hebben idd een leuk verhaal voor in de kroeg. (Is ook niet het eerste verhaal van binnenvaartschip dat plezierjachtje uit een penibele situatie helpt.)

Capibara schreef : Ik was er uiteraard niet bij, maar ik zou denk ik gewoon weer zijn omgekeerd.
Ik vind het altijd weer opvallend hoe rustig het wordt als je je koers wijzigd van aan de winds naar voor de winds.
Dan heb je ook de mogelijkheid een fok te hijsen voor wat extra voorstuwing.
Als je de mogelijkheid heb je koers aan te passen aan de omstandigheden (wind, stroom, golven) kan je veel meer hebben dan als je persé tegen wind, golven in wilt.

Fly-Tour schreef : Ten eerste ging het bij dit specifieke geval om een buitenboord motor. Al hang je er 200pk achter, als de schroef bovenwater komt bij iedere golf dan doet die net zoveel als een 5pk bbm.

Overpoweren is ook slecht, motoren vervuilen van binnen door onvoldoende belasting waardoor ze lui en onbetrouwbaar worden en misschien maar 2000 draaiuren mee gaan. Het is een balans van meerdere dingen.
Als je tegen harde wind en golven in wilt komen is het veel effectiever om een gereefd grootzeil helemaal vlak snaar strak in het midden te trekken en dan opkruizend met een kruishoek van een graad of 30 je weg naar boven te werken. Dan kun je gewoon toe met noormaal motorvermogen en een normale schroef onder de boot.

Zie het eens positief.
Het kan voor de betrokkenen een fantastisch leermoment zijn geweest waardoor ze alleen maar betere zeilers kunnen worden.
Zelf ben ik met veel vallen en opstaan ,blunders ,strandingen,bijna aanvaringen etc. de zeiler geworden die ik nu ben.
En dat is al heel wat.

Tusker schreef : Dat je dat hier durft te zeggen.....
Ik zelf ben nog nooit bijna gestrand in de Thames monding, heb nog nooit tegen een ton aangevaren, mijn sluis manoeuvres gaan altijd vlekkeloos, krabbend anker midden in de nacht, wat is dat?

PvO schreef :
Wat een kei ben jij zeg.

Tusker schreef : dankje

PvO schreef :
Saai

[/quote]
Het dan gebruiks klaar hebben van een veil kan het verschil betekenen tussen het stranden op een krib of overvaren worden door een binnenvaartschip.[/quote]

Wat even keuze, lijken mij beide geen prettige vooruitzichten

Tikoes schreef : Grapjas, inderdaad als ik het teruglees staat het er een beetje raar.
Maar je begrijpt wat ik bedoel, neem ik aan.

Faran schreef : Jammer

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

De beste stuurlui staan dus niet op de wal ,maar die zitten voor de computer op het zeilers forum

Wat wél te doen in zo'n situatie?
Een goede vraag, daar hebben we iets aan!

Ik heb lang nagedacht óf ik wel zou reageren, ik ben bang dat ik moralistisch word.

Om te beginnen: ik ken de situatie en de plek niet, dus ik kan alleen maar algemene dingen zeggen.
Laat ik van wal steken.

'Plan B'
Het is handig om een 'plan B' te hebben, voor als er iets tegenzit, of wanneer duidelijk wordt dat je je bestemming niet kan halen.

Tochtplanning
Met onze elektronische navigatie, luxere schepen, toegenomen motorvermogens, 24-uurseconomie, etc. kan je er meestal vanuit gaan dat je je bestemming haalt. Wanneer je in een iets andere situatie verkeert is het al snel anders. Maar ook nu kan het je veel rust geven als je extra tijd incalculeert.
Varen laat zich niet altijd plannen, zeker niet op de manier zoals wij dat momenteel gewend zijn met onze volle agenda's.
Wat als de wind sterker is dan je dacht? Dan lig je verwaaid.
Een storm duurt nooit langer dan drie dagen hoorde ik een oude schipper eens zeggen, dus zorg dat je minimaal voor drie dagen eten en drinken aan boord hebt. Er gaat iets stuk: tja, dan heb je extra tijd of middelen nodig. En meestal gebeurt zoiets als het je niet uitkomt.
Is alles maakbaar, beheersbaar en controleerbaar?
Hoeveel mastbreuken zijn er met als oorzaak: het tegen de wind opstomen op het IJsselmeer?
In de overeenkomsten met vrachtschippers stond vroeger als clausule: 'wind en weder dienende'

Tijstop
Wachten tot de stroming kentert en je een gunstigere stroming krijgt. Een door de eeuwen heen beproefd middel.
Je moet wel ergens veilig kunnen liggen, en de tijd hebben, natuurlijk.

Motor
Wanneer je alleen een hulpmotor hebt, dan zal je zo'n beetje alles op zeil moeten -kunnen- doen. Daar zijn we niet meer aan gewend met zijn allen, en er zijn ook plekken/situaties waar dat niet eens meer mag.
Een tijstop kan dan bv. onderdeel worden van je planning.

Een kortstaart buitenboordmotor kan natuurlijk zo opgehangen worden dat de schroef goed onder water zit. Ik ken de situatie niet. Met een langstaart heb ik ook wel gehad dat de schroef lucht begon te happen wanneer er een rotgolf stond als ik bv. bij Workum het IJsselmeer op ging.

Overdimensioneren van een motor heeft nadelen: tegen wind en golven heb je iets aan extra motorkracht. Wanneer je echter tegen de stroom in wilt varen, dan blijft de rompsnelheid de maximaal haalbare snelheid. Extra vermogen werkt dan alleen maar onnodige uitstoot in de hand, maar ook krijg je meer golfslag en een toegenomen zuiging; dingen die averechts werken.
Erik de Jong noemt al het vervuilen en daarmee onbetrouwbaar worden van een motor.
Een juist motorvermogen is handig, ik zie persoonlijk niets in overdimensioneren.

Motor en zeil samen
Heeft Erik de Jong al benoemd, staat in verschillende boeken en zie ik op het wad geregeld toegepast worden. Uit ervaring weet ik dat het werkt. Dit blijkt uit meer snelheid en minder 'rollen'.

Je spullen voor elkaar hebben
Voldoende proviand, drinkwater, brandstof aan boord hebben. Een kaart hebben, etc, etc. Je uitrusting op orde hebben en weten wat jijzelf en je boot kunnen. Dit in combinatie met genoeg tijd maakt het al makkelijker.
Er is een hoop wat je kunt leren of lezen, maar er zijn ook dingen die je in de praktijk moet leren. Mag dat nog?

Oordeel eruit
Iedereen maakt fouten, of zit er weleens naast. Meestal is er niet zoveel aan de hand. Soms wel. Mag dat nog?
En stel ik maak een navigatiefout en kom ergens vast te zitten. Ben ik dan verguisd omdat ik een fout gemaakt heb? En verspeel ik daarmee mijn kans op begrip of hulp? En moet ik het dan maar uitzoeken omdat ik 'het verkeerd heb gedaan'?
In gesprekken met een ander helpt het enorm wanneer je je oordeel eruit weet te houden. In situaties op het water ook natuurlijk.
Het is vervelend genoeg als je niet wegkomt van een lagerwal, of als je daar bijna bent en je anker krabt, oid.

Mijn vader vertelde eens met 'glimogen' dat hij in bij de Biesbosch een Politieboot had losgetrokken. Dit was denk ik ergens rond 1985. Hij was er een hele middag mee bezig geweest. Met een schouw met 35Pk. Er was één klamp -houten kikker- afgebroken: er had iets teveel zijwaartse kracht op gestaan. De Politieboot was weer los en hij had een leuke middag gehad, de politiemannen blij dat ze weer konden varen.
Had hij 'die losers' moeten laten zitten? Moest hij afgemaakt worden op het ZF omdat hij de kracht op zijn klamp niet goed ingeschat had? Of hoort dit ook een beetje bij váren?
Hij dook de kajuit in en kwam terug met een nieuwe klamp en wat gereedschap: hij maakte ze zelf van eikenhout en had er een paar extra.


Elkaar helpen
Is mijns inziens een goede gewoonte. Een binnenschipper heeft hier de helpende hand toegestoken. jachtschippers kunnen elkaar ook helpen. Het wordt er ook leuker van. Past dit nog wel in onze voller wordende 'vaaragenda'? Past dit nog wel in de toegenomen individualisering: ik vaar van A naar B en heb geen tijd om daarvan af te wijken, dus die boot daar moet maar een berger bellen met zijn sateliettelefoon.
Op het Duitse wad werd overal waar ik kwam een lijntje aangepakt en zelfs geholpen met afvaren. Tot ik weer op Juist kwam bij een steiger met allemaal Nederlandse schepen..... red je er maar mee.

Ik trok laatst ergens in Friesland een motorjachtje los. Toen ik mijn boot wat liet drijven om de sleeptros op te schieten ed. kwam hij langszij en wilde hij me betalen. Ik dacht nog: in welke wereld leven we eigenlijk? Ik heb de man gezegd dat ik het met plezier heb gedaan, ik de tijd had en zo mijn schip ook beter leer kennen. Toen hij aan bleef dringen heb ik hem gevraagd om een ander te helpen als zich dat voordoet.

Van fouten maken krijg je ervaring. Ik heb dus veel ervaring!

samengevat:
windkracht 6 en stroom tegen.
Ze kwamen er niet tegen in.
Alternatief was omdraaien, maar ze kregen een sleepje van een aardige vrachtschipper.
Prima gedaan dus!

Het zeilersforum heeft vervolgens 3 pagina's vol te schrijven met ......

pieter2 schreef :
Tja wat wil je, de helft staat op de kant, en de rest is gaan werken.
En trouwens het is toch geen zeilweer.

…hier en daar posts van zeilers die genereus genoeg zijn om hun ervaring te delen omdat anderen daar wat aan zouden hebben.

Het voorval op zich is niet interessant maar ik lees wel graag de bijdrage van vb. Eric Van Poppel, e.a.

(offtopic: ik ben zelf Aike van der Hoeff (ook forumlid) eeuwig dankbaar voor haar verslag ‘Teakdek-renoveren’, zonder haar reportage had ik het er maar half zo goed vanaf gebracht.)

@ Erik v Poppel:

Fraai lijstje!

Persoonlijk zou ik bovenaan het lijstje hebben gezet:
moeilijke omstandigheden dus opties open houden, dus eerst tegen de wind en stroom in.

Verder hebben we allemaal domme dingen gedaan, daar leren we het meeste van!

Tusker schreef :
Zie het eens positief.
Het kan voor de betrokkenen een fantastisch leermoment zijn geweest waardoor ze alleen maar betere zeilers kunnen worden.
Zelf ben ik met veel vallen en opstaan ,blunders ,strandingen,bijna aanvaringen etc. de zeiler geworden die ik nu ben.
En dat is al heel wat.

PvO schreef;
Dat je dat hier durft te zeggen.....
Ik zelf ben nog nooit bijna gestrand in de Thames monding, heb nog nooit tegen een ton aangevaren, mijn sluis manoeuvres gaan altijd vlekkeloos, krabbend anker midden in de nacht, wat is dat?

Nee hoor.Er zijn er hier die nooit domme dingen doen of gedaan hebben.