Onderwerp: ICP of kadaster

Ik vraag me af of het ICP buiten Europa ook als eigendomsbewijs wordt geaccepteerd, of moet de boot dan bij het kadaster worden ingeschreven?

Hi Cor,

Het hangt er een beetje van af waar je naartoe wilt. Eigendom van een boot kun je op meerdere manieren aantonen. Een aankoopbewijs (bill of sale) is een basis. ICP geldt in principe als iets formelere bewijsvoering. Een kadastrale inschrijving is niet alleen de formaliteit: er wordt onderzoek gedaan naar jou w eigendom, je wordt ingeschreven en je boot owrdt gebrandmerkt (tegenwoordig vaak een regostratiepaat die op een zichtbare en een of meer onzichtbare plaatsen in je boot wordt gelijmd (epoxy). Je kunt daarmee je boot op dezelfde manier inschrijven als een zeeschip. Hiermee kun je te allen tijde je eigendom bewijzen.

Tijdens onze Atlantische ronde hebben we onze (toenmalige) boor kadastraal ingeschreven. Doel was om ook op de Kaapverden te allen tijde onomstotelijk ons eigendom aan te kunnen tonen. We hadden de boot op twee namen staan, die van mijn vrouw en van mezelf. ook op onze crew-list stond mijn vrouw als co-skipper. De redenatie was dat altijd één van ons tweeën weg zou kunnen varen als de ander op een of andere wijze klem zou komen te zitten.

Of ik het weer zou doen?? Ik weet het niet. Inmiddels overal internet om snel aanvullnede info te leveren indien nodig. Komende jaren zijn we aan het scharrelen op de atlantic (Azoren, wellicht Madeira of door naar het noorden, tussendoor terug naar NL voor werk en familie), daar hebben we geen registratie nodig, ik ben eigenlijk ook niet van plan een ICP aan te vragen. Carieb redt je gevoelsmatg wel met ICP. Als je richting Afrika gaat ofwel de meer spannende kant van de Med opzoekt of zelfs een compleet rondje zeilt dan lijkt registratie me een bijzonder goed idee.

Neem er wel even de tijd voor, het kostte ons indertijd een behoorlijk aantal weken. Als je dit voorjaar wilt vertrekken dan zou ik meteen in actie komen.

De inschrijving in het scheepskadaster maakt van de boot Registergoed. Hetzelfde als bij onroerend goed het geval is.

Het eigendom ligt onomstotelijk vast. In geval van diefstal kun je ten alle tijde je bezit terug eisen. Dat is ook de reden dat banken het verplicht stellen bij het aangaan van een scheepshypotheek.

Voor de vaart in het buitenland kun je de Zeebrief aanvragen. Dit is het officieele document voor Nederlandse zeeschepen en is voor jachten tegenwoordig doorlopend geldig. Vernieuwen om de zoveel jaren is niet meer nodig.

Je bezit dan altijd een officieel document voor de vaart in het buitenland.

Er zijn 2 registratie mogelijkheden voor jachten (b) binnenvaart, (z) zeevaart.

De kosten zijn eenmalig.

Bij verkoop moet de registratie via een notaris worden overgeschreven.

Koop derhalve geen schip met een brandmerk zonder overschrijving, want er kan plotseling een bankman op de kade staan, die het onderpand komt opeisen. Kan ook een verduistert schip zijn van een verhuurbedrijf.

Groet,

Bram

Als je kadastraal registreert als zeevaart, is je schip Nederlands grondgebied.
Als kapitein mag je mensen trouwen. Of is dat niet meer zo.

Paul

elixer schreef : Vergeet dat maar. Je kunt hoogstens mensen scheiden, bijvoorbeeld door er één overboord te zetten.

Ga je een eigen bedrijf beginnen, Albert?

Ok, bedankt. Ik heb al een ICP maar las op de site van het kadaster 'Registratie (teboekstelling) is het enige bewijs dat u de rechtmatige eigenaar bent van een schip'. Vroeg me af wat dan de rechtswaarde van een ICP is. Nog los van het gigantische prijsverschil van beide registratie's.

Corr schreef :
eigenlijk van nul en gener waarde

Het Internationaal Certificaat Pleziervaartuigen (ICP) is een officieus eigendomsbewijs dat in de praktijk uitstekend voldoet.

www.watersporters.nl/icp-aanvragen/

maar in den buitenlanden willen ze nu eenmaal een papiertje zien en werkt het idd prima

over prima werkende papiertjes gesproken: wij hebben een bootpaspoort gemaakt (vanaf het template wat je hier kunt vinden: blauwepinquin.blogspot.nl/2013/12/bootpaspoort.html

ging er overal in als koek, nergens wat anders hoeven laten zien, zelfs niet binnen de EU.

Zou er toch maar voorzichtig mee zijn. Franse Douane heeft een overzicht aan boord met modellen welke zijn toegelaten komend vanaf zee.

Wij hadden destijds een document van het kadaster. Werden voor Duinkerken gecontroleerd.

Dat document was niet volgens de regels, wel als we via de binnenwateren binnen zouden komen.

Onder begeleiding van de douane boot opgebracht naar Duinkerken. Een boete die direct betaald moest worden. Met douane auto bij een betaalautomaat gebracht om de boete te kunnen ophalen.

Men is daar vrij strikt in.

Denk niet dat je met je "bootpaspoort" enige indruk maakt.

Groet,

Bram

brambo schreef :
Vervelend verhaal, duur ook waarschijnlijk.

Ik had uiteraard de officiele documenten ook bij me, maar daar is nergens naar gevraagd. Overigens zijn we in Frankrijk en de autre-mers nergens met andere officials dan havenmeesters in contact geweest.

Zou ook zeker niet aanraden om met alleen een officieus bootpaspoort op stap te gaan maar dat kan ieder weldenkend mens zelf ook verzinnen.

De kosten vielen achteraf wel mee.

Het kadaster heeft onze boete terugbetaald, omdat zij verkeerde voorlichting hadden gegeven.

Het Certificaat is voor de binnenwateren en niet voor komend vanaf zee.

Tegelijk onze teboekstelling (registratie) van B (binnenvaart) om laten zetten in categorie Z (zee) en dan ben je met een Zeebrief, die ook niet meer verlengd hoeft te worden, voorzien van het officeele document voor een nederlandse zeeschip.

Kosten zijn wel hoog, maar eenmalig.

holrobert schreef :
Ha ha. Toevallig de Pinquin die een tijdje met Henk Oosterwijk en zijn Midget heeft opgevaren?

Albert 45 schreef : Faran schreef :
Bootje varen kost nu eenmaal centjes, dus een kleine bijverdienste is mooi meegenomen.

Corr schreef :
Niet dat ik weet ( maar dat betekent niet zoveel want ik ken de mensen niet persoonlijk )

Faran schreef :
denk dat ie eenmanszaak begint

brambo schreef :
Ik heb de Pion bij het Kadaster ingeschreven, bij (en na) de inschrijving ontvang je een nationaliteits verklaring en een zeebrief, bijbehorend aan het brandmerk van de boot.


Voor zover ik weet en me heb laten voorlichten van het kadaster is dat het enige officiële weggetje.....

En met de Fransen ( en nog wel wat meer) moet je inderdaad geen grappen maken met de papiertjes, Fransen kennen de uitdrukking "we geven je de voordeel van de twijfel........" absoluut NIET.

Bovendien wordt de controle op de buitengrenzen opgevoerd. Om drugs- en mensen smokkel tegen te gaan. En straks ook nog de Brexit als je naar dat land buiten de EEG wilt varen.

Zorg maar dat je documenten in orde zijn.

holrobert schreef :
Ik heb ook zo'n bootpaspoort a la Blauwe Pinguin, en dat wordt bijna altijd geaccepteerd. Waarschijnlijk omdat er een foto op staat. ICP, verzekeringspolis en btw verklaring achter de hand voor de zekerheid.

Let op, er staat bijna. En als men het niet accepteert ? En terecht constateert dat het een nep document is. Daar sta je dan ! Gaan ze dan ook de boot nog eens grondig doorzoeken ?

Je gaat toch ook niet met een zelfgemaakt rijbewijs met de auto rijden.

brambo schreef :
Ik heb er alleen goede ervaringen mee. Vooral havenmeesters vinden het een mooi document omdat er een foto op staat. Bij een echte douane controle moet je toch altijd alle documenten ophoesten. Dat er dan ook een “onofficieel” bootpaspoort bij zit is bij mij nog geen probleem geweest.

jmarinis schreef :
Bij het doorzoeken van het forum kom ik toevallig weer op dit oude draadje terecht. Deze zomer hebben we onderweg de Franse douane aan boord gehad, en er werd totaal niet moeilijk gedaan over het zelfgemaakte "bootpaspoort". Ik had de papieren verder wel goed in orde met een ICP, een BTW verklaring, onze paspoorten natuurlijk, en aanvulliende informatie zoals een kopie van het koopcontract.

Ik kreeg het idee dat de boot zelf ze maar weinig interesseert. Ze willen weten wie er aan boord zit, de BSN nummers werden doorgeseind naar het moederschip. Daar zullen ze wel even online hebben gecheckt of we iets op de kerfstok hebben. En ze doorzoeken de boot op drugs. Viel me trouwens erg mee. Ik had verhalen gehoord over de Franse "zwarte bende" die je interieur half sloopt en er een grote rommelboel van maakt. Vooral bij Nederlandse boten.... Maar het ging allemaal heel voorzichtig en was in 2 minuten gedaan. Daarna kregen we een schriftelijk verslag van de actie, met officiele stempels en al. Petje af voor deze professionele medewerkers van de Franse kustwacht.

ON TOPIC: een ICP voldoet goed in Frankrijk. Een zelfgemaakt botenpaspoort tbv havenmeesters en ander minder officiele instanties is geen probleem. Registratie bij het kadaster is de enige officiele manier om je eigendom officieel vast te leggen, maar is in de meeste situaties echt niet nodig.

Buiten Europa is het een ander verhaal. Dan moet je misschien voor de zekerheid van het kadaster gaan. Ik zou evengoed ook een ICP en een zelfgemaakt bootpaspoort erbij nemen. Kost bijna niets en kan geen kwaad. Ik heb in het verleden weleens de papieren van de boot moeten inleveren bij de havenautoriteiten als een soort borg. Dan geef je liever een eigengemaakt papiertje af, of desnoods het ICP, in plaats van het officiele kadasterdocument.

Misschien is het hebben van het juiste (dure) papiertje nodig voor als het mis gaat. Wat als de jachtwerf waaf je ligt failliet gaat? Dan moet je met de curator om tafel. Eigendom aantonen. En als al die bavaria's en dehlers op elkaar lijken?
Wij hebben in ons rondje wereld ons prima kunnen redden met zeebrief en bijzonder meetcertificaat van het kadaster. Een ruime voorraad van kleuren copien is handig.
Het is duidelijk dat vele officials elk papiertje voor waar aannemen, maar er zijn er altijd een paar die wel van de hoed en de rand weten. Bijvoorbeeld de oneindig geldigheid doet wenkbrouwen fronsen. Waar is de einddatum willen ze weten. Zoek, zoek, staat er niet.
Zo staat op de meetbrief niet de naam van de eigenaar. Maar op de zeebrief staat de lengte van de boot niet. Ik probeerde het altijd eerst alleen met de meetbrief, meestal zijn ze meer geintereseerd in de lengte (geld dus). Maar soms moest er een kopie van de zeebrief erbij om aan te tonen dat ik de eigenaar ben.