Onderwerp: Sufheid op zee

Dag ZF-ers,

Las laatst iets over verminderde reactiesnelheid/sufheid op zee, vanaf windkracht drie/vier wordt het serieuzer. Je energieniveau gaat op zeker moment heel snel terug. Deze reactie vind ik erg herkenbaar, alleen als het spannend wordt krijg ik weer energie (bv genaker binnenhalen) om daarna erg moe te worden.
Ik vind dat slome eerlijk gezegd ook wel iets hebben.

Meer ervaringen, hoe heet dit fenomeen?

Groet,
Frank Jan

Zeeziekte

Volgens mij heb ik het probleem niet, tenzij zeeziek dan word je lamlendig.
Maar ook zeeziektepillen kunnen bijwerkingen hebben (sufheid veroorzaken).

Freek

freek1970 schreef :
Om die reden gebruik ik al jaren geen zeeziekte pillen meer. Ik merk dat ik mèt weliswaar niet hoef over te geven, maar wel extra katterig wordt. Tegenwoordig houdt een grote dosis vitamine C me overeind. Aanrader van de KNRM.

Maar ondanks dat ken ik t fenomeen wel.

Zoals je (TS) zegt, is t ook wel prettig. Volgens mij heeft t te maken met dat aan boord alles beweegt. Je hersens hebben meer moeite chocola te maken van wat ze meemaken, dan op land. Alles kost meer moeite op een boot die steeds net ergens anders is dan je dacht. Die moeite gaat af van je concentratie en je redenerend vermogen. Ergens ook wel fijn. Anderen moeten dure en vooral illegale en ongezonde drugs gebruiken voor hetzelfde effect.

Een eerdere deelnemer aan de Mini Transat had voor elk denkbare situatie een draaiboek gemaakt, in simpele pictrogrammen. Om te voorkomen dat hij zou moeten nadenken. Zijn stelling: na een paar dagen op zee, zijn je hersenen vla geworden. Of t hem geholpen heeft, weet ik niet. Hij is wel aangekomen.

Ik zal de kolibri van boven bij de ramen eens goed dichtkitten dan kan ik er wel een paar dagen op die zee blijven kijken wat er gebeurt.

Freek

Ken het fenomeen wel beetje " in slaap gesukkeld worden" door de beweging
van de boot door de golven. Mijn vriendin die nog niet zo lang mee zeilt ook.
Ze noemt het "rocking in the whomb", schommelen in de baarmoeder.
Kan me daar wel iets bij voorstellen.
Zodra ik mijzelf er op betrap geef ik mijzelf kleine opdrachten qua uitkijk,
trim, opruimen en navigatie.
Heb niet het idee dat het iets met zeeziekte te maken heeft.

A

Kookwekker mee. Werkt prima. Om de paar keer jezelf dwingen te gaan staan om uitgebreid rond te kijken en je tuig te inspecteren. Werkt bij mij uitstekend. Wachten van 3 uur en meteen de kooi in als de wacht er op zit.

niet specifiek op zee maar ik merk wel dat mijn omgevingsbewustzijn minder is dan vroeger. ik merk meer dat dingen mij verrassen, boeien die toch eerder of dichterbij komen dan verwacht, andere boten die opduiken...
toch niet het idee dat ik aan het suffen ben.

Ik herken het bij cursisten/opstappers met weinig ervaring. Ik benoem dat dan gekscherend als een "overdosis aan zuurstof". Maar het heeft er zeker ook mee te maken, dat de bewegingen van de boot voortdurend al je spieren aan het werk zet. Voor een bouwvakker zal het een kleinere verandering zijn als voor iemand die dagelijks zittend werk doet. De remedie is goed eten en drinken en veel rusten: "een zeeman slaapt als het kan, niet als hij moet".
Wat me ook is opgevallen dat vegetariërs er eerder last van lijken te hebben.
Zeelucht op zich maakt je niet slaperiger, wel de extra lichamelijke arbeid.

In algemene zin: mensen slapen ook meer in hun vakanties, bv een middagdutje op het strand.

Er bestaan ook zeeziekte tabletten waar cafeïne in zit. Met name in belgie te koop.

Zelf neem ik ingeval van twijfel een half pilletje. Daar word ik dan niet duf van, en ben er wel zeker van dat mocht het weer verslechteren ik niet begin te kotsen en telaat ben om alsnog medicatie in te nemen.

rooiedirk schreef :
Je bent nooit te laat om een zeeziekte-pil in te nemen. Iedere pil kun je als zetpil inbrengen.

Weet je 'zeker' dat je zeeziek gaat worden, dan kun je beter de avond ervoor een pleister plakken.

Voor mij maakt het heel veel uit of ik voor de mallemoerse kont met opstappers vaar of dat ik alleen of shorthanded vaar. In het laatste geval gebeurt mij juist het omgekeerde. Ik wordt erg alert en energiek en heb nog maar weinig slaap nodig. Naar Norge vorig jaar sliep ik 3 uur per dag, nooit langer dan 20 minuten achter elkaar, maar werd alleen maar fitter en alerter. Ik weet zeker dat dit zo is, dus niet een vaag gevoel achteraf, omdat ik mezelf gefilmd heb. Omdat je solo ook meer werk hebt, ga je wel beter letten op waar je jouw energie in steekt. Zo besloot ik op een bepaald moment heel bewust dat ik de gennaker in de zak zou laten omdat ik vond dat het voordeel de inspanning niet waard was.
Ik moet wel zeggen dat zeeziekte een voor mij geheel onbekend fenomeen is. Dat is wel echt mazzel hebben (mijn zusje, die beroeps-zeevaardster is, heeft er wel redelijk wat last van)