1. Niet in donker aankomen: tochtplanning!
2. Langere tochten (bv meerdere dagen): aankomsttijd aanpassen door aanpassen snelheid laatste 24 uur.
3. Dag of nacht: voorbereiden touwtjes, ballen, afspraken.
4. Laatste moment situatie beoordelen: plan maken (of aanpassen als er al een plan was), instructies.
5. Uitvoeren: stuurmanskunst, werpkunst!
6. Beslismoment: afbreken of als dat niet meer kan, redden wat er te redden is.
Maatgevend: ervaring, kennis en kunde kapitein en handelingsbekwaamheid crew.
Alles is te leren, maar zonder fouten leer je niet! Heb meelij met de oefenaars en help ze net als jij geholpen zou willen worden!
Met motorpech op naar Tonga. Nachtelijk aankomst bij het rif. Buitengaats gewacht, dobberen dus, tot ochtendgloren. In de vroegte kruisend door het smalle gaatje in het rif naar de lagune. Laveren tussen de eilanden. Spannend maar niet gevaarlijk. Onder zeil afmeren aan een mooring. Heb ik ooit geleerd op de zeilschool, maar dat was 45 jaar geleden....
Voor de storm uit Kaapstad in. Geen ankerplek! Mag niet. Op naar de jachthaven. Donker. Nacht. De brugwachter deed de brug precies op tijd open, Hoefden we niet te wachten in windkracht 6. Maar waar was de 2e brug? Oeps, al voorbij, in donker helemaal niet gezien. Dit was de haven al. Onze toegewezen box (voorbereid, we wisten waar) gelijk aan SB. Draaien, volle kracht achteruit, het moest maar in 1 keer en goed. De kont kreeg ik precies goed, maar al afremmend zwaaide de punt iets weg. Scepter tegen het anker van de buren! Iets scheef (onze scepter, het anker was een Bruce 80 kg, die merkte niks). High five, we liggen. Had gruwelijk fout kunnen gaan. Zonder geluk....
Afbreken was geen optie, brug achter ons al weer dicht. Rondjes draaien in flinke wind tussen de drijvende steigers in het donker is ook geen aantrekkelijk vooruitzicht. Keuzes....
Patras, Griekenland, kleine haven, flinke wind, overdag, genoeg hulp op de steiger. Stuurfoutje van mij, maar ook 1e landvast niet vast. De Horizon maakt een pirouette van 180°. Ons anker mist op een haar na de boten aan de overkant. Mensen met handen in het haar daar. Ons schip is maar 18 ton, maar het schijnt er uit te zien als 30. Bij wijze van spreken. Als dan dat anker langs komt suizen, kan ik me die grijze haren wel voorstellen.
Eigenlijk was er niks aan de hand, we lagen gewoon andersom.
Kortom, wij zijn erg van de voorzichtigheid, plannen, wegvaren als het niet zint, instructies etc. Maar soms....