De wereld buiten Nederland.
Wij waren op onze reis door de Med in Turkije aangekomen. We hadden tot hier de bekende blauwe Camping gas flesjes gebruikt, die zijn moeilijk te krijgen / vullen in Turkije dus kocht ik een vergelijkbaar Turks flesje. De waarborg voor die Turkse flesjes was laag, ik kocht er gelijk twee zodat er altijd een reserve aan boord was.
We winterden in de Fethiye / Göcek golf, geen problemen met nieuwe vullingen. Het werd lente en we begonnen weer te reizen, en je komt dan vroeg of laat in een gebied waar een ander merk gas verkocht word. Moet je weer een ander flesje kopen. Meestal geen probleem, de handelaar neemt je “oude” fles en ruilt die om tegen een ander merk dat in die streek verkocht word.
Dat er echter ook sjoemelaars onder de Turkse handelaars zijn leerde ik snel.
Ik kom in Marmaris, en ga op zoek naar een gashandelaar. Vind die ook, blijkt daar reeds een ander merk verkocht te worden. De flessen lijken erg op mekaar, je kunt ze zo omwisselen.
Ik geef mijn X fles af, krijg een gevulde Y fles terug. Moet enkel de vulling betalen. Tot daar geen probleem.
We zeilen wat in de Dodecanese, daar is het weer de Griekse variant van Camping gas. Kom ik later weer in Marmaris. Ikke naar dezelfde handelaar met de lege fles die hij me verkocht heeft.
Hij weigert de fles, zegt dat ze niet getest is. Ik moet weer een nieuwe fles kopen.
Dus die lepe kerel wacht tot er een domme toerist binnenkomt, heeft de niet geteste fles gevuld staan en wisselt die. Twee weken later weigert hij en verkoopt een nieuwe. De niet geteste houd hij,want indien je die wil meenemen is de prijs van de nieuwe veel hoger.
Kijk, moslims mogen niet liegen, tijdens het handelen bedriegen mag wel.
Zo´n gasflesje is de wereld niet, kost toch meer dan een arbeider op een der scheepswerven per dag verdient. Wat zeg ik, de lonen waren zo laag, die man moet drie dagen van 12 uur met een voorhamer staan meppen voor dat flesje.
Na enkele jaren winteren in Turkije sprak ik een handelaar nooit aan in het Engels, dat is vragen om getild te worden. Ik sprak Turks of deed alsof ik een spraakgebrek had. Je weet wel, wijzen en uuuhhuuu kreunen. Werkte fantastisch. Door die spraakgebrek truck krijg ik zelfs vaak heel erg goede prijzen.
Ik moest wel zorgen dat m´n vrouw uit de buurt bleef want bij die zie je van 100 meter ver dat ze uit een Noordelijk land komt.