Heb het verhaaltje over Hubert de zero budget zeiler gevonden :
Göcek, 29-05-09
We hangen nog in Göcek rond, de montage van de panelen is klaar maar veel bekenden komen ons bezoeken. Straks komt onder meer Dario, een Italiaanse zeiler die jaren op zijn bootje woonde, er als alleenstaande vader een zoon grootbracht en nu zijn boot verkocht heeft.
Reeds een jaar of zeven kennen we mekaar. Zijn boot is langer als de S*****n maar veel smaller, daardoor minder comfortabel. De zoon is ondertussen bijna twee meter, ( zijn moeder is een Haïtiaanse reuzin ) en paste niet meer in het bootje. De zoon “studeert” nu in Italië. Dario heeft een Griekse vrouw leren kennen die ook in Australië een huis heeft en heeft zijn zeilersleven opgezegd. Zo langzamerhand zijn we de laatst overblijvende zeilers van onze generatie.
Er ankerde een vreselijk vies klein bootje naast ons. Een zonnetent gemaakt van armdikke bamboe stokken, overal roeststrepen, veel troep op het dek. Een wat oudere langharige hippie roeide in een lekkend rubberbootje naar ons en stelde zich voor. Umberto, Nederlander, op zestienjarige leeftijd uit Vlissingen vertrokken, 21 jaar in een bar aan de Spaanse plaja gewerkt, dan 10 jaar de wereld rond in een klein zeilbootje. Zijn boot is 8,5 meter maar slechts 7 meter op de waterlijn en erg smal. Kwam net uit Egypte, de tocht door de rode zee was wat piraten betreft probleemloos zei hij. Wel veel piraten en hasjsmokkelaars ontmoet, maar ook die zagen dat er bij hem niks te halen viel. Ze hadden hem zelfs eten en drinken aangeboden.
Schoenen had hij niet, is twee dagen door Göcek gerend op blote voeten. Hij was net als wij in Mei 2000 vertrokken, maar in plaats van de Middellandse zee de wereld rond. Lang blijven hangen in de pacifiek, heeft ook een tijdje op een eiland gewoond. De kerel heeft een mooi website met z'n hele reis erop.
Wel gek, alle yachties brommen met hun chique fopspenen en opgehaalde neus
dat bootje voorbij, terwijl dat meer mijlen gevaren heeft dan alle anderen samen. Daaraan zie je maar. Hij vond onze boot klasse, ook Turkije beviel hem zeer maar hij moest wel weg want het geld om in te klaren was er niet. Hij zat eigenlijk de hele tijd te popelen om weer te vertrekken.
El Olandes errante“ De dolende Hollander” stond er op z'n boot geschilderd. Plots was hij verdwenen, wilde als volgende stop Sicilië aandoen.
De laatste dag van de maand heb ik nog even afscheid genomen van Dario en vriendin. Hun boot was uitgeruimd, al zijn hebben en houden in dozen verpakt. Ze brengen het spul later met een huurauto naar Kas, vandaar met het veerpontje naar Kastelorison waar ze een vervallen huis hebben. Einde van zijn zwerversleven. I. deed ondertussen de markt. Wij daarna naar Günlüklük om water te halen. Morgen naar Fethiye voor uitklaren, daarna Griekenland.
Heb later Umberto ( Hubert ) nog eens ontmoet. Hij vertelde me toen dat mijn raad om op de luchthaven te komen niet goed was uitgekomen. Dat zat zo :
Umberto had een vriend uit Nederland op bezoek. Zo´n langharige rugzakdrager. Die vriend had een ticket geboekt vanaf Dalaman Airport naar Nederland. Een taxi naar de luchthaven kost echter 50 € en dat hadden beiden niet. Ik heb dan uitgelegd dat je een dolmus ( minibusje ) tot Dalaman dorp kunt nemen, dat kost 2,5 € en dan de rest te voet. Ik heb dat zelf gedaan ook al viel dat niet in goede aarde bij de gendarma´s die de luchthaven bewaken. ( zie mijn verhaal over de step )
Maar, Humberto had ook bij anderen geïnformeerd en die vertelden allen dat de tocht van het dorp naar de luchthaven niet te doen was. Vééél te ver.
Ik had dan als optie aangegeven dat hij naar Sarsala baai kon zeilen, daar ankeren en dan te voet over de berg. De luchthaven ligt net over de berg. Ik heb die wandeling ook gemaakt.
Het liep voor Humberto en zijn vriend echter niet van een leien dakje. Daar waar I en ik altijd meegenomen worden door de eerste auto die passeert hadden de twee langharigen geen geluk bij die Turkse boeren. Ze zijn uiteindelijk de hele elf kilometer moeten lopen over die zandweg en bovendien had Umberto geen schoenen.
Avontuur genoeg.