Onderwerp: Boot weg brengen

Dan zou eerst een stukje varen een oplossing zijn. Zodra er een of twee ziek worden naar een haven gaan en even uitzieken. Probleem op gelost en zijn gelijk ingeslingerd. Of zie ik dat verkeerd.

Dat zie je verkeerd. Je moet er doorheen. Overigens zit het ook tussen de oren. Je kunt je er mentaal best op voorbereiden. Goede remedie is eten en binnen plat liggen.

Noballast schreef :
Dan heb je wel veel pech ,tenminste als je alleen de echt zware gevallen telt. Dat hebben "slechts" 30% van alle mensen . Het is wel zo dat 70% licht gevoelig is.
Aldus: www.dokterdokter.nl/aandoening/reisziekte/item1825
Overigens lijken me de getallen niet helemaal juist doorgegeven anders zou het niet mogelijk zijn dat ik noch mijn vrouw er totaal geen last van hebben.Daarbij is wel vreemd dat ik in een reuzenrad of nog erger in een achtbaan kots misselijk wordt.

Waarschijnlijk bedoelt men dat 70% in meer of mindere mate gevoelig is waarvan 25% vrij gevoelig en 5 % erg gevoelig.

Zou dus wel erg pech zijn als er 6 van de 7 zo ziek zijn dat ze helemaal niet meer kunnen functioneren.

Overigens zou je de deelnemers ook eens kunnen vragen of ze last hebben van andere vormen van reisziektes zoals wagenziekte of luchtziekte en dus extra risico kunnen geven.
Ad

Er zijn prima middeltjes te krijgen tegen zeeziekte. Punt is dat je nooit weet welke precies lekker werken voor jou. Voor mij is dat bijvoorbeeld Scopoderm (pleister, op recept). Ladingen over geschreven in boeken, tijdschriften en op internet. Na drie dagen is zeeziekte doorgaans over, dan ben je ingeslingerd.

Edit: Overigens is er geen sprake van 'uitzieken'. Zodra de beweging stopt, voel je je weer kiplekker.

Yellow Boat schreef :
Dat zei ik ook niet.

Als ik het goed begrepen heb gaan er 7 man mee die dat nog nooit eerder gedaan hebben. Met een zeilbootje op zee (en niet maar een beetje wagenziek of luchtziek), een verwachtingspatroon dat al snel tegen valt, niet mentaal opgewassen tegen de nieuwe omgeving, etc. Krijg meelij met die schipper.

zeilliefhebber schreef : meer kan ik niet doen lijkt me dan maar medicatie vooraf innemen.

Iedereen moet zich er vooral bewust van zijn dat dit gaat/kan ontstaan. Lees de link van YB goed door en laat dat bij iedereen inwerken. Voorzorgsmaatregelen in de vorm van pillen of pleisters zijn prima, maar ook de psychische kant belichten. Er komt meestal een einde aan de ellende en dat hoeft niet te duren tot de volgende haven. Maar let op, inderdaad kunnen mensen helemaal apathisch worden en moeten zelfs tegen zichzelf beschermd worden. Dan ben je mooi de sigaar. Zelfs mensen waar je het helemaal niet van verwacht kan het overkomen. Ik heb wel eens gehoord dat met name ook goed getrainde sportmensen overgevoelig kunnen zijn. Hoe dat zit weet ik ook niet.

Edit: er zwerft hier ergens een horror verhaal over een diabetes die het niet overleeft heeft (ff zoeken met de zoekfunctie) dus screen de bemanning daar ook op.

Dat brengt me op de gedachte dat minstens een bemanningslid eigenlijk een uitgebreide eerste hulp cursus voor zeevaarders zou moeten volgen.Ik meen dat je die in Rotterdam ergens kunt volgen maar daar weten anderen wel meer over. Dat gaat wel een beetje verder dan een EHBO cursus hoor.
Daarbij natuurlijk ook een zeer volledige EHBO uitrusting meenemen .
Op internet zijn er ook diverse E-boeken over te vinden zoals deze: files.diydharma.org/other/Comp...derness_Medicine.pdf
Ad

Ik heb jaren EHBO les gegeven

En wat weet je van navigeren, marifonie, regels, verlichting, noodprocedures, weerberichten?

Noballast schreef :
je bedoelt waarschijnlijk dit verhaal....

nos.nl/artikel/2116165-falende...spatient-fataal.html

koko schreef :
Kennisniveau TKN en vaarbewijs 2 marofinie , maar nog nooit echt nodig gehad. Dus dat wordt flink aan de bak. Een geluk deze kennis is gelukkig meerdere keren aan boord. Maar die ervaring van de lichten in de nacht is er natuurlijk niet. Maar ik ga er vanuit dat er iemand aan boord komt die deze ervaring wel heeft. persoonlijk wil ik me meer op de weerberichten richten. Daar mis ik de ervaring en wil dit ten alle tijden kunnen zien.

Hallucinaties in de nacht

We varen in oostelijke richting op de oceaan, ongeveer 30⁰ NB. We zijn op weg naar de Azoren. De wachtleider, een zeer ervaren IJsselmeer- en kustzeiler, port me wakker.
"Arjaan, we liggen op ramkoers met een groot schip."
"Oops, iets te zien op de AIS?"
"Nee, dat niet, heel vreemd."
"Wat zie je dan?"
"Een paar toplichten en een rood licht, het verandert niet van positie!"
"Ok, ik kom er aan."
Ik trek gauw wat warms aan en schiet in mijn Crocs. Best frisjes 's nachts.
Eenmaal boven gekomen speur ik samen met hem de horizon af.
"Kijk, zie je wat ik bedoel?"
"Ja, ik zie het ook" en begin te grinniken.
"Wat valt er te lachen?"
"'t is nog wel ver weg, hè?"
"Ja dat wel".
"Ik zie een paar sterren net boven de horizon en Mars, de rode planeet!"

Weer terug in mijn slaapzak lag ik me af te vragen, hoe kan dat hem gebeuren?
Ach logisch, in zijn vaargebied zie je nooit de oostelijke horizon op zeeniveau.

zeilliefhebber schreef :
Dat is een betere basis dan ik in alle eerlijkheid had verwacht. Mooi! Ik zou die kennis door iedereen die de papiertjes heeft weer laten opfrissen en natuurlijk het boek mee voor de niet kenners. Tijd zat zal ik maar zeggen. De verlichting s’nachts kan je oefenen op een app, maar een overzichtelijke kaart is natuurlijk ook mooi om tijdens de reis uit te vogelen wat je nu eigenlijk ziet. Zo is er een sticker voor geluidsseinen en voor vlaggen.

Kan je lezen en schrijven met de apparatuur aan boord?

Noballast schreef :
+1. Gewoon doorvaren. Neem verschillende merken zeeziekte pillen mee, de een reageert beter op de ene pil dan de andere.

Mbt reis van velen: Op zee en al helemaal op Biscaje/Atlantic is het geen reis van velen maar gewoon een reis van de twee (of drie) (ervaren?) wachtleiders onder veranwtoording van de schipper. Het is een harmonisch-hierarchisch model waarbij de bemanning de harmonie voor zijn rekening neemt.

ALs je een praktijkverhaal wilt lezen kijk dan eens naar: http://www.sailingcamelot.nl voor onze reis naar Spanje (in de omgeving van Bayona) vorig jaar. Voor een andere ervaring klik in onze site even naar de kop 2007/2008 Atlantische ronde. Daar vind je weer een ander verhaal.

Tweeeneenhalve week is krap, dan ben je in principe continue aan het varen en ben je alleen in de haven als het (veel) meer waait dan 6Btf. Als je bij zeeziekt binnen blijft dan zou ik (veel) meer tijd reserveren

Veel succes en plezier,

Sjoerd

koko schreef :

La Mavare schreef :
ach, een ontwijkkoers met een opkomende rode maan (dacht een spinnaker..) kan ook

Hallo zeilliefhebber, ik waardeer je moed en het voornemen om een dergelijke tocht te ondernemen.
Ik denk wel dat er nog veel geleerd moet worden voor je vertrekt. Niet in eerste instantie mbt het varen op zich maar meer in het plannen van een haalbare route en het interpreteren van weervoorspellingen. communicatie/veiligheids middelen .

Er zijn inmiddels al vele bruikbare tips gepost.

Dat je bij het passeren van "het Kanaal " te maken hebt met druk verkeer, maar dat had jezelf ook wel bedacht. Voor wat betreft de oversteek van de golf van Biskaje zal het wel meevallen, vaak weinig wind en dus met het "Stalen zeil" . De Portugese kust kent weinig veilige havens en je moet van te voren goede informatie verzamelen. Op het web kun je makkelijk wat vinden, bv www.noonsite.com
Print de voor jouw idee de nodige haven info uit en neem dat mee.

Oja, zoals iemand eerder al zei, blijf ver genoeg van de Portugese kust ivm de enorme visnetten

Hier op dit forum zijn er vele, waar onder ik, die veel ervaring hebben met een dergelijk traject.
Uiteindelijk wordt het vast een mooie en leerzame tocht.

Johan

Dank je Johan,
Ik ben blij dat ik dit draadje ben gestart. Het heeft mij heel veel input gegeven.

Mooi maar de leercurve is stijl zo.
Keer in je "oefentijd" deze 51 voeter of een andere boot naar Engeland Lowestoft over zeilen voor deze oversteek maakt de leercurve al wat minder stijl je gaat dan in elk geval al een keer een nacht door.

Freek

Over zeeziekte; Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een zeeziekte medicijn aan boord heb gehad.
In een vakantie kwam een vriendin uit Portugal een weekje meezeilen, naar de Wadden was de planning.
De eerste dag in de namiddag naar Muiden, geen probleem met zeeziekte, mooi vlak water.
Volgende ochtend ik vroeg op om flink wat mijlen te maken.
Na een paar uur zeilen hoor ik wat gestommel en braken in de toiletruimte.
Ze komt groen in de kuip en valt haast om.
Merde, nooit aan dedacht dat iemand op de eerste reis wel eens zou moeten wennen, geen pilletjes.

Maar plots komt de oplossing bovenborrelen, die knopjes die het zo goed zouden moeten doen ergen op een zenuwknoop in de pols drukkend.

Die waren zo gemaakt, een stukje klittenband, met een kort schroefje en een dopmoertje, mooier dan die in de winkel.

Ik had er helemaal geen geloof in, maar ik moest wat, dus met een blij gezicht: "Oh, dat is zo over, heb ik iets geweldigs voor"
Die zenuwknoop opgezocht, 2 vingerdiktes vanaf de handpalm en dan tussen de pezen even proberen tot je een schokje in de elleboog krijgt.
Nu, dat ging vlot, bandje om de pols en ik met alle overtuiging die ik kon opbrengen, in twee minuten is het over.
Ze keek wel erg ongelovig, maar tot m´n grote verbazing kwam ze na 5 minuten in de benen en ging een ontbijtje klaar maken.
En even later zat ze heel blij een truitje voor m´n dochtertje te breien, rosse was het.
Die bandjes waren ietsje te strak omgedaan, die konden nu wel af.
Wel dat duurde niet lang of ze had ze weer om.
Het werkte (bij haar) als een schakelaartje.
Die bandjes zijn inmiddels 40 jaar oud, heb ze later nog wel eens bij iemand gebruikt, maar daar werkten ze een stuk lanzamer.
Die bandjes zijn meeverhuisd naar elk volgend schip, zitten al die jaren grijpgereed om de stang onder het dek boven de kaarten tafel, kon er zo een tje pakken voor de foto.

In snel antwoord lukt een foto niet,

Ik had eens een jonge opstapper mee. Mijn bootje moest van Harlingen naar IJmuiden om daar op tijd te ziijn voor de start van een wedstrijd. Zeilen kon ie wel maar nog nooit op zee geweest. Vrijdag na het werk naar de boot en gaan, over de eilanden en dan op IJmuiden aan. De knul werd wat bleek en verdween in het vooronder. Ergens in de nacht werd ik wat flauw en besloot een zak chips soldaat te maken. Terwijl ik dat achter de kaartentafel zat weg te kanen hoorde ik uit het vooronder ineens onfrisse geluiden doorkomen. Daar kwam zijn maaginhoud erg hoorbaar naar buiten en niet zo zuinig ook. Smorgens bij zonsopgang was hij weer van de partij en kon ik een slaapje pakken. Een snelle inspectie leverde een brandschoon vooronder op. Top gast. Geen spoortje meer te vinden van het ongetwijfeld heftige ongemak. In IJmuiden vroeg ik hem hoe hij het gevonden had. Razend enthousiast was ie. Alleen zo jammer dat hij zich aan het begin van de nacht zo rot voelde. Hij dacht het te kunnen handelen, totdat hij hoorde hoe ik eieren ging bakken. Bij dat geluid hield ie het niet meer binnen. “Eieren bakken?” Zei ik verbaasd “ik heb een zak chips soldaat gemaakt!” Oh wacht, thuis roept mijn vrouw altijd “hé Hen, soppen of met je mond dicht eten!”

Het gaat goed komen.

Noballast schreef :