Onderwerp: Naschommelen

We kennen allemaal het naschommelen effect al we een poosje gezeild hebben. Een vriendin van me heeft daar echter extreem lang last van (volgende dag nog).

Weet iemand of er manieren zijn om dit te beperken?

Sent from my ONEPLUS A5000 using Tapatalk

Vaker gaan zeilen. Mijn vriendin had er ook last van (één dag vind ik niet extreem lang) en ze is het nu nagenoeg kwijt. Zelf vind ik het wel fijn, want dan word ik nog even aan mijn tocht herinnerd. Maar ik heb het maar lichtjes.



Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Vind ik ook niet extreem lang. Als we bij de marine een paar weken op zee hadden gezeten, kon het nog wel langer aanhouden.

Ik heb het ook de dag er na nog. Vorig jaar voor het eerst veel gevaren. Tot mijn verrassing blijkt het dit seizoen veel minder. Kortom: wat Eclips zegt. Veel varen.

Ata schreef :
Ja, dan verdwijnt het bij velen volledig. Toch een beetje jammer

Bij mij is het bijna geheel weggesleten

Heb er ook geen last meer van.
Maar wat is het precies? Overactief evenwichtsorgaan?

oordopje in een van je oren....

It Paradyske schreef :
Denk het niet, dat staat gewoon stil als je weer normaal doet (niet over de golven hobbelt).

Het zal eerder zo zijn dat in je hersenen tijdens het zeilen gecompenseerd wordt voor het gehobbel dat je evenwichtsorgaan signaleert. Door die compensatie lijkt het dan net of je stilzit op de boot.

Iets dergelijks kan ook met ogen en hersens.
Als je iemand een bril met prisma's opzet ziet hij een tijdje alles op zijn kop (logisch).
Maar na voldoende tijd blijkt dat die persoon alles weer gewoon rechtop ziet, met de prisma-bril.
Hersens compenseren de effecten van het prisma.
Doe de bril af en alles staat (een tijdje) op zijn kop. (en dat is hetzelfde als naschommelen).

Baasklusje schreef :
Ik heb al jaren een multifocale bril. Kijkend door de onderste helft van de glazen functioneert ie als leesbril. Kijkend door het centrum corrigeert ie de kleine - afwijking (respectievelijk -0,5 en -0,75) van mijn ogen.
Een dergelijke combinatie van functies komt echter met een nadeel. De eerste dagen dat ik de bril droeg zag ik, als ik bijvoorbeeld mijn hoofd scheef hield het beeld sterk vervormen. Een vierkant werd bij wijze van spreken een ruit (paralellogram).

Ik was voor dat effect gewaarschuwd: ik moest tenminste twee weken de tijd nemen om aan de bril te wennen. Inderdaad; het vervormende effect verdween. Kennelijk compenseren de hersenen de vervorming van het beeld.

Toch is het niet helemaal gelijk aan wat jij beschrijft.
Als ik de bril afdoe zie een weliswaar onscherp, maar eveneens onvervormd beeld.

lodewijk stegman schreef :
Kennelijk hebben jouw hersens 2 standen.

Ik had ooit een vriendin die óf lenzen óf een bril droeg, beetje afwisselend.
Op een dag deed ze haar lenzen uit en sprak de historische woorden
"ik zie zonder lenzen beter dan zonder bril"...

(Dat moesten icoontjes van erg lachen voorstellen;-)

Baasklusje schreef :
Ik heb zelf ook jaren lenzen gedragen en ben eigenlijk pas een jaar of zes geleden weer op een bril overgegaan. Wel van het ene op het andere moment. Ik heb nooit gewisseld.
Feit is wel dat je oogbol (en daarmee de lens van oog?) een beetje vervormt door het dragen van van (harde) contactlenzen. Als je bijvoorbeeld naar de opticien gaat om nieuwe lenzen aan te meten, dan vraagt die je om tenminste een week geen lenzen te dragen, zodat het oog weer in z'n oorspronkelijke vorm kan terugkomen en de oogmeting een beter startpunt heeft.

Ik kan me dus voorstellen dat die vriendin een andere scherpte ervaart als ze net haar lenzen heeft uitgedaan, dan wanneer ze haar bril afzet (na die een tijdje gedragen te hebben).

Naschommelen?
Bij mij is het na 14 jaar (mee)zeilen nog niet over. De ene keer heb ik er meer last van dan een andere keer. Soms is het een avond, maar het kan dagen na het afstappen aanhouden. De ene keer is het prettig nadeinen, de andere keer lig ik misselijk en duizelig op bed of de bank. In zo'n geval heb ik het ook over landziekte.
Na de 24-uurs heb ik me drie dagen ziek kunnen melden; die vaar ik dus niet meer mee
Na een nachtje schommelen afgelopen weekeinde in Pampushaven, zit ik nu misselijk achter mijn bureau... tis echt niet leuk meer.

Ik leer er wel mee leven hoor
Soms maak ik aan boord een boodschappenlijstje, zodat ik (stilstaand, dus duizelig en misselijk) in de winkel niet meer na hoef te denken wat ik meeneem.
Aan wal eten is niet aan mij besteed als ik last heb van nadeinen; op een terrasje zit ik met een stoel op twee poten te wiebelen om maar niet stil te zitten

En nu? veel lopen en geen plotselinge bewegingen met mijn hoofd

Mevrouw Moos schreef :
Jouw geval is wel erg extreem.
Ik zou toch eens een KNO arts opzoeken en je problemen uitleggen. Mogelijk is er meer aan de hand met je evenwichtsorgaan. Hij kan dat vrij simpel uitzoeken m.b.v. een paar tests.
Ad

Yellow Boat schreef :
Er is niets ernstigers aan de hand. Landziekte is ook niet echt een ziekte, meer een verschijnsel/aandoening/symptoom.... nadenken is ook lastig vanochtend
T gaat vanzelf over, steeds weer.

Mevrouw Moos schreef :
Ik heb niets over "ernstig" geschreven hoor.
Maar zo ziek te zijn na een dag zeilen dat je je ziek moet melden is echt niet normaal, zeker niet als je daarbij misselijk en echt duizelig bent .
Ik heb zelf zo'n probleem gehad wat overigens niets met zeilen te maken had hoewel ik er wel de eerste keer last van kreeg na een dagje varen bij bijna windstil weer na 35 jaar zonder problemen.
Dat bleek uiteindelijk zogenaamde BPPD te zijn ( www.neurologie.nl/publiek/patientenvoorlichting/bppd )wat ik inmiddels goed onder controle heb.
Niet ernstig maar wel erg vervelend en vooral de eerste keren zeer verontrustend.

N.b. Niet dat het hier om BPPD gaat maar er zijn meer vrij onschuldige (en heelaas ook minder onschuldige) problemen met het middenoor en het zich daar bevindende evenwichtsorgaan mogelijk.
Gewoon een verwijzing voor een KNO arts halen. Misschien niets aan de hand maar dan ben je tenminste zeker.
Ad

Andersom bestaat ook: Heb eens gelezen dat de kleine leerde lopen op een atlantische oversteek.
Mooi die kan dus lopen. Dachten de ouders.
Eenmaal aan de overkant slingerde de kleine bijna de kade af want lopen op een niet bewegende ondergrond moest nog worden geleerd.

Yellow Boat schreef :
okeeehhh...... lange geschiedenis van oorontstekingen ed, dus bekend bij KNO. Daar ooit besproken, en uitgezocht, heeft niets met elkaar te maken.

Otoloeten zijn kleine steentjes in ons evenwichtsorgaan. Ze “Meten” de versnelling over drie assen, net zoals je iPhone dat doet. Mooi ontwerp!
www.gezondheidenwetenschap.be/...tieduizeligheid-bppd

Dank voor alle reacties! Ben weer heel wat wijzer.

Wat ik me nog wel afvroeg is of zeeziekte tabletten hier nog een positieve invloed zouden kunnen hebben. Of voorkomen die vooral misselijkheid?

Gewone zeeziektepillen dempen de misselijkheid.
Ik ken geen (maar heb me er nooit echt in verdiept) zeeziektepillen die iets doen aan de overdracht van controversiële impulsen vanuit het evenwichtsorgaan naar de hersenen òf de verwerking van die gegevens in de hersenenen.
De antikotspillen werken lokaal-perifeer, die andere meer centraal. Die centraal werkende zouden evt kunnen bijdragen aan voorkomen naschommele.
Vergelijk het met pijnbestrijding: paracetamol en anderen uit die familie werkt omdat lokaal de werking van pijn stofjes tegengewerkt, versus opiaten die aangrijpen in de geleiding van de pijnsignalen en de pijn-perceptie meer centraal in de hersenen werken.

Goed uitgelegd buurman!

Voorbeelden: de pleistertjes tegen reisziekte achter het oor bevatten meestal butylscopolamine (Buscopan ^R). Deze stof verschuift het evenwicht tussen het parasympatisch en sympatisch zenuwstelsel. Ook ontspannen zij 'het gladde spierweefsel'. Resultaat is dat je de misselijkheid niet meer voelt door die verschuiving en ook niet meer kunt kotsen omdat je maagspier wordt ontspannen.

Ernstige misselijkheid na operaties werd (en wordt nog steeds) bestreden met Dehydrobenzperidol of Haloperidol. Dit is een paardenmiddel en kun je beter niet gebruiken. Het werkt goed, maar sommigen krijgen er een psychotische episode van en het maakt slaperig.

Groeten, Peper.

Mevrouw Moos schreef :
die verschijnselen kunnen ook een andere verklaarbare oorzaak hebben.
...iets met BBQ en wijn?..

sy helios schreef :
Dan zou de oplossing wel heel makkelijk zijn