vanpupi schreef :
wow wat een toffe reacties op korte tijd. Dank je wel allemaal.
Wel de grappigste eerste.
Tinder ... zo heb ik al een massa t-shirts. Dus uiteraard! Daar kan je me wel vinden. Hoewel ik het best een heel oppervlakkige vleeskeuring vind. Maar goed. De meeste zijn wat ik noem champagnezeilerinnen. Of typetjes club med, die als het gewoon bewolkt is met een 3 a 4tje niet buiten willen, terwijl dat ook heerlijk zeilweer kan zijn.
Goed, dat gezegd zijnde.
Financieel kan ik ze wel houden, doe ik nu al een jaar, dus dat lukt wel, plus ze zeilt ook echt wel leuk (desondanks de rolzeilen), de x-452 (ninix die nu te koop staat, met mooie carbon zeilen) die laat ik gewoon lekker losjes achter me ... laat me zeggen. Ik hou wel van het schip hoor. Ok ze heeft, net als elke boot haar mankementjes. Is SUPER gezellig binnen. Ik noem haar soms de perfect imperfection.
Zoals hoger geopperd. Klopt aan de boot zelf ligt het niet. Het gevoel van altijd alleen te (moeten) zijn, dat is vooral moordend.
Elke keer dat ik dan op zee zit, is het zeilen echt wel iets dat me wel ontspant en na een paar uur slaat weer de eenzaamheid toe.
Ik herken mezelf ook wel in vele verhalen. Dank je wel hiervoor, het gevoel niet alleen te zijn met dit gevoel helpt ook wel. Vooral wallaby. Ik heb inderdaad ook een drukke uitdagende job die veel reizen vraagt.
Dus ... veel kans op iemand "nieuw" te leren kennen en nieuwe (zeil)avonturen te beleven is relatief klein. Dat gevoel ... moordend.
De reactie van Dolder (en anderen) slaat de nagel op de kop
"Ik ben geen psycholoog maar volgens mij combineert u de "Liefde" voor het zeilen met alleen zijn (alleen voelen?) terwijl dat twee verschillende dingen zijn. "
Ik ben een empatisch persoon en ik deel graag. Vooral met mensen die dicht tegen me staan. Het delen van het zeilen met iemand dat ik graag heb ... is volledig weg en na een jaar begint dat toch te vreten.
Vandaar dus ook de twijfel. Als ik het dan toch niet kan delen ... moet ik ze dan houden of niet.
Ergens ben ik ook blij om te horen dat een groot deel zegt "houden die handel". Is ook een vorm van bescherming dat ik iets zou doen waar ik later spijt van zou krijgen. Dank je wel hiervoor allemaal.
Dus ik denk dat ik een beetje dieper (in mezelf? ) zal moeten zoeken om de eenzaamheid te overleven.
Ohja iemand vroeg me naar mijn leeftijd. Ik word op 1 februari 37.
Ik herken dit wel, van alleen zeilen. Ik ben ook wel eens een tijdje single geweest en ben gewoon door gegaan met zeilen, m.u.v. van lange vakanties. Ook nu gaat mijn partner niet altijd mee. Mijn oplossing was: gaan wedstrijdzeilen. Dan heb je in ieder geval regelmatig (en als je echt wilt, heel vaak) een leuke reden om te gaan varen. Het lobbyen om bemanning hoort er dan wel een beetje bij, maar als je niet te selectief bent gaat dat ook wel, zeker als je bij een leuke club zit. Zo ontdekte ik de liefde voor het wedstrijdzeilen, en ontmoette ik super leuke mensen, ook hier van het ZF.. Niks is leuker dan met een paar maten een pittig wedstrijdje varen, uitwaaien en daarna een biertje drinken aan de bar. Vind ik dan:)
Voor jou kan er weer een heel andere reden zijn om door te gaan met varen. Het blijft altijd een beetje een zoektocht, zeilen inpassen in je drukke leven, ook (soms zelfs juist!) met partner. Ik ben al vanaf kinds af aan met bootjes en zeilen opgegroeid, ik kan gewoon niet anders...
Maar goed, mijn advies: lekker houden die prachtige boot van je! Bootje wacht wel, polyester is geduldig.... Maar goed, het is misschien ook een open deur, op een zeilersforum vragen of je je boot moet wegdoen ....
Ik wens je veel leuk gezelschap, een nieuwe liefde, minder eenzaamheid, vele mooie zeiluren en een bakstagwindje toe