Onderwerp: Blijven varen of niet

Antwoord van rob 10 had ik eigenlijk ook willen geven maar vond dat iets te privé.
Jammer dat wij als forumschrijvers je niet uit je zeilersput kunnen trekken.

Daar ben ik dus ondertussen ook achter.
Het probleem zit een pak dieper

vanpupi schreef :
Dat is niet iets om je voor te schamen. Best een heel aantal mensen in mijn omgeving die gescheiden zijn hebben heel veel baat gehad bij professionele hulp. Je bent niet de enige. Je zult er beter uitkomen en dan kan je boot juist een bron van plezier worden. Veel sterkte.

Zo is het ... bootje heeft er niet veel mee van doen.
Je hebt het zelf al gezegd: de reis is naar binnen. Jezelf opnieuw uitvinden.

Kan met hulp. Of gewoon tijd nemen. Betekent niet dat je intussen niet gewoon leuke dingen kan doen. Met je boot bijvoorbeeld...

Succes, Hans

Wallaby schreef :
Auw dat doet zeer. Zo’n mooi waarscheepje, waar veel liefde in gestopt is en zelfs een nieuw teak dek heeft gekregen. Weet je het zo zeker? Brengt geen drol op. Ik zou haar conserveren in afwachting van betere tijden. Zet haar in een caravanstalling of bij een boer voor een paar honderd € per jaar voor.

vanpupi schreef :
Daarom in deze situatie ook geen radicale beslissingen nemen.

Noballast schreef :
Daar ben ik het mee eens. Conserveren eric als je het geld voor de boot nu niet nu nodig hebt. Blijft een mooi uniek schip.
Kan me je hulp in lemmer nog goed herinneren toen ik een lekke koelwaterpomp had.

vanpupi schreef :
Ki het werkboek. Zet je even weer terug naar de basis. Blijf er in bladeren.




En evt. professionele hulp.

Moet zeggen dat ik het dapper vind van TS om deze post te openen en ook van feedback te voorzien, hij geeft toch heel wat bloot van zijn huidige gemoedstoestand.

Er staan heel wat zinnige bijdragen hier naar mijn mening, maar de posts over het al dan niet "scoren" vind ik hier niet op zijn plaats om eerlijk te zijn...

Wat jij voelt op de boot heb ik steeds meer als zzp'er. Iets doen waarvan je weet dat je het leuk vind, maar er toch minder lol aan beleven omdat je het alleen doet. Ben onlangs gestart bij de vrijwillige brandweer om weer eens een flinke leercurve te doorlopen. Dat is goed gelukt, veel geleerd over mezelf en over anderen.

Informeer eens bij de PZV, mijn ervaring is dat daar een keur aan goed volk rondloopt. Om een paar uur of een paar dagen te zeilen, om anderen te leren zeilen of om zelf beter te leren zeilen. (of om EHBO te leren )

Kan nooit kwaad om je af en toe een beetje uit je comfortzone te laten duwen. Juist zeilen leent zich daar uitstekend voor, zowel zeiltechnisch als sociaal.

Moest bij dit topic hieraan denken.

We hopen altijd dat een ander het antwoord heeft
Dat het op een andere plek beter zal zijn
Dat ooit alles duidelijk zal zijn
Maar dit is wat het is
Niemand anders heeft het antwoord
Nergens anders zal het beter zijn
En alles is er al
In het diepste van je wezen ligt het antwoord
Luister naar je hart
En weet dat het enige wat je te doen staat is: "zijn!"
(Lao Tse, Chinees filosoof)

Het is al meer gezegd: de eenzaamheid zit zeer waarschijnlijk niet in de boot maar in jou. Daar moet je doorheen. Ik heb het einde van mijn vorige relatie als traumatisch ervaren. En dat terwijl we prima uit elkaar gingen en ook nu nog steeds goed contact hebben.
Het een plek geven van al dan niet terechte gevoelens rondom de pijn, noem het onrecht, jou aangedaan heeft tijd en gesprek nodig. Veel gesprek. Meestal tussen jou en jezelf. In je eentje op een boot kan dan wel erg confronterend zijn. Want het kan nog wel even duren voor je weer in een haven bent. Mooi k*t dan.
Het heeft tijd nodig, of een nieuwe liefde. Eventjes de boot aan de steiger binden en er wat minder mee varen is ook goed, toch? Kan jou het schelen dat dat ding daar geld ligt te verbranden. Nu even wat anders aan je hoofd.

Verkopen zou ik nu nog niet doen. Gaat vaak gepaard met een hoop verlies en als je je weer beter voelt kan je opnieuw beginnen.
Hou je taai. Als je er uit bent heb je jezelf een stuk beter leren kennen!

Noballast schreef :
Eens. Zolang je zo in de put zit, in je zwartste dagen, is t niet t goede moment om onomkeerbare beslissingen te nemen.

Scheiden ken ik niet. Maar eenzaamheid destebeter. Het is gezegd: als eenling ligt de schone taak jezelf opnieuw uit te vinden. Jezelf te vinden. Dat is een moeilijk proces. Maar je hoeft t niet alleen te doen. Zelf, maar niet alleen. Zoek hulp. Er is heel veel.

Een boot is een hoop werk. Kan een last zijn, maar ook een geweldige plek om te zijn.

Inmiddels ben ik getrouwd, alweer een aantal jaar. Maar soms ga ik heerlijk alleen naar boord. De ruimte voor je eigen gedachten is nergens zo goed als op t water.

Ik zit ook bij die PZV. Hoewel ik nog geen meter met ze gevaren heb, een prima club.

Succes en sterkte. Op zoek naar de nieuwr vanpuppi

Succes

groom schreef :
Tja, daarom is het ook zo'n strijd, het is een bijzonder scheepje, veilig en eerlijk. De boot ligt geconserveerd onder dak, dat is het probleem niet. Maar eigenlijk moet zo'n scheepje water onder de kiel voelen. Wanneer het bij mij weer gaat kriebelen weet ik niet en wanneer er betere tijden komen om te verkopen is ook maar gokken, als die er al komen. Het geld is op dit moment ook niet het probleem, maar het houdt me wel elke keer bezig. Als ik een echte liefhebber tegenkom dan wil ik zo'n iemand graag het plezier van een fijne boot gunnen. Maar het heeft allemaal geen haast en verkopen is geen must.

Misschien een idee voor TS om naar de wintermeeting van het zeilersforum te komen, een gesprek kan meer opleveren dan alleen maar geschreven reacties.

Ergens twijfel ik daarover om dat te doen ja.
Ergens voel ik me ook veilig tussen mijn vier muren hier. Die komen dan wel elke dag dichter naar me toe, maar goed.

De boot ga ik wel houden. Dank je wel voor de waardevolle tips. Het is gewoon iets dat me confronteert met mijn probleem, niet de oorzaak.

Dank jullie wel allemaal voor de lieve woorden. Dat helpt toch wel een beetje.

Aquaplanning schreef :
Mee eens. De CZT is een vergelijkbare club, die waarvan de activiteiten meestal op het IJsselmeer starten. PZV zit met de boten in Zeeland.

Daarnaast: misschien zijn er activiteiten die je in het verleden terzijde hebt geschoven omdat er geen gelegenheid voor was. Nu is de kans om die weer eens op te poetsen. Aandacht voor jezelf. Misschien hoort de boot daar bij, misschien niet, maar dat blijkt later wel.

vanpupi schreef :
Als ik daar iets over mag zeggen: als je ook maar een beetje de energie en de ruimte in je hoofd weet te vinden: gaan. Een moment van afleiding, misschien vind je een luisterend oor, zeker na deze post. We zijn (de meesten dan toch) geen jonge honden meer, hebben allemaal onze klappen van het leven gehad.
vanpupi schreef :
Goed besluit. Kan later ook nog.
vanpupi schreef :

Joh, nog een maandje en dan wordt het weer beter weer, en gaan we de lente weer vieren.
gaat t vanzelf wel weer kriebelen, zeker met zo een boot!

Voor de rest, neem het allemaal niet te zwaar.
Life is a bitch and then you die. Het is niet anders.

De boot zal je wel altijd aan je relatie blijven herinneren, dus weg doen is dan niet zo een gek idee.
Belangrijk is om je zinnen te verzetten onderneem bijvoorbeeld een groepsreis met leeftijdgenoten in de vakantie inplaats om alleen te gaan zeilen.
Je ontmoet veel nieuwe mensen op deze manier, daar ga je nooit spijt van hebben. Geef het tijd en alles komt goed.

www.singlereizen.nl/wandelen

NiLa schreef :
Daar ben ik het persoonlijk niet helemaal mee eens. Ik had mijn vorige boot zelf de naam van mijn gro(o)t(st)e liefde gegeven. Toen die relatie eindigde was ik daar lang oprecht kapot van. Maar ik heb niet overwogen de naam te veranderen, laat staan de boot te verkopen.

Wel mag TS op het punt komen van "dit (gevoel) wil ik niet meer!" om vervolgens ermee aan de slag te gaan. Zolang hij nog niet klaar is met het slachtofferschap, komt er ook geen actie en dat is ook oké.

Nogmaals mijn 2 cent voor TS: investeer twee tientjes in dat boek en maak een start! (als je dus zover bent )

MartinV schreef :
Ik ook niet. Bij een verlies hoort rouw en naast de boot zijn er tal van andere zaken zijn die je doen herinneren aan betere tijden en die kan je niet allemaal wegnemen en vervangen door wat anders.

NiLa schreef :
De kinderen zullen je ook altijd wel aan je relatie blijven herinneren...

MartinV schreef :
Dat de relatie over is, wil nog niet zeggen dat zij niet toch je grootste liefde kan blijven. Er verdwijnt namelijk niet zomaar iets uit je hoofd. Er komen vooral nieuwe dingen bij. Nieuwe vreugde, maar ook nieuw verdriet maken dat dit verdriet minder op de voorgrond gaat staan. Weg zal t misschien nooit zijn, maar wel minder belangrijk en alles overheersend dan nu. Nog los van of je wel of niet je boot wegdoet, neem je overal jezelf mee. Dat kun je niet ontlopen. Believe me I have tried.

Mbt boot: de ex van mijn vrouw, inmiddels een van mijn beste vrienden, ging ook na de scheiding met de kinderen het nachtelijk Ijselmeer over. Ze hadden het geweldig met z'n drieën.

vanpupi schreef :
Kijk dat is goed nieuws!, stap twee is opkrikken levenslust , nogmaals probeer naar de wintermeeting te komen, ben je even weg tussen die vier muren waar je over schreef