Onderwerp: Groen Rood wisseling boeien

Beste mensen, vorige week werd me gevraagd waarom de rode boeien stopten en overgingen naar groen en daarna naar

rood. Mijn verklaring bij de Zuiderspruit (zie foto) was dat hier de stroomrichting verandert. Maar... Kijk je bij de Paesenrede dan gaat mijn verhaal niet op (PR2,4,6)!
Aan een ervaren schipper gevraagd wat nu de regel was. Zijn idee is dat hiermee de steile kant van de bank aangegeven wordt. Al met al, de vraag kon ik dus niet echt 100% beantwoorden. Wat is nu de regel, ik vind het toch wel verwarrend. Alvast dank voor het meedenken.

Vloedstroom mee heeft rood aan BB.

De tonnetjes liggen daar waar ze het meest nuttig zijn.
Vaak is dit een binnenbocht om te voorkomen dat je 'perongeluk' teveel gaat afsnijden.
Maar omdat uitzonderingen de regel bevestigen liggen ze soms ook in de buitenboch ondat het daar steil af/op loopt.
En ik kan me voorstellen dat RWS probeert het aantal overgangen van rood naar groen en vv wat te beperken, om de schippers die wat meite met kleuren hebben niet onnodig te belasten.

Het is gewoon de algemene regel. Vanaf zee komend liggen de groene tonnen aan stuurboord en de rode aan bakboord.

Bij twee geulen die allebei van zee komen eindigen ze min of meer bij het wantij.

Dus liggen ze op twee manieren afhankelijk van de geul.

Het geheugensteuntje ‘Een zeeman gaat met een bloedend hart naar zee’ gaat op de Waddenzee niet altijd op. Dit is zo’n vaarwater waar je naar zee zou gaan met groen aan stuurboord. Bij het Vingegat en de Kromme Balg en bij het Vaarwater van de Zwarte Haan een vergelijkbare situatie.

Het zijn de gebieden met de ‘wantijen’, waar de vloedstroom om de eilanden heen elkaar ontmoeten, waar wel rijzend en zakkend water is maar de stroom nihil. De vraag is ‘hoe ver laat de vaarwegbeheerder ‘groen aan stuurboord /rood aan bakboord komende vanuit zee’ doorlopen?

Je zou op zijn minst kunnen zeggen dat het leggen van groene boeien in een reeks rode boeien halverwege de geul een aanduiding is aan welk boord de rode of groene boord te houden ofwel aan welke zijde de boei te passeren.

Dat geheugensteuntje heeft bij jou niet zo lekker gewerkt. Het hart van de zeeman bloedt als hij de zee verlaat. Links dus bakboord rood.

brambo schreef :
Bram, dat is in het theorie boekje.

Een wantij wisselt niet van betonningsrichting, maar is van west naar oost betond. Kijk b.v. maar bij het Vingegat en de Abt. De betonningsrichting loopt zelfs door t/m de Zwarte Haan en Kromme Balg.

Het is dus wat Rooie Dirk zegt.
Bij de rasterscan kaarten staat er zelfs een pijl met de betonningsrichting

@ Evaluationcopy

Hebben we het weleens eerder over gehad. De zeeman die naar zee gaat, stuurboord wal houdend waar de rode bakens zijn, denkend aan zijn lief thuis (of in vreemde haven aan verre kust) van wie hij zojuist afscheid heeft genomen.

Maar goed, je kunt het ook zo zien, de zeeman die zijn hart aan de zee heeft verpand. Kan ook.

Al dat geneuzel met versjus etc.....

Als een schip als onbekende van zee komt, kan het kleur op kleur houden om veilig binnen te lopen.

BB boordlicht op de rode tonnen.

En dan nog alle uitzonderingen...
Soms wisselt een kleur wel op het wantij, bijv bij de halligen ergens.
Soms ook op andere plaatsen in een geul: Oosterom/Boschgat is één geul, maar wisselt de kleur.
In Amerika doen ze alles anders.
Dus wat Jugo zegt: kijk op de kaart naar de betonningsrichting en kleur!

Het wisselt toch ook niet van kleur op het plaatje, rode tonnen aan de ene kant en groene aan de andere kant van het vaarwater.

Dank voor de reacties. De algemene regel: van zee rood bb is zeker bekend. Daarbij geeft rood bb in het algemeen de stroomrichting aan. En de wisseling wordt gebruikt als signaal ivm ondiepte. Voorgaande is mijn samenvatting.

It Paradyske schreef :
Nu loopt het Boschgat ook Noord-Zuid, valt dus niet onder regel west naar oost. Gezien de onbetrouwbaarheid van het Boschgat kan ik me dat wel voorstellen.

In Duitsland heb ik ze ok wel betrapt op niet consequent zijn voorbij Bremer haven achter de dam met het Roter Licht.

hyd schreef :

De vaart vanuit zee is bepalend. Heeft niets met de stroom te maken.

Zie bijgaande beeld van de Oosterschelde. De geulen richting de kering zijn geen vaarwater vanaf zee.

Bij Oranjesluizen te ASD ook een kleurwissel, altijd weer leuk om te zien als we van Markermeer naar zee gaan.

Bij het buitenij is het gewoon groen aan stuurboord vanaf zee. Deze betonning loopt vanaf Lelystad eigenlijk al. Dus als je in Lelystad zuid van zee komt is het BB groen.
Lelystad bestaat dus eigenlijk niet...

Ook over een wantij kan de betonning van kleur gaan wisselen, Zie plaatje. Bijvoorbeeld het vaarwater naar de Cocksdorp bij Texel. Hier staan ook de eerder vermelde pijltjes waarmee goed is te bepalen welke kleur je aan welke zijde moet houden.

Deze vind ik ook altijd erg leuk: Den Oever, let op de tonnenkleur en de havenlichten.

It Paradyske schreef :
Die wou ik net noemen, viel me vorige week toevallig pas op

En voor TS, je samenvatting klopt denk ik. "Meestal" markereen ze de binnenbocht wanneer er nog maar 1 kleur blijft staan. Leren hoeveel afstand je moet houden van zo'n ton (of prik, in Duitsland) om in de geul te blijven is een vak apart. Op het oostwad zak ik nog met enige regelmaat voor dat examen...

(van Lauwersoog naar het oosten is mijn ervaring dat de tonnen relatief ver uiteen liggen en de geul nogal slingert, het is daar makkelijk om buiten de geul te raken als je niet oplet.)

Jutter schreef :
Percies dat dacht ik ook. Er staan alleen niet evenveel tonnen aan beide zijden.

redshift schreef :
Zoals wij dan altijd roepen: van ton naar ton, "met een bochie"

Palomine schreef : Maar dat is nou net de vraag. Niet aan welke kant moet ik passeren, maar waarom soms rood en soms groen.