Onderwerp: Goed zeemanschap of we doen maar wat?

Rikken schreef :

JotM schreef :
Nee hoor:
Dat interpreteer ik dus als dat dat schip dat voorrang dient te verlenen nergens heen kan uitwijken bijv of in een situatie verkeerd dat dit geen optie is. Dus als deze bijv makkelijk koers/snelheid kan wijzigen om een aanvaring te voorkomen, het schip dat voorrang heeft zijn koers en snelheid moet vervolgen en dus ook niet opeens de koers en snelheid gaat veranderen. Dat maakt de situatie ander alleen maar onvoorspelbaar.

Maar in praktijk zal ik ook proberen te wijken als het echt nood aan de man komt. Ik zit niet te wachten op schade aan mijn boot door een malloot die de regels niet naleeft en meent voorrang te hebben.

rooiedirk schreef :
Dit is precies zoals het is!

BPR schreef : Orange Sunset schreef :
Waneer wie dan ook "doordrukt", wie is dan de "malloot die .... meent voorrang te hebben"?

Mooi hoor, die goedheid van hart, maar ook als je meent dat de ander er een potje van maakt ben je verplicht het redelijkerwijs mogelijke te doen om een aanvaring te voorkomen. En dat is niet beperkt tot "duidelijk zijn".

@TS, ik zie een aantal zaken in je openingspost waar je over na kan denken.

"Op nog geen 30 meter" bijvoorbeeld. Bedenk dat jouw idee van veilige afstand enkel jouw idee is. Ik rijdt dagelijks op de N35 waar de auto's met een verschilsnelheid van 200km/uur elkaar op 1,5 meter afstand passeren. Vinden we niet gek. Bij recreanten hou ik een scheepslengte afstand. In de wedstrijden is een luciferdoosje zat.

Daarnaast word er gerecreëerd op het water. Jij geeft aan aan de wind te varen, dus je hebt een zwalkende koers wat voor een tegenligger soms lastig in te schatten is. Als een of andere lulhannes midden op het water ineens voorrang gaat afdwingen als ik met de stuurautomaat op op het voordek lig en hij een helmstok in zijn klauwen heeft, dan zal ik mijn middelvinger in mijn zak houden, maar het wel een lulhannes vinden. Datbis namelijk gewokn pesten.

Je heeft duidelijk aan op geen enkele wijze te anticiperen op situaties die gaan ontstaan. Een goede schipper voorkomt de situaties die jij omschrijft gewoon. Je ziet op 200 meter afstand dat een stuurstand onbemand is. Hele kleine moeite om mensen lekker met rust te laten en een halve graad af te vallen, al heb je voorrang. Wat win je er mee om ze te dwingen in de benen te komen? Er bestaat ook iets als hoffelijkheid.

Iemand die motorzeilt bij een haveningang is waarschijnlijk in het proces van strijken. Geef die vent even de ruimte om zijn zeilbandjes en landvasten te pakken en ga niet zitten regelneuken. Dat is wat mij betreft een mores.

boarderbas schreef :
En je denkt dat ik dat zie dat de stuurstand onbemensd is als ik in mijn kajak zit en er van bakboord een zeiljacht aan komt? Waar denk je dat ik dan heen kan?

We zitten niet midden op de oceaan, maar op toch redelijk druk bezette wateren in en rond NL?
Over goed zeemanschap gesproken...

(En ja ook met een kajak dien je als zeiler/ motorboter op open water rekening te houden...maar daar geldt een ander fenomeen onder de noemer inattentional blindness).

JB

boarderbas schreef :
Bijzonder hoor dat je iemand een lulhannes kan vinden als je op het voordek ligt, heb je dan niet de verantwoordelijkheid om je aan de regels te houden? Juist door uit te wijken in situaties waarin de tegenpartij dat hoort te doen maak je het onnodig onduidelijk, zie voorbeeld van sloepje aan SB wal dat begint uit te wijken voor een opkruisende zeilboot... Het gaat niet over pesten, het gaat over goed zeemanschap... Onder de recreatievaarders zijn er teveel mensen die geen idee hebben van de regels maar ook mensen die zich er willens en wetens niet aan willen houden, dat zijn de lulhannesen...

Lekker uit context getrokken weer mannen!


Het ging om open water en vanzelfsprekent dient men de regels vurig na te leven, maar daarna begint goed zeemanschap, hoffelijkheid en leven-en-laten leven.


Ik hoor hier niemand zich verplaatsen in de andere boot...

Als ik midden op het markermeer op de stuutruus in de schaduw van de spinnaker op het voordek lig te kletsen met mijn dochter, dan houdt ik vanzelfsprekend de omgeving in de gaten. Als je dan op een mijl afstand ziet dat iemand op ramkoers kan komen, dan vraag ik mij al af of die gast het er écht op aan gaat laten komen. Als die lulhannes, ja lulhannes dan een situatie laat onstaan waarin ik naar achter moet lopen om koers te gaan verleggen zodat meneer zijn spiegel nog voor mijn boeg kan wurmen, dan heeft meneer he-le-maal gelijk, staat volledig in zijn recht en ik zal hem niets nageven.



Een anticiperend schipper zag de situatie al een mijl geleden aankomen en was zonder stress lekker achter me langs gekruisd. Iedereen ontspannen en reden om even een loom duimpje in de lucht te steken.


Maar goed er zijn hier blijkbaar nogal wat autisten die per sé aan een ander moeten laten merken dat ze wat te kort gekomen zijn in het leven. Of dat goed zeemanschap is, zoals de titel insenueerd...


Ik denk dat het betreffende incident van TS voor de tegenpartij nooit een incident geweest is. Waarschijnlijk was er geen sprake van ramkoers en vond TS het te griezelig worden en had meer ruimte gewild en nam dat de ander kwalijk...


Ik heb de omschreven situaties zelden. Ga geen stress beleven aan iets wat ik niet kan beoordelen. Ik weet niet wat de kwaliteiten en situatie van mijn medevaarweggebruikers zijn. Als ik voorrang heb houdt ik strak koers, laat de andere schipper daarmee mijn intenties zien en anticipeer ik op het niet krijgen van de voorrang. Krijg ik het niet, dan wijk ik even uit, geen probleem. Wie mijn dag verpest bepaal ik zelf wel.

Orange Sunset schreef :
Dit interpreteer je onjuist, er komt een moment dat je ziet dat een aanvaring onvermijdelijk is als je zelf niet handelt omdat je elkaar zo dicht nadert dat alleen uitwijken van zijn kant contact niet meer kan voorkomen. dit is het punt dat je zelf ook MOET uitwijken. Nou zal de tijd window tussen niet meer kunnen voorkomen en daadwerkelijk contact vrij kort zijn. Maar de regels zijn uiteraard ook voor de grotere beroepsvaart waar dit zeker een punt is.

Deze regel geeft jou ook daadwerkelijk een uitwijkplicht. Mocht dit het contact voorkomen zullen de consequenties voor de ander vaak niet verder gaan dan een boze blik/niet zulke nette woorden. In de beroepsvaart zal dit weldegelijk problemen opleveren voor het bootje wat in eerste instantie uit had moeten wijken.

boarderbas schreef :
Hoi Boarderbass, hier gaat het nu juist om... Die andere schipper ziet jou een mijl van te voren al met je spinaker rondvaren en vraagt zich af wat die man op het voordek aan het doen is... Beide schippers laten deze situatie ontstaan. Jij had ook op het moment dat je wist dat jullie op ramkoers lagen koers kunnen wijzigen. 5 a 10 graden is dan meer dan genoeg. Je had immers de afstandbediening van de stuurautomaat bij je (?).

Af en toe kruisen wij ook op en dan ben ik blij als ik net die ene ton haal waar ik omheen moet, als er dan iemand is waarvoor ik moet uitwijken, omdat die schipper dat niet doet, baal ik daar ook van. Het gaat hier om perceptie. En om die perceptie zoveel mogelijk buiten spel te zetten zijn er regels... Niets te maken met autisten, meer met duidelijkheid.

Ik vind het over het algemeen nog wel meevallen op het water en ben het deels met je eens als het gaat over anticiperen, elkaar wat gunnen etc.

Maar....in het (land)verkeer leer ik mijn kinderen om automobilisteten die jou voor willen laten gaan, ook al hebben zij voorrang, hiervoor vriendelijk te bedanken en door te wuiven. De achterliggende reden is dat de regels niet alleen helpen bij het aanwijzen van schuldigen en onschuldigen op het moment dat het mis gaat, maar ook voorspelbaarheid creëren in het dagelijks gebruik. Als mijn dochter al zwaaiend voor die ene stoppende auto zou oversteken, is er een gerede kans dat een auto die van de andere kant komt hier niet op berekend is. Om nog maar te zwijgen van de automobilist met haast die het stoppende voertuig ineens wild inhaalt en mijn dochter helemaal niet heeft gezien.

Min of meer hetzelfde principe hanteer ik op het water. Ik houd me aan de regels en houd dus ook koers en snelheid als de ander moet wijken. Tegelijkertijd probeer ik zijn/haar aandacht te trekken en in te schatten of dat resultaat op gaat opleveren én daarnaast bereid ik uiteraard plan B voor (goed zeemanschap). Gaat tot nu toe altijd eigenlijk wel goed.

boarderbas schreef :

boarderbas schreef :
Dat meen je niet! Als je op de stuurautomaat vaart en zelf op het voordek ligt en er komt een andere boot in de buurt, dan kom je overeind en laat je op zijn minst aan de ander merken dat je hem gezien hebt. Ongeacht wie er moet uitwijken. Het is vooral van belang dat je van elkaar enigszins weet wat je gaat doen. Dát is voor mij hoffelijkheid. En goed zeemanschap.
Ik vind een scheepslengte afstand overigens veel te weinig. Maar ik mijd druk vaarwater dan ook als de pest als het even kan. Zal wel met de luxe ruimte van het hoge noorden te maken hebben.

RC1989 schreef :
Als je mijn reactie goed leest, dan zie je dat wij de tekst hetzelfde interpreteren Zie vetgedrukte 'alleen' in mijn reactie. Dat is waar de nadruk op ligt.

RC1989 schreef : Je hoeft daar, als "schip dat verplicht is zijn koers en zijn snelheid te behouden", ook niet op te wachten, heeft de wetgever al in 1983 in het Staatsblad gesteld.
(In de toelichting als "het niet-wijkplichtige schip" aangeduid; in het artikel - toen ook al - als "het schip dat verplicht is zijn koers en zijn snelheid te behouden")

Eclips schreef : Helemaal met je eens, want wiens scheepslengte? Ik voer een keer op de motor (7 knopen) met m'n 22 meter lengte, keurig tussen de boeien in de vaargeul op de Randmeren. Komt er een bootje (5 meter?) dwars voor me langs varen terwijl een ander bootje met dezelfde snelheid dat bootje volgde. Dat 2e bootje lag op ramkoers en ik kon niets anders doen dan blazen. Bleek het 2e bootje door het 1e bootje gesleept te worden, maar gelukkig gooide die op tijd diens sleeplijn los. Moet er niet aan denken. dat ik die sleeplijn (die vanaf mijn schip niet te zien was) had opgepikt en ik ze allebei had onder getrokken.
Vooral patsers met speedboten en ander varend speelgoed halen soms rare capriolen uit waar moeilijk op valt te anticiperen.

boarderbas schreef :
Die andere gast vraagt zich ook af of jij het er echt op aan gaat laten komen. Die noemt jou een lulhannes omdat hij je naar zijn boot hebt zien kijken, maar jij stoïcijns op het voordek blijft zitten.

Gerard schreef :
Je had natuurlijk ook het gas er afgehaald??? Of voer je als patser gewoon door met 7 knopen.

boarderbas schreef : Daar krijg ik de senuwen van... maar ik insinueer niks hoor!

Menno schreef :
Misschien liggen beide lulhannessen wel op hun voordekken te relaxen, maar er heeft maar 1 voorrang.

Maar zonder gekkigheid vind ik dit zeker een geval van geen goed zeemanschap. Alleen al omdat er van uitgegaan wordt dat het ene schip op behoorlijke afstand de situatie kan inschatten op het andere schip. Dus in dit geval vanuit iedere richting door volledige tuigage en zeilvoering heen kunnen kijken of er iemand achter het roer staat... terwijl omgekeerd dit niet wordt gedaan.

Dus extra benodigde uitrusting voor het ene schip: glazenbol.

Maar de ‘luiheid’ van boarderbas kan toch prima gehanteerd blijven met een afstandbediening voor de autopiloot?

Herinvoering van het schot voor de boeg als waarschuwingsteken. Ze waren vroeger zo gek nog niet.

..TOETER....

Orange Sunset schreef :
Is dit iets voor m?
www.esailyachtsimulator.com/

JB

Op groot water is het meestal niet zo moeilijk.
Beetje vooruit kijken, en met een kleine koersaanpassing stuur ik zo dat ik niet voorlangs het andere schip hoef. Groot, klein, maakt me niks uit. Daardoor kan je lekker doorvaren en ontspannen, zonder zenuwachtig naar die andere boot te blijven staren...
Misschien een slagje extra voordat je er bent, maarja, regel is dat we zeilen zonder haast.
Toch haast, dan motor aan. Dan maak voor of achterlangs passeren al helemaal weinig uit. Dus achterlangs passeren, lekker relaxed.

Op klein druk water is het een ander verhaal. Maar daar kan ik niet ontspannen. En zal je mij niet vinden...

Ik ervaar het probleem niet zozeer. Op mijn vaarwater, randmeren, Marker- en IJsselmeer en Waddenzee houdt nagenoeg iedereen zich aan de "regels". Als ik niet hoef te wijken doe ik dat in principe niet en doet de ander dat in 99% van de gevallen wel. Fijn duidelijk en daar houd ik van.

Palomine schreef : +1