Onderwerp: hout

in de zwaarden van onze schouw zit tussen de samenstellende eiken delen een kier van ca.1 mm breed
kik denk dat op te vullen door in die spleet 2 K lijm van bison te plamuren; Vraag: goed idee?

Berghout2 kom er maar in

Zuidkaper schreef :
Een kier van 1 mm.? Stel jezelf eerst even de vraag of dit iets is waar je wat aan moet doen.
En als je vind van wel, kies dan een flexibele vulling. Een kit met een kleur die in de buurt van het hout komt. Geen vulling die hard wordt.

Uitfrezen en een freesbrede lat er in verlijmen.

Niet doen
#Berghout2!!
Op het www.platbodemforum.nl daar loopt ook discussie over het herstellen van zwaarden.

Pylk schreef : Dat is een wel heel algemene paniekreactie. Ik heb het draadje nagelezen en dat is heel summier zoals ook de omschrijving van het "probleem" van TS overigens.

--

3Noreen schreef :
Deze houten plank sla je mis

Zwaarden worden NIET bijeengehouden door een stalen band. Het randbeslag (zoals het heet) dient alleen maar om de dunne kwetsbare rand van het hout te beschermen tegen beschadiging. Constructief heeft dat randbeslag geen enkele waarde.
Verder worden zwaarden NIET bijeengehouden door doorlopende staven of draadeinden.

Hoe dan wel?

De oude methode (die helaas nog steeds door de meeste zwaardenmakers wordt toegepast) bestaat eruit dat de planken aan elkaar worden gezet met stalen, roestvaststalen of bronzen doken, dat zijn pennen die op zekere afstand van elkaar in voorgeboorde gaten zitten. Vroeger kon men niet anders, bij gebrek aan goede lijm. Tegenwoordig wordt er meestal in de naad lijm aangebracht tussen de planken.
Met de kennis van nu is deze methode m.i. verouderd en slecht. De aanwezigheid van metaal in het hout werkt levensduurbeperkend, en de lijmnaad (die op trek wordt belast) is niet sterk. Bij een impact (een dreun tegen het zwaard) of bij spanningen (bijvoorbeeld door afwisselend regen en zon) zal de lijmnaad vroeg of laat bezwijken.

De modernere en véél betere methode bestaat eruit dat er metaalvrij wordt gewerkt en dat er een echte lijmnaad wordt gevormd, waarbij de lijm op afschuiving wordt belast.
Dat kan door de zijkant van de planken te frezen met een inelkaar grijpend profiel of door te werken met hechthouten veren die in gefreesde groeven zitten.
Zodoende wordt het lijmoppervlak vergroot en (wat belangrijker is) wordt de lijm op afschuiving belast, wat per mm² veel sterker is.***

De methode met de veren heb ik voor het eerst in 1984 toegepast bij een stel grote zwaarden voor een charter-zeetjalk, de Res Nova. Ik deed het als experiment, zonder medeweten van de opdrachtgever, maar ik was er zeker van dat het goed zou zijn.
Vorig jaar zag ik die zwaarden weer, na 37 zware dienstjaren. Ik zag flinke slijtage en diverse littekens, maar de naden waren nog perfect in orde.


Even terug naar de vraag van de topic-starter.
Jouw zwaarden zijn waarschijnlijk met metalen doken in elkaar gezet. Gezien het bovenstaand verhaal is het logisch dat de lijmnaden zijn opengetrokken.
Het heeft geen zin om de kieren vol te prakken want de flanken van de naad zullen vuil en aangetast zijn. Doe er dus geen lijm in, ook geen kit, of bitumen, of epoxy.
Wat wel? Het zou het beste zijn om het zwaard te demonteren en helemaal opnieuw te lijmen, maar ik kan me voorstellen dat dat te lastig is.
In plaats daarvan kun je de naden wijder maken met een zaag. Daarna grondig schoonmaken en opgieten met een PU twee-componentenlijm, die je eventueel iets hebt verdund met max. 10% thinner.
Of je freest de naad aan beide zijden open. Als je freest met een hardmetalen freesje, is het niet erg als je de metalen doken raakt, tenminste, als dat rustig gaat. Daarna goed schoonmaken en latten inlijmen.

Werk de zwaarden af met een zacht product op olie/alkydbasis. Geen harde lak en zeker geen epoxy.

Wim.

***Om het verschl tussen rek- en afschuifbelasting duidelijk te maken vertel ik vaak het volgende.
Plak een stuk plakband op de tafel. Pak het uiteinde en trek dat recht naar boven. Het plakband zal gemakkelijk loskomen. (Trekbelasting)
Doe het nog een keer, maar trek het uiteinde zo laag mogelijk in het verlengde van het plakband. Het zal veel moeilijke loskomen of zelfs breken. (Afschuifbelasting).

--

Mooi en duidelijk verhaal berghout. Mooi te weten waar de klepel hangt.

Nu iedereen, inclusief Berghout2, zijn zegje heeft gedaan, durf ik ook mijn mening te ventileren. Het gaat hier om een spleetje van 1 mm in zwaarden van zeker 50 mm dik. Ik zou zeker niet de spleet vergroten tot 5 mm en er latjes in lijmen. Dat is overdaad. Wat dan wel? Ga met een dun zaagblad van bijvoorbeeld een ijzerzaag door de spleet en maak de spleet schoon. Daarna aan 1 kant afplakken en volgieten met epoxy. De epoxy lijmt de delen weer aan elkaar en beschermt tevens het hout in de naad tegen inwateren en houtrot.

Waarom is lijmen met 2K PU beter dan met epoxy?

In mijn ervaring is 3K PU iets toleranter naar houtvocht dan epoxy.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Oeps, 2 K...



Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Berghout-2 schreef : Oké, goed om te weten.

dank voor de opmerkingen; aangezien er geen stalen doken zijn gebruikt om de delen aan elkaar te lijmen gebruik ik mijn 2 K PU lijm van bison verdund met 10 % om de schone (!!) naad op te vullen