ReinierZeilt schreef :
Freak waves bestaan zeker! Dat was ook al lang bekend. Zoek maar eens op ‘Draupner wave’
Midden in een vrij normale golfconditie van een ong. 5 m Hs (significante golfhoogte), ineens 1 golftop van zo’n 18 meter hoogte
En dus precies op de ‘juiste’ plek van dit Draupner platform met golfmeting aan boord.
Ze bestaan zeker. Ik ben er over de jaren twee tegen gekomen.
De eerste was tijdens de Round Brittain en Ireland Race in 2006. Ongeveer halverwege Barra en St Kilda aan de Schotse westkust. Significante golfhoogte was een meter of 8-9. Echter werd op gegeven moment de boot van achteren opgepikt en in de lengte richting over de kop gegooid, pitchpolen noemen ze dat. Uit golfslag/sleeptank proeven is gebleken dat een golf die een boot zijwaards om kan ongeveer een hoogte van 1,5 keer de breedte van de boot moet hebben. Voor omrollen in de lengte richting heb je een golf nodig die minimaal 1,5 keer de lengte van de boot is. De boot waar dit in gebeurde is 12.4m, dus de golfhoogte was minimaal 19 meter, maar waarschijnlijk meer. Ruim tweemaal de significante golfhoogte dus. Ook de reddingsboot die uitgevaren was om ons te begeleiden is in de lengte richting over de kop gegooid. Dat is een Sevrn Class NRLI boot, ruim 17m lang en 40 ton zwaar. Om die boot om te gooien is een golf van minimaal 25-26m hoote nodig. Ruim 3 maal de significante golfhoogte.
De tweede was met mijn huidige boot, varend door de Labrador zee (tussen Groenland en Canada). De wind en de golven kwamen recht van opzij in. Ik schat de gemiddelde golf in als een meter of 3-4, niets aan de hand dus voor een boot van 4,6m breed. De wind was niet eens heel hard, misschien 35 knopen constante wind met in de buien rond de 40. De boot liep fantastisch, zo tussen rond de 9 tot 9,5 knoop gemiddeld en een heerlijk rustige beweging omdat de golven net ietsjes schuin van achter in kwamen. Ik stond op wacht, opeens een muur van water naast de boot, waarschijnlijk gezichtsbedrog, maar het leek een vertikale muur. Deze rijkte hoger als de onderste zet zalingen welke ongeveer 8m boven water zitten. De golf ramde de zijkant van de boot en voor ik het wist lagen we 100 tot 110 graden om. Wederom een golf welke tweemaal zo hoog is als de andere golven om je heen, en ze komen zomaar uit het niets.
Naderhand heb ik een hoop studies doorgelezen en dit lijkt vaker voor te komen dan men denkt. Golven hebben allen hun eigen snelheid en dat betekend dat de ene golf de andere in gaat halen. Op het moment dat ze samen beginnen te voegen is de beschikbare wateroppervlakte kleiner als wat twee golven nodig hebben en moet het volume van dat water dus in de hoogte gestuwd worden. Zwartekracht heeft daar een groot effect op natuurlijk en daarom valt een golf uit elkaar, dat manifesteerd zich als een breker.
Deze golven 'leven' maar heel kort en daarom is de kans dat je precies op dat moment op die plek bent heel erg klein. Een ieder die op zee heeft gevaren met wat meer wind kent dat gevoel wel dat er twee golven in elkaar gefuseerd zijn, je denk van de golf af te glijden aan de verre kant, maar opeens zit daar toch een flinke bump in het hellende vlak van de golf. Dat is een golf die aan het fuseren is omdat de ene sneller is als de andere. Dit gevoel kent iedereen die een paar dagen achtereen op zee heeft gevaren en waar de wind enkele uren of meer tot een knoop of 30 heeft opgebouwd voor het weer afzwakt, z vaak komt het voor, een ieder zal het herkennen. Echter, hoe dichter je bij het moment van instorten van de golf komt, hoe hoger die golf zich opbouwd en hoe stijler deze word. Met die stijlheid en hoogte komt het gevaar voor onze kleine bootjes.