Onderwerp: Nederlands jacht vergaat bij Duitse Wadden

Bij dit soort gaten gaat het inderdaad om de details en up to date informatie, vage plaatjes van google earth en auto routing helpen dan niet zo.

Edit:wat bedoel je precies te zeggen met dat GE plaatje?

Plaatje van 23-3-23, duidelijk zijn de brekers te zien waar je tussen door moet zien te scharrelen.

Hmm Dan Ben ik wel benieuwd hoe je dat doet.

Afgezien van hoe je aan het plaatje komt.

Laat het dus zien, waarom je met die wind en op dat tijdstop, niet door de Sluchter gaat (volgens mij)

Hangt wel helemaal van tijdstip en golfhoogte/richting af of je wel of niet er door kunt. Beetje brekers geeft wel een beeld van de plaatselijke diepte en staat daar eigenlijk altijd wel. Dit is overigens in het Westgat bij Schier ook zo. (In elk zeegat bij het wad eigenlijk)

Moki schreef : Sentinel PlaygroundEr is ook een foto van 7mei, maar bewolkt dus niets te zien.

Die brekers zijn toch sterk afhankelijk van tij, deining en wind; zowel qua plaats (welke kant van een bank) als intensiteit?

Als je de Ore of andere bar over moet, moet je er soms ook door. Dat hoeft niet persé ongecontroleerd te zijn (maar opletten is het zeker!)

Nachtvlinder schreef : Maar bij Norderney ga je echt niet door de branding heen maar erlangs. Want waar de branding is daar staat geen water.
Mvg Felix

SimondeDanser schreef :
Precies, dat plaatje van Dirk geeft juist heel mooi aan waar je moet varen. En geeft ook aan dat er dus nog meer geulen parallel zijn.

Mooi. Nóg een bron met informatie erbij. Hoe ziet het eruit als we die over de altimetrie, ruwe lodingen, tonnen bestand en vaarkaart heen leggen? Consistent of verwarrend?

Nachtvlinder schreef : Dat gaat heel erg afhangen van de datum van je bron materiaal. En intussen is wel duidelijk dat de zeegaten veranderlijk zijn, en soms erg veranderlijk. En als je dan ook nog even in je achterhoofd houdt dat welke info bron je ook gebruikt, deze per definitie niet van vandaag is en dus vewrouderd is, dan kom je al een heel end.

PS Ik ben zelf ook wel eens met een coaster de Eems binnen gelopen met NW 7-8. En in mijn jeugdige overmoed dacht ik het Riffgat te kunnen nemen. Daar heb ik een hoop van geleerd . En het riffgat is 6-7m diep.

Over jeugdige overmoed gesproken... Dit herinnert mij aan onderstaande tocht met een aantal onverantwoordde beslissingen. Niet helemaal off-topic denk ik.

Nachtvlinder en haar bemanning is in 2007 door het oog van de naald gegaan bij het aanlopen van Spiekeroog.

We waren met twee boten op pad op het Duitse Wad. Halverwege die vakantie bleken de ambities van de 8 vrienden wat uiteen te lopen en hebben we de boten tijdelijk heringedeeld. De ene boot zou dan een Waddentocht gaan maken, de andere een stuk op zee met een nacht doorvaren. "Zeezeilen" noemden we dat stoer. Die Waddentocht zou binnendoor van Norderney naar Spiekeroog gaan, Nachtvlinder (ook met 4 personen aan boord) zou in die paar dagen via Helgoland gaan, om elkaar dan in Spiekeroog weer te ontmoeten.

De heenreis ging geweldig: heldere luchten, mooie bakstagwind, uitgerustte bemanning en onderweg nog een taart gebakken ook. Korte broekenweer. Een euforische stemming bijna. Idee was twee dagen op Helgoland te blijven, dáár de restjes whisky op te maken en nieuw te kopen.

Net aangelegd vermeldde het verse weerbericht dat er over 48 uur een depressie zou passeren die regen en ZW6 zou geven. De keuze zou dus zijn om ófwel langer te blijven liggen en het af te wachten, óf na een korte nacht te gaan varen om de ellende vóór te zijn. Vanwege gevoelde sociale druk hebben we voor die laatste optie gekozen. We hebben de "Schiffsausrusting" winkel niet geopend gezien en zijn de volgende morgen vroeg vertrokken.

Eerste helft ging lekker: Spiekeroog was niet bezeild maar met een rif en HA fok liep het mooi hoog en lekker door. De depressie kwam echter veel eerder dan verwacht. Vrij stijle golven maakten de Loper snel vochtig van binnen en we maakten af en toe flinke smakken, bovendien werden twee bemanningsleden zó zeeziek dat ze hun kooi niet uit konden komen en schipper en wachtleider ook geen kooien meer hadden om uit te rusten.

Maar goed: op dat moment (dachten we dat...) we diezelfde dag nog bij daglicht aan zouden komen, we functioneerden, de boot liep prima en we zagen de GPS aftellen. De belangrijkste dingen onder controle vertelden we elkaar.

Het weer bleef echter verslechteren en het bootje kreeg zó op z'n donder dat er regelmatig gelensd moest worden omdat er toch slokken water door het ventilerende luik en lekkende bakskistdeksel binnen kwamen. Gemengd met een omgevallen braak-puts was het een bedompt zurig drama binnen en het bruinige water (er lag ook nog koffie tussen) klotste boven de wegdrijvende vloerplank uit. Af en toe leek de dieptemeter kuren te krijgen. We wisten toen nog niet dat deze helemaal uit zou vallen: de kabel liep tussen romp en binnenschaal door; door de beweging in de constructie (slap bootje) was deze klem komen te zitten en aan het doorschavielen, bleek later. Het was niet leuk meer op dat moment.

Met de veiligvaarwaterton in zicht begonnen de wachtleider en ikzelf het toch ook wel ook koud te krijgen. De wind was inmiddels aan het afnemen en er kon een rif uit. Het werd echter wel buiïg. Op dat moment niet serieus overwogen door te varen of op andere manier de aanloop niet te gaan nemen. De haven, onze vrienden daar en de zeezieken binnen lonkten hard naar rust.

Dus allebij een laatste keer naar binnen om een blik op de papieren kaart te werpen en de situatie proberen te onthouden.

Daarna om de uiterton en eindelijk afvallen en de geul volgen. Wat ging dat hard opeens! Bootsnelheid liep ver op en met de stroming erbij gingen we soms 8 knopen over de grond.
Hmmm, best wel kleine tonnetjes in de praktijk. Zien we nu echt alle rode tonnetjes vóór die ene groene? Of ligt dáár nog iets? Zou kunnen, dan zou dát 'em moeten zijn...

Het beeld leek te kloppen met de kaart, de koers echter iets lager dan verwacht.

Toen kwam er een nieuwe bui en zagen we met moeite nog één rode ton voor ons. Toen we die dwars hadden, trok het helemaal dicht en zagen we niets meer. Dieptemeter deed het heel af en toe nog en we hoorden branding. Doodeng op dat moment.

We werden beide heel erg stil, krampachtig om ons heen kijkend. Niet verlamd maar gevoelsmatig out of options. Omdraaiien durfden we niet; bang dat we geen hoogte konden houden en achter ons zagen we ook geen tonnetjes meer. Kompaskoers maar vasthouden en zoeken. Het zal minder dan een minuut geduurd hebben voor het opklaarde. We bleken goed te zitten. Goddank.

Toen we de bocht om konden en surfend langs het strand voeren, kwam de opluchting. Beide overmand door emoties.

Onze borrelafspraak was in Spiekeroog, maar of er in dat geultje naar de haven voldoende water zou staan was kielekiele. Het leek ons niet handig dat te gaan proberen. Dus doorgevaren naar Neuharlingersiel. Ook dát was te ondiep, maar in elke geval hogerwal en beschut. We hebben een lijn om de eerste pilaar van die trainingwall daar geslagen en zijn gaan slapen: volgende ochtend (het was donker inmiddels) de rest. Het was kláár en we waren kapot.

Heel veel geluk geluk gehad in een tocht met tenmiste twee verkeerde beslissingen. Krijg er nog wel eens koude rillingen van...

Hier nog wat foto's uit het reisverslag:

Eerste helft richting Spiekeroog: flinke golven maar niets aan de hand. We al wat katterigheid:


Ergens in de namiddag: kooien zijn bezet; bedompte en zure lucht binnen:


Volgende dag in Neuharlingersiel: stralend weer; de hele boot leeg en schoongemaakt


De route (pre-plottertijd):


Eerder die vakantie (van Borkum naar Norderney): veel vis gevangen, gestopt toen de puts vol was. Om snel te kunnen doden hadden we een snijplank op de spiegel geborgd; varende visfabriek:


Schoonmaken voor in het nieuwe LIDL rookoventje:

Geluk gehad! Achteraf wel een mooi verhaal.
René

Ja. Schept een band ook tussen de bemanning

Een paar dingen waren denk ik verstandiger geweest:

-wachten op beter weer; hoewel het prima en zeker niet extreem zeilweer was, bleek de boot niet voldoende zeewaardig qua waterdichtheid en dieptemeter. Dat de bakskistrubbers niet goed waren wist ik en heb ik onderschat. Dieptemeter kwam als een verrassing.

-het begon te schemeren; als we de aankomende buien afgewacht hadden, zou er onvoldoende daglicht zijn geweest voor deze bijna onverlichte geul. Ook geen andere veiligere havens in de buurt. En met deze gehalveerde en vermoeide bemanning weet ik ook niet wat was gebeurd als we op zee waren gebleven. Ankeren of bijliggen mss en wachten tot de volgende ochtend? Was niet comfortabel geweest maar had wel rust gegeven.

-slechts 2 zeekooien houdt niet over, als deze bezet zijn door zieke personen. Wachtschema functioneerde daardoor niet meer. Leek nu te overzien, wat toch tegen viel.

Mocht je die kant op gaan, hierbij de laatste loding van de WSA.

Dan is S6 toch niet verlegd? Als ik die nu aan BB hou klap ik zo op het zand.

LET OP!!!! NAGEKOMEN BERICHT!!!

Guten Morgen
BITTE den Plan mit den vorherigen "von gestern" austauschen !
Da die Tonne "S6" auf eine falsche Position stand.

DANKE !!

Die is beter!

Ik las op wattsegler.de een uitgebreider verslag van de stranding. Een van de rode tonnen van de schluchter ontbrak (welke niet bekend). Wind noord 3 Bf. 1 uur na laagwater. Zuid van de schluchter op de zandbanken gelopen.
Door het ontbreken vande ton zijn ze kennelijk de weg kwijt geraakt.

Ik ben al vele malen door dat gat gevaren en het telkens goed opletten. Pas als je bij een ton bent kun je de volgende zien. Er staat vaak een dwarsstroom zeker bij wind uit noord en opkomend water.
Als ik er door heen ga pas 3 uur na HW en met wind vanaf 4 uit noord vaar ik om door het dovetief.
Met die wind ziet de branding net noord van de tonnen er erg ongezellig uit.

Voor ik er door ga zoek ik naar de laatste lodingen, bijvoorbeeld op wattenskipper.de. Op 14 juni was 1.70 bij lat gemeten tussen s4 en s6

Ook in het Dovetief ligt nu een bankje.

Daar naast die kardinaal in de Dovetief is het al langer krap. Voor zo ver ik weet ontbrak de S6, daar zit het venijn toch al.

Dit weekend ben ik door de Schluchter en Dovetief gevaren. Ton S6 ligt netjes op zijn plek.
Ik mijn bericht hierboven staat een stomme typo: ik vaar door de schluchter naar binnen niet eerder dan 3 uur na Laag water en uit niet later dan 3 uur naar hoog water.

In het Dovetief merkte ik de ondiepte op de meter maar geen probleem. Ik ging er 2 uur voor laag door heen.

Ik ben net door Doventief naar Norderney gevaren en havenmeester zei dat ik niet op de recente kaart kon vertrouwen als ik bij laag water wilde vertrekken in de nacht. Waren enkele boten vastgelopen. Was echte waarschuwing omdat tonnen verlegt zijn.

Trouwens, gisten bijna aanvaring met langsrazende motorboot, die recht op Helgoland afstuurde terwijl ik daar net vertrokken was in de nacht. Passeerde met vol gas op 8 meter afstand frontaal. Ik lag in de kuip, en in een flits scheerde hij langs, ik had lichten aan. Dat is heftig!

Laatste melding vanuit de BSH:
www.elwis.de/DE/dynamisch/BfS/...ort=abo&db_id=303562

Laatste melding vanuit de WSV:
www.elwis.de/DE/dynamisch/BfS/...ort=abo&db_id=303562


Zwischen den Tonnen S4 und D5/S8 befinden sich starke Mindertiefen.

In dem Bereich ist mit großer Vorsicht zu navigieren.



Die Schifffahrt wird um Beachtung gebeten.