Onderwerp: Te oud om te leren ?

hou op schei uit, dan duurt een uur lang zeg, rest van de middag vrij genomen en nu aan een biertje

maar : mission complete PROOST

tja je moet wat over hebben voor je medemens..

en pas maar op, volgend jaar ligt er een zeiljacht zonder eigenaar..zweeds geregistreerd...en tja...
nou laten we daar maar niet op voorruit lopen. Dan wordt dit draadje vast heeeel lang

JB

Goed gehandeld. Russisch roulette spelen kan ook met een boot blijkbaar. Hopen dat de "verwarring" maar van tijdelijke aard is.

Ik heb dit draadje met belangstelling gelezen
@Zeilbroer Diep respect, je was echt jouw "broeders hoeder", ook al kwam hij deze week voor het eerst op jouw pad.

Jemig Joost wat een verhaal! Vorig weekend zag ik hem idd al flink zwalken en de pieren missen bij IJmuiden. Goeie actie van je! Bewijst weer dat de service in de KMJC op alle vlakken buitengewoon is..

Zeilbroer,

Wat fijn dat je je om deze man hebt bekommert.

Groet, Jurriën

Pylk schreef :
Helemaal mee eens!

Goeie actie van Zeilbroer. Maar nu wel zorgen dat de man nooit meer het ruime sop kiest. Iemand die een gevaar is in het verkeer, wordt het rijbewijs ingenomen. Deze man moet je zijn boot afpakken om ongelukken in de toekomst te voorkomen. Deze actie kan het beste worden uitgevoerd door de naaste familieleden.

Verstandig gehandeld en vooral mooi dát je gehandeld hebt!

Volgend voorjaar volgt vast de onteigeningsprocedure, tenzij je nog wat van de man terug gaat horen natuurlijk.

Deze komt in mei met z'n twee krukken weer de steiger oprammelen.

escapade schreef :
Heb een beetje moeite met deze benadering. Als ik 80 ben zou ik graag nog zelf
beslissen of ik uitvaar of niet, al dan niet voor mijn "laatste" tocht.
Prachtig werk van ZeilBroer natuurlijk en alle energie die er ingestoken is.
Maar ik beschouw zeilen nog steeds als de laatste "vrijheid" buiten al het
gereguleer hier aan de wal.

A

AdB schreef :
Ja dat zou ik ook willen als mijn einde nakende is. De zee op naar de horizon. Maar dan niemand tot last zijn en voorkomen dat oranje ribs naar me op zoek moeten. De ‘verwarde’ persoon daarentegen was geen bekwaam zeeman en deed maar wat. Dat kostte veel energie en gemeenschapsgeld van een leger hulpverleners en een welwillende havenmeester. Daar heb ik moeite mee.

AdB schreef :
Hartgrondig eens met Aad!!

Is net als t dilemma met opa die nu voor de derde keer in een week met de auto van alles heeft geraakt.

De hier besproken toestand is natuurlijk niet goed, maar of dit een blijvend iets is weten wij niet. Dus zonder details en kennis van de gezondheid van die man, kun je geen onderbouwde uitspraken doen voor de langere termijn. Misschien is zijn toestand een gevolg door het wisselen van medicatie, maar kan ook opkomende dementie zijn.

Opa in een ±1000kg wegend projectiel dat gemakkelijk >100km/uur haalt en in tegenstelling tot boten in vrij nauwe wegen rijdt op locaties met voetgangers, fietsers en motorrijders is wel een ander verhaal in mijn ogen.

Orange Sunset schreef :
Helemaal eens. Met een auto heb je een potentieel moordwapen in handen, solovaren met een boot is voornamelijk een risico voor jezelf.

Complimenten voor ondernomen acties.

Hoop dat zijn familie hem behoed voor hernieuwde strapatsen en jij het liggeld nog kunt innen.

Het probleem is denk ik zoals de titel aangeeft dat je uiteindelijk te oud wordt om nog te leren.

Zonder hulp van naasten (familie of vrienden) ben je dus op jezelf aangewezen.

Constateren dat je het niet meer alleen kunt is nou niet bepaald een ervaring die je op hoge leeftijd wilt accepteren.

P.S. z'n zus heeft laten weten dat hij is aangekomen en dankbaar te zijn

Hopelijk vindt hij iemand die wil helpen om de boot tzt terug naar Zweden te varen.

Alle complimenten ZeilBroer, hartverwarmend om te lezen. Ik hoop dat de man nog fijne dagen gaat kennen in de nadagen van zijn leven en wellicht nog eens terugdenkt aan de Nederlandse hulpvaardigheid bij zijn waarschijnlijk laatste zeilavontuur. Jij hebt dat in ieder geval mogelijk gemaakt.

27 maart j.l. genietend van mijn gin-tonic op een ligstoel aan het zwembad op Tenerife wordt ik gebeld door mijn favoriete Zweet 'Hi Joost, my plane is landing tomorrow 13.40 can you pick me up.....'

Oftewel Bjorn is back.

Helaas is hij alleen en heeft hij niemand gevonden om hem te helpen. Zijn plan is om een paar reparatie uit te voeren aan de boot en eind april naar huis te varen.

Gedurende zijn verblijf wordt al gauw duidelijk dat het hem niet wordt, hij wordt steeds warriger, is een paar keer gevallen op de steiger, heeft het telkens over 'banditos' in z'n boot die spullen stelen. Vorige week vrijdag dus weer de stoute schoenen aangetrokken en de Zweedse ambassade gebeld, die zouden er maandag op terugkomen.....

Afgelopen maandag s'middags rond 12.00 vind ik Bjorn in de kuip half onder de overloop, meer dood dan levend. Hoe lang hij daar heeft gelegen weet ik niet maar dit was voor mij de druppel.

Met Bjorn overlegd dat hij naar huis moet, hem naar binnen gesleept en een slaapplek voor hem ontruimd. Daarna gebeld met zijn neef(je) in zweden, situatie uitgelegd en gevraagd of iemand hem kan komen halen.

Dinsdag uitsluitsel uit Zweden, niemand is bereid hem te halen, of ik hem weer op het vliegtuig kan zetten.....

Dus een taxi besteld om Bjorn naar Schiphol te brengen.

Vanmorgen 8 uur zit Bjorn me op te wachten op het bankje voor het boothuis, zonder jas (?) heeft het koud en geeft aan dat ik laat ben..... Blijkt hij s'nachts van boord te zijn gegaan en niet meer in staat op de boot te komen... Dus maar een bak koffie en broodje aangeboden bij de warme kachel en maar wachten totdat de taxi komt om 11uur (dan duurt ook 3 uur lang).

Volgende probleem is zijn boot, Bjorn heeft inmiddels het woord 'Sell' laten vallen, bij voorzichtig polsen wat voor prijs hij in gedachte heeft zakt mijn moed in de schoen. Had gehoopt dat Alzheimer ook dat deel een beetje had aangetast.

Wordt vervolgt......

Goede actie weer broer!

Iets zegt me, dat dit verhaal nog geen einde kent..
Wel goed bezig.
Sterkte vooral

Jonge jonge wat een toestand, hij mag blij zijn dat hij in Den Helder terecht is gekomen. Bizar dat zijn familie "een broertje dood aan hem heeft". Ik vind dat je het goed oplost.
René

Klinkt inderdaad bizar dat de familie niet thuis geeft. Maar je weet niet wat zijn familie al allemaal met hem heeft meegemaakt en hoe vaak ze hem al hebben opgeraapt en/of hoe vaak en hoe diep hij ze gekwetst heeft. Wij kunnen daar vanuit Nederland niet over oordelen, denk ik.