Met dyneema hebben we toen niet getest. Was nog niet erg algemeen. Dus alles was met polyester getest.
We hadden 2 RVS lieren: Anderssen en Selden, en aluminium: Harken, Lewmar, Antal.
We hebben gemeten op "rendement". Als je de nominale waarde op de lier als referentie neemt, zat er weinig verschil tussen. Dus: met een 32-lier, konden we allemaal zon'n 600-700kgf maken.
De interne overbrenging verschilde wel wat, en het echte energetisch rendement ook, maar die waren tegen elkaar weg te strepen.
Waar wel duidelijk verschillen waren, was het gebruiksgemak, neiging tot slippen, of erger: het uit de ST werken van de lijn, onderhoudsvriendelijkheid en degelijkheid.
Mbt slippen: de alu lieren slipten ALLEMAAL eerder en meer dan de RVS lieren. Dat klopt ook. DE anodiseerlaag heeft een zeer lage wrijvingscoefficient. Let wel: oppervlakteruwheid heeft daar maar heel erg weinig invloed op. Het enige wat echt leek te werken zijn de dikke ribbels van Anderssen, die echt in de constructie van de lijn duwen.