Onderwerp: Schoot zit steeds vast achter de verstaging

Ik ga een nieuwe genua 1 bestellen, dat brengt mij tot het volgende probleempje.
Die enorme lap zeil moet ik steeds langs de verstaging sjorren. Ik gebruik een fokkeschootknoop aan de schoot. Zoiets als dit:
www.georgekniest.nl/artikel/25...p-in-8-of-12-mm.html

De knoop zit dan vaak achter de stag.
Ik weet dat er op het forum al wat opmerkingen over dit probleem staan, maar een echt goede oplossing heb ik nog niet gevonden.

Ik heb de truuk met een stukje elastiek van de ene schoot naar de andere op een afstand van ca 10 cm van de schoothoek al geprobeerd. Dat helpt vaker niet dan wel.

Iemand betere ideen?

Met mijn Contest 25 blijft ie (Genua 1) wel eens hangen achter de babystag, maar met het hoofdwant valt het mee. Ik gebruik twee paalsteken. Wel de fokkeschoot helemaal vrij van de lier maken anders geeft die teveel weerstand.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Gebruik ook zo'n dikke fokkeschootknoop op de genua 1 op onze contest 30

De schoot bestaat uit 1 lange lijn waar in het midden van de lijn een lus geknoopt is.

Dus erg nieuwsgierig naar een andere oplossing hiervoor want de shoot blijft mij soms hangen achter de babystag


Mijn idee is om dynema softshackle in het midden van de schoot te laten splitsen.
Dan de softshackle aan het schootoog maken

Dit lijkt me de platste / kleinste "knoop"

Iemand ervaring of dit werkt en sterk genoeg is ?

Ik heb een doorlopende fokkeschoot, met halverwege een oog (m.b.v. een takeling) en dan een kleine, dunne dyneema softshackle om dat oog aan de schoothoek te maken. Licht en compact.

Elke weerstand is lastig, de korte eindjes van de knoop blijven vaak hangen omdat ze een fuik vormen. Zonder die uitsteeksels gaat het beter. Een oog in het midden en dan een softshackle is al een hele verbetering. Zelfs als je twee lijnen hebt met een oog aan het eind en die combineert met softshackle aan je genua geeft al beter resultaat. Maar ook de techniek van lossen... en aantrekken... en de timing. Als er ruimte is om langs de stag te gaan, vervelender is als hij blijft hangen aan 'iets' bij de mast.

Als je schoten met Dyneema kern gebruikt; diamant knoop lijkt mij alvast kleiner dan bij de losse geslagen softshackles:

RobertWalter1 schreef : Had dit ook eens geprobeerd (ook met een chineema touwharpje), maar de takeling hield steeds niet. En het haken daarmee was zeker minder (in vergelijking tot een doorlopende lijn met middenknoop), maar nog steeds niet afwezig. Het (chineema) touwharpje had zeker een positief effect tov van de wat lompere fokkeschootknoop die ik eerst had.

Heb nu 2 losse schoten met allebei een oog eraan gesplitst, met dat chineema touwharpje. Gaat redelijk goed, maar nog niet ideaal. Denk erover om de fokkeschoten te verjongen, dan heb je rondom de schoothoek alleen maar lichtgewicht en compact spul. Of als eerste een fors touwharpje maken (20 cm of zo), en dan eens kijken hoe dat gaat.

Ik heb sinds twee jaar de oplossing die Nachtvlinder toont: redelijk klein oog in de schoten gesplitst, waar ik een losse dyneema soft shackle doorheen haal. Héél soms haakt die nog even, maar meestal inderdaad doordat de schoot niet snel genoeg van de lier komt. 1-2 keer per seizoen i.p.v. 2 k-3 keer per dag … grote vooruitgang

Ik heb op mijn huidige boot 2 schoten met aangesplitst oog en gebruik een softshackle. Vorige schoten werden inderdaad met een paalsteek aan de genua gezet en bleven nog wel eens hangen op zowel de knoop als de wat grotere lus. Op mijn vorige boot had ik ook dit probleem. Daar heb ik midden in de schoot een oog gemaakt met een kunststof kous. Voordat er betakeld werd heb ik eerst met naald en draad de twee helfen stevig aan elkaar bevestigd met een behoorlijk aantal steken over een lengte van 5 cm en daarna pas betakeld. Alleen betakelen zal hier waarschijnlijk niet werken. Bij het op spanning brengen van het zeil komt er wat ruimte op de betakeling waardoor de boel kan gaan schuiven. En de betakeling los gewrikt wordt. Heet meer dan 15 jaar probleemloos gewerkt.
Voor de rest is het ook altijd weer de uitdaging om de wind zijn werk te laten doen en niet te vroeg te beginnen met inhalen van de schoot als het zeil nog min of meer midden boven de boot hangt. Dat pleit ervoor de overstag manouvre niet te snel uit te willen voeren en een beetje tijd te nemen voor de draai. Het lijkt daardoor of je hoogte en tijd verliest, maar een genua die ergens vastloop kost meer hoogte verlies en een genua die te snel op spanning wordt gezet terwijl de boot geen vaart loopt zet de kop behoorlijk om.
.

Mijn takeling is een benaaide/genaaide oftewel een betakeling (aldus Scoutpedia). En dan met wat extra steken. Ik heb hem nog niet zo lang, dus weet niet hoelang hij het gaat houden.

Ik heb ook een babystag, en bij mij bleef de genua bij de vrij dikke knoop van de fokkeschoten vrij regelmatig haken bij overstag gaan, met name dan met lichte wind.

Heb nu alle lijnen nieuw. Fokkeschoten (2 losse) met oogsplitsen, deze zitten via een vrij kleine/compacte dyneema soft shackle verbonden aan de genua. Dit gaat al een heel stuk beter!

Tegenwoordig fokkeschoten met een oogsplits, met een soft shackle aan de genua gezet. Als je zorgt dat de stopperknoop naar voren en naar buiten wijst, dus van het want af gericht, blijft hij niet haken.
Een paalsteek is ook zo te oriënteren dat hij weinig kans heeft om te blijven haken. En op de Engelse manier maken, met de tamp aan de binnenkant van de knoop.