Onderwerp: Hoe erg is delaminatie?

Boot opgeruimd en vond een paar zeilen van laminaat. Een van de voorzeilen heeft delaminatie in het achterlijk en een beetje in het onderlijk (zie foto's). Het zeil ziet er verder nog uit als nieuw, komt uit 2018, en zeilt heerlijk.

Dus de vraag: hoe erg is deze delaminatie nou? Ik ben benieuwd, hoe lang denken jullie dat het zeil nog ongeveer mee zal gaan? Zelf denk ik, het is maar oppervlakkige slijtage en dat het vast nog jaren mee gaat. Maar de vorige eigenaar van de boot vond de delaminatie al een reden om (weer) nieuwe zeilen te kopen...

Voor context: Ik vaar gemiddeld 10 dagen per maand, het hele jaar door, in alle weersomstandigheden, bijna altijd solo.

Delaminatie is delaminatie. Het is simpel de voorloper van einde oefening. Geen idee hoelang je er nog mee kan zeilen, maar ik vind dat zeilen het verdienen om in het harnas te sterven

Verder is er inhoudelijk aan de hand van jouw foto's niet iets te zeggen over hoe ver je er in zit.

Is het voor laminaat niet beter om ze op te rollen? Je kan deze plekken misschien nog wel repareren met een plakker?


Martijn

Dat is alleen de taffeta laag die gebroken is, het zeil verliest daar geen sterkte door en je kunt er prima mee door zeilen. Wel komt er mogelijk (afhankelijk van het laminaat) wat makkelijker vocht in het laminaat wat weer schimmel kan veroorzaken.
Dit is volkomen normale slijtage voor een laminaatzeil.

Zo te zien is idd de tafetta beschadigd. Gevolg is dat deze de vezels niet meer beschermd en de vouwen veel scherper worden dan met de tafetta waardoor ook de interne structuur van het laminaat schade oploopt en het verouderingsproces versneld.

Ik zou ze even naar de zeilmaker brengen voor een servicebeurt. Worden er plakkers op gezet waardoor de levensduur verlengd.

Erikdejong schreef :
Erik, ongeacht het type materiaal verliest elk zeil vanaf de eerste dag gebruik langzaam aan sterkte. Dat is onvermijdelijk. De oorzaak verschilt per materiaal: sommige vezels verouderen vooral door buiging en/of compressie en herhaald vouwen (zoals bijvoorbeeld carbon), andere worden sneller aangetast door UV, schokken of (overmatige) rek. Het is niet voor niets dat materialen hierop getest worden en dat er verschillen zitten is de soorten materialen, de merken, de fabrikanten van de materialen.

Als de taffetalaag gebroken is (ook hier geldt weer, de ene taffeta is de ander niet), kun je er zeker van uitgaan dat ook de onderliggende vezels verouderd zijn door minimaal flexbelasting. Die veroudering leidt vrijwel altijd tot een verlies aan materiaalkracht, soms subtiel, maar nooit compleet onschuldig. Dyneema zou je als uitzondering kunnen noemen maar daar gebeurt veroudering ook, echter net op iets andere manier.