Onderwerp: Tierra del Fuego verkennen met een 11'11" SCAMP

...........Maar eerlijk gezegd kun je met een goede vaargids ( de 'Terra del Fuego nautical guide' ) ook veel ellende voorkomen, en het lijkt erop dat deze Howard zonder dit boek z'n weg zoekt. Keer op keer zit hij vast in kelpvelden, of wordt hij overvallen door williwaws.
Het is ongelooflijk hoeveel werk een italiaans stel 16 jaar lang verzet heeft om deze gids samen te stellen............

Ik vind het juist een verademing dat hij nou eens niet doet wat de boekjes voorschrijven, gelukkig bestaan echte avonturiers, die niet de gebaande (vaar)wegen nemen, nog.

En ik maar denken dat ik zojuist Tierra del Fuego met een klein bootje gedaan heb ( 31 voet ), het kan kennelijk nog veel kleiner , en zo te zien zonder motor ( maar ja, dat deed Joshua Slogum 100 jaar geleden ook al ). Terwijl de gemiddelde maat van de overige boten die ik vooral in Puerto Williams gezien heb minimaal rond de 45 voet was.
Ik kan je verzekeren dat z'n beschrijvingen van Williwaws en kelp kloppen. Maar eerlijk gezegd kun je met een goede vaargids ( de 'Terra del Fuego nautical guide' ) ook veel ellende voorkomen, en het lijkt erop dat deze Howard zonder dit boek z'n weg zoekt. Keer op keer zit hij vast in kelpvelden, of wordt hij overvallen door williwaws.
Het is ongelooflijk hoeveel werk een italiaans stel 16 jaar lang verzet heeft om deze gids samen te stellen. Met name de beschrijvingen van de Caletas, inclusief kelpvelden en williwaws, is geweldig.
Frank

Tricolor schreef : Ik ben zelf niet vies van een beetje avontuur, maar ik neem mijn petje af voor Frank voor de reis die hij onderneemt met die boot waar hij die mee onderneemt. Een dergelijke opmerking vind ik dan nogal onder de gordel. Een ieder is vrij om te reizen zoals hij wilt, honderden, nee duizenden mensen dromen van een dergelijke reis maar hebben nooit de moed om los te gooien. Frank gaat en doet het nog alleen ook. Dat hij dan afentoe probeerd wat risico te verminderen door wat info in een boekje op te zoeken doet helemaal niets aan zijn prestatie af. Er is een groot verschil tussen 'doen wat het boekje voorschrijft' en lekker je eigen plan trekken zonder de 'fouten' van een ander onnodig te herhalen.

Daarop reageer ik en vind het een verademing hoe hij dat doet..

Sterker nog, ik ben zelfs een beetje boos, want dankzij dit soort onverantwoorde lieden worden de regels steeds strakker aangetrokken, waardoor het straks alleen nog maar voor een kleine elite mogelijk wordt in dit soort wateren te zeilen.

strookt niet zo met "Volgende doel: Deelname aan de Vendee Globe van 2020"

Als hij het nu eens lopend deed met een tent op zijn rugzak

Dat je met een zeer klein bootje zonder motor meer risico loopt dan met een van alle gemakken voorziene 50-voeter is mogelijk. Een klein bootje vraagt fysiek veel meer van je. Maar maakt dat iemand een Dare Devil?
Hij heeft bewezen behoorlijk zelfredzaam te zijn door juist niet direct alle hulptroepen in te schakelen.
Zijn het echt dit soort 'lieden' die de verzekering duur maken? De berging van een hoopje hechthout kost veel minder dan een op de klippen gelopen, met Diesel volgeladen stalen 20-tonner lijkt me.

Was zijn expeditie onverantwoord? Waar ligt dan de grens en wie bepaalt dat?

frankrijk schreef : Precies mijn idee. Het is al bijna onmogelijk om een verzkering voor je boot te krijgen voor de soort vaargebieden waar wij vertoefen, en de verzekering word ook steeds onbetaalbaarder. Vrijwel uitsluitend veroorzaakt door 'dare-devils' die specifiek in het spotlicht willen staan. En vaker dan niet redding nodig hebben van de lokale kustwacht.
...

Ik wil er niet over oordelen of iets onverantwoord is of niet, ik ken Howerd niet noch ken ik zijn boot.

Kijkend naar de 'reddingen' die in het noorden zijn uitgevoerd, dan is dat vrijwel altijd voor mensen die erg veel risico nemen om zo graag een record te zetten, of de mensen die daar voor het eerst heen gaan zonder een ervaren persoon mee te nemen of de mensen die op het laatste moment nog besloten hebben om het 'even' te doen. De boten met een goede voorbereiding en over de jaren opgebouwde ervaring met boten die geschikt zijn voor de tocht hebben eigenlijk nog nooit een SAR missie op poten hoeven zetten.
[...]
Ik zeg niet dat Howerd Rice slecht is voorbereid of geen ervaring heeft, maar feit blijft wel dat de meerderheid van dit soort tochtjes op een $100k of (veel) meer redding uitlopen en dat de consequenties daarvan uiteindelijk tweeledig zijn.

Howard Rice sailed and paddled a sailing canoe solo around Cape Horn, Chile considered by many sailors to be the Mount Everest of sailing challenges. Articles about his expedition have appeared in Outside Magazine, Sports Illustrated, Yachting Magazine, many international newspapers and is referenced in numerous books on the subject of ocean kayaking and canoe sailing.

He utilized a 15 foot Klepper folding canoe often referred to as a sailing canoe in 1989-1990. His epic expedition covered three and a half months solo in Tierra Del Fuego in the austral summer although winter conditions, snow, sleet, ice storms and high winds prevailed. His route took him down the Beagle Channel through the Wollaston Islands to Hornos Island and back as far west as Timbales in the western Beagle Channel. He prepared for the effort by extensive training for two years including sessions with ocean kayaker Eric Stiller including a number of canoe sailing trips in extreme winter conditions. His training with Eric Stiller included paddling and sailing the Hudson River in New York in winter conditions at times with temperatures below zero. Other training venues included Key West, Florida with US Army Special Forces and Navy SEAL MAROPS groups whom he worked with as an instructor/trainer in small boat handling techniques and marine operations. He authored the US Army Special Forces MAROPS manual for small boat operations pertaining to one and two man kayak operations.

According to the Armada de Chile naval records he is the only person to have solo paddle/sailed east to west and west to east, doubling Cape Horn. His journey is considered one of the epic small boat roundings of Cape Horn. He battled three months of high winds and heavy seas, two capsizes and injury requiring medical attention in Argentina. On Cape Horn he experienced winds in excess of 90 mph and was forced to await his rounding until conditions improved.

Howard Rice was awarded a certificate of merit commemorating his feat by the Armada de Chile (Chilean Navy) at Puerto Williams Chile on March 11, 1990 as the first solo sail kayak/canoe to successfully round and double Cape Horn. Previous to his Cape Horn expedition he raced in both one design and offshore sailing classes. He has made numerous open ocean, open water voyages in small boats including both sailing canoes, cruising dinghies and small sailboats. He is an instructor in small boat handling techniques and has taught at numerous symposia in North America and Europe. Since the rounding of Cape Horn he has continued ocean sailing in small boats with the focus on sailing canoes. He has conducted US Army small boat operations training with Eric Stiller at both Fort Campbell, Kentucky and Key West, Florida.