Onderwerp: Ankeren in Scandinavië

Over het ankeren in Scandinavië lees ik steeds: "hekanker uit, boeg aan de wal". De keren dat wij in Kroatië zeilden was dat andersom. Daar ligt iedereen met de (meestal lelijke dikke) kont naar de wal. Nou waren we daar eigenwijs omdat op onze boot de afstap langs de punt makkelijker was en dus gingen wij steeds met de boeg naar de wal. Nu is dat anders. Op onze boot is de afstap achter makkelijker dan langs de boeg. Dus denk ik: "waarom zou ik in Noorwegen niet gewoon met de achterkant naar de wal kunnen liggen?" Op de boeg heb ik bovendien een stevig Rocna anker met 50 meter ketting. Waarom die niet gebruiken in plaats van het veel lichter Danforth met lint? Het enige dat ik kan bedenken is de mogelijke nabijheid van rotsen bij het roer als je met de kont naar de wal ligt. Zijn er nog andere redenen?

silerberend schreef :
Dat vooral, lijkt me. Die mooie door gletchers afgeslepen Scandinavische rotsen lopen onder water niet ineens verticaal zoals een kade dat meestal wel doet.

Je zit deze methode soms in Zweden en in Zuid Oost Noorwegen. Verder kom je het zelden tot nooit tegen. Zelf heb ik het nog nooit gebruikt ondanks dat ik er toch meer als 20 keer geweest ben.

De reden is inderdaad om je roer te beschermen tegen obstakels onderwater, iets wat je langs een kade niet hebt. In de Med gaan ze met de spiegel naar de steiger/kade zodat het makkelijker op en afstappen is.

Je kunt op heel veel plekken in Noorwegen/Zweden ook gewoon vrij ankeren. Gek genoeg vinden veel Noren/Zweden dit eng maar zijn mogelijkheden genoeg.

Ik hekanker zeer regelmatig in Zweden. Op enkele plaatsen is het direct bij de rots dusdanig diep dat je ook met de kont naar de rotsen zou kunnen liggen, maar meestal liggen er toch wat losgeraakte rotsen onder water. Ik lig dus altijd met de boeg naar de rotsen. Bij het aan komen varen staat mijn vrouw voorop en kijkt in het heldere water of er onder ondieper water rotsen te zien zijn. Dat is nog al eens het geval, ook als de pilot aangeeft dat er diepte voldoende is. Achteruit aan komen varen is dus erg risicovol voor je roer.

Al met al is voorzichtigheid geboden bij het hekankeren.

Precies, de rotsen lopen een stukje door, waardoor je er met de achterkant niet bij komt of veel kans hebt je roer te beschadigen. De meeste boten in Zweden hebben het hekanker dan ook permanent op de spiegel klaar hangen

Wellicht nog een reden is dat je in Scandinavië veel spitsgatters zie, en daar kan je heel moeilijk zo niet onmogelijk aan de achterkant afstappen.
Op mijn spitsgatter met aangehangen roer kan je niet met de achterkant aanleggen, waar dan ook.

Ik heb ook een anker aan de hekstoel hangen met 5 meter ketting voorloop. De Zweden hebben meestal alleen een lintje aan hun hekanker. Dat is natuurlijk gemakkelijk, maar als de wind draait en wat toeneemt zie ik ze nog al eens tegen de rots aanschuiven of voortijdig weg gaan. Met dat voorloopje kan ik dan meestal nog wel blijven liggen. Zaak blijft toch wel om goed op de windrichting te letten, vooral dwarswind kan je naar de rots duwen.