Helaas, we zijn al weer terug. We hadden even geankerd bij een eilandje en zijn naar de top gelopen voor mooi uitzicht. Echt te gek hier! Maar bij het naar beneden lopen stapte ik op een losse rots die wegrolde, viel met m'n knie op een scherpe rots, en de rest van de vakantie werd als een ballon doorgeprikt. Na een hele reddingsoperatie inmiddels weer thuis in afwachting van de operatie, twee maanden brace en dan nog twee maanden revalidatie. Mijn broer kon gelukkig op stel en sprong overvliegen en heeft samen met mijn zoon de boot teruggevaren naar de trailer en naar huis gereden. Die kon meteen de winterberging in...
Maar, Kroatie in september kan ik echt iedereen aanraden. Mooi weer, met wind tussen 3 en 5, warme zee, en heel rustig. In de populaire ankerbaaien en havens gebeurt nog wel wat, maar daarbuiten is heel goed de rust op te zoeken.
Het was voor mij voor het eerst echt ankeren en aan een Danforth heb je dus echt niks op deze plek. De zeebodem bestaat uit rots met een centimetertje zand. Gelukkig had ik nog een tweede Danforth! Daarmee bleven we redelijk liggen: soms twee naar voren in een V, soms eentje voor eentje achter. Ankeralarm aan om het krabben een beetje te monitoren en soms de boel nog een keertje verleggen. Wat meer zeegang of wind was echter zeker niet goedgegaan. Dus, volgende keer een Delta, denk ik.
Dank aan jullie allemaal om mij de moed te geven dit project aan te gaan. Volgend jaar ga ik het zeker nog een keer doen, en dan neem ik kniebeschermers mee.