Hier komt weer zo'n lap tekst...
Doorslaan is eenvoudig te voorkomen. In het filmpje blijft een bemanningslid achter aan de lage kant om 'm op te vangen. Is dat geen optie (je bent alleen, of de boot gaat zo zwaar overeind dat je iedereen aan het zwaard nodig hebt) dan zwem je de boot even om zodat de mast aan lij ligt. Bijkomend voordeel is dat je de giek niet in je gezicht kan krijgen: die waait van je af. Halve wind tot aan de wind positie is ideaal. De zeilen vangen dan op tijd wind om de boot af te remmen. Wel even de schoten losmaken zodat-ie er niet vandoor zeilt voordat je aan boord bent, dat resulteert namelijk meestal in een nieuwe buiteling
Eigenlijk is de oorzaak van doorslaan meestal gewoon dat overeind zetten met de mast aan loef geprobeerd wordt, maar dat is meestal na 1x doorslaan opgelost.
Teveel haast kan ook, je moet wel op tijd ophouden met trekken. Wat ze in het filmpje doen (expres omslaan bij licht weer) is dus helemaal niet zo gek, dan kun je op je gemak uitzoeken hoe het bij jouw boot het beste werkt. Gewoon een paar keer oefenen, dan slaat er ook geen stress/paniek toe als het 'in het echt' een keer gebeurt.
Een geoefend laser zeiler stapt als het foutgaat op tijd op z'n zwaard, en bij het rechtop zetten zodanig vlot weer aan boord dat hij niet eens nat wordt... maar dan moet je de timing wel erg goed doorhebben
ZO geoefend zijn in omslaan is eigenlijk alleen in een Laser nodig, of skiffs. Boven windje 3-4 lette je als Europe zeiler niet meer op windstrepen, maar op het Laserveld: waar de Lasers 1 voor 1 omkukelden zat een vlaagje
Spankers hebben echt wat extra drijfvermogen nodig om zelfredzaam te zijn. Een standaard spanker kan prima met de gangboorden onder water drijven. Zelfs al kreeg je die even boven water dan was-ie nog niet zelflozend: onvoldoende snelheid. Ik kan uit ervaring zeggen dat zo'n ding het prima doet als drijfanker achter een 10pk RIB. De RIB was moeilijk op z'n plek te houden, waaide er eigenlijk compleet voor weg.
Heb zo'n ding ooit eens met windje 6-7 naar de haven gesleept om daar leeggepompt te worden. Ik weet niet meer of de takels erbij nodig waren of dat de gangboorden in de beschutte haven (geen golven) nog net boven bleven, maar zelfredzaam was dat exemplaar dus in ieder geval niet. Ik was zelf ivm de wind aan de wal gebleven, en toen die wedstrijd inderdaad op een "alle hens aan dek" rescue operatie uitliep, werd ik dus meteen van de steiger geplukt om alsnog het water op te gaan, maar dan als stuurman van een RIB.
Ergo: ik vind drijfvermogen dus een goeie zaak, omdat het helpt om de boot minder vol te krijgen. Het nadeel van makkelijker doorslaan en lastiger aan boord klimmen (dat doe je trouwens het beste via de spiegel) neem ik graag voor lief als ik niet of nauwelijks hoef te hozen. Met de boot grotendeels onder water (dus geen snelheid) en weinig drijfvermogen werken zelflozers niet en sta je heel lang te scheppen met een emmertje, met een beetje meermansboot.
Doe maar gewoon een boot met voldoende luchtkasten dus, is mijn mening. Als je 'm 'met verstand' rechtop zet vaar je er zo weer mee weg, terwijl je met weinig drijfvermogen hard moet werken om de gangboorden boven water te houden.