Onderwerp: bijboten: altijd een rubberboot?

Ik heb bovenstaande quote even gekaapt uit het draadje 'Prepairing for the Med'.

Bijboten vind ik altijd wel een aardig onderwerp, temeer omdat ik een groot liefhebber van ankeren ben, maar mezelf, na een tijd varen ook wel graag wil vertreden. Al is het maar om constipatie tegen te gaan.

Het nadeel van een rubberboot is dat er eigenlijk alleen lekker mee te varen valt met een bb-motor. Over het algemeen roeien ze waardeloos.
En zo'n bb-motor, ook al is ie klein, is weer een extra stuk uitrusting waar ik eigenlijk niet op zit te wachten. Het is namelijk niet alleen de motor; je moet er ook weer benzine voor meenemen. Het zijn ook ideale objecten om van de preekstoel te jatten.
Daarom ben ik nog steeds een aanhanger van een stijve bijboot, waarbij de vaareigenschappen beter kunnen worden gericht op roeiriemen als voortstuwing.
Ik heb er wel eens zelf 1 ontworpen en gebouwd. Ik knutsel ook graag met tripex en epoxy, namelijk. Het ding is eigenlijk net iets te groot om aan boord mee te nemen (1,80 m.), maar op beschut water makkelijk te slepen.
Sinds ik een nogal royaal voordek heb, denk ik over het bouwen van een deelbare bijboot, waarvan de helften in elkaar vallen (een 'nesting dinghy' voor de kenners). Voordeel is dat je bij minder ruimtebeslag toch een wat langere bijboot kunt meenemen. Lengte loopt, zoals we allemaal weten. En dat geldt nog sterker voor een roeiboot.

Ik ben wel benieuwd naar de ervaring binnen het forum met bijboten en de overwegingen daarbij. Speciaal de ervaringen met 'stijve' bijboten en eventueel 'nesting dinghies' hebben mijn warme belangstelling..

--
stegman

Mijn allereerste bootje was het bijbootje van de motorgrundel van mijn ouders: een Pionier 8. Lichtblauw PE, 2,40 m lang. En errug lelijk....

Hoewel wat zwaarder dan de fabriek beloofde was het een heerlijk bootje om mee te roeien. Hij was net zo lang als een Piraatje, maar door de V-bodem en een flinke ribbel in de bodem was hij aardig koersvast. Ik heb daar, voordat mijn vader er het tuigje van een Piraat op monteerde, daar bijna letterlijk de Vinkeveens plassen mee rondgeroeid. Tot de blaren op mijn haden zaten. Zelfs tijdens de WK-finale in 1974 was ik aan het roeien... Omdat ik toen nog licht was lag dat bootje lekker hoog op het water, de spiegel bleef ook bijna boven water dus dat liep wel lekker zo. Het enige wat me vaak overkwam waren gebroken roeidollen, ik sloopte er wel een stuk of 10 in een zomer. Oh, ja, en de davids moeten niet te ver uit elkaar staan met zo'n Pioniertje, anders knikt ie door voor je er erg in hebt...

Een lekker roeiend bijbootje moet een beetje goed door de golven snijden en een beetje koersvast zijn, dus geen "botte" voorkant en een platte bodem. Ook geen "jol" of "vlet" achtig modelletje, hoe boller de bodem hoe meer je alle hoeken van het water ziet. Verder is PE er wel een fijn materiaal voor, dat beschadigt je boot niet zo snel.

Ik zelf gebruikt de bijboot ook vrijveel om de simpele reden dat de gebieden die ik bezoek geen havens hebben en je dus ankeren moet. Een overweging voor mij was dat de boot erg stabiel moet zijn en dat deze ten allertijden moet blijven drijven. Dit voornamelijk omdat ik in koud water gebieden vaar en de weersomstandigheden zijn erg onvoorspelbaar, overvallen worden door valwinden ed is dus "orde van de dag"

Ik ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat een kleine RIB het beste uitkomt voor dit gebruiksdoel. Door de polyster romp roeit de boot goed, en kun je met een lichtere bbmotor toe om hem in planee te krijgen. Door de tube rond de boot heb je geen last van overmatig stoten tegen de romp en kun je de totale "pakmaat" halveren door de tube leeg te laten lopen. Zowel de tube als de bodem zijn onderverdeeld in verschillende compartimenten en daardoor is een RIB dus virtueel onzinkbaar.
Mochten er stenen liggen voor of op het strand, dan heb je met een polyesterbodem iets meer te vertellen dan met een rubberen bodem.

Ik zit alleen nog met het maken van lange oversteken, dan zou ik namelijk het liefst geen boot aan dek hebben. Ik ben nu aan het onderzoeken of ik zelf een RIB kan (ver)bouwen zodat de bodem in twee of zelfs drie delen opgesplitst kan worden en dus onderdeks weggestouwd kan worden.

Last but not least, als je een dergelijk boot bij je hebt, dan is het gelijk een goede aanvulling op je reddingsvlot.

gr
Erik

Tja die rubber dinghies blijven redelijke ondingen, wel opvouwbaar natuurlijk en in een tas aan dek te sjorren,snel op te pompen, makkelijk in onderhoud..er valt een zeiltje op te zetten..wel heb je dan nog meer `rommel`aan boord.
met een goed slot stelen ze je motor ook niet al te snel of de hele boot, als je die vast legt in een haventje en jij op een terrasje hangt, uit het zicht..
roeiend zijn het ondingen, maar daar ook niet op gebouwd.
met een ketting om hem in een haven vast te knopen (ketting door het handvat van de motor heen!) en een goed motor slot, en het dodemanskoord meenemen, zit je redelijk safe..althans zo heb ik het regelmatig gedaan..en dat ging goed..ook in Albanië.
groet
Henro

beewee schrijft:Die bolle bodem (je bedoelt: in de lengterichting, neem ik aan) is precies wat de makke is van het bootje dat ik zelf heb ontworpen.
Op de lengte van 1,80 m. wilde ik toch de onderrand van de spiegel bij zo'n 100 kg waterverplaatsing op de waterlijn houden; niet eronder. Dan krijg je weer zuiging achter de spiegel.
Dat betekende dat het vlak toch vrij sterk gekromd moest staan in de lengterichting om de waterverplaatsing te halen. Ook een v-spant of een multiknik was niet mogelijk, vanwege de benodigde waterverplaatsing. Daardoor is het ding ten opzichte van de lengte ook vrij breed op de waterlijn. Dat merk je direct in de koersstabiliteit.
Ik had dat al tot op zekere hoogte voorzien en er dus vanaf de midscheeps tot de spiegel een scheg opeglijmd, maar die kan eigenlijk niet groot genoeg zijn bij zo'n rompvorm.
Uiteindelijk heb ik geleerd redelijk rechtuit te roeien met het ding, maar het vereist wel veel concentratie..

Bij een wat langere bijboot heb je al snel wat meer ontwerpvrijheid, omdat het halen van de benodigde waterverplaatsing minder problematisch is.

Overigens is de grote breedte t.o.v. de lengte en anderzijds het ontbreken van elke 'grip' op het water ook de reden dat rubberboten zo belabberd roeien. Daarnaast gaat veel roei-energie verloren door het feit dat de boot niet stijf is. Er wordt als het ware energie geabsorbeerd door de boot.

Qua beschadiging van het moederschip; dat is makkelijk te ondervangen door een stootrand van bijvoorbeeld cv-isolatie, gewikkeld in canvas of niet te zwaar pvc-doek.

--
stegman

Erikdejong schrijft:
Wat is de maat van de kleinste RIB? Je moet er het schip voor hebben om zoiets aan dek te kunnen stouwen, denk ik. Mijn boot is 8,40 m en dan heb ik voor die maat nog een ruim voordek, dat vrijwel flush is. Maar een RIB is voor mij niet haalbaar, denk ik. Een pakketje van meer dan 1.30 x 1.20 m moet het niet worden..
Wat weegt je bijboot? Hijsend met de giek van het moederschip krijg je hem alleen achter de mast aan dek, neem ik aan. Maar misschien is een spiboom voor dat doel ook geschikt te maken.

Een RIB met een deelbare bodem betekent ook dat de tube demontabel moet zijn. Maar dat is misschien sowieso al het geval?

--
stegman

lodewijk stegman schrijft:
Volgens mij is de kleinste RIB die ik ken de 220 van Caribe. die is inclusief tube 220 cm lang en waarschijnlijk iets van 1,30 breed of zo. Met een lege tube is dat rondom ongeveer 15 tot 20 cm minder, dus ongeveer 1.80x0.90. Maar stouwen aan dek is ook problematisch als je een reguliere vaste boot neemt, ik denk niet dat je veel kunt vinden dat in een vierkant van 1.30x1.20 past.
Mijn boot is 2.80 lang en weegt 130 kg met motor, ik hijs deze met de spi val dan wel genua val uit het water, ik gebruik geen giek of spiboom, dat gaat goed.
Als gewoonte leg ik de boot altijd op zijn kop, dan vangt hij minder wind. Ik haal dan altijd eerst de motor eraf voordat ik de boot uit het water hijs, dat scheelt weer in gewicht met hijzen.
Een kleine rib zonder motor weegt denk ik 40 kg?

Inderdaad, de tube moet afneembaar zijn en is dat niet bij een standaard RIB van dergelijke maten, ik ben van plan om te knippen en te plakken in een bestaande rubebrboot en zo aan een tube te komen. Het enige waar ik nog mee zit om een stijve en waterdichte verbinding tussen de rompdelen te maken. de tube wordt, net als bij de boten van de KNRM met spanbanden op de romp gezet. de meeste stijfheid moet dus van deze opgeblazen tube komen.

gr
Erik

Een Quicksilver airdeck 240 weegt 32 kg en past opgeblazen op het voordek van de Proost. In een tas gepakt zijn de afmetingen ongeveer 100x55x30 cm. Het aan boord hijsen doe ik met de voor dit doel verlengde kraanlijn die ik voor de mast zwaai en dat lukt me alleen zonder problemen.

Erikdejong schrijft:
Daar komt het idee van de nesting dinghy dus om de hoek kijken..
Kan ook een stuk lichter zijn dan 40 kg.

--
stegman

lodewijk stegman schrijft:
klopt, en dat is voor "normaal" gebruik waarschijnlijk ook zeer goed geschikt.

gr
Erik

Langere riemen op een rubberboot roeit al een stuk beter, maar de dollen blijven slap en hij blijft veel weerstand hebben. Om ligt te roeien moet de waterverplaatsing minimaal zijn en de kont niet zuigen. Om koersstabiel te zijn moet je zo lang mogelijk zijn, dus je komt uit op heel lang en heel smal, de enige kont die dan niet zuigt is een spitsgat. Bootjes bestaan al geruime tijd maar zijn ongeveer even lang als je eigen boot, misschien dat je er een langs de mast / ih want kan binden, volume is niet zo groot iig.

@ lodewijk,

in de tijden van barabas, toen het bier een gulden de liter was heb ik een twin dory gehad. Je moet daar nog wel plaatjes van terug kunnen vinden.

Mijn ervaringen:

1. te groot voor een bijboot
2. het concept werkt fantastisch maar je moet bijna aan de wal liggen om het ding aan elkaar te maken. Lijkt me een aandachtspunt bij ankeren.
3. een constructief lastige is de 'lege helft' van je bootje. Hoe zorg je ervoor dat de lege helft stijf genoeg wordt stringers aan de binnenzijde van de romp zorgen ervoor dat de beide rompjes niet zo dicht op elkaar gestapeld kunnen worden. Bij de twin dory was dit opgelost door een gelamineerde stootrand van ongeveer 5 cm breed. een enorme balk dus.

Regelmatig zie ik dit onderwerp voorbij komen in de Practical boat owner. Er zijn in de uk velen die een ligplaats op een mooring hebben en dus afhankelijk zijn van hun bijbootje. Je hebt twee soorten. De mensen die hun bootje aan de mooring achterlaten en diegenen die hem meenemen en dara dus allerlei apentrucs op bedenken.
Wat dacht je van een hechthouten bootje dat gedeeltelijk om je mast heen ligt. Veel leuke uitvindertjes daar in de uk.

Nou even out of the box denken (out of the rubber?):

Bij een boot van 8,40 meter is zo ongeveer alles waarin je kunt drijven te groot om aan dek te zetten. Behalve: stel dat je twee helften zou maken ( een in de lengte doorgesneden bootje) die ongeveer om de voorkant en zijkanten van je kajuit heenvallen. Kost dus geen ruimte en zou nog best een aardig model kunnen zijn om in te roeien. Ik zou er wel een losse achterkant aan vast denken, anders drijft het denk ik wat slecht...

Ben benieuwd of dit uitvoerbaar is!

Groet Erik

Wat te denken van een waterdicht bakje van 40x50x30 een droogpak, elektro aangedreven propellertje, zwemvliezen. Makkelijk op te bergen.

en de radar reflector dan?...en als je terug komt van je terrasje, je rondschijnend lichie? zuignap misschien?

Alleen een sonar reflector nodig.

..en een helm mocht je te..ondiep blijken te zitten..

belly boat.

www.handyfish.nl/catalog/images/V%20tube%20DXL.jpg

zeehond schrijft:
Bij snel en niet al te grondig googelen kon ik alleen achterhalen dat de Twin Dory een "Inklapbare sterke zeilboot 4.4 mtr." is. Er heeft er kennelijk ooit een op Marktplaats gestaan, maar de advertententie bestaat niet meer.

Dat klinkt qua maat als iets totaal anders dan ik voor ogen heb. Het ding is geen bijboot, zo te horen.
Ik denk aan een totale lengte van max. 2.40, dat in de lengte deelbaar is en waarbij het langste deel max. 1,30 m is.
Aangezien geen van de delen zwaarder hoeft te zijn dan pakweg 12 kg voorzie ik geen problemen bij het monteren van de helften. Als je de delen zodanig uitvoert dat ze zelfstandig van elkaar kunnen drijven, kan het met een montagehulpje zelfs naast de boot in het water.
Je 3e punt lijkt me specifiek voor de twin dory. Bij de maten die ik in gedachte heb en de uitvoering als multiknikspant zie ik geen enkel probleem qua stijfheid, mede op grond van de ervaring met het eerder gebouwde bootje.

Het concept van wat ik wil maken is ook niet nieuw of door mij bedacht. De nesting dinghies van Danny Green bestaan al tientallen jaren en het concept werkt, daar twijfel ik niet aan.
Voor wie het interesseert:chameleon

Maar ik was wel benieuwd naar de kennis en ervaring die er op dit forum was wat dit betreft.

--
stegman

lodewijk stegman schrijft:
je zou eens kunnen denken over een bijboot van olifantenpenisleer.

daar maken ze ook hele kleine koffers van waar toch heel erg veel in past

groet
t

snelem schrijft:De boot is inderdaad maar 8.40 m. maar je zou mijn voordek eens moeten zien (googel eens op Southerly 28). Het is 1 van de dingen die me direct bevielen aan het ding.

Die losse achterkant heb ik overwogen bij mij vorige bijbootje-project. Dat bootje paste namelijk net OP het kajuitdak en onder de giek van mijn vorige boot, een Victoire 22. Hij dekte daarbij echter ook het schuifluik geheel af, waardoor de instap wat laag werd..
Door de spiegel deels uit te voeren als een los schot, kon ik toch wat makkelijker onder de boot door in de hut komen en fungeerde de bijboot als een onooglijke en buitenmaatse buiskap..
Met een paar bouten en een rubber pakking was dat wel waterdicht uitvoerbaar geweest. Het is er echter nooit van gekomen, hoewel ik het bootje nog steeds heb.

Je concept klinkt leuk, maar de vorm laten dicteren door het kajuitdak klinkt ook een beetje moeizaam. Het lijkt me technisch en functioneel ook een stuk lastiger uitvoerbaar. Er zullen boten zijn met een hut die aardig aansluit bij het idee, maar universeel is het bepaald niet..

--
stegman

Capolavoro schrijft:
Je hebt toch geen last van dwangmatige obsessies of mogelijk zelfs een minderwaardigheidscomplex, mag ik hopen?

Om bij een deelbare bijboot meteen aan olifantenpenissen te denken, geeft toch blijk van een zekere mindset, volgens mij..

--
stegman

lodewijk stegman schrijft:
Klopt Lowewijk, dat is het aardige van out of the box denken, je kunt er leuke ideeën mee opzetten maar het zal niet altijd uitvoerbaar zijn. En zeker niet voor iedereen. Ik zou het wel grappig vinden als dit idee wordt opgepakt door iemand met de juiste kajuit vorm!

En overigens, ik moet jouw voordek maar eens bekijken, klinkt als een oppervlak waar je ook allerlei andere vormen van recreatie zou kunnen beoefenen

Groetjes Erik

Schiet me in ene te binnen dat deze jongens ook best goed roeien en uiterst compact op te bergen zijn. Zijn er ook in meerpersoonsuitvoeringen:

als we dan toch die kant uit gaan denken:

www.goedkopervissen.nl/popup_i...45e990db65ce2b2d77c8

en dan met een rubber drijfrand bovenaan...

groet
t