Onderwerp: In schemer zeilen

Lijkt mij best spannend.. Misschien iets om in een vakantie te proberen

Zorg in ieder geval dat je zelf je toplicht hebt staan.
Wij voeren laatst onverlicht op de maas en ik weet dat ik dacht "als alle anderen nu hun licht aan hebben is het oke want dan zien wij hun tenminste".
Maar als twee malloten onverlicht op elkaar knallen is de pret over.
Bij mijn volgende in-het-donker-actie zorg ik ervoor dat ik verlichting heb.
En dat ik een schijnwerper bij me moet hebben wist ik ook niet.

BPR art 3.13 lid 5
Een klein zeilschip moet des nachts voeren:
- hetzij boordlichten en een heklicht, zodanig dat de boordlichten naast elkaar of in één lantaarn verenigd in de lengte-as van het schip aan of nabij de boeg en het heklicht op het achterschip zijn aangebracht. De boordlichten mogen gewone lichten zijn;
- hetzij boordlichten en een heklicht, verenigd in één lantaarn, aan of nabij de top van de mast waar deze het best kan worden gezien. Dit mag een gewoon licht zijn;
- hetzij, indien de lengte van het schip minder dan 7 m bedraagt, een wit gewoon rondom schijnend licht op een zodanige hoogte, dat het van alle zijden zichtbaar is. Het schip moet dan bovendien bij het naderen van een ander schip, bij gevaar voor aanvaring, een tweede wit gewoon licht tonen om de aandacht te trekken.

Hans60 schreef : Toen wij vorige week van Kornwerd naar Harlingen gingen om 03:30 was het leuke dat je wel degelijk van verlicht boeien-paar naar verlicht boeien-paar kan varen. Als er een bocht in de geul zit zijn de boeien verlicht, op de rechte stukken daar tussen niet. Het blijft natuurlijk uitkijken voor de blinde tonnen. Met een gps hoef je de lichtkarakters ook niet op te schrijven.
De kardinalen hebben een licht systeem dat mijn kleinkind nog begrijpt.

Blinde tonnen liggen wat verder naar de zijden van het vaarwater.
Theoretisch zou je van lichtton naar lichtton kunnen varen.
In de praktijk een hachelijke onderneming.

Free Bird schreef :
Zelf op de randmeren kun je van verlichte ton naar verlichte ton varen, die verlichte tonnen staan op de "bochten" om het zo maar uit te drukken. Of dat op de Brasem zo is dat weet ik niet, op de randmeren vaart nog wel eens beroepsvaart.

Liever gebruik ik geen schijnwerper om blinde tonnen te ontwijken, je hebt behoorlijk wat licht nodig om ze in de verte te spotten, vaak zie je zo toch pas op het laatst en ik ben liever in het donker zonder "nachtblindheid" van de schijnwerper. Met een beetje omgevingslicht of maanlicht zie je de tonnetjes ook wel opdoemen, een wacht op de boeg is ook wel een idee.
Daarnaast zijn de meeste blinde tonnen tegenwoordig van plastic, dus...

Maar dit topic gaat over in de schemer varen. Dat is wat anders dan in het pikkedonker toch?

Ik vind de schermer lastiger dan het pikdonker. Echt in de nacht op het Haringvliet is geen probleem omdat je dan de lichten van andere scheepvaart goed ziet. In de schemer op het Hollandsdiep de Kil oversteken naar mijn haven vind ik veel lastiger, veel vals licht en het is veel moeilijker de navigatieverlichting van anderen goed te onderscheiden. Hoe minder licht hoe eenvoudiger andere schepen te onderscheiden zijn. Vandaar dat ik bij dit soort kruisingen, of ook als je vanaf de volkerakjachtsluis langs de Brabantse kant naar Willemstad vaart en dus de uitvaart van de beroepssluis moet passeren, meestal maar even de marifioon gebruik.

Onlangs werd in het Britse zeilerstijdschrift Yachting Monthly gemeld dat het 'verprutsen' van je nachtzicht door wit licht bijvoorbeeld bij je kaartentafel (i.p.v. een zwak rood lampje) een fabeltje is. Uit onderzoek zou zijn gebleken dat je ogen zich veel sneller herstellen van (relatief) fel licht dan algemeen wordt aangenomen.

Als je helemaal geen schijnwerper, felle kaartplotter of kaartentafel lampje gebruikt hoeven je ogen zich natuurlijk helemaal niet aan te passen aan het donker, maar je schijnt echt geen 10 minuten nodig te hebben voordat je ogen weer helemaal aan het donker gewend zijn.

Als ik met de schijnwerper een boei zoek doe ik één oog dicht. Als de schijnwerper weer uit is doe ik het weer open
Past het andere oog zich weer snel aan (truukje uit diensttijd).

Ik weet niet wie dat rode licht boven de kaartentafel ooit bedacht heeft, maar ik vind het niets. Een aantal details op de kaarten kun je niet zien. Daarom heb ik altijd al een (sterk) gedimd wit lichtje gebruikt.

Noballast schreef : Ik dacht van Windvector (led lampje topic) begrepen te hebben dat het menselijk oog relatief ongevoelig is voor rood licht. Dan zullen bij dat schijnsel de pupillen dus meer open staan dan bij wit licht en dus beter voor het donker voorbereid zijn.

Dat rode licht bij de kaartentafel is al tig jaar geleden wetenschappelijk onderuit gehaald. Gewoon een beetje wit.
Je pupil kan ongeveer een factor 10 het licht regelen, maar je netvlies wel een factor 10.000 (tienduizend). Bij erg weinig licht doen alleen de kegeltjes het, dus zie je geen kleur.

Oh ja, blinde tonnen ontwijken doe je binnen, op de navigatiePC. Veel makkelijker en veiliger dan buiten met een lamp....

Palomine schreef : Maar volgens mij meestal (altijd?) van een reflector voorzien.

Edit:
O wacht... je doelt waarschijnlijk op de schade bij een aanvaring met een ton, niet op de zichtbaarheid...

Baasklusje schreef :
Wel jammer, ik vind het wel mooi dat red-light-district 's nachts in mijn boot..

Hier nog wat achtergrond info

www.omgevingspsycholoog.nl/rood-licht-boten/

www.alicesastroinfo.com/2010/0...-light-night-vision/

stlplaces.com/night_vision_red_myth/

www.aoa.org/optometrists/tools...d-night-vision?sso=y

Stellarium heeft een rood-modus. Dat is ook niet voor niks.
Maar allez, een kaart bekijken waar je de helft op mist is ook niet alles

Hans V schreef :
@HansV & @FreeBird @Baasklusje

Het verhaal zit wat gecompliceerder in elkaar. Ik heb dit ooit moeten leren toen ik nog op die ambulance reed, en ik hoop dat ik het een beetje begrijpelijk uitleg.
Na het doorlopen van ABC worden neurologische functies getest. Een van de tests die daarvoor gebruikt word (vaak te zien op TV) is met een lampje in de ogen schijnen. Wit licht overigens(!) Links dicht houden en in rechts schijnen. Daarna rust geven en omgekeerd uitvoeren.
Dit is stap 2 van de D in het LPA (landelijk protocollenboek ambulancezorg v6.1).
Dat zit zo:
Het netvlies van het rechter oog vangt licht op en laat de pupil samentrekken. Daarna ga je kijken of links ook is samengetrokken (dit heet de consensuele pupilreflex). Als dat niet zo is: GROOT PROBLEEM! Het normale zicht (het zien) gaat kruislings. Dus wat je rechter oog ziet wordt in je linker hersenhelft (in het achterhoofd) verwerkt tot 'beeld' en vv. De lichtreceptie en de daarmee samenhangende samentrekking van de pupillen wordt verwerkt in een ander deel nabij de hersenstam (waar ook hartslag en ademhaling centra zitten, zie je de relevantie van de test?) Als dus 1 oog wel en de andere niet reageert is er reden tot zorg.
Dus met 1 oog dichtgeknepen kijken heeft geen effect op je pupillen of je vermogen in de nacht te opereren. Nu klopt het wat Baasklusje opmerkt, je netvlies is een heel stuk gevoeliger (de precieze cijfers ken ik niet). Dus daar helpt het wel wat voor (met 1 oog dicht kijken).
Rood licht heeft als voordeel (ja ik kom weer wat on-topic) dat enkel de rode receptoren worden belicht en de rest dus met rust gelaten wordt. Theoretisch zou je dus eventjes geen rooie tonnen meer kunnen zien, maar wel de groene, en zou dit ook moeten werken met andere primaire kleuren. In praktijk zal dat flink tegenvallen, maar het effect wordt vaak aangewend voor gezichtsbedrog (turen naar een plaatje en dan naar een witte muur en dan "zie" je het negatief van het plaatje).
Bij wit licht worden ALLE receptoren gebruikt en moeten deze zich ook weer gaan herstellen (moeilijk verhaal met bio-chemische processen binnen die cellen zal ik jullie besparen).
Zowel de pupil dilatatie (terug wijder worden) en het wederopladen van de individuele staafjes en kegeltjes zou met een minuutje ongeveer klaar moeten zijn. Met rood licht ook, maar dan alleen voor rode kleuren dus dat valt minder op omdat je de andere kleuren nog wel kunt waarnemen. Bij drie knopen vaar je dus pak m beet 90 meter verderop dat alles weer 100% werkt. Zou niet zo`n probleem moeten zijn.
Daarom is die theorie (moeilijk verhaal) ook wat achterhaald door de praktijk (valt allemaal reuze mee).
Kleine toevoeging voor kajuitzeilers die slapende mensen benedendeks hebben: voor hen is rood licht wel weer wat prettiger, ze worden er minder snel wakker van...

Alfa Ursae Minoris schreef :
Volgens mij klopt dit niet helemaal:
In het donker werken de kegeltjes, die verantwoordelijk zijn voor het kleurenzien niet. Vandaar ook dat de vorm van de tonnen anders is voor de rode en de groene, die vorm kan je 's nachts wel zien met de staafjes. Dus dat je met fel rood licht daarna in het donker de rode tonnen niet meer ziet, maar de groene wel is niet juist.

Het effect van rood licht is anders: Je pupillen reageren daar veel minder op, dan op wit licht en het effect op het blokkeren van wat je met de staafjes ziet is minder. Het duurt dan ook minder lang voordat je ogen, dat is meer dan alleen de pupil, weer aan het donker zijn aangepast na het gebruik van rood als van wit licht. Voor een volledige uitleg zie www.aoa.org/optometrists/tools...d-night-vision?sso=y



Bij de kwaliteit van het aangehaalde artikel van stlplaces heb ik zo mijn vraagtekens: Om de gevoeligheid voor licht van je oog uit te drukken, is cd/m² niet de juiste eenheid als je niet opgeeft hoe groot dat oppervlak is, op welke afstand je daar naar kijkt, welke kleur het is, hoe lang je er naar kijkt. De eenheid cd/m2 is een maat voor de hoeveelheid licht die van een oppervlakte afkomt per oppervlakte eenheid. Hoeveel licht er dan effectied op je oog valt is dus afhankelijk van de groote en de afstand van dat oppervlak.

Een betere eenheid is dus de hoeveelheid licht die op het oog valt uitgedrukt in lux (lm/m²) voor een lichtbron die groot is ten opzichte van de kijkafstand of de cd van de lichtbron in combinatie met de kijkafstand voor een bron die klein is ten opzichte van de kijkafstand. Ook dan is de kleur en adaptatie van het oog een belangrijke factor voor de gevoeligheid.
Als dat met de eenheden al niet goed is verwoord, hoe is het dan met de rest van het artikel.

Waarom rood licht je donker adaptatie het minst beinvloed is het makkelijkst te begrijpen uit de figuur:
Lichtabsorptie van de pigmenten in staafjes (onderbroken lijn) en de drie soorten kegeltjes (L, M en S)

De staafjes zijn veel minder gevoelig voor rood licht als de rode kegeltjes. Met rood licht (>600 nm) verander je dus de aanpassing op de donker omstandigheden van de staafjes niet. En juist die staafjes zijn het gevoeligst in het donker. Als je voldoende(!) rood licht hebt kan je dus details op kaarten e.d. wel zien, maar beinvloed je de donker adaptatie van de staafjes nauwelijks. En juist aan de staafjes heb je niets om details te kunnen zien. Daar kan je dan beter de rode kegeltjes voor gebruiken. Maar dan moet je wel voldoende rood licht geven, en hoe ouder je bent hoe meer je nodig hebt om de (rode) kegeltjes aan te spreken.

Hen3 schreef :
Inderdaad

Alleen even rekening mee houden dat de rode boeien op je kaart wit worden met een zwart randje De groene worden een soort van grijs, dus nog steeds duidelijk te onderscheiden. De paarse lijnen en symbolen die er soms op staan zijn ook nog wel te zien, die zullen niet voor niets niet gewoon rood zijn, net als dat er niet voor niets een zwart lijntje om de boeien staat..

WindVector schreef :
Waardevolle toevoeging/verbetering. Hebben we hier niet ergens een oogarts op het forum lopen? Die zou beide verhalen (die tamelijk lang van stof zijn ) wellicht kunnen samenvatten tot een kort en coherent verhaal.

Alfa Ursae Minoris schreef : Dat was als ik mij goed herinner ook de conclusie van het artikel in Yachting Monthly.

wybeslot schreef :
Precies, dat dacht ik ook gelijk.

Baasklusje schreef :
Daar bovenop is rood licht op de kaartentafel niet ongevaarlijk; je ziet geen rode objecten of lijnen, het wit van de kaart is n.l. net zo rood.
Wij maakten ooit daarom 1 LED wit, dan zag je de andere kleuren ook.

Ik gebruik een rood kapje over het lampje bij de kaartentafel, maar heb inderdaad de ervaring dat je het met alleen rood niet redt. Daarom zet ik het kapje zodanig dat er een heel klein streepje wit licht naast het rood zichtbaar blijft. Dat is net voldoende om de kleuren op de kaart goed te blijven zien. Vergelijkbaar met de ene witte LED van Wadnwind.

Ik hen ook zo'n rood lampje aan boord maar dat ligt alweer een paar jaar ongebruikt in de la. Ik knip gewoon het licht aan (3 LEDjes op mijn hoofdlampje of de halogeentjes binnen), kijk en knip de boel weer uit. Dat kost me zeker geen minuut nachtzicht, eerder in de orde van 10 seconden. Die tijd moet je zonder problemen kunnen overbruggen.