Onderwerp: Aanvaring gedeelde schuld?

Als in de procedure vast komt te staan dat je onvoldoende uitkijk hebt gehouden: dan wel.

Maarja, wat is onvoldoende uitkijk?

'Gedeelde schuld' is in praktijk vaak een schikking. Ook in jou geval kun je voor een veelvoud van het schadebedrag procederen over hoeveel 'Eigen schuld' er is. Praktischer is om dan gewoon de schade te verdelen en de exacte schuldvraag nooit te beantwoorden. Verzekeringsmaatschappijen tellen gewoon hun centen natuurlijk

Pieter

Tja, er zijn een aantal regels die conflicteren.

De eerste: Zeil over stuurboord wijkt voor bakboord.

Daar voldoe je aan.

De tweede: Koers en snelheid behouden. Ook check.

Nu wordt het tricky:

Je bent verplicht een goede uitkijk te houden.

De ander deed dat sowieso niet. Maar jij ook niet. Er kan beargumenteerd worden dat, als de schepen elkaar zo dicht zouden gaan naderen, je niet effe wat anders kunt gaan doen.

Vervelend is dat bij welke verdeling dan ook, behalve 100%/0, jij er bij inschiet omdat zijn schade veel groter is.

Dat is een juridische strijd. De spelregels daarin zijn mij onvoldoende bekend om daar iets over te kunnen zeggen. Op t eerste gezicht lijkt t om een "redelijk" voorstel, tot je uitrekent wat t concreet betekent. De enige oplossing is dit met de advocaten erbij, en evt een rechter, uit te knokken.

Als jou verzekeraar stelt dat de schuld voor 100% bij de tegenpartij ligt moet hij de schade claimen bij de verzekeraar van de tegenpartij.
Hij heeft juristen in dienst die een en ander kunnen regelen.

Vermits je ook verzekerd bent voor rechtsbijstand zou ik het overlaten aan jouw verzekeraar.

Verder Internationale regels ? Op het IJsselmeer geld het BPR.

Dit soort dingen gaat soms anders dan je denkt.

Of je "schuld" kan verdelen weet ik niet, maar ik heb ook wel eens meegemaakt dat de verzekeraar de tegenpartij (die onvoldoende uitkijk hield) volledig aansprakelijk stelde.

Er was heel weinig wind (met de oude Mischief, langkieler, klein barn-door roertje) Ik was net overstag gegaan, lag over stuurboord maar had nauwelijks vaart, te weinig om nog te kunnen uitwijken.
De tegenpartij voer over bakboord zat aan de hoge kant en noch hij noch zijn bemanning keek onder het zeil door. Hij had nog wel wat vaart, maar had ons, ondanks aanroepen, niet opgemerkt.
Ondanks dat hij over bb voer, kreeg hij geen gelijk; hij had beter uitkijk moeten houden en had dan kunnen uitwijken om een aanvaring te voorkomen. Hij werd aansprakelijk gesteld. Erg sneu voor hem want hij was niet all risk verzekerd.

In jouw geval kun je je afvragen: waarom kijk je onder de buiskap terwijl een kruisende boot -die je hebt gezien- kennelijk zo dichtbij is dat je er tegenop kon varen?

Zoals je het beschrijft mis ik nog of hebt aangeroepen (of een attentie-sein hebt gegeven) toen hij zijn koers wijzigde.
Als dat niet deed omdat je kennelijk "onder de buiskap" zat te kijken, heb je misschien wel mazzel dat het een gedeelde schade is. Bij 20/80 betaalt iedereen eigenlijk zijn eigen schade. Als je twee all risk verzekerde schepen hebt lijkt dat in zo'n geval wel redelijk en is het een soort "schikking". Wel ben je allebei ook (een gedeelte van) je eigen risico kwijt vermoed ik.
Ook dat zou in dit geval niet onredelijk zijn, lijkt me.

Overigens netjes aan je verzekeraar of rechtsbijstand overlaten.

Wel vervelend dit soort dingen, sterkte!

Naar mijn mening en gebaseerd op het verhaal van TS is de tegenpartij wel degelijk volledig aansprakelijk.

TS voer over bakboord, de tegenpartij over stuurboord; de belangrijkste regel in dit geval.

TS behield koers en snelheid waarbij de tegenpartij van koers veranderde. De essentie is dat dit niet gebeurde om uit te wijken en de aanvaring te voorkomen, maar om andere navigatieredenen. Mogelijk veranderde de tegenpartij ook van snelheid, ze verklaren immers problemen te hebben ondervonden met het zeil.

TS hield goede uitkijk, hij had immers het schip van de tegenpartij tijdig gezien en zijn acties daarop afgestemd. Als de tegenpartij koers en snelheid had behouden, wat hij mocht verwachten op ruim water, was er geen aanvaringsgevaar en derhalve ook geen verdere acties van TS nodig. 'Goede uitkijk' wil niet zeggen dat je voortdurend naar de andere boot blijft staren, maar dat je je vergewist van je omgeving ("situational awareness") en je eigen koers en positie in die omgeving. Dat TS even onder de buiskap keek naar zijn eigen koers en snelheid is óók onderdeel van 'goede uitkijk'. Feit is dat de tegenpartij zeker geen goede uitkijk hield. Dit is consistent met hun verklaring problemen te hebben met het zeil.

Ik zou dus zelf niet zonder meer akkoord gaan met een gedeelde aansprakelijkheid. Dit kan je een eigen risico kosten, je no-claim korting en je krijgt een aantekening in je dossier. Dit komt altijd naar boven bij de beoordeling van volgende schades en wanneer je je bij een andere verzekeraar wilt inschrijven.

@IlCigno: dat is ook wat ik bedoel, dingen gaan soms anders dan je zou verwachten. Ik kan je hele argumentatie volgen en zou precies zo redeneren, maar (zie ook mijn voorbeeld) men redeneert kennelijk anders:
nl. op het het feit dat toen de koers werd gewijzigd door de tegenpartij er door TS niet werd gereageerd (geen geluid, geen uitwijk). Hetgeen aantoont dat hij onvoldoende uitkijk hield....

De TS stelt dat zijn verzekeraar er van uitgaat dat de tegenpartij 100% schuld heeft. Wat praten we hier dan nog? Komt het begrip " gedeelde schuld" ergens in het BW voor? Dacht het niet.

Ben benieuwd naar de ervaringen van boarderbas in de 24uurs. Hij SB, tegenpartij over BB erin gevaren (dus dezelfde situatie als TS).

jerry schreef :
Nee. Wel 'Eigen schuld'. Dat kan een percentage zijn van de totale schuld. Dat resulteert in gedeelde schuld. 6:101 BW

Maar als ik het goed lees...dan is er een discussie tussen jouw verzekeraar en de tegenartij en niet met jou persoonlijk. Ik zou zeggen...."Succes met elkaar!"......

Pas als het jou geld gaat kosten dan pas komt de rechtsbijstand om de hoek kijken.

Vinni

Ik hoop dat niemand gewond is geraakt en dat het alleen gebleven is bij materiele schade?

Dit is echt iets tussen verzekeringsmaatschappijen zelf, en niet tussen eigenaren.
De verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij (naar woord) zal er alles aan doen om zo min mogelijk te hoeven uitkeren.

Dus laat je kop nu niet gek maken door beweringen en stellingen.
De situatie is heel helder zoals je die voor schetst.

Bij gedeelde schuld betaal je het percentage van de schade van de tegenpartij, in dit geval dus:
Jouw verzekering 30% van € 12.000,- = € 3.600,-
Zijn verzekering 70% van € 3.000,- = € 2.100,-

Mijn ervaring is dat ze altijd proberen om de uitkering te beperken ook al weten ze dat ze niet (helemaal) gelijk hebben.
Ik zou er niet zomaar mee akkoord gaan.

Edit: bedrag aangepast

2100 niet beter?

Dames heren, bedankt voor de onderbouwde reacties.
Met betrekking tot de verzekeringsperikelen zijn er wat complicaties.
Volgens de verhuurvoorwaarden zou het schip all risk verzekerd moeten zijn inclusief de clausule verhuur. Dat laatste blijkt niet het geval, op grond waarvan de verzekeraar van de tegenpartij stelt dat er geen dekking is.
De eigenaar is door mijn verzekeraar derhalve aansprakelijk gesteld.
Ik ben all risk verzekerd met een eigen risico van € 750,-. Mijn verzekeraar heeft mijn schade vergoed minus het eigen risico en laat mijn no claim korting van 65% ongemoeid. Van hun uit dus keurig geregeld.
De "strijd" wordt dus gevoerd niet tussen verzekeraars, maar tussen mijn verzekering en de eigenaar van het verhuurde jacht.
Nu kan ik mij voorstellen dat als er inderdaad bij procederen er een risico is dat er een "eigen schuld" percentage wordt uitgesproken, mijn verzekeraar niet staat te springen om te gaan procederen. Afgewacht zal moeten worden of de tegenpartij een procedure gaat aanspannen.

Ik zal het vervolg hier melden.

Paul.

elixer schreef :
Ik zie dit topic nu pas, maar reageer toch nog even omdat ik denk dat je een aantal zaken door elkaar haalt.

Ik begin bij de WA.
Om het risico van aansprakelijkheid bij schade aan een wederpartij af te dekken, verzeker je het schip voor WA (Wettelijke Aansprakelijkheid). Je komt daarmee door middel van de verzekering en de bijbehorende premiebetaling met je verzekeraar overeen dat deze jouw aansprakelijkheid overneemt in het geval je door jouw schuld met het schip schade aan een ander (object) toebrengt. Zoals jij het beschrijft heeft de ander schuld in deze kwestie: er is geen voorrang verleend (SB-BB) volgens de regels en bovendien heeft de schipper/huurder van het andere schip schuld erkend. Als het zo duidelijk is, is hierover doorgaans weinig discussie: voorrangsfouten staan in rangorde van verkeersovertredingen (ook op het water) bovenaan, de verzekeraar acht door de verklaringen van verzekeringnemer (jij) en schipper/huurder van het schip van de wederpartij zichzelf/jou niet aansprakelijk, maar de wederpartij. Deze wordt dan ook aansprakelijk gesteld. De wederpartij is niet de schipper/huurder, maar de eigenaar van het schip. Deze heeft een probleem, namelijk dat hij niet verzekerd was. Hij is verplicht op te geven dat hij het schip verhuurt en dat is niet gebeurd. In elke aansprakelijkheidspolis voor een vervoersmiddel; auto, schip, of wat dan ook, staat dat de verzekeringsmaatschappij dient te weten of het verzekerde object verhuurd wordt. Dit om te kunnen bepalen hoe groot het risico is en welke premie en/of clausules daar tegenover moeten staan. Doorgaans moet je daar vooraf een vraag over beantwoorden. Doe je dit niet dan vervalt de dekking. Vandaar dat de eigenaar nu een aanval naar voren doet door jouw maatschappij (gedeeltelijk) aansprakelijk te stellen. Gelet op wat de schipper/huurder heeft verklaard, zal de eigenaar in een procedure weinig kans maken om in deze aansprakelijkheidskwestie gelijk te krijgen, ook al omdat hij niet zelf schipper was (lees ik uit jouw verhaal).

Dan het All-Risk gedeelte.
Dat de schuld voor jouw verzekeraar duidelijk bij de wederpartij ligt, blijkt uit het gegeven dat jouw no-claim percentage ongewijzigd is gebleven. Dit is als je het goed bekijkt niet eens een kwestie van 'keurig geregeld', maar niet anders dan logisch voortvloeiend uit het gegeven dat de wederpartij -zonder voorbehoud- aansprakelijk wordt gesteld. Kenmerk van een All-Risk dekking is dat het no-claimpercentage ongewijzigd blijft als de schuld niet bij jou ligt maar bij een wederpartij. All-Risk wil zeggen dat schade aan het eigen schip wordt vergoed na aftrek van eigen risico (is in jouw geval gebeurd) en (eventueel) verschil tussen nieuwwaarde en dagwaarde.
Dit kan achteraf niet door jouw verzekeraar worden teruggedraaid, tenzij achteraf zou blijken dat je in je verklaring over (omvang van) de schade aantoonbaar op een of andere manier kwaadwillig zou zijn geweest. (Eufemisme voor fraude )
Ook aan de uitkering van jouw schade kan achteraf niet worden getornd omdat, als het al aan de orde zou zijn, een schikking een kwestie zou zijn tussen verzekeraar / wederpartij. Met andere woorden: de zaak lijkt mij afgedaan en het zou me verbazen als je er nog iets over hoort.

Cox schreef : Anders dan in het verkeer geldt op het water een wijkplicht, geen recht op voorrang. En als er niet geweken wordt, moet je zelf wijken.
Schade-principe is 'ieder betaalt zijn eigen schade' tenzij er sprake is van overmacht. In dit geval is dat lastig, omdat TS onvoldoende uitkijk heeft gehouden.

Merkwaardige logica: als de schuld bij de ander ligt dan heb je een eigen risico?

Lijkt me niet.

La Mavare schreef :
- Je hebt gelijk, geen voorrang, maar wijkplicht en TS heeft onvoldoende uitkijk gehouden....
Maar de kern van mijn betoog is dat de verzekeraar uitgaat van aansprakelijkheid van de ander en dat, zelf als er sprake is van een gedeelde aansprakelijkheid, de verzekeraar de schade aan de wederpartij betaalt.
- Eigen risico: TS geeft zelf aan dat hij een eigen risico heeft op zijn All-Risk.

even een heel andere invalshoek: het is opvallend dat deze kwestie, waar TS verder eigenlijk geen onderdeel meer van is (het is immers een kwestie van zijn verzekering en de verhuurder) toch voor de nodige onrust zorgt bij TS.
Blijkbaar werkt dat zo: Ook al is het niet meer jouw zaak, je wordt er toch naar van als er twijfels zijn bij iets waar jij betrokken bij was. Het is ook een vervelend gevoel natuurlijk dat er nu toch een schuld jou kant op wordt geschoven....

Cox schreef : Dan zijn we daar over eens!Geen idee wat je daarmee bedoelt als je me toch al gelijk geeft.

Is alleen relevant als de schade niet verhaalbaar is, maar dat is toch niet de kern van je betoog?

Los van wat de verzekeraar wel of niet kan verhalen op de tegenpartij blijft TS toch nog altijd zitten met een schade van €750. Dat vind ik geen klein bedrag. De schuldvraag is dus wel degelijk relevant voor het verhalen van deze €750 op de tegenpartij door TS. Dat kan hij in eerste instantie gewoon schriftelijk doen, maar als dat geen resultaat oplevert (en die kans is aanwezig uiteraard) kan hij dit alsnog in handen geven van zijn rechtsbijstandverzekering. Als hij hiervoor niet verzekerd is kan hij natuurlijk zelf een advocaat in de hand nemen voor een civiele zaak, maar dan moet je wel erg zeker zijn van je zaak.

@Cox: je blijft stellen dat TS onvoldoende uitkijk heeft gehouden en daardoor mogelijk medeschuldig is, dat is onzin zoals ik al eerder betoogde. Hoe kan je überhaupt weten of je zelf wel koers en snelheid behoudt als je niet eens even op je kompas en log zou mogen kijken? Goede uitkijk is NIET het als een verdoofde blijven staren naar de andere boot maar je actief vergewissen van de totale situatie om je heen en van jezelf. Als de andere boot in het korte moment dat je daar toevallig even niet naar kijkt (omdat je ook nog andere dingen in de gaten moet houden) plotseling van koers veranderd kan je dat niet op 'onvoldoende uitkijk' gooien. Wanneer TS de boot helemaal niet gezien had, zat te suffen of zat te lezen in een boek dan had je gelijk. Dat is niet de lezing die TS geeft.

ilCigno schreef :
Misschien moet je mijn aantekeningen nog even doorlezen. Als TS niet hoeft te wijken, dan geldt 'goed zeemansschap'. Dat kan alleen als je voldoende uitkijkt. Dat heeft TS nagelaten, hij dacht dat de ander wel K+V zou houden, maar heeft dat niet gevolgd. Dus beiden fout en dan draai je voor je eigen schade op, met aftrek voor eigen risico.

Je hebt duidelijk een andere mening over wat goed zeemanschap inhoud dan ik. Een ander kijkt nergens naar, vaart over stuurboord, zit te klooien met zijn zeil en maakt onverwachte koersbewegingen waardoor er een aanvaring ontstaat en geeft zelfs toe dat hij fout zit; en jij zou dan geen goed zeemanschap verweten worden omdat je niet op het allerlaatste moment een ruk aan je roer geeft? Kom nou toch zeg.

Maar goed, we waren er beiden niet bij dus verder is het speculeren. Mijn advies aan TS blijft dat hij zijn schade tot de laatste cent moet proberen te verhalen op de tegenpartij. Aan hem om hier verder keuzes in te maken.

ilCigno schreef :
Omdat je nooit zeeman bent geweest, vergeef ik de opmerking

Geef toe, een beetje theoretische geneuzel, maar bijna altijd bij een aanvaring (vooral ruim water) hebben beide schuld.

In dit geval heeft TS de passeer afstand niet ruim genoeg genomen. Mocht het andere schip dit moeten doen, maar nalaten, moet jij er zorg voordragen.

http://www.tuchtcollegevoordescheepvaart.nl./bestanden/2015+4+2015.V4-Arklow%20Beach.pdf

Geen zeeman, hoe weet je dat? Ik zie niet wat deze wat deze opmerking hiermee te maken heeft, maar dat laat ik graag aan jou.

De casus die je aanhaalt is van een totaal andere orde. Andere regels van toepassing en de stuurmannen van beide betrokken schepen zijn een beetje aan het stoethaspelen geweest. Er wordt in deze uitspraak ook op geen enkele wijze een gedeelde schuld uitgesproken, er wordt bij de uitspraak slechts in beschouwing genomen dat de andere boot ook fouten maakte.

Kortom, ik blijf volhouden dat -afgaande op het verhaal van TS- in het geval van TS de schuld 100% bij de tegenpartij ligt. Dat het blijkbaar vaak voorkomt dat beiden schuld hebben wil niet zeggen dat dit hier ook het geval is.