Ik zeil en surf allebei, en kan alleen maar onderschrijven dat "geven en nemen" prettig is, maar vooral voorspelbaar zijn is belangrijk. Surfers (tenminste diegenen die hard gaan, bij boten in de buurt komen en _enig_ verstand hebben) wijken makkelijk voor je uit, als je maar niet plotseling iets anders doet.
Ik heb er zelf wel een sch*rft hekel aan als ze vlak voorlangs varen, want als ze op dat moment vallen doe je helemaal niets meer. Dat is dus ook het enige waar ik serieus rekening mee houd op een boot als er een langs komt. Ik wijk op een surfplank vrijwel altijd achterom uit, tenzij het echt heel ruim kan.
Met de trimaran vind ik het lastiger. Je bent soms net zo snel (ik surf niet zo geweldig goed
maar hij neemt meer ruimte in en is minder snel wendbaar. Je hebt ook een groter risico van dingen missen (achter de fok). Je wordt in ieder geval in 80% van de gevallen niet opgemerkt voordat je inhaalt. Ook daar wijk ik altijd - ik moet er vanuit gaan dat ik niet gezien ben, en mensen schrikken vaak ook nog. Ik probeer dus flink ruimte te houden. Andere boten hoeven niks te doen - koers houden of eventueel duidelijk uitwijken is het enige wat het makkelijker maakt op zo'n moment. Wat vaker achterom kijken is wel handig.
De Boontjes varen met 15+ knopen is leuk, maar wel spannend