Aan alle lieve mensen die zo hebben meegedacht met mijn experiment,
Ik zou nu graag een punt willen zetten achter deze discussie. Het is een thread geworden van een kilometer lang, vast een record op dit forum. En ik heb geprobeerd op iedere suggestie of uiteenzetting zo goed mogelijk te reageren. Verder heb ik hier tonnen informatie verzameld waar ik nog eens goed over moet nadenken voordat ik het experiment start.
Ik zal dat experiment zeker houden want theorie is één ding, in de praktijk moet het ook blijken. De bevindingen zal ik zeker ook op dit forum bekendmaken.
De belangrijkste theoretische lessen over aan-de-wind (kajak)zeilen die ik tot nu van jullie heb geleerd zijn:
1. Aan-de-wind peddelzeilen betekent dat je door het meepeddelen meer wind langs je zeil laat gaan. Je creëert 'je eigen wind'. Dat is goed.
2. De schijnbare wind kruipt echter met iedere peddelslag verder naar voren, waardoor je in feite nog scherper aan de wind peddelzeilt, ook al hou je keurig koers ten opzichte van de werkelijke wind. Er komen plooien in het voorlijk (te veel wind komt achter het zeil). Dat betekent krachtverlies van het zeil en dus vertraging van de bootsnelheid. Dus hoe harder je meepeddelt, des te minder het zeil nog meedoet.
3. Door extra peddelkracht creëer je eigen wind, wat meer zijdelingse druk van het zeil oplevert maar daardoor krijg je ook meer laterale weerstand over de hele lengte van de kajak. De kajak wordt zo een varende bandschuurmachine, wat de snelheid weer omlaag brengt. Dit geldt met name voor lichte wind. Bij hardere wind is het extra zeilrendement misschien groter dan het snelheidsverlies door meer laterale weerstand.
Al met al is alleen de eerste conclusie hoopgevend voor de aanname dat peddelkracht plus zeilkracht tezamen meer snelheid oplevert dan de afzonderlijke bronnen bij elkaar opgeteld (bij aan-de-windse koersen). Het experiment is hierop gebaseerd omdat ik die belofte overal op internet tegenkom onder ervaren kajakzeilers. Deze belofte wordt behoorlijk ondermijnd door de laatste twee conclusies. Vannacht had ik een nachtmerrie, ik peddelzeilde zo hard aan-de-wind dat de schijnbare wind recht op de boeg stond. Ondertussen hoorde ik van opzij het gejank van een Makita. De bandschuurmachine stond vol aan, de vonken vlogen er vanaf.
Reageer a.u.b. niet meer met nieuwe theorieën, excelsheets en polaire grafieken. Het is de hoogste tijd om alles te testen in de praktijk. Tot dan!