Een verstekeling die ik aan boord vond Pasen 2001.
We lagen ergens langs het Canal du Midi, zaten in de kuip het ontbijt te nuttigen, zegt mijn vrouw “ En nu hebben we nog een paashaas ook “.
Ik kijk haar niet begrijpend aan en denk, “ Oke, nu zijn d´r stoppen doorgeslagen “
Ikke : “ Dat moet je dan toch even uitleggen” waarna ze in de kajuit wijst.
Daar zit vóór in de kajuit een konijntje.
Onze scheepskat ging iedere nacht op rooftocht, bracht iedere dag wel een veldmuis aan boord, had deze keer dit konijntje gevangen. Hoe ze het beestje door het katteluikje heeft gekregen is me nog een raadsel. Behalve een gaatje in z´n oor en een hartslag van 500 had het konijntje geen schade.
Tijdens het koffie zetten en eitje koken had ik het beestje niet gezien, dat verstopte zich ergens in de ruimte onder de banken. Die ruimtes bij ons houten bootje open voor ventilatie.
Zodra we aan de kuiptafel gingen zitten voor het ontbijt ( mijn vrouw, de kat en ik ) kwam het konijntje te voorschijn.
Heb het diertje weer in het struikgewas gezet nadat ik eerst de kat opgesloten had in het toilet.