Onderwerp: Gered door een koopvaardij schip?

Hartelijk dank voor je bericht Johan.
1 ding wat ik niet begrijp is dat ouders hun jonge kinderen meenemen tijdens serieuse oceaan oversteek.
Zou het absoluut niet durven om jonge kinderen mee te nemen!!

Noballast schreef :
Helemaal mee eens. Het theoretische gehalte op ZF is af en toe hilarisch hoog. Wij hebben ook nog nooit werkelijke erop of eronder situaties meegemaakt, maar hebben wel met zodanige wind en zeegang gevaren dat je (opnieuw) ontzag krijgt voor natuurgeweld, en (opnieuw) beseft hoe nietig je bent met je zeiljacht.


Theoretische kennis vormt een goed uitgangspunt voor ‘when the shit hits the fan’, maar de praktijk kan behoorlijk weerbarstiger zijn dan alle mooie toetsenbord-adviezen.

Jeroen schreef

Dat gaat op de oceaan niet schat ik zo, op druk bevaren wateren krijg je wel contact, via een “mayday relay” bijv, een schip verderop hoort de oproep en zet die door.

Freek

Jaap-Kaag schreef :
Ik denk dat hier dan toch weer andere zaken gaan spelen, want dat kan gewoon en honderden bluewater cruisers bewijzen dat dat prima kan niet een enkeling dus .

Ik weet nog dat je verbaasd was en je opperde dat hier weer dat je niet verzekerd was , dit is geen aanval maar ik denk dat je soms toch zaken wat teveel uit jouw gedachten gang laat vieren dan er zakelijk naar kijkt .

Oceaan / zee zeil ervaring , niet tot nauwelijks
Je koopt een boot in Guatamala als Nederlander (rode vlag we weten wat daar aan boord komt veelal)
Crew ? op elkaar ingespeeld en van elkaar weten hoe en wat ?
Ervaring met deze boot ookal is het een bekende dehler 36cws ? hoe betrouwbaar is alles ? refit ? ik wijs op je stuurautomaat.
Als onervaren schipper je crew straks 24/7 aansturen ?

nou ja zo nog een paar zaken die mij opvielen , en waarvan ik dacht gaat hij de Azoren uberheupt halen ? Maar jij vind het vreemd dat je geen verzekering krijgt . Ik denk dat de verzekering heel snel doorhad hoe en wat . Nee je hebt denk ik niets aan boord meegenomen wat niet mocht , maar een verzekeraar gaat nog geen 1% risico lopen .

Kortom gaat een verzekeraar iemand die een boot in Guatamala heeft gekocht dekking geven op een tweedehands boot en beschikt over geen ervaring ?

In je reisvoorbereiding onbreekt wel het 1 en ander , Caldris komt wat hard to the point uit de hoek , maar heeft wel een punt , je moet wel weten hoe het werkt in geval van nood , zeker met zo'n oversteek niet geheel onbelangrijk.

Mijn idee was en gelukkig zit je hier op ZF ! maar dat je er wat lichtzinnig over negedacht hebt , je had ook een keer als opstapper in de bijna jaren mee kunnen zeilen om wat ervaring op te doen en te ervaren wat jij straks als schipper gaat mee maken. Mijlen maken dus en gewend raken aan dagenlang op zee , soms mooie soms minder mooie .

Dat is mijn mening een beetje over deze tocht .

Nou nou je bent wel met mij bezig Jeroen wat is de basis van je diepgaande interesse.

Je stelling gaat een beetje mank.
Er was een Frans jacht welke gelijktijdig uitdezelfde haven vertrok met de zelfde bestemming.
Deze zeer ervaren oceaanzeiler was bezig met de afronding van zijn wereld omzeiling met een boot welke helemaal klopte.
Er waren tijdens de storm brekers in de jonge zee. Kreeg er ook 1 op bezoek in de kuip en dacht daarna ik sluit me op in de boot.

Franse jachtzeiler zat natuurlijk aan zijn lifeline in de kuip, echter de golf welke in zijn kuip bereikte sloeg hem toch overboord

Zijn crewmember wou zijn wacht overnemen maar de schipper was er niet meer.

Het besluit van ondergetekende om zich op te sluiten in de boot was de juiste.....

Crewmember is gered door een koopvaardijschip boot is achtergebleven in de oceaan.

Noballast schreef
Een keer een mast overboord gehad en een keer een roer verloren op de Noordzee. Thuis gekomen.
Maar Zes weken rotweer is inderdaad een hele zure. Toch vraag ik mij af of ik dan een schip met communicatie en drijvende zou verlaten, enkel als ik zo gebutst zou zijn dat het niet meer vol te houden is ook niet met de zware pijnstillers uit de verbandtrommel. In die zin kun je me noemen in het lijstje Jessica Whatson en Henk de Velde, alhoewel ik denk dat Laura Dekker de boel ook aan elkaar zou plakken met ducktape en door zou gaan zij is echter gelukkig niet in de situatie geweest.Ik heb ook vaak genoeg de verhalen gezien van zeilers die aankomen onder het noodtuigje zoals uitgelegd in Eric Tabberly zijn boek.


Freek

Hangt ook natuurlijk per persoon af , wat vind je nog vol te houden en wat niet .

Kijk eens naar Mark Slats met zijn oceaan roeien, joh als ik 3,5 mijl buiten Ijmuiden ben dan ga ik al stuk .

Brrr...naar. Kende je hem of was het meer 'weten van' ?

Zonder af te doen aan hoe vreselijk zo'n vermissing/overlijden is: je kunt je overal verwonden of zelfs dood gaan. Thuis bij het klussen, onderweg naar je werk, wandelend in het bos, tijdens het sporten en ga maar door.

Natuurlijk heeft de ene sport of activiteit meer risico in zich dan de andere. Zeezeilen is wat dat betreft niet anders dan andere meer risicovolle sporten. En wat fijn is dat je heel veel van het risico kunt managen met ervaring, houding, vooorbereiding, conscientieus en zorgvuldig zijn etc.etc. Maar alles uitsluiten en voorkomen kun je niet...thuis niet, op de weg niet, en op zee ook niet. Als je dat wil is de enige optie op de bank blijven zitten maar dan ga wel weer dood aan zitvlees en overgewicht.

Mijn overtuiging is dat de ervaring die de kinderen op doen tijdens zo'n reis ruimt opweegt tegen het risico wat het met zich meebrengt. En deze balans is extra positief als je op de risico kant heel veel weet te beheersen.

Dit is het bruggetje naar je opmerking over met kleine kinderen dergelijk oversteken maken. Ik heb dat meerdere keren gedaan. Zonder ongelukken, zonder hachelijke situaties. (saillant detail: 1 week na thuiskomst na zo'n oversteek brak onze dochter een pols met skeeleren, en mijn vrouw een jaar later beide ellebogen tijdens klussen in huis, dat terwuijl we tijdens het zeilen nooit verder gekomen dan een oorontsteking en wat onstoken wondjes).

Als je dit soort avonturen met kleine kinderen aan gaat krijg je er een palet aan extra risico bij: meer opvarenden, opvarendende die uit zichzelf geen of minder veilig gedrag vertonen, opvarenden die niet zichzelf kunnen redden als er iets mis gaat. En natuurlijk de extra zorg voor onderwijs, vermaak, voeding en hygiene. Daarbij komt nog een extra stuk voorzichtigheid bij alles wat ik sowieso al doe (en dat is veel: ik ben heel precies), gezien de extra verantwoordelijkheid die je hebt.

Het blijft natuurlijk een persoonlijke inschatting, ook op basis van je eigen ervaring en kennis en kunde: hoe vertrouwd vind ik het?

En thuis gebeuren ook ongelukken.

Jeroen schreef
Klopt daar heb ik diep respect voor op een in vergelijking met modern spul behoorlijk minder geschikte boot die route, maar dat maak je op de cocosnotenroute niet mee hoor.

Freek

Holrober schreef

Klopt en toch kan dat ook prima zie Laura Dekker en Peter Schermer, de kinderen hebben volgens mij de grootste lol!

Freek

Jaap-Kaag schreef :
Vreemd. Met Iridium kun je in principe dezelfde weerinformatie ophalen.
Overigens is 42 knopen uit een lokale bui niet buitengewoon. Kan gebeuren. Die zou je moeten zien aankomen.

Noballast schreef :
Klopt maar dat is tijdelijk, deze wind bleef uren waaien zonder neerslag.

Onlangs zagen ze op satellietbeelden vreemde stroken warm water welke veel wind opleveren.
Misschien hebben wij in z'on ongebruikelijke baan gezeten.

Ik heb ook de wijsheid niet in pacht en al helemaal niet als het gaat over oceaan zeilen. Wat ik de afgelopen twee jaar gezien heb in de bijdragen van Jaap is dat er al voor zijn oversteek iets veranderde in de toonzetting. Hij wist dat hij zijn eigen grenzen voorbij zou gaan en het leverde genuancheerde stukken op waarin hij verslag deed van zijn voorbereidingen. Nu deelt hij zijn ervaringen over de reis met ons. Dat hij dit geen tochtje voor kleine kinderen vindt heeft ook iets met verantwoordelijkheidsgevoel en grenzen te maken denk ik. Jezelf er aan blootstellen is nog iets anders dan kinderen in die situatie brengen en dat is wat hij schrijft.
Dat je na zo’n ervaring ook nog meer nadenkt over hoe je uit zo’n situatie kunt geraken als schip en bemanning tot over de limiet belast worden lijkt me een terecht uitgangspunt voor een vraag hierover. Er is niet zoiets als een eenvoudige checklist oceaan oversteken en welke alarmering te gebruiken om assitentie te krijgen van een zeeschip. Het is zo blijkt al uit de hiervoor geopperde antwoorden niet zo simpel als het lijkt. Ook de vraag en hoe dan verder als die asistentie er komt. De noodknop indrukken is feitelijk een onheroepelijke keuze om het schip te verlaten.
Het pleit voor Jaap dat hij ook de donkere kant van het oceaan zeilen belicht en de lastige keuzes waarvoor je komt te staan. Daarover achteraf nog willen discussiëren kan ook voor toekomstige overstekers van nut zijn.

Hartelijk dank voor je ondersteunde bericht
Herman oceaanzeilen verbreed je kennis.
Maak er echter geen gewoonte van

Jaap-Kaag schreef :
Toen ik vlak voor vertrek dat overzicht kaartje met route en windkracht en richting plaatste in K'ptein zijn draadje, was het al duidelijk dat er lokaal hele sterke winden waren die je óf voor moest zijn door heel vlot te vertrekken of moest omzeilen via de Zuidkant. En dan is dat kaartje ook maar een indicatie, over zo'n lange tijd kan er van alles veranderen, ik heb het wel in de gaten gehouden die drie weken. Wij zitten droog achter de computer, hij zat op de oceaan. Dat is toch echt een wereld, een zee van verschil. En de boot is met bemanning aangekomen, wat kleerscheuren, wat nadenkwerk en emotie. Top.